Hoi meiden! Ik ben gister bevallen via keizersnede en ik heb even steun nodig van degene die reeds een keizersnede hebben gehad. Gister ging prima was helemaal in de wolken maar nu heb ik toch een terugval! Ik moest vanochtend dus uit mijn bed en Jezus wat doet dat pijn!! Ben er drie keer uitgeweest maar ben bang voor elke keer dat het weer moet. Het brand zo erg! Wanneer gaat dit beter?? Ik heb het idee dat ik nooit meer normaal kan lopen laat staan naar huis Liefs
Oh meid, geef jezelf de tijd, ik heb twee keizersnedes ondergaan en binnenkort de derde gepland... Ik zie er echt niet naar uit maar weet dat het helemaal goed komt weer en dat geeft de burger moed! De eerste week of twee is het gewoon echt but, was het voor mij in ieder geval, ik ken ook andere verhalen... Maar het herstel van zes weken (waarin je niks zwaarders mag dragen dan je kindje) is wel genoeg om je weer mens te voelen hoor! Na vier dagen naar huis is verschikkelijk, ik wist niet waar ik eht zoeken moest, niks zat of lag lekker, alles deed alleen maar zeer, hoesten, niezen, lachen, allemaal vreselijk... En ik ging vanaf het moment dat ik thuis was elke dag minstens twee keer naar het ziekenhuis waar mijn kind lag (allebei de keren) dus mijn enigste doel deze keer is, baby mee naar huis en zoals het er nu naar uit ziet gaat dat lukken dus dat is al veel beter, dan heb ik deze keer ook recht op kraamzorg en dat zal ook helpen in mijn rust en herstel. Maar om je moed in te praten, nu is het erg maar geef het even, het wordt elke dag een beetje beter, dat zal je snel genoeg merken maar neem niet teveel hooi op je vork als je je iets beter voelt want dan voel je je de volgende dag weer minder goed! Beetje lange reactie en hopelijk niet te negatief, probeer ook te genieten, het is niet alleen hersteltijd maar ook je kraamtijd!
Hoi meid, Allereerst gefeliciteerd! Ik vond die eerste dagen ook heel vervelend, wilde mijn plas maar ophouden zodat ik niet hoefde te lopen. Gelukkig gaat het heel snel beter, je zult merken dat je elke dag heel hard vooruit gaat hoor! Ik kon na een week echt weer lopen qua pijn. (alleen niet door de duizeligheid, maar dat had te maken met mijn vele bloedverlies)
O ja, nog een tip. Niezen, lachen, hoesten ed vond ik heel pijnlijk. Wat daar goed tegen hielp was een klein kussentje op mijn buik duwen als ik het voelde aankomen.
Hey Tonneke, Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van je zoon. Ik wil je even heel veel sterkte wensen. Bij mijn eerste is het ook op een keizersnede uitgelopen. Ik weet dat het in het begin erg pijn doet, maar hou vol. Ik kan alleen zeggen: Hoe pijnlijk het ook is, probeer vanaf dag 1 rechtop te lopen. Je zal in het begin geneigd zijn om krom te lopen vanwege de pijn in je buik, maar als je rechtop loopt zul je merken dat het snel beter gaat. Neem je rust en dan komt het echt wel goed.
hey meid allereerst van harte gefeliciteerd mijn KS is alweer bijna 3 jaar geleden maar de dag erna dat ik uit bed mocht had ik ook veel pijn maar moest van mezelf toch blijven lopen wat eigenlijk niet mocht van de zusters maar deed het toch anders zou ik zo stijf worden dat het alleen maar meer pijn deed na een weekje ging het al veeel beter
Ja aan het begin doet het heeeeel veel pijn, dat is waar! Waarschijnlijk krijg je nu ook geen morfine meer en dat merk je natuurlijk. Op alleen paracetamol vond ik het ook bijzonder pijnlijk. Maar het gaat elke dag beter, dat zul je zien! Sterkte en natuurlijk gefeliciteerd!
Heb 2 keer een keizersnee gehad en over een paar weekjes komt mijn derde. Ik vond het na de derde dag heel goed te doen kon weer aardig lopen en je leert snelhoe je het best kunt bewegen met zo weinig mogelijk pijn. Toen ik na 4 dagen naar huis mocht voelde ik me echt l goed deed ook al weer aardig wat zelfstandig liep de 6de dag al weer nar het dorp achter de kinderwagen. Gaat heel snel beter hoekun je trouwens internetten kan je dat daar in het ziekenhuis.
Gefeliciteerd!! Ik ben 3 maanden terug bevallen door keizersnede en dacht de eerste dagen echt hoe lang gaat die pijn duren. Gelukkig ging het de dag dat ik naar huis mocht alweer een stuk beter en na 4 weken was ik echt weer helemaal hersteld. Ik heb wel alleen gewacht met bukken enzo tot die 6 weken voorbij waren. Probeer wel zoveel mogelijk kleine stukjes te bewegen, al is het maar lopen naar het toilet. Ik had na een week liggen zulke zere benen en voeten en het heeft best lang geduurt voordat dat weer over was. Beweging is erg belangrijk voor de doorbloeding. Iemand zei het al, moet je niezen of hoesten doe dan een kussen drukken op je wond. Sterkte, je denkt misschien nu dat het heel lang gaat duren het herstel maar er komt snel verandering hoor.
Hoi Lonneke, Bijna 5 maanden geleden is onze dochter uiteindelijk met een ks ter wereld gebracht. (heb je internet bij je bed? Leuk zeg!) Dat was op een woensdag. Ze zeiden dat ik de dag erna even naast het bed ging zitten en dat ik dan vrijdag's ging douchen. Ik dacht ja hoor Nou idd. donderdags naast het bed en vrijdags zelf douchen. Ik heb er geloof ik wel 10 minuten erover gedaan om bij de douche/wc te komen. Maar ik moet wel zeggen iedere dag gaat het een stukje beter. Thuis met het trap lopen, dat viel wel tegen. Maar dat ging na ruim een week ook al een stuk makkelijker. Mijn tip is luister naar je lijf. Je weet zelf het beste wat je wel of niet kunt.
Allereerst gefeliciteerd! Mijn 2e kindje is met een spoedkeizersnede geboren en de derde komt over paar weken met een geplande keizersnede. Wat mij hielp en het is al eerder geschreven is rechtop lopen. Je bent geneigd krom te blijven omdat de pijn dan minder lijkt maar uiteindelijk duurt het dan langer. Ik kreeg destijds 4 x daags 2 paracetamol in het ziekenhuis en kan je zeker aanraden deze structureel te blijven nemen, ookal lijkt de pijn soms minder. Je kunt een kraamverband tegen de wond aan doen zodat ondergoed/kleding niet zo tegen het litteken aan duwt. Ehmm verder...owh ja ik had ontzettend last van mijn darmen, had daar meer pijn van dan de wond an sich. Hoe onsmakelijk ook...probeer windjes te blijven laten en deze niet in te houden En als laatste, luister goed naar je lichaam! Pijn = pijn en overdaad schaadt
mocht jij de dag na de keizersnee al uit je bed dan? Ik kon dat niet, ik had nog een ruggeprik in gedurende 2 dagen en daardoor bleven mijn benen "verlamd". Daardoor voelde ik geen pijn. De 3e dag uit bed gegaan voorzichtig en de 4e dag ging het al weer, lekker rondgelopen op de afdeling. Ik heb wel een beetje pijn gehad maar als ik paracetamol nam viel het mee. Ik denk eigelijk dat je bij een vaginale bevalling meer pijn hebt, maar dat zal per persoon verschillen. Ik hoop dat je snel opknapt meid!
Gefeliciteerd met je zoon!!! Ik heb 10 weken geleden een spoed ks gehad, meteen na de ks kreeg ik me daar een vocht in mn voeten niet normaal! Dus meteen vanaf de volgende dag stukjes lopen, en de 2e dag onder de douche gaan staan. Ik vergat nog wel eens de paracetamol in te nemen, maar doe dat wel ook al voelt t goed! Na 1 week was het vocht weg uit mn benen en voeten en kon ik al voorzichtig buiten gaan wandelen met de kleine, heerlijk! Heb al het huishoudelijke werk en boodschappen enzo door mn vriend laten doen de eerste weken en dit langzaam weer opgepakt. Met 6w1d weer gaan paardrijden en WII Fitten en dit ging tegen alle verwachtingen in supergoed! Dus... nu lijkt t zwaar en pijn te blijven doen, maar geloof me, dit ben je snel vergeten als je de 1e week hebt gehad. Het gaat elke dag beter let maar op! (verpleegster vertelde me dat ze elke keer weer versteld staat van het snelle herstel (lopen/douchen etc.) van de meiden met een ks)
Bij mij begon de ruggeprik na een uur of 2 na de bevalling al weer uit te werken. Wat ik een beetje raar vond is dat ze je gevoelloze benen optillen, heel vreemd, je weet dat ze bij je horen, maar je voelt er niks van. In het ziekenhuis heb ik naast paracetamol ook diclofenac gehad.
Hier ging het herstel wel redelijk snel. De dag na de KS stond ik al zelf te douchen. De eerste week vond ik het ergst qua pijn, maar zoals al eerder geschreven stond, bij mij deden mijn darmen ook meer pijn dan die hele wond! auw..... 2 weken na de KS heb ik al weer een hele middag lopen winkelen! Zonder pijn! (een uur of 5 gewinkeld, met wel hier en daar de nodige rustpauzes vooral om die kleine te voeden!)
Hey , Ik had tijdens mijn hele zwangerschap als een berg op gezien tegen een vaginale bevalling, zo bang dat is was, had altijd gezegd een KZ, nou puntje bij paaltje moest ik dit dus ook... Dee eerste 2-3 dagen men-o-men wat viel mij dat tegen, wat een pijn. Heb zelf nog eens zitten janken toen ik voor de derde maal weer eens me bed uit moest (in combi met mijn toen zieke zoontje en hormoontjes).. Maar 3e dag naar huis, was eeen hel, viedere dag was net dragelijk en zo verder tot het 1,5 week verder was en ik weer rechtop liep enzo. voordat de pijn echt goed te doen was,dus gewoon alleen wat gevoelig was ik 2-3 weken verder.. Maar die eerste dagen herriner ik me nog precies hoe een zeer dat deed, zal niet zo snel meer zeggen oh ik hoop een kz (niet dat vaginale bevalling geen hel zal zijn haha)
Ik MOEST me bed uit . De catheter was eruit dus ik moest naar de wc. Ik werd gewoon me bed uit gesleurd (nouja het leek erop). Helaas was ik niet mobiel en kon alleen naar de wc heen en weer lopen. Nu ben ik thuis en de hechtingen zijn eruit en nu gaat het wel weer. Lopen gaat beter maar voel me wel 80 jaar. De verloskundige zei ook dat ik me moest gedragen als een 80 jarige haha
Hahaha, hoe bevalt t om een 80-jarige met baby te spelen? Wel herkenbaar hoor, maar voor je t weet ben je weer zo fit als wat, gaat sneller dan je denkt! Maareh... hoezo "de hechtingen zijn eruit"? Heb jij geen hechtingen aan de binnenkant gekregen dan? Volgens mij is dat bij ons in het zkh standaard, en volgens mn buuf in t zkh zie je er na een paar maanden niets tot weinig meer van. Suc6 met je herstel!
Ja Tonneke, ik MOEST ook de eerst volgende dag mijn bed uit en wilde echt niet!! Ze zeiden dat het echt beter was voor mijn herstel dus ja je doet het maar want je moet ook naar de wc maar mijn g*d wat een martelgang... Ik heb van de week mijn opname papieren ingeleverd in het ziekenhuis voor de 27ste en ik zie er nu al naar uit
Bij mij liep het herstel heel traag. Ik bleek 10 dagen na de geboorte een wondinfectie te hebben en vanaf de ks heb ik me dus beroerd gevoeld zonder dat iemand me kon vertellen waarom. Het was geen borstontsteking, longontstekin, blaasontsteking etc. Ik zou niemand aanraden om vrijwillig een keizersnede te ondergaan. Als het medisch noodzakelijk is, is het heel fijn dat het hier in NL kan, maar een ks omdat je bang bent voor de bevalling zou ik nooit aanraden. Ik ben nu bijna 15 weken en ik hoop dat ik natuurlijk kan bevallen, meteen mijn kindje vast kan houden en dat de borstvoeding goed op gang komt. Dat heb ik namelijk echt gemist bij mijn vorige bevalling. In de verkoeverkamer wist ik helemaal niet hoe het met mijn zoontje ging en zei de broeder "maar hier heb ik wel de placenta in een schaal, wil je die dan zien?". Ik was zo stoned van de medicijnen dat ik keihard moest lachen, dat wel... Ik denk dat ik pas na zes weken weer een beetje 'het vrouwtje' was. ik hoop dat het bij jou sneller gaat!