Ik wordt vandaag moe van mezelf. Ben 8 weken zwanger en onlangs dit blijde nieuws gedeeld met mensen die we lief hebben. En nu begint het stemmetje in mijn hoofd had gewacht tot je je echo hebt gehad. Hoe meer mensen het weten hoe minder ik durf te genieten. Het is zo dubbel, ik ga ervanuit dat alles goed gaat. En ik ben superblij met ons wurmpie. Maar vandaag gaat dat negatieve stemmetje niet weg.
Het is altijd moeilijk om te bepalen wanneer je het nieuws deelt, maar niemand gaat het je kwalijk nemen dat je het verteld hebt voordat je een echo hebt gehad. Waarom zou je liever gewacht hebben tot na de echo? Je bent immers nu zwanger en na de echo nog steeds
nou ja, dat hoeft niet, bij de echo heb je een kleine kans dat je erachter komt dat het kindje niet meer leeft... ik heb het zelf ook voor de eerste echo verteld, het was kerst, ik was blij en ik wilde het nieuws gewoon delen. heb er wel steeds bijgezegd dat het pril was en we de echo nog moesten afwachten. gelukkig was alles goed, de kans op een missed abortion is vrij klein gelukkig. maak je niet te druk en probeer toch te genieten. je hebt geen invloed op hoe het loopt dus je kunt er nu net zo goed vanuit gaan dat alles goed is.
Ik heb me gister ook streng toegesproken haha. Zonde als ik nu niet geniet want hoe het ook uitpakt (waarschijnlijk goed) deze mooie tijd is het zeker waard om van te genieten.
Ik weet nog dat een collega van mij, die zelf bij 6 weken t mis zag gaan, zei ( toen ik aangaf dat ik t ook vrij vroeg vertelde, rond 10 weken in t team) "Als je t deelt met veel mensen, zijn er ook veel mensen die een schouder hebben als t mis gaat.." Dat had zijzelf waarschijnlijk niet gehad...