hallo dames, Ik zit met een vraag en twijfel of ik het wel of niet moet doen dus zou ik graag jullie advies willen. Ik had anderhalf jaar een relatie met een jongen, het was eerst zoals het altijd was hardstikke leuk en gezellig maar na een tijdje zag ik een andere kant van hem, altijd veel schelden en geen zelfbeheersing. Hij gebruikte ook hardstikke veel drugs en alcohol en maakte me daar best wel zorgen om. Ik had met hem afgesproken dat het gebruik van de drugs we gingen minderen en dat ging even goed maar toen hij ineens een joint ging opsteken en ik zei dat hij dat niet moest doen ging hij gewoon asociaal het rook in mijn gezicht blazen en ben toen weggelopen van hem met een ruzie als gevolg. Ik moest toen even erover nadenken wat ik wou maar wou hem nog een kans geven. Het ging weer even goed maar toen werd ik ongepland zwanger. Ik had ervoor gekozen haar te houden maar hij dacht er anders over. Hij wou abortus omdat HIJ er niet klaar voor was en eisde dat ik abortus zou doen maar hij vroeg nooit hoe ik erover dacht. Het ging steeds slechter met zijn gedrag, nog veel meer schelden en hij had me een x bijna geslagen toen hij onder invloed was van drugs en alcohol. Toen was ik het zat en had er een eind aan gemaakt. Ineens was hij helemaal blij dat ik zwanger was en wou het kindje houden ( waarschijnlijk alleen omdat hij mij terug wou ) maar ik trapte er niet meer in. Ik kreeg rozen opgestuurd en brieven maar ik heb het allemaal genegeerd en heb hem al een meer dan een half jaar niet gesproken/gezien. Nu is me dochter geboren en vraag ik me af of ik hem moet laten weten dat zij geboren is.. Ik wil niet dat hij haar op gaat eisen zodat ik haar elke keer naar hem moet brengen want ik ben bang dat hij haar dan gaan slaan of wat dan ook. Hij heeft haar niet erkend dus in feite heeft hij geen rechten volgens mij maar wat als ik een mailtje stuur met erin Je dochter is geboren blablabla kan hij dan zijn rechten krijgen als " vader " van haar of zou ik een mailtje kunnen sturen met Ik ben bevallen van een dochter blablabla... Ik wil wel dat als zij later ouder is en vraagt wie is me vader dat ik kan zeggen dat hij dat is en dat als ze hem wil zien dat hij ook weet wie ze is en niet negeert word. hopelijk is het een beetje duidelijk voor jullie en kan iemand advies of informatie geven Margot
Ik zou het hem wel laten weten. Hij kan sowieso geen rechten krijgen doordat jij hem een mailtje stuurt met "je dochter is geboren". Je zou hem zelfs kunnen dwingen om alimentatie te betalen zonder dat hij echt rechten krijgt. Maar hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat weet ik niet, dan zou je een advocaat moeten nemen. Ik weet niet of hij weet waar jij woont en of hij dat mag weten, anders zou je hem ook gewoon een geboortekaartje kunnen sturen.
bedankt voor je reactie, hij weet wel waar ik woon. Een geboortekaartje sturen wil ik niet waarom weet ik eigenlijk niet... een advocaat nemen vind ik weer zo drastisch eigenlijk en alimentatie hoeft hij niet te betalen voor mij part ik red het wel zonder. Het gaat me er meer om dat hij haar niet te zien krijgt of dat hij een omgangsregeling kan krijgen
Hij wist dat je zwanger was toch? Dan weet hij neem ik aan ook dat er een kind aan zat te komen dus dan had hij ook contact met jou op kunnen nemen om te vragen of jullie kindje er al is.. blijkbaar is hij niet geintreseerd in zijn kindje dus ik schat zo in dat hij het kindje ook niet zal opeisen als jij hem netjes laat weten dat hij vader is geworden.
ja en hij wist ook wanneer ik uitgerekend was maar zou hij geen rechten kunne krijgen als ik hem zo`n mailtje stuur? @ onskleintje nee dat ga ik denk ik ook niet doen
Hij heeft haar niet erkend (en kan dat ook niet zonder jouw toestemming doen) dus hij kan geen aanspraak op haar maken ook al laat jij hem met zoveel woorden laat weten dat 'zijn' dochter is geboren. Zijn naam staat niet op de geboorteakte dus wettelijk gezien heeft hij geen enkel recht. (hij kan een vaderschapstest eisen maar zolang jij geen alimentatie oid van hem hoeft mag je zelfs dat weigeren geloof ik)
als ik jou was zou ik hem helemaal niets sturen, hij wist dat je zwanger was, wist de uitgerekende datum dus hij kan ook contact met jou opnemen. heeft hij niet gedaan dus het zal hem niet veel interesseren, of iig niet genoeg. gezien de geschiedennis van zijn gedrag moet hij veel moeite doen om ook maar iets van rechten te krijgen via een advocaat. hij kan via een advocaat een verzoekschrift indienen om je dochter te erkennen. dit kan jij uiteraard tegen gaan. maar de rechter kan vervangende toestemming erkenning geven, als de moeder niet mee zou werken. maar voordat een vader uberhaupt kan erkennen moet er eerst een vaderschaps test gedaan worden waaruit blijkt dat hij ook echt de verwekker is. dit kan je tegenwerken, maar ook hiervoor kan een rechter vervangend toestemming geven. dit vervangend toestemming geeft een rechter niet altijd en ook niet zomaar. mocht jij toestemming geven daarvoor, of de rechter geeft vervangend toestemming en er blijkt dat hij de verwekker is van je dochter kan hij over gaan tot erkennen. erkennen betekent nog niet dat hij het recht heeft je dochter mee te kunnen nemen of wat dan ook. hij heeft wel onderhoudsplicht, dus alimentatieplicht, tot haar 18e of 21e, weet zo even niet precies. wil hij een omgangregeling dan kan je daar samen over praten en er samen uit komen, maar wil je dit liever niet, dan kan hij het via een advocaat proberen. moet er wel bij zeggen, zolang hij geen 'family-life' heeft, wordt het voor hem zeer lastig om dit allemaal te eissen. family-life wil zeggen, een band tussen de ouders ten tijde van de zwangerschap ongeacht of ze gehuwd of niet, en/of omgang met het kind in wat voor mate dan ook. als er dus sprake is van family-life maakt hij een goede kans op erkenning en dus omgang. maar zo te lezen is hier geen sprake van. als ik jou was zou ik alles opschrijven van wat er allemaal is gebeurd, dag datum enz, mocht hij er werk van maken heb je het allemaal nog op papier staan. ook niet geheel onbelangrijk is om na te denken of hij idd ongeschikt zou zijn als ouder (imo wel als ik het zo lees) of dat hij alleen ongeschikt is als partner. een foute man hoeft niet altijd een foute vader te zijn. maar waar praten we over, als hij op geen enkele manier contact zoekt met jullie, dan heb je daar je antwoord ook al. als ik jou was zou ik me lkkr richten op je kleine meisie, die is je aandacht en liefde miljoen keer meer waard dan zo'n ...... hier is nog een interessante site, waar je ook kan praten over dit soort zaken www.alleenmaarzwanger.nl
dankje wel voor de info @shedevil, hij wist inderdaad dat ik zwanger was en als het hem zou intresseren zou hij wel wat sturen... ik wacht maar tot hij wat van zich laat horen want ik heb geen zin in al dat gedoe met advocaten enz. hopelijk komt het nooit zo ver dat hij haar gaat eisen, en dat me dochtertje later het niet heel erg vind om geen vader te hebben
Margot, de informatie die Emmeken36 gaf, klopt niet helemaal. Kijk maar even bij wat ik schreef, betreft vervangend toestemming erkenning. Dan hoef je je nog geen zorgen te maken hoor aangezien een rechter niet zomaar vervangend toestemming geeft, maar wil alleen maar zeggen dat het wél kán. En alleen jij weet hoe de situatie is en of er een kans is dat hij zijn recht op zou kunnen eisen. Als ik jou was zou ik dus zo min mogelijk informatie aan hem geven. Ook dat valt soms namelijk onder family-life. Sterkte ermee, en geniet vooral van je kleintje. Het is al moeilijk zat om alleenstaand mama te zijn zonder dat gezeik
hoi, ik ben ok alleenstaand en ok relatie verbroken. Ik was toen 5 maanden zwanger. Ikheb hem nooit zelf laten weten dat mijn dochtertje geboren is. Dit hoorde hij via mijnoma die nog wel contact met hem heeft omdat hij nu met mijn zus gaat Maa rmijn duchtertje is nu 9 1/2 maand en ik heb nog nooit wat vanhem gehoord sinds ze is geboren. Ik maak me heir ook geen zorgen meer over. Ikheb er eenpunt achter gezet en er komt pas contact met hem als mijn dochtertje erom gaat vragen. En wat betreft kind afgeven bij vader durf ik ook neit omda thij ook dingen deeed die neit door de beugel kunnen. En ok ik ben bang da thij dat bij haar zou gaan doen. HIj heeft haar ook neit erkend of een omgangsregeling en betaald ok neit die alimentatie. Ik red het er makeklijk zonder mee! Ik red mij rpima zo in me uppie met mijn meissie. Ik zlef ben nu 21 jaar en woon nog wel bij mijn vader thuis. Maar als ik straks mijn vaste contract heb g aik opzoek naar een huurwoning
Oh meid, begrijp ik het nu goed dat je ex een relatie heeft met je zus? Mijn hemel, ik heb er gewoon geen woorden voor. En ik bedoel het niet om je de put in de praten, juist meer dat ik respect heb dat je toch zo met alles om kunt gaan. Pfffffff, wat heb je toch mannen in de wereld zeg, ik kan het gewoon niet begrijpen vaak. :x Stemt me echt zo verdrietig...
ja heb je goed begrepen hij is nu met mijn zus! ja ik heb geaccepteerd omda tik nei tin eenhoekje wil zitten knuzen. Heb een mooie en lieve dochter die veel belangrijker is!
Goed zo, petje af meid! En je hebt helemaal gelijk, je mist teveel van je kindje als je gaat kniezen om je ex (ik weet er zelf alles van). Dat zijn de mannen absoluut niet waard!
wow dat is ook heftig ja... dat zou ik me zus niet kunnen vergeven... ze weet denk ik wel wat hij jou heeft aangedaan neem ik aan? ik ga het hem niet vertellen hij moet het zelf maar komen vragen als hij het wil en anders red ik me ook prima
ja dat weet zij dondersgoed, maa rliep boos weg toen ik he t vertelde met mijn oma samen. ze had toen ok alw at met hem ahcter mijn rug om precies meid als ze er echt van willen weten komen ze wel hoor
dat is ehhh, ziek.! mijn zus zou zoiets noooit doen en ik niet bij haar, komt niet eens bij ons op :S
Of je nu zwart op wit zet "je dochter is geboren" dat maakt helemaal niet uit. Komt er op neer, als hij het kind wil zien zal hij er de rechten voor krijgen. Ik spreek uit ervaring... Mijn meisje was niet erkend, ik weigerde dit ook. Simpel, hij is naar een advocaat gegaan en erkennig geeist, dan kon ik 2 dingen doen, vrijwillig toestemmen, of moeilijk doen en een dna test krijgen die ik dan nog eens moet betalen als blijkt dat ze zijn dochter is (1800 euro)... Dus kon ik niet anders dan hem te laten erkennen. Nu heeft hij omgang aangevraagd, komt in oktober voor de rechtbank maar ik besef ook dat het niet in mijn macht ligt dit tegen te houden... Probeer hem zo lang mogelijk van je weg te houden, als hij een hele tijd wegblijft kun je dit als argument gebruiken moest het zover komen tot een rechtzaak.
sams, hoelang meot ''de vader'' dan weglbijvben om eh tals argument te gebruiken? Mijn dochtertje is nu bijna 10maanden en al sinds de 5e maand in mijn zwanegrschap neits meer van hem gehoord...