Mijn lieve dochtertje is op t moment niet zo heel lief...sinds een paar dagen dreint ze vooral; ze wil steeds bepaalde dingen (staan, achter de loopwagen lopen) en als dat niet kan is t DRAMA. Ook kan ze moeilijk zelf spelen, terwijl ze dit eerst gerust een half uurtje kon... Vind t zo moeilijk hoe haar te begrenzen; ze lijkt zo onrustig maar niks helpt echt. Ze komt wel tot rust als we lekker gaan fietsen of gaan wandelen dus dat doe ik nu ook veel. Ik heb ook een beetje t idee dat ze vrij slim is en minder kan dan dat ze wil. Ze kan al best goed praten en begrijpt haast alles wat je zegt; wel handig, maar merk ook dat t haar een beetje in de weg lijkt te zitten... Iemand dezelfde ervaringen rond deze leeftijd? t Zou een sprongetje kunnen zijn....hoop dat t een beetje overgaat
mijn dochter is wat jonger, maar ik merk wel dat het hier om ALLES brullen is, wat niet gaat zoals zij het wil. Zelf spelen is er ook niet bij en alleen bij papa wil ze in de box... erg vermoeiend, ik ben benieuwd naar tips...
mijn zoontje had erg veel last van de 15 maanden sprong...deze periode duurde wel ruim 2 weken. Daarna kon hij weer iets meer en was hij weer de oude....nog even geduld hebben
Werkt het om steeds twee dingen aan te bieden waaruit ze mag kiezen? Dus niet: je mag/kunt nu niet achter de loopwagen, maar: wil je met de pop spelen of met de blokken, (bijvoorbeeld he? )
mijn zoon is iets jonger dat jou dochter,maar hier het zelfde probleem! kan zn eigen niet vermaken alleen als hij achter zn loopauto loop en het lukt niet dat word hij kwaad. hangt heel de dag aan mn benen. hoop ook dat het een fase is en dat het snel over is.
Het is inderdaad een fase, afleiden wil wel eens helpen. vergis je niet dat dat lieve babytje nu een eigen wil krijgt en dus ook echt regels nodig heeft. Als onze dochters zo gilde als ze hun zin niet kregen hebben we eerst geprobeerd af te leiden, als dit niet werkte gewoon even laten huilen, gaat vanzelf over. Als je ze namelijk hun zin geeft heb je binnen notime een prins of prinsesje gekweekt! Sterkte wat het kan heel hard zijn om je kleintje te laten huilen.
Hoi, hier ook zo'n doerak die van relaxte altijd blije baby is veranderd in een klein monster dat meteen gaat huilen als iets niet gaat zoals hij wil. 15 maanden is hij overmorgen. Laten we hopen dat het een fase is, want ik vind hier niet perse erg veel aan, haha. Ook slapen doet ie best slecht nu, terwijl hij altijd een perfecte slaper was. Het breekt ons heel erg op, zijn totaal niet gewend aan gebroken nachten. Ik merk dat het regels stellen nu automatisch een beetje is ingetreden bij mij. Nu hij wat meer begrijpt vind ik dat hij best wat meer geduld kan betrachten, dat hij zou moeten begrijpen dat ik niet altijd meteen tot zijn beschikking sta, etc. Ik laat hem dan ook gerust in zijn sop gaar koken als ie gaat huilen. Ik denk dat negeren van het huilgedrag wel goed werkt. zo zien ze dat ze hun zin niet krijgen daardoor en dat het dus niet beloond wordt. Nuja, zover mijn opvoedkundig advies. Eens kijken hoe lang het werkt voor ons, haha.
Hier nog zo'n draak! Het ging weer even veel beter, maar sinds een paar dagen is het weer raak. Ze weet bijvoorbeeld heel goed dat ze NIET aan de luidsprekers en de versterker e.d. mag zitten. Waar zit ze nu de godganse tijd achter / voor / bij / naast... En me strak aankijken dan, met zo'n blik van 'zeg er eens wat van'. En huilen als ik haar daar weg haal! En ook leuk: laatjes open en dicht doen. En dan niet zachtjes ofzo. Ze luisterde echt goed, maar nu probeert ze alles uit. Dat is soms wel erg grappig, maar op dagen als deze ben ik blij dat ik morgen weer kan gaan werken Gelukkig werkt het negeren, wat Aukie ook schrijft, heel goed. En consequent blijven... Lastig hoor, heb echt wel eens de neiging om maar keihard met mijn hoofd tegen een muur te gaan slaan als ze zo'n bui heeft! Sterkte allemaal!
Whaha... hou op schei uit! En het wordt nog erger zeggen ze.... Hier nog één. Hier is de vuilnisemmer op moment favo, hop.. deksel omhoog en erin met d'r klauwtjes. En mama kan er 100x wat van zeggen. Krijsen dat ze dan doet en volhouden he... gewoon mij aan blijven kijken en ondertussen al gillend het nogmaals doen. Pffff Hetzelfde geldt voor de hond, als die in z'n mand ligt mag ze daar niet bij komen (oud hondje, kan niet meer zoveel hebben) maar dat zal haar een worst zijn! Ik haal haar zonder iets te zeggen daar weg en ik draai me om en ze loopt er weer heen. Doodvermoeiend! Ik vind het soms wel moeilijk om consequent te blijven, ik zeg ook wel eens 'nee' op een toon wat op 'een beetje nee' lijkt, voor haar betekend dat dus dat het het proberen waard is. Het negeren vind ik helemaal moeilijk, met name met de hond, ik wil daar geen risico mee lopen. Dan maar tig keer haar wegsturen.
Ik wilde hier eigenlijk zelf een topic over openen, want ook hier een mannetje van 15 maanden! Inderdaad, prullenbak open/dicht, keukenlades open en dicht, koelkast open/dicht. Met zijn handjes in de waterbak van de hond, aan de oren van de hond trekken, steentjes in zijn mond.. pff, kan nog wel even doorgaan. Wij corrigeren hem door ook uitleg te geven waarom hij iets niet mag.. Ze zeggen dat dit goed werkt.. Hier nog niet hoor! Hoe gaan jullie ermee om, las iets over negeren.. Maar wanneer negeer je hem/haar dan, ook op het moment dat hij/zij iets niet mag. Bij drammen, mopperen probeer ik hem wel te negeren of af te leiden. Wat hier ook wel eens (even) werkt is hem te laten meehelpen. Samen iets weggooien, iets in de koelkast leggen. Dan heeft hij een taak, vindt hij erg interessant en hij is erg trots als hij bijvoorbeeld iets weg heeft gegooid. Ook dan is de prullenbak (even) niet meer interessant. Nog een ander vraagje; zijn papa mag hem niet een schone luier geven of in bed liggen, dan raakt hij overstuur! Erg lastig, want ik merk aan mijn vriend dat hij het hier best moeilijk mee hebt.. Gebeurt dit ook bij een van jullie?? Ben benieuwd naar andere ervaringen en tips! Succes met jullie dreumessen, het gaat echt over... Zeggen ze...
ja hier ook zo'n minimonster...ze is nog geen 13 maanden, maar als ze dr zin niet krijgt, of iets lukt niet is het GILLEN terwijl ze eerder zo relaxed was en ik altijd trots liep te verkondigen dat ze zo makkelijk was en zichzelf zo goed bezig kon houden een faaaase..hoop ik