Ik kan het maar niet van me afzetten... Ik ben zo emotioneel als de pest..kan echt om de lulligste dingen gaan huilen.. Ik heb inmiddels een gezonde dreumes van 1,5 jr en daarna 2 miskramen gehad 12 wk en 7 wk beide eindigend in een curretage. als je de 1e mk krijgt dan ben je ontzettend verdrietig vooral als je zo ver heen bent. Maar je denkt dan later van dit overkomt me echt geen 2e keer. Maar als het je dan nog een keer overkomt stort alles is. Ik heb nu echt het gevoel dat ik nooit meer een zwangerschap kan voldragen.. Ik zou 2 wk terug beginnen met een nieuwe baan, maar die moest ik gewoon afzeggen omdat ik het gewoon niet op kon brengen.. Tis nu inmiddels 3,5 wk geleden en we zijn weer gewoon begonnen met klussen. Voor mijn gevoel kan alleen een volgende zwangerschap mijn verdriet wegnemen. Mensen om mij heen komen met dingen als: ik denk dat je te snel zwanger bent geworden na de 1e mk en dat ik daarom een 2e mk heb gehad.. pfff houd toch je kop wat weten jullie ervan! Er zaten 4 mnd tussen!! Mensen die dit niet hebben meegemaakt weten gewoon niet waar ze over praten. Kan eigenlijk alleen hier mijn ei kwijt.. Er zijn hier gewoon zoveel vrouwen die dit meemaken. en je kunt er misschien wel met je partner over praten maar je zit toch helemaal alleen met je gedachtes, je gevoelens dag in dag uit. En dan lees ik hier dat sommigen het 5 x mee moeten maken ...vreselijk...
pff ik weet niet zo goed wat te zeggen, schrijf het lekker van je af in ieder geval, hier kan je altijd je verhaal kwijt! het is ook gewoon kl*te, daar hoef je je niet voor te schamen ofzo en dat je je nog rot voelt is ook niet gek of raar, dat kan nog best een tijdje duren! maar blijf bij je zelf, zorg goed voor jezelf, doe alleen dingen die je aankunt of waar je zin in hebt! en als je het gevoel hebt dat het te lang duurt, is er ook nog altijd professionele hulp... heel veel sterkte en ik hoop dat je snel een goede zwangerschap mag voldragen en dat jullie een prachtig tweede wondertje mogen verwelkomen in jullie gezin!
Het is bij mij ook al 2 keer mis gegaan en herken wel de onzekerheid die je beschrijft, alleen ben ik bang dat ik nooit moeder zal worden.. Ik zit op dag 32 na de curretage en nog helemaal nik, buiten dat ik al 3,5 week pijn aan beide eierstokken heb gehad en nu ook in de bm.. de gyno zag dat mijn eierstok vergroot was wat een eisprong zou kunnen zijn.. zelf ben ik bang voor verklevingen en zoals ik al zei.. dat ik nooit meer moeder zou kunnen worden.. laat staan als ik ooit weer zwanger ben... of die keer dan wel goed zou gaan.. Gelukkig heb ik ook een partner waar ik goed mee kan praten en die dit alles begrijpt en zelf ook voelt, op de lichamelijke klachten na dan.. Maar zoals je zegt, je hebt toch je eigen gedachtes die zo nu en dan een loopje met me nemen.. Helaas, maar ook gelukkig zijn er meiden die weten wat we doormaken en kunnen we er hier over praten.. Mensen vragen me wel of de 2de mk te maken heeft met de 1e maar dan vertel ik ze wel dat het neit zou moeten uitmaken en dat zoals de gyno het zei "domme pech" is... Heel veel succes met het verwerken en hopelijk kun je snel weer wat rust vinden *hug*
Elegance Heb je dan helemaal geen bloedverlies gehad? En heeft de gyn dat gezegd dan dat als het geen eisprong is je een verkleving zou kunnen hebben. Bij een verkleving kun je nog wel zwanger worden hoor! Maar daar gaan we niet vanuit dat dat het is. Kan toch niet 2 miskramen en weer ellende! Het is nu gewoon na de 3e keer raak!! maar ik kan me best voorstellen dat je dat denkt! Je gaat natuurlijk alle scenario's bijlangs. Heel veel sterkte en hopen dat we snel gezond zwanger worden
Hoi Sonja, Ik begrijp goed hoe jij je voelt. Ik heb ook een gezond kindje, en daarna 2 miskramen gekregen. Maar nu ben ik zwanger! Ben inmiddels 14 weken, maar moet wel zeggen, vertrouwen in je lichaam is nog niet helemaal goed. Begin er langzaam in te geloven, nu mijn buik begint te groeien, maar zo genieten als bij mijn 1e is er niet bij. Dus meid houdt hoop, hopelijk komt het bij de 3e keer bij jou ook goed. Wij hadden overigens wel afgesproken dat het onze laatste poging was, ik vond het verdriet, hoop en teleurstelling te zwaar worden. Afgelopen weken een hoop spanning gehad, maar kan het nu langzaam los laten. Heel veel sterkte!
hoi ilse gefeliciteerd!!Wat fijn zeg bij jou dat het de 3e keer raak is en dat je het blijft..kan me voorstellen dat het nog steeds spannend is.. hoe oud is je 1e? en wanneer heb je de miskramen gekregen? Had jij toen ook gedacht aan onderzoeken? Wij proberen het nog een keer en ik weet ook niet of ik het nog een keer aankan, want het valt me toch zeer zwaar... maar daar wil ik nu niet over nadenken. Hele fijne zwangerschap!
hallo, ik heb een zoontje van 4 en in dec 08 en in mei 09 een miskraam gehad.de eerste miskraam had ik de cmv infectie opgelopen en de tweede hadden ze niks gevonden.en ik voel me ook ontzettend rot nu.normaal was de eerste nu volgende maand al uitgerekend ,dat gaat nu nog een moeilijke periode zijn denk ik.heb schrik als ik nu nog is zwanger moet geraken .dan ga ik helemaal vol stress zitten denk ik
Meid heel veel sterkte Ik weet eigenlijk niet wat ik er meer over moet zeggen Ik snap wel een beetje hoe je je voelt (al heb ik het 1 x meegemaakt in mijn eerste zwangerschap en dan ook nog eens 2 curretages) en ik kan me zeker voorstellen dat je je enorm irriteert aan al die reacties! zelfde als reacties met: jou tijd komt nog wel! ach mensen sode mieter op denk ik dan! Nogmaals heel veel sterkte!! En hopelijk verloopt een volgende zwangerschap zonder problemen *knuffel*
Hoi! Ik voel met je mee! Heb zelf ook 2 miskramen achter de rug (de eerste in november, 2e in maart dit jaar). Ik heb ook moeite met verwerken en hoop heel erg dat de volgende zwangerschap wel goed gaat, maar dat is vooral emotioneel heel moeilijk. Lucht maar lekker je hart hier, 'wij' begrijpen je helemaal! Heel veel sterkte!
Hey meis, Ik snap zo goed hoe je je voelt, de eerste keer denk je nog oke, dit kan mij overkomen, die ' domme pech, zoals de gyns het noemen, kan ons overkomen Het verdriet dat je voelt is groot, maar vol goede moed ga je toch door Als je dan de 2de keer weer een mk krijgt, dan is de hoop ver te zoeken Het verdriet, de pijn, alles voelt zo zwaar Het is allemaal zo moeilijk en pijnlijk, het verwerken ervan is zo zwaar Mensen om je heen begrijpen je helaas vaak niet, dat maakt het zo moeilijk Ik heb hier op het forum erg veel steun gehad van anderen, door er over te praten en ook om verhalen van anderen te horen Ik wil je heel veel sterkte wensen, lucht je hart hier, schrijf er over, hier weten we (helaas) hoe het voelt en dan is het makkelijker om het samen te delen Om je iets hoop te geven, ik ben nu voor de derde keer zwanger, na dus ook 2 keer een mk te hebben gehad, en ik had eigenlijk alle hoop verloren, maar toch een wonder gebeurde, dit kindje mocht bij ons blijven en ik ben nu 26 weken zwanger alweer! Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
hier ook zo herkenbaar , ok denk je na de 1e keer , in mijn geval een bbz , nu gaan we er voor wel weer meer kans op een bbz maar dat zal mij niet overkomen , eindelijk weer zwanger en dan gaat het weer verkeerd , gyneacoloog gaf me toch nog hoop maar mijn gevoel wist wel beter , ook deze zwanegrschap liep niet goed en mocht weer naar de ok .........Tsja en dan staat je leventje stil want je wilt niets liever als een klein kindje in je handen houden , maar ja da moeten we wel eerst zwanger zien te worden en dan ook nog die zwangerschap uitdragen en das nou juist het grootste probleem ...en dan al die goed bedoelde adviezen of zinnetjes ..........en wat een onzin dat je te snel zwanger was na een miskraam , als je lichaam er nog niet klaar voor is wordt je echt niet zwanger , en ze meosten eens weten hoelang 4 maanden is als je erop zit te wachten . hele dikke knuffel , hoop voor je dat je je snel wat beter voelt en dat je natuurlijk snel zwanger mag zijn en dat het dan goed gaat .......
Sonja, Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik heb nu inmiddels 3 miskramen schter de rug. Mijn zoontje is nu twee. Toe hij 1 jaar was, was ik direct zwanger. Helemaal blij natuurlijk. Met 9 weken is dit mis gegaan. Pas5 mannden later was is weer zwanger. Dit is toen met 10 weken mis gegaan. Afgelopen maart was het weer raak. Alleen nu ging het met 5 weken al mis. We zijn dus al langer dan een jaar bezig. Mijn schoonzus is inmiddels al bevallen van de 2e en is mijn eigen zus ook nog eens zwanger van de 2e. Haar eerste is 10 maanden jonger dan mijn zoontje. Alles zit dus tegen. Hopelijk zijn wij allemaal ook snel aan de beurt voor een mooi zwangerschap. Liefs Britt
Wat een lieve berichtjes allemaal bedankt hiervoor. Het frustrerende is ook dat vrouwen die een jonger kind dan jezelf hebben bv fam vrienden al weer zwanger zijn... . Of laatst iemand zo die van jullie wordt al weer twee. Nog geen tijd voor een 2e? pffff . Over een paar weken moet ik weer op controle.. dan kunnen we nog bespreken of we nog onderzoek moeten gaan doen. Hij zei van te voren al dat er vaak niets uitkomt.. dus ik weet eigenlijk niet wat we moeten doen. Gisteravond nog een huilbui gehad pff door naar een film te kijken die eigenlijk helemaal niet zo droevig was... maar toen kwam mijn verdriet weer naar boven..
Dat klopt ja , hier in de buurt 3 stelletjes waarvan hun 1e kindje is geboren toen Tara was geboren , en Tara is nu net 3 en intussen hebben hun alledrie al het derde kindje ................