He Olga Ik heb al twee x getest en twee x negatief helaas. Ha geweest en hij had advies om met week nog test te doen. Dat wordt vrijdag. Maar verwacht er weinig van. Ontpillen is het echt niet want ben al bijna jaar van pil af. Normaal cycles van 32 dagen. Testte bij eerste zwangerschap pas na 10 dagen positief. Hoop nu gewoon dat ongie snel komt en dan beginnen we weer opnieuw...
Jee Franka, dat is inderdaad ook lastig. Vooral als je andere zus al twee jaar bezig is. Murizzz, misschien had je een laat ei deze ronde? En als het dan weer 10 dagen duurt voor je positief test.... Aan de andere kant had ik ook opeens de 7e cyclus een enorme uitschieter (geen eisprong, uiteindelijk medicatie om op te wekken) Ow wat lastig allemaal. He Indigo, wat is dit nu? Heb je opeens een kortere cyclus deze keer? Meiden 2007 wordt ons jaar! Laat a.u.b. januari dan onze maand zijn....! Kus Olga
Ik deel je gevoel meid! Alleen gaat het bij mij om mijn schoonzusje.. Ik gun het ze van harte, maar heb het er zwaar moeilijk mee... Met het toasten gisteren ook weer, op een 2007 jaar met de geboorte van ons kleinkind (dit was dus bij schoonouders)....Ze doen er zo luchtig over dat wij ook bezig zijn.. Nu voor ronde 7...Mijn schoonmoeder bedoelt het allemaal goed, echter ze brengt het steeds fout. Jouwn tijd komt nog wel meid, krijg ik steeds te horen...Als je nu niet zwanger raakt dan is dat binnen nu en 3 jaar wel, op een natuurlijk manier of via de MMM... Ik voelde me echt zwaar kL o te toen mijn schoonzusje en zwager het nieuws vertelden, tranen met tuiten gehuild, toen onder het mom ik ben zo blij voor jullie...Maar ze moesten eens weten....
Ai, wat kan het soms een pijn doen als anderen wel al het geluk kunnen omarmen waar je zelf al zo lang op hoopt he? Een dikke knuffel voor jullie allemaal. @ Olga: ja, begrijp er niks van. Normaal cyclus van 33 dagen (en al een hele lange tijd zo), nu ineens 28 dagen. Heel de dag intense menstruatiepijn, maar echt minimaal bloedverlies tot nu toe. Hoop dat het wel goed doorzet als het mijn gewone, vervroegde menstruatie is. Vreemd he? Maar ach....van mij mag mijn cyclus zeker minder lang duren dan 33 dagen, dus misschien een positieve ontwikkeling
Indigo, Een korte cyclus, daar hoop ik deze ronde ook op! Maarre, ik hoor wel een klein zacht belletje rinkelen hoor... zou het misschien innesteling kunnen zijn? Als je een laat ei hebt gehad en het bloeden niet door zet heb je misschien nog een kansje. Claudia, Van mijn schoonzusje weet ik bijna zeker dat ze nog niet bezig zijn, maar ook daarbij zou ik het moeilijk hebben hoor. Wel lastig dat je schoonmoeder niet zo veel tact heeft. Kun je haar dat wel uitleggen? Mijn schoonouders zijn er ook veel nuchterder onder, maar stiekem raakt het ze volgens mij wel heel erg hoor... kus Olga
Zou het? Ik durf er niet te veel op te hopen natuurlijk, maar vind het wel bizar. Ik ga iedere keer weer naar de wc om te kijken of het nu echt doorzit, maar niks van. Terwijl ik dezelfde hevige menstruatiebuikpijn heb als normaal de eerste 2 dagen. Misschien voor de zekerheid toch maar even testen de 1e dan.
lieve Olga, het is heel hard als iemand (weer0 zwanger is. ik zat er begin deze maand er ook flink doorheen , wij zijn dan al 15 maanden bezig en echt de 1 na de ander vertelde dat ze zwanger was deze maand ,en ook staan er een aantal op het punt te bevallen. elke maand langer bezig zijn is gewoon erg moeilijk, je wilt het zo graag maar dan wil het toch op de 1 of andere manier niet. hopelijk word 2007 ons jaar en dan raken ook wij zwanger. voor me zelf heb ik een heel sterk gevoel dat het aankomend jaar het gaat lukken, weet niet hoe dat kan maar ik heb dat gevoel en dan word ik ook wat positiever. hou je sterk en probeer ook al is het heel lastig positief te denken , ook jij word op een dag zwanger. liefs sonja
Dank je wel lieve Sonja, Hoe moeilijk je het zelf soms ook hebt, je hebt wel weer opbeurende woorden voor een ander. Gelukkig begrijpen we elkaar hier allemaal heel goed en zitten soms veel mensen in dezelfde situatie. Je NOD is 1 januari; als jij het jaar nu eens goed inluidt voor ons allemaal! Wie weet doet Indigo nog met je mee.... Ben vanmiddag nog bij mijn zusje langs geweest met een kaartje en een klein kadootje (ik moest zowat huilen in de winkel toen ik het kocht) We hebben het er lang over gehad (haar zwangerschap en hoe het met mij en mijn vriend gaat) Toch moest ik iedere keer even slikken hoor, maar wel fijn dat we even lekker eerlijk en open gesproken hebben. Olga
Wat fijn dat je naar je zusje bent gegaan Olga en dat je met haar gesproken hebt over jullie situatie. Kan me voorstellen dat dat erg moeilijk is geweest voor je. Maar misschien heeft dat ook wel gezorgd voor die extra opening in je hart en wie weet wat daaruit volgt? Knuffel Indigo
Dank je, Ik ben de laatste jaren wel zo dat ik liever alles aanga, dan dat ik het uit de weg ga. Je blijft er anders toch maar mee zitten. En, die opening in mijn hart.... ja daar ga ik wel voor! Hoe is het nu met jou. Zet je menstruatie al door of is er nog hoop? Oeps, ik ga gauw weg, want ik moet weer werken... Olga
Het zet nog niet door zoals gewoonlijk, maar mijn gevoel zegt nu wel sterk dat het over is eigenlijk. Ik ga er dus ook vanuit dat ik niet (meer)zwanger ben. Ik heb zelfs besloten om voorlopig maar niet teveel meer op dit forum te komen kijken, want dan ben ik er te obsessief mee bezig allemaal. Dan denk ik bij ieder kwaaltje dat ik zwanger ben, maak ik mezelf helemaal gek en duw ik de kans om zwanger te worden alleen maar verder van me af. Voorlopig dus maar even geen babypraat meer, hoe moeilijk ook. Ik ga me denk ik maar eens even hard op andere dingen storten; mijn werk, mijn studie en de huizenjacht, want nu mijn vriend en ik weer samen zijn wordt het wel zo onderdehand weer tijd voor een huis voor ons samen. Ik zal zo af en toe misschien een keertje komen kijken en anders zien jullie mij hier vanzelf wel weer terug als ik het geluk heb zwanger te zijn (ik hoop dat dat ooit gebeurt natuurlijk en wel in de periode dat jullie hier ook nog op het forum te vinden zijn). Voor jou (en alle andere meiden hier die zo graag zwanger willen worden): houd moed lieve Olga. Blijf vertrouwen dat het voor jou ook gaat gebeuren. Dikke knuffel van Indigo
Beste Olga, Het is echt ongelofelijk, maar het lijkt net of ik dit zelf heb geschreven. Ik herken het helemaal. We hebben altijd tegenover iedereen gezegd dat we er nog niet mee bezig zijn, maar ondertussen dus al stiekem 2 jaar aan het proberen. Nou is mijn zusje ook van de zomer getrouwd en ook gestopt met de pil en quess what: gelijk na 1 maand zwanger dus. Ik ben ook de oudste thuis en heb er altijd over gefantaseerd hoe het zou zijn als we de familie mogen vertellen als het raak zou zijn. Heb er echt nachten wakker van gelegen toen ik het hoorde van haar. Ik zou eigenlijk blij moeten zijn voor hun, maar mijn wereld stortte in. Het doet zo ongelofelijk veel pijn. Ik dacht er 24 uur aan, dat ik nooit meer de eerste kan zijn, dat mijn ouders minder blij zal zijn als wij dadelijk zwanger zijn, enz, enz. Ik werd echt stapelgek. Dus ik begrijp je echt volkomen. Maar goed, kop op we gaan gewoon verder. Onze tijd komt ook nog wel.
Hey meid mijn verhaal is ongeveer hetzelfde.. Het begon in november 2005. Ik én twee vriendinnen (E én A) hadden een soort 'weddenschap' gedaan: we stoppen alledrie tegelijk met de pil in juni 2006 én we zien wel wie het eerst zwanger wordt. Nu, ik had beetje vals gespeeld (én omdat mijn pil op was) én ben ik januari gestopt. Mijn vriendin E. ging trouwen in juni, maar was in mei gestopt (omdat ze vlug na haar huwelijk ermee wou beginnen én dacht dat het toch nog wat ging duren vóór ze zwanger zou worden). Maar... De dag van het huwelijk.. 's avonds op haar feest een extra mededeling: "wij verwachten ons eerste kindje in februari" (ze was toen 6 weken zwanger). Ik ben ook in tranen uitgebarst aan de tafel... mijn vriend begreep het niet. Hij wist niet dat het mij zo pakte. Ik huilde niet omdat ik de eerste wou zijn, maar omdat ik al 5 rondes langer bezig was! Nu is de storm al goed gaan liggen... de gedachten van 'IK MOET NU ZWANGER WORDEN' zijn voorbij. Ik laat de natuur beslissen. Mijn andere vriendin A. is in oktober dit jaar in het huwelijksbootje gestapt. Wanneer zij nu zou zwanger zijn, zou ik er zoveel moeite niet mee hebben. Maar ik begrijp je, meisje, de klap komt hevig aan! Heb ook een jongere zus (nog maar 17, maar je weet nooit..) én ik zou het ook niet kunnen verkroppen wanneer zij EERST zou zwanger zijn. Ben ook de oudste van de kleinkinderen én mijn droom is ook om als eerste een 'achterkleinkind' op de wereld te zetten. (eigenlijk ben ik een beetje een 'aandachtsmeisje'.. (maar niet fanatiek hoor!) vele groetjes en een gelukkig, gezond 2007 én wie weet... Liesje25
He Indigo, Wat knap dat jullie gaan proberen er wat minder mee bezig te zijn. Dat heb ik de laatste maanden van meer meiden op het forum meegemaakt en sommigen kwamen al snel terug met goed bericht. Zelf kan ik dat niet zo makkelijk. Ik merk wel dat als ik me zelf beter voel, ik hier minder aan het kijken en antwoorden ben. Succes met het vinden van een huisje en ik hoop je nog eens te mogen spreken... Misschien wel ooit tegelijk zwanger? Baby, Het is inderdaad zowat hetzelfde verhaal. Wat moeilijk dat jullie al twee jaar bezig zijn. Hebben jullie al onderzoeken o.i.d gehad? Zijn er inmiddels wel mensen die het van jullie weten, want ik moet zeggen dat het nu wel een beetje oplucht voor mij. Hoewel ik het niet uit mijn strot kan krijgen om mijn ouders te feliciteren dat ze opa en oma worden. Echt erg... Baby, jij bent overtijd! Liesje25, Bij ons zijn nu ook weer 4 vriendinnen zwanger hoor en een aantal met al een kleintje. Tja...maar van mijn zusje vind ik het het moeilijkst. Jullie zijn dus nu ook al zowat een jaar bezig, maar we houden wel allemaal de moed erin toch!? Liefs Olga
o meiden, wat is dit toch rot he! Ik ben net als mijn zus een paar maanden geleden getrouwd en nu zie ik tegen elke familie bijeenkomst op. Stel nou dat ze dan wat gaan vertellen........... Wij zijn al een jaar bezig en ik weet van haar dat ze in ieder geval voor haar huwelijk nog aan de pil was. Voel me dan zo egoistisch! Maar ik gun het hun van harte maar zou het nu echt vreselijk vinden als ze zo snel zwanger zou zijn. Ik leef dus met jullie mee Gr droom (kunnen er nu echt alleen nog maar van dromen....)
Hey Olga, Ben inderdaad overtijd, maar durf niet te gaan testen. Heb namelijk weer last van mijn borsten en buikkramp, mijn ongi-klachten. Ben bang voor de teleurstelling. En vorige maand had ik de eerste paar dagen maar een paar druppels bloed, dus weet niet zeker van welke dag af ik moet tellen. Ik heb een week geleden mijn schoonmoeder verteld dat we gestopt zijn met de pil en mij lucht het dus totaal niet op. Ook heb ik mijn ouders nog niet echt gesproken over de zwangerschap van mijn zusje, zal wel moeilijk worden. We hebben besloten om volgende maand na de dokter te gaan, wordt nu toch wel eens tijd. Ik zal je op de hoogte houden en ik zal voor jou net zo hard duimen als voor mezelf.
...en nu zie ik tegen elke familie bijeenkomst op. Stel nou dat ze dan wat gaan vertellen........... Ja Droom, dat had ik dus precies hetzelfde. En 1e kerstdag na de brunch dacht ik 'gelukkig het gevaar is geweken', maar nee hoor. Daarna gingen ze het nog vertellen. Ik hoop dat je cyclus wat korter wordt; 162 dagen is echt lang! Ik heb na 55 dagen een kuurtje gekregen om menstruatie op te wekken, maar daarvoor had ik al wel een aantal kortere cyclussen gehad. groetjes Olga
Helaas wilde mijn huisarts daar niet in mee gaan. Wist me elke keer (ben bijna om de 3 weken geweest) weer te overtuigen dat het echt wel op gang zou komen. Uiteindelijk kreeg ik eind nov een verwijzing voor de gyn. Denk dat ik door het wegvallen van de stress van het niet gehoort worden ongesteld ben geworden begin dec. Wat een geluk dat jou ha er wel in mee ging, wat een verschillen zijn daar in zeg. Gr Droom
Hey Ik hou er inderdaad de moed in... al klussen we niet meer zo vaak. Wel, toch niet zo gefocused op mijn vruchtbare periode. Bewust mijn beslissing, én niet dat we mekaar niet graag zien, nee hoor. Het klussen is gewoon geen prioritair ding meer. We knuffelen wel nog elke dag én elke dag zeggen we dat we mekaar graag zien, dus... Maar zo krijg ik het een beetje uit mijn hoofd. Ooit lukt het wel én als het niet zo is zijn er nog andere oplossingen (IVF, adoptie), niet? al is het in mijn geval wat lastig, want mijn vriend is 14 jaar ouder dan mij (en als je mijn leeftijd achter mijn Nickname ziet, kan je al tellen hé?) Ik wil gewoon een kind schenken aan mijn vriend, mijn familie... dat er eens een positieve melding komt (want de laatste tijd is er meer ruzie én problemen op te lossen.... pfff) Groetjes én prettige eindejaarsfeesten aan allen! xxx