ik ben een beetje onzeker over iets. ik zal het even uitleggen. ik ben om maar grof te zeggen zwanger om het doel te bereiken. Ik ben namelijk zwanger omdat ik heel graag een kindje wil samen met mijn partner. Dit klinkt logisch toch? nu wil het geval dat ik net bij de verloskundige was. de mijne is op vakantie dus kregen we een vakantiekracht. Ze vroeg me allerlei dingen die allang besproken zijn met mijn eigen vk maar ok, ik nogmaals vertellen. Ik vertelde dat ik het best leuk vind om zwanger te zijn maar dat ik het ook moeilijk vind soms om me zo aan te moeten passen, ik kan niet altijd goed overweg met de veranderingen die ik onderga. Vraagt ze me ineens of ik wel graag zwanger ben, of ik er van geniet. Ik vertelde haar dat ik best wel geniet, ik praat tegen me zoontje met zijn naam en speel met hem in me buik. Als ie me heel hard schopt, dan zeg ik dat ook op een schattige manier tegen hem en in bad komt ie helemaal los en dan lach ik in mezelf. Dit is toch ook een vorm van genieten? ik ben gewoon graag zwanger maar nog veel liever niet meer zwanger maar echt moeder. is dit nou zo raar? ik heb al vaker gehad als ik tegen iemand zei dat ik zwanger ben omdat ik een kind wil en niet omdat ik zwanger wil zijn, dan kijken ze me raar aan. of ik iets schandaligs zeg. ben ik nou zo raar? met die ruggenprik ook. ik zeg haar dat ik een ruggenprik wil en dat mijn vk daar een afspraak voor zou maken bij het ziekenhuis. probeert ze me daar helemaal van af te [raten. ZE vond dat ik de oerkracht moet voelen, dat het waardevol is om het helemaal te beleven, zodat ik een word met me lichaam. Sorry als ik iemand voor haar schenen schop maar ik vind dat een beetje zweverig gedoe en ik ben wat nuchterder erin. Ik bedenk me dan, waarom meer pijn lijden dan nodig is? Nogmaals, iedereen zijn eigen menig en de meiden die het natuurlijk gaan doen, veel respect maar ik ben niet goed met pijn, hele lage pijngrens en het hoeft voor mij niet zo natuurlijk, als ik straks maar mijn kleine mannetje vast kan houden. Ik hoop dat iemand begrijpt waar ik mee zit want ik voel me net alsof iemand tegen me zegt dat ik een slechte moeder ben??terwijl ik alleen maar niet kan wachten tot ik echt moeder ben ipv de tijd nu met de niet kunnen bukkne, bekkeninstabiliteit, lekkende borsten, kapotte ribben enz. groetjes laura
Herken het helemaal, ik kan genieten van kleine dingen in de zwangerschap echter meerendeel van de tijd kan het me gestolen worden! Vind mezelf dan ook geen leuke zwangere, herken mezelf soms niet eens (heb dan ook geen fijne zwangerschappen). Neemt natuurlijk niet weg dat ik enorm blij ben als over 2 weken onze 3e dochter geboren is
ik herken je verhaal 500%. Ik vind het zwanger zijn best wel leuk, ik geniet met volle teugen van de schopjes enzovoorts... maar als het in de bloemkool had kunnen groeien had het van mij ook gemogen. Ik heb veel meer zin in het moment dat het kindje daar is en dat ik het in mijn armen mag houden en ervoor mag zorgen. Die zwangerschap mag van mij wel wat sneller gaan Had ik laatst een discussie over met m'n moeder, die heeft dat namelijk absoluut nooit gehad, maar m'n oma zei dat ze precies hetzelfde had altijd dus. Maar wel een ... van een inval verloskundige. Dat is toch verder jouw beslissing en als jij dat met jouw vk al hebt besproken moet ze dat gewoon respecteren.
Ik snap het wel ja, zwanger zijn... Tja, zoals Claudia de Breij zegt: (Je krijgt een kind en dikke tieten) Over de ruggenprik kan ik kort zijn: ik wil weten waar ik mee bezig ben. Een aardig stukje hierover vond ik hier: Ouders Online - serie "Pijn en pijnbestrijding bij de bevalling"- deel 2 - de ruggenprik Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen die een ruggenprik hebben gehad, hun bevalling vaak een lager 'cijfer' geven (op een schaal van 1 tot 10) dan vrouwen die een natuurlijke bevalling hebben gehad. Vergeet niet dat je zelf ook een pijnstiller aanmaakt: endorfine. Maar goed, da's mijn bescheiden mening. Gelukkig leven we in een land waar je (inmiddels) lekker zelf kunt kiezen. Als je maar een weloverwogen keuze maakt.
erg herkenbaar!!! hier ook hele zware(voor mij dan) zwangerschap en ondanks het leuk voelen van je kindje (het enige dat te genieten was..en vaak ook niet omdat je zo'n schop in de ribben krijg die cht pijnlijk is) vond ik er maar niks aan.. ik ben dan ook erg blij dat mijn kindje er nu is.. en als iemand vraagt.. mis je de zwangerschap.. nee !!!
Maak je niet druk, hier nog iemand die je helemaal begrijpt. Ene oor in, andere oor uit, zo heb ik ermee leren omgaan. Ik heb van week 10 tot 22 alleen maar ellende gevoeld aan mn banden en bekken. Iedereen maar zeggen dat ik hoorde te genieten en ik gelukkig moest zijn. Ik had tenslotte geen last van veel spugen of vermoeidheid, nee had ik dat maar! Met 10 weken op de grond liggen van de bandenpijn is natuurlijk ideaal . Na week 22 ging het even goed, maar helaas niet voor lang. Inmiddels is de rugpijn soms zo erg dat ik niks anders kan dan gaan liggen. Mn kindje is heerlijk druk dus beukt lustig op mn ribben los! Ik neem het allemaal voor lief en vertel dit niet in detail hoor. Ik zeg meestal, mwa gaat wel goed. Maar denk idd ondertussen weleens ben ik de enige die niet volop (kan) genieten. De VK zegt dat ik gewoon 'pech' heb en gelukkig zegt ze vanaf het begin dat ik geen roze wolk gevoel moet forceren. Ik ga wel op die wolk zitten als mn kindje er is
Jaaa... herkenbaar! Ik bedacht me nog vandaag dat zwanger zijn zo ontzettend niet mijn hobby is! En laten we wel wezen: het lijkt me fijner dat je uitkijkt naar je kindje en tijdens de zwangerschap moet doorbijten, dan dat je zo ontzettend geniet van je zwangerschap maar je afvraagt wat je daarna met dat kind moet.... En één worden met je lichaam tijdens de bevalling? Woehahaha.... Lekker die ruggenprik nemen als je dat wilt. En nu maar hopen dat je eigen vk weer snel terug is!
Ik snap je heel goed qua zwangerschap.. Ben veeeeel te nieuwschierig om zwanger te zijn.. Ik geniet er ook wel van, en soms heb ik zoiets: Leonie geniet er is wat meer van, want dadelijk is ze geboren en dan is het zoooo snel gegaan.. En over de ruggeprik, ja als jij van jezelf weet dat je een hele lage pijngrens hebt.. Dan weet ik niet wat ik zou doen. Bij mij is de ruggeprik niet uitgesloten.. Maar ik denk er nog niet over na om hem te nemen. Ik zie wel hoe ik me dan staande houdt,. Zou meer op zien tegen de pijnlijke prik die je krijgt, dan iets natuurlijks moeten doen wat miljoenen vrouwen al hebben gedaan zonder pijnstillers. Maar je moet doen waar je zelf het fijnste bij voelt!! Vreemd dat ze zo reageert. Succes ermee meid.
Heel herkenbaar .... Ik moet eerlijk zeggen dat ik dolgelukkig was dat die 9 maanden om waren , heb geen minuut van de zwangerschap gemist , bij mij waren er wel wat factoren die daaraan meespeelden maar het zwanger zijn hoeft voor mij niet hoor ... Daarbij met die ruggenprik dat is helemaal jou beslissing voor mij hoeft die hele oerkracht theorie ook niet ... Daarbij hoor ik zo vaak dat ze op een roze wolk zitten als ze zwanger zijn maar die is aan mij voorbij gevlogen geloof ik ..
Meid laat die invaller lekker kletsen jij bent de baas hoor. Ik neem aan dat je de andere vk nog ziet dus bespreek gewoon nogmaals jou wensen met haar. Verder vind ik zwanger zijn wel leuk en heb ik niet te klagen al vind ik het nu wel tijd worden dat ze gaat komen. Ik snap heel goed dat als je kon kiezen je liever de zwangerschap over zou slaan maar wel nog meer kinderen zou willen. Niet iedereen vind zwanger zijn leuk en ik kan me dat wel inbeelden.
Dat kan misschien ook komen omdat vrouwen die een ruggenprik krijgen, extreem veel pijn hebben of al heel lang aan het bevallen zijn en daarom al een mindere bevalling hebben? Ik moet zeggen dat ik hem best lekker vond na 22 uur en ik de vorige bevalling een nog lager 'cijfer' zou geven zonder ruggenprik Maar goed, ik snap helemaal wat TS bedoelt. Dit keer vind ik het wel leuker om zwanger te zijn dan de vorige keer, maar mijn hobby is het niet. Natuurlijk is het bijzonder, die schopjes (zo lang het schopjes zijn en geen karatetrappen) en het leven binnenin je voelen, maar de bevalling en alles achter de rug hebben en genieten van dat lieve babietje is veel leuker! Vond ik althans. Als mensen er zo op reageren: lekker laten kletsen. Niet iedereen heeft het zelfde gevoel erbij, de een is gewoon 'nuchterder' dan de ander. Ik kan ook echt niet gaan zitten zwijmelen bij een echofoto of bij het gewurm in mijn buik. Maar een slechte moeder? Nah, valt volgens mij best wel mee. Maar ik ben heel blij dat ik over 17 weken weer een eenpersoonspersoon ben.
Een uit het hart gegrepen verhaal, hoor. Er zijn zeker geluksvogels die een heerlijke zwangerschap hebben gehad met een lief, klein buikje, 1 keertje misselijk en een piep en een zucht bevalling van 5 uurtjes maar voor de meesten is het 40 weken lang aanpoten. Om over de spanning en onzekerheid nog maar te zwijgen; zou alles goed zijn, komt het niet te vroeg, komt het niet te laat, leeft het nog, voel ik het bewegen, is dit normaal, hoor ik dit te voelen, zou ik dat niet moeten voelen? En dat 40 lange weken lang...nee hoor; ik snap zooo goed dat je liever moeder dan zwanger bent. Veel succes met je laatste loodjes
Echt heeeel herkenbaar! Zwanger zijn hoefde voor mij niet, het genieten begon pas echt toen de kleine er was! Ik hoor ook wel eens om mij heen dat ze de buik en het zwanger zijn missen. Nou ik mis het als KIESPIJN. De schopjes waren idd wonderbaarlijk... Maar het is nog wonderbaarlijker dat je je kleintje in je armen kan sluiten! En als jij een ruggenprik wil dan moet je dat doen! Je mag toch kiezen tegenwoordig?Dus waarom ze daar zo moeilijk over doet?
Ik dacht al dat ik de enige was die zo dacht, wat herkenbaar!! Ik heb altijd zo graag moeder willen worden en was dan ook in de 7e hemel toen ik zwanger bleek, maar die roze wolk nee ik heb er ook nog niet op gezeten haha. Ik ben vanaf het begin extreem moe, hoge bloeddruk, misselijk, harde buiken en last van mijn bekken momenteel, hoofdpijn, duizelig pffff en ik moet nog zo lang. Natuurlijk vind ik het bijzonder en ik geniet er enorm van als ik ons mannetje voel schoppen, maar ik zal ook blij zijn als ik hem straks in mn armen kan houden en alles achter de rug is, nee ik durf eerlijk te zeggen ik vind zwanger zijn niet zoveel aan .....
dat lekker laten kletsen heb ik geschreven maar daarmee doelde ik op wat de invallende vk zei over een ruggenprik. Ik wilde daarmee alleen aangeven dat ze lekker zelf moet weten wat ze doet en als zij een ruggenprik wil dan is haar dat goed recht. Ik doelde niet op het zwanger zijn he. Ik kan ook niet wachten tot ik bevallen ben en weer eens lekker kan liggen zoals ik altijd deed.
Meid, je hebt hartstikke gelijk met die ruggenprik. Inderdaad, waarom meer pijn lijden dan nodig is? Ik snap niks van die instelling. Het is dat ik geen ruggenprik mocht om medische redenen, maar anders had ik het GRAAG gehad. Wat nou , oerkracht. Donder op zeg, het doet gewoon inmens veel pijn. Sorry hoor, maar zulke mensen mogen ze van mij..nou ja vul maar in. En dat zwanger zijn voor een doel had ik ook. Ik wil een kind, daarvoor doe ik het. Niet om het zwanger zijn zelf. Ik heb mijn buik ook nog geen moment gemist. Ik ben blij dat ik gewoon moeder ben en mijn lijf weer voor mezelf heb. Helemaal niet raar en ook helemaal niks mis mee!
Over de zwangerschap: Ik vind het iets heel moois om een kindje in me te dragen! MAAR...ik ben blij als ze geboren is en ik mijn eigen lijf, mijn eigen ik weer terug heb. Wat de ruggenprik betreft: ik wil het graag zonder pijnbestrijding proberen. Ik zou het erg stoer vinden van mezelf als ik zonder zou bevallen..vooral omdat ik opzie tegen de pijn. Ik wil thuis bevallen dus dan is pijnbestrijding sowieso geen optie.. Maargoed, je weet nooit waar ik eindig.
Nou succes. Mij is die hele bevalling zwaar tegen gevallen (nou had ik ook wel een zware bevalling, schijnt), maar ik zou niet thuis willen bevallen en dat je weet dat je geen pijnbestrijding kan krijgen. Ik was echt doodop en was enorm blij dat ik een shot kon krijgen haha! Maar goed, voor hetzelfde geld hebben jullie een bevalling van 5 uurtjes zonder scheuren of knippen en kom je er harstikke goed vanaf. Dat hoop ik voor jullie!
fijn meid alsof wij niet weten dat het pijnlijk is. Sorry maar je bent nou niet echt mijn zonnestraaltje nu hahaha. Ik laat jou ook in je waarde waarom jij ons dan niet Niet iedereen heeft een bevalling van hell he.