hoi, heb hier een tijdje geleden ook een topic geplaatst: http://www.zwangerschapspagina.nl/alleenstaande-moeders/124896-ben-alleen.html hierna, met veel praten hebben we toch besloten het nog een keer te proberen. hij heeft me niet meer geslagen sindsdien, en voor zover ik weet ook geen anderen meer gehad, maar de geestelijke mishandeling is veel erger geworden. heb vandaag al een stuk geschreven in ´striemen en je gevoel er bij´ (zwangerschap) maar denk dat ik beter ook even hier terecht kan. zal even van het begin beginnen, nog voor dat ik hem heb leren kennen. ik heb in mijn studententijd vrij veel schulden gemaakt, bij onder andere mijn bank en zorgverzekering. op advies van schuldhulpverlening naar schotland verhuisd. (vind het nog steeds schandalig dat ze me daar verteld hebben maar te vluchten voor mijn situatie, maar wist toen niet beter.) daar mijn vriend leren kennen en vrij snel zwanger geraakt. de samenvatting van hoe het 1e jaar tussen ons is gelopen staat in bovenstaande topic. ondanks het feit dat hij me niet meer heeft geslagen, word ik nog steeds bijna elka dag uitgescholden voor k*thoer, krijg de k*nker in je k*tkop, vet ranzig varken, lelijke vleesfabriek, kan het gewoon niet meer opnoemen de namen die hij mij heeft genoemd. ook drinkt hij nog steeds heel veel, en dan is het alleen maar erger. vanmiddag kwam hij thuis, en had het er over dat vmbo vandaag te horen kregen of ze geslaagd waren of niet. alleen de domme losers dus. dus ik zeg, hallo, ik heb ook alleen een vmbo diploma! ja zegt hij, maar bij jou is het weer een of ander slap excuus. (ik zat op de havo, maar door thuis situatie heb ik veel lessen gemist en daarom nooit af kunnen maken). ben er verder niet op ingegaan, had geen zin in ruzie. nu gingen we net slapen, en Mila was niet moe en wilde spelen. dus hij schreeuwt tegen haar: hou nu je tetter!! dus ik vraag of hij niet tegen haar wilt schreeuwen en dat ze geen tetter, maar een mond heeft. krijg als antwoord: ja, tetter, dat leren jullie niet op het vmbo he? jullie woordenschat is voor domme mensen. voel me dus al goed klote, dus vraag aan hem waarom hji zo tegen me doet, of hij het echt zo leuk vind om me pijn te doen en te kwetsen. hij: snap je het nou echt niet? ben je echt zo dom? ik moet je niet. ik heb een enorme hekel aan je en dat is al heel lang zo. dus ben jankend uit bed gerend, en zit nu hier. ik kon me ook niet voorstellen dat als hij van me zou houden hij zo zou doen, maar als hij niks meer voor me voelt, kan hij dan niet gewoon op een rustige manier vertellen dat hij niet met me verder wilt? moet dit echt zo? en vraag me nu af of hij ooit echt van me heeft gehouden, of dat ook een leugen uit zn spelletjes was. ik wil nu echt weg, heb t echt gehad met hem, dat lijkt me wel duidelijk. zit alleen met de volgende problemen: *ik heb geen inkomen en volgens cwi heb ik geen recht op uitkering omdat ik zelf ben gestopt met werken. (ookal was dit in schotland). ook moeilijk om werk te zoeken, heb geen oppas en ben net zwanger. *ik heb geen huis, krijg geen urgentie via woningbouw en kan het niet betalen om particulier te wonen *ik heb geen nederlandse zorgverzekering en weet niet of ik die nu wel kan krijgen vanwege mijn schulden eerder bij verzekering *zelfde geld voor bankrekening, ben bij mijn vorige bank geweest, en kreeg te horen als ik een bankrekening wilde in nederland, ik eerst 1200 euro moest betalen. *heb geen huisarts, vanwege geen verzekering en geen huis *zodra ik me ergens inschrijf in een gemeente, worden alle deurwaarders weer langs gestuurd. * en ben bang dat vriend iets gaat doen a la rechtzaak over voogdij, hij heeft al zo vaak gedreigd dat als ik met Mila bij hem weg ga hij er voor zorgt dat ik haar kwijt ben. ik heb geen geld voor een advocaat, en hij heeft een rijke vader die wel even een advocaat inschakeld als het om zijn kleinkind gaat. kan niet terecht bij familie oid, weet niet meer wat te doen. wie weet iets van een stichting ofzo die mij kunnen helpen om in ieder geval de eerste stappen te zetten hem te verlaten? (oh, en ja idd, ik ben weer zwanger van hem, moest stoppen met de pil omdat mijn hele lichaam van slag raakte, dat wist hij ook. ben in overleg gestopt. nu hebben wij bijna nooit sex (hooguit 1 x pm) maar die ene keer was het raak. zei m vt voren dat hij condoom moest pakken, maar hij weigerde te stoppen. hij zei gisteren dat ik expres zwanger was geraakt om onder mijn streefgewicht - lees: zijn streefgewicht voor mijn lichaam- uit te komen, en dat ik maar beter abortus kon laten plegen want hij had medelijden met het ongeboren kindje dat die mij als moeder zou krijgen. ik wil dit kind wel houden, ookal heeft het zon enorme klootzak als vader.)
hey meid lees dit toevallig en ik schrik toch knap van deze situatie. kun je niet langs de gemeente gaan om info te vragen als je je daar inschrijft kun je waarscheinlijk bijstand krijgen en via hun eventueel de schuldhulp verlening in. mocht dat niet gaan wil ik ge adviseren om de deur waarders te contacteren en om te vragen om een betalingsregeling. dit is in de meeste gevallen wel mogelijk.verder heeft de gemeente meestal een aantal huizen tehuur voor schrijnende gevallen. mischien kun je daar eens informeren. en in uiterstenood heb je ook nog crisis opvangen waar je terecht kan en ook geholpen word. verder vind ik je erg dapper vind het echt schandalig hoe hij jou behandeld. ik vind het ook een gigantische waardelose k zak dat hij het lef heeft om tegen een baby te scheeuwen.
Ik volgde je verhaal al in het striementopic en bij je eerste reactie stonden bij mij al de haren rechtop en toen ik dat even aan mijn man voorlas, zei die ook 'wat een eikel'! De volgende dag de rest van de stukjes gelezen, waarbij mijn mond steeds verder openviel. Wat je vandaag schrijft, ongelooflijk, wat een hufter. Joh, die vent van jou is knettergek, maar daar ben je inderdaad zelf ook al achter. Is het algemeen bekend of staat dat ergens ook als diagnose dat hij psychisch niet helemaal in orde is? Wat dat betreft kan dat natuurlijk in jouw voordeel werken, net als het feit dat hij al eens is opgepakt door de politie. Heeft je dochtertje ondertussen al een paspoort? Hoe het in Nederland allemaal in zijn werk gaat in zo'n geval weet ik al amper, maar het Schotse systeem is mij helemaal onbekend. Wat vervelend dat er geen familie is waar je terecht kunt in Nederland. Heb je ondertussen ook vrienden daar in Schotland die je misschien kunnen helpen (dus echt jouw vrienden, en niet de vrienden van je vriend). Misschien weten zij beter welke wegen je kunt bewandelen om hier uit te komen en bij hem weg te gaan. Sterkte!
mischien wil je er met je v.kundige over praten? die zijn daar ook voor hoor en wie weet kan zij je wel goed opweg helpen. ze nemen dat heel erg serieus vooral omdat je al een klein kindje heb. hier in nederland zijn ze daar best wel streng in dus je hoeft maar even aan de bel te trekken en ze komen een bezoekje thuis brengen en de situatie beoordelen. het is een vorm van mishandelen eingelijk niet lichamelijk (toch?) maar wel geestelijk. dat valt dus in principe ook onder huiselijk geweld en daar zijn er zoveel instanties voor waar je terecht kunt maar ik heb er geen ervaring mee dus het best lijkt mij om hierover met je v.kundige te praten en/of met een maatschappelijkwerker.
ow en dat dreigen over je kindje bij je weghalen datgaat niet zomaar zo 1.2.3 hoor. hij mag dan wel meer geld hebben maar meis jij krijgt dan een advocaat toegewezen. mensen mert een laag of geen inkomen die betalen eenmalig een flutbedragje een een advocaat en die zijn heus niet minder slim dan een hele dure. zolang jij laat zien dat jij heel veelmoeite doet om je kindje te houden, dus ook hulp aanneemt bij het zoeken naar een woning, baan en schuldhulpverlening zullen ze niet zomaar zeggen o maaar mevr u heeft praktisch niks dus uw kind gaat naar die enorme zak van een vader.
Ja, de verloskundige is inderdaad een goed idee! Maar woon je momenteel in Nederland of Schotland en is hij Nederlands of Schots?
Ik heb je verhaal ook gevolgd in het andere topic en ik blijf erbij dat jij met een maatschappelijk werkster moet gaat praten. Die kan je doorsturen naar iemand van rechtshulp en mogelijk de schuldsanering. Dit zijn geen problemen waar je zomaar even zelf uitkomt dus trek aan de bel! Ik ben zelf ook benieuwd wat je officiele status is in dit land.
oh dat was ik er vergeten bij te zetten, ik woon inmiddels weer in nederland, vandaar dat ik hier ook geen verloskundige of een huisarts heb. daarom vind ik het ook zo moeilijk, ik weet niet waar ik moet beginnen.. om een huisarts te krijgen moet ik toch een verzekering en een huis hebben, daar heb ik weer een inkomen voor nodig. om in aanmerking te komen voor een uitkering, moet ik me inschrijven bij het cwi, maar dit mag weer alleen als ik me in schrijf bij de gemeente, waar ik weer een huis voor nodig heb.. dus het is een grote cirkel, en weet niet welke instantie ik als eerste nodig heb. kan ik hier in nederland een maatschappelijk werkster krijgen zonder doorverwijzing van een huisarts? @jo79: hij heeft (wat ik van zijn broer heb gehoord) een tijdje in een dagverpleging gezeten, maar dit was vrijwillig en hij is er ook vrij snel (te snel!) mee gestopt. er zal daar ongetwijfeld iets op papier staan, maar ik weet niet waar, wanneer en hoe en wat enzo. Dat hij psychisch gek is was mij al duidelijk, zijn broer heeft dit bevestigd. hij is overigens ook gewoon nederlands.
dag meid wat jij kan gaan doen is naar een blijf van me lijf huis gaan. Daar kunnenze je helpen om je leven op orde te krijgen. heel veel sterkte!
Jeetje Jade,hier schrik ik van! Ga naar de crisisopvang,wij zijn zeer goed geholpen destijds,in Lelystad.Zaten ook vrouwen in dezelfde situatie als jij. Hier op het forum zat ook een vrouwtje(Melina)met vriendin die nergens recht op had door emigratie maar toch uiteindelijk bijstand kreeg. In Amsterdam zit het Rode Kruis,voor mensen die niet verzekerd zijn of illegaal in NL,zij krijgen gratis medische hulp. Mijn advies:crisisopvang+schuldsanering.Ik heb t traject ook doorlopen.Je mag me altijd pben. Succes meid,en sterkte.
Wij hadden ook schulden bij zorgverzekering(Trias)maar na telefonisch overleg samen met iemand vd crisisopvang,gewoon weer verzekerd,ook omdat we schuldsanering gingen aanvragen,maar in NL ben je,dacht ik,verplicht om verzekerd te zijn,dus mogen ze je niet weigeren? Correct me if I'm wrong...
Ik weet zelf niet goed hoe je waaraan kan komen, maar bij de verloskundige kreeg ik de folder van steunpunt huiselijk geweld (doen ze hier altijd). Daarin staat dat ze helpen met het bedenken van een oplossing en evt contact opnemen met hulpverleners en dergelijke. Misschien heb je er wat aan? steunpunthuiselijkgeweld.nl en bellen is 0900 126 26 26 (5ct/min)
Lieverd hoe denk je dat al die andere vrouwen dat doen die alleen zijn en een gezin draaien en dan ook nog schulden hebben. Kom op en ga stappen ondernemen om er uit te komen. Als je het dan niet eens voor jezelf doet doe het dan voor Mila en je ongeboren kindje. Je had na zijn sla gedrag al niet nog een keer moeten proberen maar ik snap dat je het hele plaatje zo moeilijk vind omdat je er rompslomp bij krijgt zodra je iets anders wil. Denk je nou echt dat ze je in nederland zomaar opzij gooien bij het afval omdat je schulden heb en wel wil werken maar helaas geen papiertje heb? De pest in Nederland is dat je zelf eerst uit moet zoeken welke instantie's je heb die je kunnen helpen voordat je verder kan maar ook uit deze put kom je weer. Je partner mag je niet eens dus wat doe je daar dan nog. Wil jij dat je kinderen straks ook een minderwaardigheidsgevoel krijgen door hem? Of je ongeboren kindje wordt een jongen en gaat het gedrag van zijn vader over nemen. Echt meid ga er wat mee en aan doen want je gaat alleen maar verder de put in en straks verdrink je in je eigen ellende.
hoi, wil jullie allemaal bedanken voor de tips en adviezen! hij is het afgelopen weekend verdomd aardig tegen me geweest, dus misschien ziet hij zelf ook in dat zijn gedrag niet normaal is. maar dit zal weer niet lang duren voordat het omslaat. heb besloten om inderdaad een maatschappelijk werker te gaan zoeken, en vast wat dingen te gaan regelen, zodat het straks allemaal wat soepeler gaat als het eenmaal zo ver is dat we weg zijn. en tot die tijd maar even slikken.. bedankt!
Meid, je moet daar weg en snel ook, want in deze situatie is helder denken bijkans onmogelijk denk ik. Ik zie hier al flink wat tips in dit topic staan, dus die zal ik niet gaan herhalen. Wilde je nog even twee dingen meegeven: 1. Ookal is hij nu lief; hij is wat hij is, en dat is niet goed voor jou. Ik ben zelf 7 (!) jaar met een alcoholist geweest, en dat was in wezen een hele lieve jongen, die echt zijn best deed te veranderen en zijn leven te beteren. Maar raad eens wie de l*l was als het weer eens niet goed ging? 't Is vreselijk moeilijk om bij iemand weg te gaan die zo hard zijn best voor je doet, je hebt het gevoel dat je iemand straft terwijl hij toch zo hard werkt. Toch moet je dat doen, want hier ga je zelf aan onderdoor. Nu heb ik niet de indruk dat jij vindt dat hij zo hard zijn best voor je doet, maar de vader van je kind aan de kant zetten is natuurlijk vreselijk moeilijk. Goed van je dus dat je al maatregelen aan het nemen bent! 2. In situaties als deze zie je vaak door de bomen het bos niet meer, en weet je niet hoe je eruit moet komen. Bedenk dat het niet in 1 keer hoeft. In plaats van je af te vragen hoe je de hele berg te baas wordt, moet je jezelf afvragen hoe je een meter hoger op de helling komt. En als je daar bent, kun je weer een meter naar boven. En weer een meter. Gewoon jezelf steeds afvragen: "wat moet ik nu doen om weer vooruit te komen" is genoeg. En iedereen die wel eens in de bergen heeft gewandeld weet: soms kun je de top niet eens zien. Dat geeft niet, zolang je maar blijft stijgen. Heel veel succes meissie!
Meid, wegwezen daar! Dit is niet goed hoor, ook al heeft ie zich nu een paar dagen koest gehouden. Wat betreft dat je geen verzekering etc hebt, ga alsjeblieft naar een blijf-van-mijn-lijfhuis of naar het rode kruis. Dit zijn de instanties die hier vaker mee te maken hebben en je kunnen doorverwijzen om alles op de rit te krijgen. Want dit moet je SNEL gaan doen hoor. Sowieso heb je zorg nodig tijdens je zwangerschap!!! Ook wat schulden etc betreft, zorg eerst dat je de basis op de rit hebt, en ga daarna met maatschappelijk werk kijken naar je mogelijkheden. Want die heb je hier echt wel hoor!!!
Hey meid, Ik heb je verhaal gelezen, maar wil je nog even iets belangrijks meegeven: In Nederland ben je verplicht om in ieder geval een basiszorgverzekering te hebben. Indien je deze niet afsluit, moet je em achteraf met terugwerkende kracht afsluiten, krijg je een extra boete op je premie (je betaalt dan volgens mij 135%, dit is voor de periode dat je niet verzekerd was en het wel had moeten zijn) en je hebt geen dekking over die periode dat je niet verzekerd was. Een verzekeringsmaatschappij mag jou niet weigeren voor de basisverzekering. Sluit deze dus alsjeblieft snel af! Want anders lopen je schulden alleen maar verder op.. En mocht er iets gebeuren met je kleine en je moet naar het ziekenhuis.. Je wil natuurlijk niet dat ze daar moeilijk doen. Verder zijn er al veel adviezen gegeven. Ik wil je in ieder geval nog heel veel sterkte wensen. Probeer sterk te zijn voor je zelf en laat hem niet meer toe, ook al doet hij weer even lief! Er zijn echt voldoende instanties in Nederland die jou en de kleine kunnen helpen! Maak er gebruik van! Liefs
Jeetje meid wat een verschrikkelijke situatie zit jij in Hier in R'dam zitten opvanghuizen voor vrouwen die mishandeld worden door hun man, en jouw geestelijke mishandeling is net zo erg. je kunt er terecht met je kindje, en zij zorgen ervoor dat je vriend er niet achter kan komen dat jij daar zit. Ik zou zeggen, google even wat op blijf van mijn lijf huis, en dat soort termen, en kijk of het mogelijk is voor je om je daar aan te melden. Heel veel sterkte gewenst!
hey, over die verzekering, omdat ik hier nog niks heb, en in schotland wel, ben ik officieel nog woonachtig in schotland, en alleen "op vakantie" hier. ik betaal nog steeds schotse zorgverzekering vanaf mijn schotse bankrekening en heb een doorlopende reisverzekering lopen daar, dus ben wel verzekerd, als is het even via een omweg. ben ondertussen begonnen aan het uitzoeken van een nederlandse verzekering, wat voor mij het beste aansluit op wat ik nodig heb. denk dat ik ongeveer heb gevonden wat ik zocht, wil het alleen even na laten kijken door mijn vader, die heeft er wat meer verstand van. weet wel dat ik aan 8 psychologische behandelingen niet genoeg heb! moet zeggen dat het nu nog steeds redelijk gaat hier, hij is veel aan het werk, hij gaat weg als ik net wakker ben, en komt pas thuis als ik al slaap, dus spreek m ongeveer 10 minuten per dag, dat is goed te doen. en afgelopen weekend was hij echt verdomd rustig.. ondertussen krijg ik de kans dingen te zoeken en te regelen, zonder dat hij weet wat ik precies doe. wil alleen echt snel mijn verzekering rond hebben, zodat ik psycholoog oid kan zoeken.
vanmorgen weer zo ver.. wist wel dat het niet lang goed kon blijven gaan. ben vannacht erg veel ziek geweest, en dus bijna niet geslapen. vriend begon vandaag pas later, dus vroeg of ik even n kwartiertje door kon slapen en hij Mila even kon doen (hij hoefde haar alleen maar in de gaten te houden, ik had haar al eten gegeven en luier verschoond). weer schelden, ik deed nooit niks in huis blablabla. nou zou vandaag zijn salaris er op staan, maar stond er vanmorgen niet op. nu had ik vrijdag geld gehad van mijn vader, en heb een 10tje gegeven dat hij in geval van nood gewoon naar zn werk kon (hij heeft gewoon n buskaart, stond nog genoeg strippen op, maar voor geval dat..). daar was nu nog 4 euro van over !? hij vond dat ik niet zo moest zeiken want dat was zijn geld. ik zeg: wacht even, dat geld heb ik jou gegeven voor nood, als er je de laatste bus gemist had en de trein moest nemen, niet voor broodjes zalm in zijn lunch, waar hij blijkbaar het geld aan had uitgegeven, omdat hij zn brood niet zo lekker vond.. dus ik heb mijn geld terug gepakt, en nu beweerd hij dat hij niet naar huis kan vanavond. (terwijl hij nog genoeg strippen op zn buskaart heeft). dit hele gezeik was dus om 4 euro, en misschien was het kinderachtig van me om het af te pakken, maar we hebben het momenteel echt heel krap, en zitten echt te wachten op zijn salaris en dan vind ik broodjes zalm als lunch gewoon niet normaal. (zeker niet als ik al 3 dagen knakworsten eet als avondeten!) maar in ieder geval, weer een hoop gescheld van hem, ik moest maar eens aan zelfreflectie doen want ik was zon draak blablabla. hij beweert nu dat hij vanavond niet thuis komt (inderdaad, na zijn toespraak van vorige week over zijn leuke collegas) en hij weigert om me nog maar op 1 punt te helpen. ook heeft hij vd week laten vallen dat hij wel bij zijn vader gaat wonen zodra we hier uit moeten (zie topic in lounge over huisproblemen), en het interesseert hem niks qua huizen. alles wat ik zoek, op reageer en bezichtig is niet goed genoeg volgens meneer. nu wil ik ook helemaal niet met hem samen wonen, maar ik moet wel even tot er iets anders is gevonden, ik heb geen inkomen/bankrekening, wat dan ook. nu heb ik dus zwaar het vermoeden dat zaterdag (als wij er uit moeten) hij dus bij zijn vader gaat slapen, en hij mij dus op straat laat staan. en dan leuk aankomen: Mila blijft bij mij want jij hebt geen huis. ik ben nu aan het wachten tot mila slaapt, dan bel ik zo het blijf van mijn lijf huis. ik kan het niet meer aan, ik ben doodongelukkig door ZIJN schuld, en ik krijg steeds maar te horen dat ik zon draak ben, hij scheld omdat ik schreeuw, alles wat hij verkeerd doet, komt omdat ik zo verschrikkelijk ben en niet beter verdien. ik was een aantal maanden geleden zo ver om weg te gaan bij hem (toen we nog in schotland woonden) ik had mijn spullen ingepakt, was naar nederland vertrokken. en hij bleef me maar bellen en smsen, dat hij zo veel van me hield en zou veranderen. ik was al klaar, en ben terug gekomen bij hem, en krijg nu te horen dat dat de grootste fout uit zijn leven was. (samen met mij zwanger maken, 2 x, en mij leren kennen). als hij mij zo haat, waarom kon hij me toen niet gewoon met rust laten? hij wil nu niks met baby te maken hebben (wel Mila) omdat het mijn schuld is, ik zou gewoon abortus moeten plegen. ik doe dat niet, dus het is mijn verantwoording. dus zo als het er nu naar uit ziet, zit ik zaterdag in crisis opvang, zwanger en met een kind van 10 maanden. ik ben verdomme 23, en ik begrijp niet hoe het zover heeft kunnen komen. ik ben bang voor de toekomst, ik weet niet of ik het allemaal nog wel aan kan. en ik schaam me zo, ik heb mijn vrienden en familie beloofd toen ik terug ging naar hem, dat ik me nooit meer zo door hem zou laten behandelen. en nu, nog geen 3 maanden later, moet ik zeggen dat het in totaal nog geen week goed is gegaan. alles, in de hele relatie is een leugen geweest, vanaf: ik wil je gelukkig maken en de eerste ik hou van je. en dat allemaal omdat ik dacht dat het wel mogelijk was voor mij om ooit gelukkig te worden, een gezinnetje te hebben en een man te vinden die wel van me hield. god wat was ik naief.