Ik had een vraagje in de trant van 'Wat zouden jullie doen als..'. Nou, hier komt ie. Sinds een maand heeft mijn dochter van 9 maanden niet echt meer zin in vast voedsel. Eerst vond ze het heerlijk en at ze ook veel, maar tegenwoordig gaan binnen no time de handjes voor het gezicht zodat ik er pas weer wat in krijg als ik die armpjes voor haar gezicht weghaal. Ze begint dan haar hoofd weg te draaien en te piepen (niet huilen hoor, maar soort van zeurgeluidje), maar als ik dan toch het brood of de lepel voor haar mond hou dan hapt ze wel. Vervolgens kijkt ze dan heel moeilijk en begint bijna te huilen en vindt het zichtbaar niet leuk dat ze toch een hap genomen heeft. Deze handeling is eigenlijk vanaf de eerste vijf happen nodig en de spanning is dus om te snijden, want ze wordt steeds huileriger en driftiger. Ik vind het eten geven helemaal niet meer leuk; het is alleen nog maar een gevecht. Ook weet ik gewoon niet meer wanneer ze nou genoeg heeft en wanneer niet. Dat ze er geen zin in heeft is wel duidelijk, maar soms is dat al bij de tweede hap na vier uur niets gegeten te hebben, dus genoeg kan ze dan echt niet hebben lijkt me. Dus.. wat zouden jullie doen? Meteen stoppen als ze haar handjes voor haar gezichtje gooit, of pas als ze gaat huilen? Ik wil ook niet dat ze een negatieve associatie met eten krijgt. Ben alleen zo bang dat ze dan na een uur alweer honger heeft omdat ze te weinig gegeten heeft (en dat ik dat dan niet herken als honger (jengelen is hier meestal moe zijn, dus waarschijnlijk zou ik haar dan in bed leggen ))
Ik zou er zelf geen gevecht van maken op deze leeftijd. Dan maar niet en voor jezelf even in de gaten houden als ze dan wat later jengelig is, om te kijken of ze dan wel wat wil eten. Maar, zit ook te denken: wil ze het misschien ook niet gewoon ZELF doen? Wat gebeurt er als ze zelf mag eten, met haar handjes, of gewoon lekker knoeiend met een lepeltje?
hier is het ook een drama, ze hoeft het lepeltje maar te zien en ze begint al heel hard te huilen. Dan krijg ik er misschien nog 1 of 2 hapjes in maar daarna wordt ze echt hysterisch en stoppen we maar. Het komt voor dat ze een hele dag doet op 2 hapjes broodje, 2 hapjes avondeten en dan maar 2 flessen melk, terwijl ze eigenlijk nog maar op 1 fles zat. En ze heeft geen honger, of tenminste ze gaat niet jengelen of iets en is nog steeds superactief. Maar als je iets lekkers voor houdt, bijvoorbeeld banaan of een tomaatje dan gaat het er wel in. Het is dus niet dat ze vol zit of zo maar dat ze er gewoon geen zin in heeft. Ik ga er dus maar vanuit dat het een sprongetje / fase is waar ze even door heen moet. Zolang ze er nog niet ondervoed uit ziet (en ze heeft nog steeds flinke bolle wangen) dan zal het allemaal wel goed zijn.
Bij Kai werkt zelf eten erg goed...bij brood iig en bij eten dat ie gewoon vast kon pakken..stukjes vlees spercibonen, tomaatjes etc etc. anders werkt een extra lepel miss ook wel...kindje een lepel mama een lepel...wie weet..
Stoppen. Laat het haar zelf proberen maar maak er geen gevecht van, dat is voor jou en voor haar een ramp. Ze gaat vanzelf wel even. Laat haar eens met de handjes of een oefenvorkje eten.. dat wil vaak wel helpen EN check even op spruw.. Ook met 9 maanden kunnen kindjes spruw hebben waardoor eten opeens niet meer leuk is (is het waarschijnlijk niet maar je kan het beter gecheckt hebben).
Als het zo gaat met miepen en handjes voor het gezichtje dan zou ik niet meer doorgaan. Ik zou gewoon als jullie aan tafel zitten haar haar bordje geven met groenten erop (evt iets van aardappel/rijst/pasta/vlees) en haar gewoon zelf laten eten. Eet ze iets, prima, eet ze niets ook prima. Je kunt tijdens het eten een keer proberen of ze een hapje wil als je het aan haar geeft, wil ze dat niet dan gewoon niets meer mee doen, en volgende keer weer proberen. Ik vind dat eten moet iets leuks en fijns blijven en niet iets naars of iets wat je tegen je zin in toch moet van je ouders.
Ik zou het niet dwingen.Mijn dochtertje is altijd een moeilijke eter geweest en dwingen helpt echt niet. De tips van haar een lepeltje in de hand geven werkt hier nog steeds af en toe. Misschien heeft ze wel last van tandjes?Helaas blijft het gissen bij die kleintjes.
Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest. Fae eet vanaf de 9 maanden regelmatig met haar handjes. Brood sowieso , maar ook warm eten de helft van de tijd. Maar nu heeft ze weer dat als ze geen brood meer wil, dat ze het zo op de grond gooit. Als ik het dan niet onmiddellijk opruim, gaat ze het later vanaf de grond op zitten peuzelen... tja... Hier hielp trouwens een ander lepeltje ook haha.. Toen ik (bij toeval) een ijzeren lepeltje had, in plaats van haar difrax lepeltje, at ze ineens weer erg goed... gek kind
Ik heb het opgegeven om er een gevecht van te maken. Als hij niet wilt, wilt hij niet, punt. Ik kan hem toch niet dwingen, houdt zijn mond stevig toe en er komt niets in dan. Nu eet hij zelf, maar gaat ook niet altijd vlot, dan probeer ik hem iets te geven, als het lukt, goed, lukt het niet, pech (voor hem). Maak je niet druk, bezorgt een hoop frustratie voor niets!
hier in mij omgeving hoord ik het ook,moeilijk eten,en sinds gister beleef ik het zelf,ze krijgt 6a7uur een fles rond 9a10uur 2plakjes brood..maar om 1uur wil ze niet eten,misschien dat ze nog vol zit,maar dat vind ik zelf een beetje raar,maar vandaag stukjes gehad wou ze wel en een danoontje ook,maar haar rode bietjes niet..denk zeker dat het een fase is,maar het is niet leuk. aan de ene kant denk ik geef dat danoontje niet,want je krijgt geen toetje als je niet eet,maar haar op bed leggen zonder iets jah stukjes gehakt lijkt me ook niet fijn en ben dan bang dat ze wakker word van de honger!! moeilijk maar die tip van een lepeltje in haar hand ga ik zeker uitproberen
Ik heb onder kopje voeding ook een topic geopend over afleiding tijdens eten. Mijn zoontje van 11 maanden eet nl. alleen met heel veel speelgoed als afleiding. Dit was eerst niet nodig, maar tegenwoordig steeds meer. Het begon ons zo te frustreren, dat we hiermee gestopt zijn ( sinds deze week). Hier ook geen zin in eten, behalve de boterham. Tip van lepeltje werkt hier niet. Hij draait zijn hoofd gewoon weg en eet niet. Als hij speelgoed heeft dan eet hij wel, maar ja dat doen we dus niet meer. Ik lees van iedereen reacties dat ze echt wel gaan eten als ze honger hebben, dus daar vertrouw ik op.
Zelf eten lijkt me hier niet echt een optie, want ik prak alles nog steeds behoorlijk en gooi het dan als prutje in een kommetje en daar geef ik haar lepels uit. Als ik de kom voor haar neer zet dan pakt ze het gooit ze het gewoon weg. Een lepeltje in de hand ter afleiding heb ik in het verleden wel eens geprobeerd dus dat zal ik wel weer proberen, maar een wondermiddel was het helaas niet. Als ik haar zelf brood laat eten dan bekijkt ze het aandachtig, proeft er even aan en knijpt het vervolgens fijn en gooit het op de grond. Dus ik vermoed dat dat nog niet echt een optie is... Of mis ik iets? Heb wel het idee namelijk dat het haar irriteert dat het haar opgedrongen wordt en dat ze het liever zelf zou doen... Ik heb haar laatst een banaan gegeven, maar de stevigheid ervan kan ze nog niet veel mee. Ze schraapte wat af en tufte het uit, haha. Terwijl een soepstengel ze ontzettend fan van is! Dat gaat prima; stukje afbijten, kauwen, doorslikken. Toen ze een tijdje geen fruit wou, gaf ik haar een soepstengel in de hand waar ze op knaagde en ondertussen gaf ik hapjes fruit en dan at ze wel! Maar dat kan ik toch niet bij elke maaltijd gaan doen? Dan leert ze toch dat ze iets lekkers krijgt als ze niet wil eten?
mijn kleine is nog niet zo oud (8,5 maand) maar heeft dit ook. de ene dag gaat het erin als koek en de andere dag is het mondje op slot en komt er geen hap in. dus dan laat ik het staan en haar laat ik zitten en loop ik naar de keuken. ga ik uitgebreid eten maken voor mezelf en kom ik terug en ga ik lekker uitgebreid eten. dan wil ze ineens wel eten. Want mamma heeft ook. Al geprobeert? vechten helpt echt niet, dat heb ik al heel snel opgegeven en haar afleiden en snel een hap erin als ze haar mond open doet doe ik ook niet meer. als ze niet wil krijgt ze niet en moet ze 2 uur zonder eten doen. ik geef haar elke 2 uur wat te eten. pap, fruithap, boterham, koekje, avond eten, en avondfles. soms zit er 3 uurtjes tussen/
gister op het buro geweest,en heb het erover gehad,zij zij maak er geen gevecht van,een kind wil gewoon continu aandacht of het nou positief of negatief is zij ze,wil ze niet dan niet,en het toetje eet ze hier wel,ze zij ook gewoon geven,anders gaat ze dneken krijg het alleen als ik mn eten opeet en dan kunnen ze ook gaan tegenstribbelen,de arts zij ze MOETEN niet eten ze MOGEN eten!! dus ik blijf er gewoon bij wil ze niet dan maar niet,als ze echt honger heeft geven ze dat wel aan.. hier schud ze gewoon nee en handje voor haar mond,en dan is nog geen 9maanden..waar ze die slimmigheid vandaan heeft ??(hihi)
Met die banaan enzo: ik zou dat dus wel aan blijven bieden. Je kleintje krijgt dan nu misschien nog niet zo veel binnen, maar blijkbaar is het wel succesvol als in "zelf mogen doen". Dan komt het vanzelf dat ze het helemaal gaat snappen en gewoon de hele banaan opeet. Ik zou dus ook niet teveel meer prakken, maar gewoon stukjes groente die ze goed beet kan pakken aanbieden. En aardappel, enz, enz. Niet op een bordje dat ze weg kan gooien, maar een paar stukjes (stukje aardappel en stukje boon ofzo) steeds voor haar neerleggen. En zo eigenlijk ook met de boterham. Eet ze het, prima. Eet ze het niet, ook goed...
Heel toevallig dat het hier sinds twee dagen ook wat minder gaat. Alleen werkt hier zelf eten wel (bij het brood dan) ik pak een stukje brood, ze pakt het heel netjes tussen duim en wijsvinger en dan doen we samen naar haar mond. Soms even helpen met aanduwen maar het werkt goed. Avondeten gaat wat minder maar ook hier geen strijd, wil je niet dan niet. Lekker je toetje eten en morgen een nieuwe dag. En over het 'geen toetje als je je bord niet leeg eet' volgens mij werkt dat pas als ze ouder zijn en ik zou er dan persoonlijk voor kiezen om wel toetje te geven maar bijvoorbeeld 's avonds geen koekje bij het drinken. Toetje is namelijk wel zuivel, iets wat ze nodig hebben. En een koekje missen is volgens mij veel erger dan een toetje missen??? Ook heb ik het idee dat onze dochter de boventandjes er door krijgt en dat ze daarom wat minder eet. Ach, zolang ze nog niet ondervoed is vind ik het allemaal prima.