Bij mijn eerste bevalling vond ik de geboorte van de placenta het meeste tegenvallen. Voor ik het wist stonden ze te trekken aan de navelstreng, liet hij niet los, moest ik harder persen op een wee (wist echt niet dat die er nog waren na een bevalling!) en kreeg ik zonder te vragen een spuit. Toen liet hij wel los. Ik had liever meer tijd gehad en mijn dochter eerst aangelegd (dan maak je zelf het hormoon aan wat de placenta los doet laten) en het op een natuurlijke manier laten gebeuren dan zo op deze manier.
denk wel dat of het toucheren wel/geen pijn doet heeft idd met hoe ver ontsluiting je hebt. ik wou namelijk getoucheerd worden om 11.00 maar vk zei nog even te wachten daarmee. om 16.00 kwam ze terug en had ik 'maar' 3cm ontsluiting.. dit deed inderdaad geen pijn.. denk dat als je weinig ontsluiting hebt dat het meet geirriteerd zal zijn ja!
het pijnlijkste vond ik dat bij het persen, ik het echt in de buurt van m'n clitoris voelde scheuren! Na 3 weken kan ik nog steeds niet vergeten hoeveel pijn dat deed. Het hechten vond ik ondanks de spray en de verdovingsprikken nog steeds gruwelijk pijn doen :'). Verder vond ik de (rug)weeen opzich wel te doen.
Toucheren vond ik wel mee vallen eigenlijk. Ja het is niet fijn maar als je ontspant gaat het het beste. Toen ik hoorde dat ik 1cm deed het wel zeer maar hoe meer ontsluiting,hoe minder pijn het doet... Ik vond de 'echte' weeen het meest tegen vallen. Ik wist wel dat dat pijn zou doen,maar ik ben in ongeveer een half uur van ongeveer 4,5 cm naar 9,5 cm gegaan dus dat was best wel heftig. En daarvoor gewoon alleen wat voorweeen gehad dus het werd bij mij ook niet langzaam erger,het was ineens heel heftig nadat mijn vliezen gebroken waren.
Op zich had ik me allemaal veel erger voorgesteld maar toch: -3 uur persweeen ophouden; dat was echt geen pretje, gelukkig kan ik mezelf (ook met pijn) heel goed ontspannen -hechten, de inwendige hechting deed echt verschrikkelijk veel pijn, gelukkig duurde dit niet lang
Bij de eerste niks, had me er een voorstelling van, dat ik half dood zou gaan, en ik leefde nog Dus viel me alleen maar mee, Bij de tweede, t ging me te snel (misschien luxe probleem) maar daardoor kon ik er niet echt van genieten,of nou jah genieten, er in groeien zeg maar, en DE beloning.. je kindje, ik had meer zoiets van "uhm sorry, maar wat doe jij hier NU al??" en dat was niet echt leuk.
ik vond de rugweeen ook erg vervelend maaarrrr de persweeen vond ik echt verschrikkelijk, vraag me niet waarom, maar had gewoon t idee alsof ik zooo ontzettend nodigmoest poepen en er echt een megaaa drol vast zat....alsof heel je lichaam binnenstebuiten wordt gekeerd! maar zou t zo weer doen, tis zooo mooooooie ervaring!
hihi dank je ik riep ook de hele tijd. ik moet ECHT poepen, ik moet zooo nodig poepen! iedereen lachen daar haha..... er kwam alleen een heeele grote roze drol uit ipv een bruine hihihihihi
Bij mij viel het meeste tegen dat we het idee hadden dat de dienstdoende gyn niet naar ons luisterde. Wij waren met onze eigen gyn bezig om een keizersnede te bespreken en de ruggenprik stond al vast. Toch besloot de dienstdoende gyn dat ik natuurlijk ging bevallen... Iets wat lichamelijk gewoon niet mogelijk was. Na 19 uur liggen werd eindelijk toch besloten tot een keizersnede... Dat hadden ze dus ook wel wat eerder kunnen doen. Wat voel je je dan machteloos als er gewoon niet geluisterd wordt zeg. Je kan gewoon niets, bent compleet aan hen overgeleverd.
`Bij mij deed het toucheren geen pijn.De laatste weeen tot de volledige ontsluiting waren wel verschrikkelijk om op te vangen,en op een gegeven moment kon ik de druk echt niet meer tegenhouden Gelukkig bleek ik toen volledige ontsluiting te hebben en mocht ik gaan persen!Na 7 minuutjes was onze zoon er! Waar ik wel een trauma aan over heb gehouden is het hechten nadat ik ingescheurd was.Ze hebben me ten eerste al ruim 2 uur(!!!)laten wachten totdat de gynaecoloog tijd had om me te hechten, en ten tweede bleek ik niet voldoende verdoofd te zijn,waardoor bepaalde delen me echt heel erg pijn hebben gedaan. Erg jammer en vervelend allemaal,maar nu kan ik ondanks alles zeggen dat het alle moeite wel waard is!Het klinkt afgezaagd maar de pijnlijke dingen vergeet je echt allemaal weer.(en ik kan het weten,heb achteraf nog wel de nodige ellende gehad).
niet kunnen liggen of zitten met rugweeen (30 uur staand weeen opgevangen), 3 uur lang persweeen weggepuft, toen ik eindelijk mocht persen vielen de weeen weg... weeopwekkers gehad.. 2,5 uur geperst.. toen het ergste van allemaal.. het inbrengen van de tang (onze zoon bleek een sterrekijkertje te zijn) ik heb geloof ik het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd. en uiteraard toen nog de tig hechtingen waar ik nu nog veel last van heb. Kortom niet een bevalling om met veel plezier op terug te kijken...hoop ook van harte dat ik het meeste wel weer zal vergeten.. anders ga ik sterk twijfelen over een tweede haha
de weeenstorm vond ik echt vreselijk!!!!! en het toucheren grrrrrrr!!!! verder vond ik de rest nog wel gaan.
Hier ook de rugweeen en het toucheren! En het viel me tegen dat het totaal niet opschoot met de cm. Heb 24 uur gedaan over een krappe 2 cm! Toen binnen 3 uur van 2 cm naar 10 cm, dus een weeenstorm (was ook geen pretje, maar ook weer niet zo vreselijk) Oja, het persen was echt een verademing! Het deed totaal geen zeer (niet dat ik me herinner tenminste) en ook het staan van het hoofdje was niet pijnlijk. 22 minuten persen en 4 a 5 persenweeen, toen was ons ventje er! Verder vond ik het een GEWELDIGE ervaring! Fijn thuis in mijn eigen bedje! Morgen weer! hahaha
Dat ik 2 pers-weeen moest inhouden..Ik was al bezig met persen toen zin hartslag intzettend daalde en bijna niet meer te horen was..ff eng stukje..Toen moest ik op mn zij liggen en tegenhouden..Daarna is ie direct gezond geboren..Vanaf de eerste wee tot geboorte duurde maar 3 en een half uur..dus zat in een giga weeen-storm.. Verder de hechtingen (40 minuten bezig geweest) en mn gekneusde stuitje waar ik zeker 2 weken last van heb gehad.. O-ja : Ik had ook inmense rugweeen ...vreselijk!
dat het zo snel ging... ik begon om kwart voor 6 met lichte krampjes en om half 2 had k zoiets van ja ik wil lekkr naa het ziekenhuis en daar verder kom ik daar met de hoop dat ik al 5cm ondsluiting zou hbben had ik al 7! en binnen anderhalf uur was ze er al 11min moeten persen in 6? keer was ze er al uit zonder knip of scheur met haar handje naast haar hoofdje ... wel von ik het jammer dat ze haar niet voor de 2e ker leeggezogen hebben (ze twijfelde) ze is ds 2 dagen kots misselijk geweest. door dat de bevalling zo snel was en voor mij VEEEEEEEEEEEEEEL te snel met niet al te veel pijn heb ik een week nodig gehad om te beseffen dat het echt van ons is... kwam namelijk ook om 2 uur in het ziekenhuis half 3 geboren 6 uur waren we thuis....
de rugweeen vond ik heel erg, maar die duurden 4 uur en dat is niet erg lang (denk ik), maar het plaatsen van de vacuumpomp na 2 uur persen was zeker vervelend. Maar erg cliche: ik ben het al weer vergeten