Hoi allemaal, Mijn oudste zoontje is nu bijna 3 jaar en zit dus lekker in de peuterpubertijd. Sinds kort heeft hij ontdekt dat als hij straf krijgt, hij ook hysterisch kan reageren. Hij zet een grote mond op als ik hem naar de gang stuur. Wil ik hem aan de hand meenemen, dan gaat hij op de grond hangen. En het ergste, gillen alsof hij wordt vermoord en roepen "nee niet doen!" =/ Helemaal erg vind ik het, als hij dit op straat doet! Gelukkig komt dit niet vaak voor, maar toch.. Ik vroeg mij af wat anderen hier tegen doen en of hun tips hebben die wél werken. Ik probeer nu namelijk echt van alles.. Vanochtend heb ik hem zelfs onder de koude douche gezet haha.. Maar ja, ik vind dit eigenlijk een behoorlijk intimiderende maatregel, die je daarnaast ook niet altijd kan hanteren (bijvoorbeeld als je op straat loop). Uiteraard probeer ik zo consequent mogelijk te blijven. Heeft er iemand tips?
Poeh meid. Ehm hem eens goed laten schrikken als hij zo'n aanval krijgt. De koude douche of zijn koppie even onder de kraan is iets wat ik bij mijn tante wel ken. Op zijn kont zetten en weg lopen als hij dreigt te gaan schreeuwen en raar doen. Of zoals de reclame hem na gaan doen hahahaha. Hier in de straat hebben we een jongetje van 2 wonen die vreselijk verwent is en echt de baas speeld in huis. Laats had hij zo'n hysterie aanval een uur lang om half 10 in de avond en ik ben op den duur naar buiten gegaan met de mededeling dat als hij nu niet op hield hij van mij een emmer water over zijn hoofd kreeg. Toen pas werd er wat van gezegd door de ouders tegen hun schreeuwende kind.
Hey Kimmeding, bedankt voor je reactie! Hihi ja die reclame! Ik zie mijzelf dat niet doen hoor. Thuis misschien, maar zeker niet op straat Op zijn kont zetten werkt niet. Ik zet hem nu telkens op een stoel in de gang, maar hij probeert continu het tegenover gestelde te doen van wat ik zeg. (Alleen als hij zo een bui heeft hoor) Jeetje zeg.. die ouders lieten hun kind dus een uur lang op straat gillen? Wel goed dat jij naar buiten bent gegaan. Van vreemden schrikken die kinderen vaak enorm! Ik heb liever dat ze wat tegen die kleine zeggen dan dat ze mij scheef aan blijven kijken.. Alsof ik zeg dat hij zo moet gillen.. Spannend trouwens, jij staat op het punt om te bevallen!!! Geniet nog lekker van de laatste dagen met je buik En alvast veel plezier toegewenst met je kleine meid he!
Dank je wel meid. Yep die ouders weten volgens mij niet echt wat ze met hem aan moeten. Ze gaan nooit eens weg en zitten de hele dag achter een gesloten deur. Oke paps niet die moet aan het werk maar de rest zie ik dus nooit. Ik hoorde dat gekrijs dwars door de muren en deuren heen (hier zat alles dicht) en na een uur was mijn geduld op. Het enige wat ik kan zeggen is volhouden en elke keer terug zetten op de stoel. Super nanny idee al duurd het een uur voordat hij luisterd en blijft zitten. Beetje lastig in de supermarkt maar wat bij ons heel goed hielp als kind zijnde is dreigen of daadwerkelijk in de auto zetten en de deuren dicht doen. Mijn ouders gingen dan voor een paar minuten terug de winkel in en dan was het gedrag erg snel afgelopen hoor hahahaha. Ik moet wel zeggen dat sommige mensen het misschien barbaarse praktijken vinden maar liever het gedrag ermee doorbreken dan een onopgevoed kind waar straks niets mee te doen valt. Ik ben meer van menong dat ik de eerste jaren wat strakker en strenger moet zijn zodat ze precies weten hoe en wat en tot waar ze kunnen gaan. Dan heb ik er later minder last van en luisteren ze ook dan nog naar me.
oehhh...ik heb dat ook gehad met mijn oudste (is nu 7 jaar) Die kon rond die leeftijd ook altijd schreeuwen alsof ik haar zwaar aan het mishandelen was pfff. Ze mogt afentoe uit de buggie (oefenen met gewoon lopen en luisteren) maar mevrouw maakte er een sport van om steeds weg te rennen. Ik waarschuwde haar en als resultaat dat ze weer terug in de buggy moest voor het niet luisteren. Nou echt waar....gillen, schreeuwen...schoppen en verschrikkelijk rood aanlopen. En wat deed ik als dat buiten gebeurde.....negeren! Ik heb ook zoveel blikken gekregen....maar ik weet dat de mensen die wél kinderen hebben dit wel vaker hadden gezien. En voor de rest...jammer dan! Me dochter wist heel goed dat ze op zo'n moment iedereen hun aandacht kon trekken...behalve die van mij haha. Maar thuis was het ook niet beter met haar. Rond 4 a 5 jaar kon ze echt een woedeaanval krijgen als ze voor iets straf kreeg. Je kon dan altijd merken dat de straf goed aankwam haha. Ze begon dan te schreeuwen...stomme mama, keihard NEE roepen...slaan....ik moest haar echt in haar kamer zetten en achter de deur blijven zitten omdat ze gewoon schreeuwend weer naar beneden kwam. Ik bleef net zo lang achter die deur zitten tot ze wat was afgekoeld. Ik vroeg haar dan of ze weer rustig was want dan pas zou ik weer met haar praten. Dan riep ze ook op een hele zielige toon "mama". Je wilt niet weten hoor...ik heb echt wel gejankt aan de andere kant van de deur...vol ongeloof dat mijn dochter zo tegen me kon doen. Ik kan je wel zeggen dat ze dit daarna niet meer heeft gehad. De brutale monden helaas wel haha....maar dat zullen verlopig ook nog wel vol houden We zijn er mee bezig...laten zien wie de baas in huis is he Maar zwaar is het wel hoor...pfff
dat van een uur je kind laten schreeuwen. Moet zeggen dat Erik hier ook wel eens meer dan een half uur schreeuwt en gilt. Het cb en psychologen zeiden tegen me : negeren dat geschreeuw totdat ie rustig is! Ookal duurd het uren! Dus doen we dat. Misschien dat die mensen dat advies ook wel hadden gekregen en dat dus doen ? Hier kan Erik zo hard schreeuwen dat ze hem in de buurt het 'luchtalarm' noemen En hij kan dat heeeel heeeeeeeeel lang volhouden!!!! Ben af en toe echt bang dat iemand in de buurt 'n keer de kinderbescherming gaat bellen Trouwens we laten hem nooit buiten schreeuwen maar dus wel in de gang.
Ik zou ook zeggen negeren. Quinn is ook bijna drie en ik ontneem hem ook de leuke dingen als hij zo doet. 's avonds na het eten mag hij nl nog regelmatig even met pappa samen naar de speeltuin en dat soort dingen gaan dan niet door. En als hij echt zo'n schreeuwaanval heeft dan zet ik hem op zijn kamer. Gaat hij maar lekker in zijn vet gaar zitten koken.
@Kimmeding, Ik hanteer inderdaad de supernanny-methode hihi. Soms lijkt er alleen geen eind aan te komen. Hoe geduldig moet ik zijn zeg.. pff En ik ben vaan in me eentje met de twee kids, dan kan ik moeilijk de boodschappen laten staan met de kleinste, om met de oudste heen en weer naar de auto te lopen. Doordeweeks heb ik niet eens de auto.. dus ja.. Anders had dit inderdaad ook wel een goede geweest! En ik vind jouw tips niet barbaars hoor meid Ik wil ook heel consequent blijven, maar soms lijkt het zo eindeloos. Ik heb dan het idee dat het geen vruchten afwerpt. @Linda10280, Bij jullie is het dus vanzelf wel minder geworden. Vervelend dat je gewoon huilend de deur heb dicht moeten houden, maar volgens mij krijgt elke moeder een dergelijke situatie Waarom kunnen die kids niet gewoon luisteren? Haha. Ik had gehoopt dat ik deze fase de baas kon zijn, maar helaas. Sterkte met volhouden @Mamzie, Ik probeer het geschreeuw ook zo veel mogelijk te negeren. Ik wil niet dat hij het idee krijgt dat hij door zulk gedrag aandacht krijg. En dat je bang bent dat iemand een keer de kinderbescherming belt, heb ik ook haha. Vooral nu hij gilt "neeeee, niet doen mama"! Zelf gebruik ik dus ook de negeermethode, betreft dit, maar ik hoopte dat iemand misschien een wat effectievere methode wist hihi. O en het afleiden werkt vaak ook wel.. als ik merk dat hij al gaat jengelen, dan ineens iets heel anders aanwijzen of vragen hihi. Wat doe jij trouwens dan als Erik buiten gaat schreeuwen? Wat als je net in de supermarkt sta bijvoorbeeld? Maar als ik het zo lees, ben ik bang dat ik maar gewoon moet bikkelen tot hij een paar jaar verder is.. snif
@Chillin, Wat fijn dat het negeren bij jou zo goed werkt! @Pinguin72, Ik ontneem hem ook van alles. Op het moment zelf werkt het soms wel, maar ik heb het idee dat hij achteraf niet meer snap/weet waarom hij ook alweer het een of ander niet meer mag.. Misschien dat hij daar nog net te jong voor is? En op zijn kamer zetten doe ik nooit meer. Voorheen zette wij hem ook op zijn kamer of in zijn bed (toen kon hij nog niet uit zijn ledikant klimmen), maar hij ging hierdoor heel slecht slapen. 'S nachts wilde hij niet meer naar bed en hij werd telkens hysterisch wakker. Nu hadden we dit overlegd met het cb en daar adviseerden ze ons om zijn kamer/bed niet als strafmiddel te gebruiken. Dan ascosieren ze het met het negatieve, het strafhebben. Nu we de adviezen opvolgden van het cb, gaat hij weer netjes naar bed en slaapt hij gewoon door zoals het moet.
@Meetie, Als ie buiten zo'n aanval krijgt probeer ik het al vroeg in de kiem te smoren en hem af te leiden : OOOOHHH Kijk daar! Is dat een slakje??! 9 van de 10 keer lukt het wel. Neem ook altijd standaard een koekje mee of wat te drinken. Ook goed om mee af te leiden In de supermarkt geef ik hem een taak als ie begint te miepen. Zo van : hou jij even de komkommer voor me vast? Of ik vraag of ie een broodje wilt. Of ik laat hem wat uitzoeken wat we toevallig nodig hebben zoals drinken. Werkt niet altijd hoor. En dan is het gewoon kwestie weer van negeren en heeeeel snel je boodschappen doen zodat niet iedereen in de winkel doof word Maar gelukkig is het maar zelden dat ie een woedeaanval in de winkel krijgt. Als ie er een krijgt is dat meestal als mijn man er ook bij is en dan kan hij hem mee naar buiten nemen
toen mij dochter 3 jaar was en ook dat geschreeuw aanval had , deed ik net als de reclama , samen gillen hahaha ,ze keek me schokkend aan wat doe je mama , zelfde wat je doet schatje , ik deed het inderdaad allen thuis hoor hahaha dus niet in supermarkt maar dat heeft goed geholpen , vooral tijdens eten was altijd drama en gillen eten op grond gooien en boos naar me kijken auwww ik werd zoooo verdrietig van elke dag dan mocht ze niks mee aanraken werd ze boos en ging ze gillen, ik gillde gezellig mee , op dat moment was ik ook dan dood moe van en deed uit wanhoop maar heeft toch geholpen
@Mamzie, Hahaha ja inderdaad. Ik probeer hem ook altijd af te leiden, en als het niet lukt.. dan maar snel richting huis! @Meesa, Hahaha bij jou heeft die meegil methode dus goed gewerkt! XD Jammer dat je dan wel het haar al uit je hoofd had getrokken. Ik zal kijken of het hier ook werkt hihi. En dan inderdaad thuis, niet in de supermarkt.. ik zie al helemaal voor me dat ik op de grond ga liggen gillen en het dan niet blijkt te werken! Ik zou namelijk niet versteld staan als mijn zoontje dan alleen maar nóg harder gaat gillen om boven mama uit te komen hahaha. Moet je ook niet hebben natuurlijk..
Bij mij werkt negeren of afleiden nog steeds het allerbeste. Maar soms werkt humor erin gooien ook erg verfrissend. Ik ben van het principe dat straffen niet altijd zin heeft. Ik heb namelijk geen zin om elke keer als agent op te moeten treden. Afleiden werkt dan nog steeds het allerbeste. De keren dat Noa hier straf krijgt is als ze mij slaat en als ze het eten tegen het plafond opgsmijt. Dan moet ze van mij in de hoek. Dan is het ook brullen geblazen. Langer als twee minuten duurt dat ook niet. Dan roep ik haar en dan komt ze naar me toe. Ik vertel haar dat ze mij niet mag slaan, dat ze mama wel mag aaien of kriebelen. Dan geeft ze mij een kus en dan is de bui bij ons thuis ook weer geklaard. We blijven nooit lang boos, daar houden we allebei niet van. Over het algemeen is ze een lieve meid. Ik denk zelf dat dat komt omdat ik haar gedrag over een ander boeg gooi, ondanks dat er regels in huis gelden.
Nee inderdaad. Dylano krijgt ook niet bij elk wissewasje straf hoor Alleen als als hij het echt té bont maakt. Dat is ook wel een goede, proberen om er humor tegenaan te gooien. Maar soms, zit je er zo doorheen, dat afleiden of humor echt niet in je opkomt.. Maar ja, toch harder proberen dus hihi. Gelukkig is me knulletje verder ook een schat, anders werd ik gek. Ik kan echt niet tegen zulke dingen hihi. Toch maar goed dat we een man in huis hebben die het strenge gedeelte zo nu en dan op zich kan nemen Dan is hij meestal wel na 1 of 2 keer waarschuwen stil.
nou mijn man maakt dus echt geen indruk op Erik he Door de weeks krijgt Erik bijna nooit een woedeaanval. Maar als zijn pa erbij is dan is het bijna continu. Mijn man dreigt ook altijd meteen van : je gaat achter de deur hoor! En dat zegt ie best vaak en doet het dan niet. Ja, dat heeft zo'n kleine goed door Of hij zet hem achter de deur en na 10 seconden mag ie er alweer achter vandaan. Ook kan mijn man hem absoluut niet negeren. En dat is toch echt wat Erik af en toe nodig heeft. Mijn man gaat dan met hem 'praten' en zo word het alleen maar erger.
Wat een herkenning in dit topic. Ons meisje is de laatste maanden echt een onhandelbare peuter. Schreeuwen, grote monden geven, haar broertje slaan, niet luisteren. Handje geven wil ze niet. Als ik haar dan toch dwing op straat, gaat ze keihard au mama roepen, terwijl ik haar geen pijn doe. Die van mij heeft vorige week de koude douche gehaald. Ze had een driftbui en toen ik haar op haar kamer zette, poepte ze haar broek vol en had het door heel de kamer gesmeerd (lees: kasten, bed, commode, muur) Ik was zooooo kwaad, en dan moet je nog proberen rustig te blijven. Ik hoop dat deze fase heel gauw ten einde komt. Wij hebben al hulp van het CB met haar gelukkig, dat geeft wel wat moed. Je denkt altijd dat dit soort dingen alleen in van die min of meer aso families voorkomt. Nu hebben we het zelf aan de hand, dus blijkbaar is dat een fout vooroordeel.
Ja herkenbaar hoor! Bij mij werkt negeren ook het beste hoor, en als zij dan moeilijk deed op straat zei ik tegen haar dat als zij zo ging doen ik door ging lopen en zij daar mocht blijven staan, nou dan holde ze toch gauw achter mij aan, maar maakte dan ook meteen de afspraak dat ze normaal deed en dat deed ze. Nu doet ze nauwelijks nog abnormaal op straat of in de supermarkt. Als zij het in de supermarkt te bond maakte ging ze zo terug de buggy in of ze nou gilde als een speenvarken of niet. En handje geven bij oversteken herken ik ook, maar als zij dat niet deed pakte ik haar arm en stak alsnog over met het au gillen als gevolg maar daar reageerde ik gewoon niet op. Mijn dochter luistert nu heel goed, ze stopt bij de oversteek, geeft netjes een handje. Alleen thuis af en toe een grote mond, maar goed dat hoort er ook een beetje bij als ze het maar niet te erg doet. Het is moeilijk het negeren, zeker omdat je het idee hebt dat je bekeken word en je een slechte ouder gevonden word, maar geloof me als jij 100x met iets dreigt en het niet uitvoert is dat voor je kind niet te overzien en mensen denken dan juist wat een slappeling (als je dat aantrekt tenminste). Over het stoeltje, als zij eraf ging zette ik haar er weer op zonder iets te zeggen en uiteindelijk zitten ze hun tijd wel uit hoor als je dit concequent herhaalt. Nu zit mijn dochter er nog zelden op! Succes!
Bedankt voor de nieuwe reacties! @Mamzie, Wat fijn dat jouw schatje beter naar jou luistert dan naar papa hihi. Mijn man is veel van huis door zn werk en ja, als hij dan thuis is, is het schrikken als hij boos wordt hihi. @Lientje, Oei... dat heeft de mijne gelukkig (nog) niet gedaan; zn kammer met poep besmeerd hahaha. Zo, hou je dan maar rustig ja haha. Fijn dat het cb jullie wil helpen, hopenlijk is het snel voorbij En inderdaad, je denkt altijd meteen aan van die onhandelbare families, maar wij zijn dat ook echt alles behalve. Het hoort gewoon bij het peuterzijn, helaas @Sassa25, Ik zei altijd dat hij mama een handje moest geven bij het oversteken omdat anders auto's tegen hem aan zouden rijden. En dat is natuurlijk niet leuk, dus mama blijft net zo lang stilstaan tot je een handje geef. Hihi. Meestal maak ik hem dan lekker met iets waar we heen gaan en dan wil hij toch wel heel snel een handje geven En ik heb twee kindjes, dus ik kan de oudste niet in de buggy zetten in de supermarkt, helaas. En dat achterlaten op straat werkt ook niet bij de mijne hahaha. Die blijft dan stilstaan en gaat heel hard huilen.. alsof mama hem echt achtergelaten heeft..... Ik heb echt een keer een half uur om de hoek gestaan, hopend dat hij op een gegeven moment toch wel naar mama zou gaan zoeken, maar niet dus XD Maar wat super dat bij jou de fase al voorbij gaat! Heerlijk lijkt me dat.. een soort opluchting!
Hier een 2 jarige die af en toe ons bloed onder de nagels weg haalt. Als hij een woede aanval heeft dan gaat hij op de grond liggen, schoppen, slaan enz. Het gebeurd niet heel erg vaak want ik zie het vaak al aan komen en probeer hem dan af te leiden of als het om iets gaat wat hem nog niet lukt dan help ik hem even mee, Ik vraag hem dan zal mama je even helpen? meestal is het: ja mama helpen? Maar als het gebeurd: dan gaat hij naar de trap, zitten op de eerste tree en komt er niet eerder af dan dat mama of papa zegt dat hij er af mag. vaak blijft hij de 1e keer niet zitten. dan negeer ik zijn gedrag, pak hem op en zet hem terug op zijn plek. vaak blijft hij na 1 a 2 keer zitten en na ongeveer een minuut ga ik naar hem toe vraag hem of hij klaar is met boos zijn en hij moet als hij bv zijn zus geslagen heeft sorry zeggen en een kusje geven. Op straat pak laat ik hem zitten of pak hem onder mijn armen en ga naar huis. of ik nou met 1 of 2 kinderen ben maakt me niet uit ik vind altijd een manier om ze veilig bij de auto te krijgen en naar huis te gaan. Wat er ook gebeurd hij krijgt niet zijn zin en geen aandacht voor negatief gedrag. Als hij bv uit het niets gewoon boos word en zich op de grond stort dan negeer ik hem. Maar goed het liefst afleiden dan negeren en dan straffen.