De zoon van mijn vriendin is nu 2.5 en een ontzettend agressief en snel aangebrand mannetje. Zodra er iets gebeurt wat hem niet zint gaat hij gillen, slaan knijpen en bijten , alles om zijn zin te krijgen. Het is al een aantal keren gebeurt dat hij hier was en dus uit woede dingen van hier heeft weg gesmeten o.a de afstandsbediening die hij van de tafel greep, mijn telefoon . IK was toen nogal verbaasd over de reactie van mijn vriendin, ze zei er namelijk niks van:x IK wa best pissig en zei ook dat ik het niet normaal vond maar ze gaf verder niet echt een reactie erop. EEn aantal dagen geleden waren ze hier weer op visite en ik en mijn vriendin waren even in de keuken en toen hoorde ik mijn dochter gillen. Ik rende de kamer in en het zoontje van mijn vriendin had zich vastgebeten in de arm van mijn dochter :x en hij liet dus niet los. Pas toen ik hem een zetje opzij gaf liet hij los. Mijn dochter haar arm was bont en blauw en de dag erna een groot ei op haar arm en een fikse bloeduitstorting waar zij nu nog last van heeft. Mijn vriendin zette haar zoontje toen even op de gang, het kind werd aggressief en hij mocht er weer uit en ze heeft verder niks gezegd over het bijten, terwijl mijn dochter echt tranen met tuiten huilde van de pijn. Ze zei allen , ja ze zal iets gedaan hebben wat hij niet wilde maar dan moet hij niet bijten Ik stond echt perplex van deze reactie, als mijn dochter zoiets zou flikken zou ik haar denk ik een fikse tik verkopen of in ieder geval een flinke straf. Toen we even later in de keuken stonden kreeg hij weer een woede aanval en hield zijn beker onderste boven en liet al zijn drinken eruit lopen ik heb hem toen op de gang gezet want ik was het echt zat. Hoe kan ik nu reageren in zo een situatie, ik wil mijn kind beschermen en had hem het liefste een klap verkocht tuurlijk dat doe ik niet maar ik voelde een intense woede naar het kind en ik geef zijn moeder de schuld omdat zij hem niet in de hand heeft. Ze klaagt altijd dat hij zo moeilijk is maar zij heeft hem zelf zo gecreerd. Ik zie dat zij niet consequent is en hem niet straft of in ieder geval niet behoorlijk straft als hij iets doet. Maar goed mijn vraag is kan ik als vriendin zijnde haar kind straf geven als zij het niet doet? ik vind bijten namelijk verschrikkelijk en hij weet heel goed dat hij dit niet mag doen. groetjes Yelice
Pfff moeilijk hoor ... Kan jij haar kind straf geven als zij het niet doet , ik vind van wel ... Ik bedoel hij komt aan jou spullen , bijt jou dochter dus ik vind dat als moeders er niets aan doet dat jij het wel mag doen .. Maar ik zou dr toch een gesprek met haar over houden dat dit niet deugt en nu is hij nog jong en kan er nog enigzins wat aan gedaan worden ... Ik heb een vriendin en die zegt ook niets en toen haar zoontje klein was was ie ook strontvervelend en als hij in mijn huis iets sloopte sprak ik hem daar ook op aan , zij deed ook niets negeerde het gewoon .. en nu zit ze met de problemen ze hebben hulp in huis omdat er gewoon geen land meer mee te bezeilen valt ...
ooooh ik kan daar niet tegen he hie r ook zo'n jongetje wat vaak komt:x als het bij mij thuis gebeurt zeg ik er wat van en pak het zelfde aan als bij youame laatst ook hij beet haar ook dus ik pak z'n arm(moeder stond erbij en keek er naar) en zeg dat wil ik niet weer hebben! we gaan niet bijten dat jongetje begon te huilen en moeder ging alleen maar lachen maar als youame daar komt en ze duwt hem weg omdat hij een kusje aan haar wil geven dan moet je die moeder eens horen tegen over youame gewoon wat van zeggen vooral als het in je eigen huis gebeurt! als moeders het niet doet doe ik het wel
als die moeder hem niet straft heb je gelijk dat jij het doet. ik zou die moeder wel vriendelijk verzoeken om er voortaan wat aan te doen, anders komen ze maar niet langs jou kind lijd eronder.
Ik zou ook ingrijpen. Dus er zelf wat van zeggen.. Jouw huis, jouw regels.. Als hij haar huis overhoop mag halen moet zij weten. Maar in jou huis kan hij zich gedragen.. Weet alleen niet of je vriendin dit waardeerd.. Misschien is een cursus opvoeden van peuters iets voor haar. Of ga gezellig samen? Hier worden via het CB wel cursussen aangeboden die opvoed/leeftijd gericht zijn.. Ik heb het zelf laatst gehad met een jochie van 2,5 tegen mijn jochie van 1,5. Moeder zag de 1e keer niks van een duw. Ach, kan gebeuren, geen huilen. Maar de 2e keer was de moeder even naar buiten (roken), en toen duwde het jochie mijn zoontje zo van een kruk. Hij liep in volle draf met uitgestrekte armen erheen. Toen heb ik hem dus zelf aangesproken. Vond de moeder achteraf ook prima..
ik vind dus zeker dat je in je eigen huis als je kind "aangevallen" wordt jij actie mag ondernemen als de moeder dat niet doet. dat doe ik ook hoor. in mijn huis gelden mijn regels en de belangrijkste is dat we elkaar geen pijn doen. dus een kindje van een vriendin corrigeer ik net zo goed. Ookal zou het het kindje van mijn broer zijn. zeker als je kind nog niet genoeg voor zichzelf op kan komen moet je af en toe helpen. en als die moeder dat niet doet. dan jij maar. ach weetje uiteindelijk krijgen ze het zelf op hun bord als hun kind onhandelbaar worden, maar ja dan is het leed al geschiedt en is ommekeer erg moeilijk.
als zoiets in mijn huis gebeurt dan zet ik dat kindje rustig op de gang als mijn vriendin niks doet, een kindje van een vriendin van me spuugde mij een keer in het gezicht, mijn vriendin geeft een "vrije" opvoeding en laat het kind zijn eigen grenzen ontdekken wat dus betekend dat IK moet aangeven tot hoever het mag gaan, ik heb het kind dus op de gang gezet en excuus laten aanbieden, hij is nu altijd heeeeel braaf hier want hij weet dat je in dit huishouden regels hebt ik zou het dus gewoon zeggen/straffen, het is JOUW huis en JOUW regels, anders je vriendin erop aanspreken voor zover dta doordringt tot haar.
Het doet me denken aan een tijdje terug in de speeltuin.. meisje van anne haar leeftijd was boos dat anne haar schepje pakte (de moeder gaf het schepje aan anne zegmaar en die was er superblij mee) dat meisje pakte anne toen met 2 handen om dr keel (!) en ze kreeg op zich wel op haar kop.. maar eh.. tja meer zo van "dat mag je niet doen hor.. dat is niet lief" dna dat er echt consequenties aanzaten half uurtje later wilde anne graag op dat meisje haar fiets.. met afgelopen voorval in gedachten leek me dat natuurlijk een slecht plan kind was net zo oud als anne.. en delen moest ze vrij duidelijk nog leren... dus even later zitten er wat grotere kinderen met emmertjes en schepjes te spelen en anne gaat erbij zitten en schept ook wat doet ze zo vanachter.. dr arm om anne dr keel nahja.. dan mag andermans kind zijn.. maar toen heb ik dr toch zelf maar even op dr donder gegeven hoor (al was het ht kind van sinterklaas! en dat was niet eens thuis maar gewoon in de speeltuin dus) en de reactie van dr moeder "oh dat zal ze van dr vader hebben!" mag toch hopen dat dr vader DAT niet doet in huis....
Bedankt voor de reacties. Fijn dat jullie ook vinden dat ik hem terrecht kan wijzen in mijn huis als hij wat doet en er niks door zijn moeder van gezegd wordt. het is best lastig natuurlijk omdat het mijn vriendin is. Ze heeft overigens begeleiding gehad via het CB maar daar deed ze verder niks mee, ze zei dat het niet werkte bij haar zoontje.
Tja..moeilijk! Ik vind wel dat je niet alles hoeft te accepteren, en vooral niet in jouw huis, maar.... Ik vind ook dat er hier niet leuk gesproken wordt over deze kindjes. Kindjes van deze leeftijd bijten, slaan, duwen en meppen nu eenmaal. En tuurlijk het ene kindje niet of weinig en het andere kindje veel. Tijn is flink van het MIJN!!!! en pakt dan ook alles af, tot duwen aan toe. En nee ik ben echt de makkelijkste niet en Tijn krijgt geregeld op zijn kop, maar flink straffen doe ik niet aan. Ik spreek hem toe en houd hem een minuutje appart. Daarna gaat hij weer spelen. En 9 van de 10 keer, heeft hij binnen 5 min. weer ruzie om speelgoed. Ik werk op een kdv en dit is zo normaal voor deze leeftijd, en ik denk dat veel mama's zich schamen en er moeite mee hebben. Niemand wil dat zijn kind zo doet, maar het gebeurt. Tijn komt geregeld thuis (van het kdv) met een bijt in zijn arm, ja jammer en vervelend, maar niks aan te doen. Tijn heeft een vriendje die net zo is, ze zijn lekker gewaagd aan elkaar, beide duwen en pakken af, en zijn vriendje bijt dus ook nog eens. Zowel ik als zijn mama treden dan op, beide spreken we elkaars kids aan, maar zo negatief over ander mans kids praten, nee ik vind dat vervelend en niet kunnen. Denk dat dit ook een rede is/kan zijn dat mama's zich heel onzeker kunnen voelen! dus ik vind zeker dat je er wat van mag zeggen in jouw huis, maar ik vind ook dat er wat netter over andermans kids gepraat mag worden! Het heeft niet altijd met opvoeding te maken, maar 9 van de 10 keer met de leeftijdsfase! kus miek
ik snap niet zo goed wat voor lelijks ik zeg over het ventje? ja hij is agressief en onhandelbaar dat zegt zijn eigen moeder ook en zij weet ook hoe ik er over denk. Mar ik laat mijn kind niet slaan, schoppen of bijten door een kind van een ander en als de moeder van dat kindje daar niks van zegt vind ik dat ik het recht heb om voor mijn meisje op te komen door er wat van te zeggen tegen hem. En tuurlijk is zo nu en dan een handgemeen normaal op deze leeftijd maar ik vind als een kind zo hard bijt en niet loslaat totdat ik hem opzij duw dan vind ik dat gewoon zeer agressief gedrag. Mijn dochter heeft nog steeds een grote bloeduitstorting op haar arm van die beet dat is nu ruim anderhalve week geleden. En ik vind niet dat ik daarbij iets lelijks zeg over het kindje , het is gewoon zo. En juist als je als moeder zijnde weet dat je kindje zo doet treed je toch strenger op? althans als ik zo merken dat mijn dochter geregeld zo agressief is dan zou ik niet zo nonchelant er mee om gaan hoor!
Ik wil me graag bij Miekie aansluiten.. De voorvallen die jullie noemen zijn voor je eigen kind natuurlijk heel rot en voor jezelf als moeder ook. Ik zou ook niet waten wat ik dan zou doen, zou denk ik het kind erop aanspreken inderdaad. maar waarom op de gang zetten en toespreken niet voldoende is begrijp ik niet helemaal..ik zou dat ook zo doen . Misschien iets strenger spreken dan in jullie voorbeelden..maar een flinke tik als straf geven?? Naast dat het zelfs strafbaar is gesteld (en dat zal niet voor niks zijn, hoe overdreven het misschien is) vind ik het ook niet echt het meest adequate voorbeeld wat je dan geeft. je leert je kind dus dat slaan een ok middel is als je iemand wilt straffen..Met als gevolg dat je eigen kind dus óók vriendjes en vriendinnetjes zou kunnen gaan slaan als die iets doen wat hem/ haar niet zint. Het hoort idd erg bij de leeftijd en het is aan de ouder/ opvoeder om dat gedrag bij te sturen. Het gebeurd echt regelmatig bij kinderen onderling dat ze zó dingen oplossen..Ik keur het niet goed natuurlijk , in zo'n situatie van naar de keel grijpen of keihard bijten moet je dat ook echt wel 'straffen' Maar soms zie ik dat mijn nichtje mn dochter slaat en mn dochter slaat terug en dan pakt de een de pop en de ander de auto en spelen ze weer samen...Mijn zus en ik benoemen dan dat ze elkaar niet mogen slaan en dat dat zeer doet, maar verder..? Nee ik ga ze daar echt niet een tik voor geven of strengere consequenties aan verbinden zolang t niet uit de hand loopt. en als je vriendin al anageeft dat t een moeilijk jongetje heeft? Misschien heeft ze wel erg veel moeite met m..Heb je al es geproeberd samen met haar te kijken naar wat ze daarmee kan en hoe dat voor haar is? Denk dat dat uiteindelijk meer oplevert dan haar methode te bekritiseren/af te keuren. Succes hoor, lijkt me erg lastig!
ikzelf heb een zoontje wat uit nijd gaat bijten ik gruwel er zelf van ik vind het al erg als mijn zoontjes elkaar gaan slaan uit frustratie dat kan anders denk ik dan zoiezo pakt jou vriendin het verkeerd aan maar het lijkt alsof ze het op voorhand al opgegeven heeft ze kiest de gemakkelijke weg hij word aggresief dus laat hem maar zo werkt het niet en word het op den duur van kwaad tot erger als dat kind straks een puber is zalz e der handen vol hebben aan hem het kan een fase zijn maar ook een fase kan een gewoonte worden als er niks aan gedaan word als ik zie dat mijn zoontje aggresief word zet ik hem op zijn kamer en wacht ik bij de deur tot ie weer kalmeerd ik doe dan de deur open en vraag hem of ie weer lief kan zijn als ie me aankijkt zit het wel goed dan krijg ik een knuffel als ie me ontwijkt doe ik de deur weer dicht wantd an is hij gewoon nog boos en zal die het snel weer doen met bijten tja al veel geprobeerd zoals terugbijten streng toespreken enz echt helpen doet het niet zijn vader heeft hem zelfs eens een harde tik gegeven toen hij mij beet terwijl ik hem vasthad samen met zijn broertje en dus geen kant op kon daar schrok hij wel van en het is een tijdje gestopt maar het komt steeds wel terug hij gaat binnenkort naar de peuterspeelzaal en hoop echt dat ie het daar niet ook flikt want dan is ie daar heel snel klaar ben ik bang
@gemke: maar op psz leren ze het hem wel veel makkelijker af dan thuis want daar ziet hij dat alle kindjes het niet doen en dat bovendien hij ten overstaan van iedereen op zn kop krijgt dus dan is ie er waarschijnlijk zo vanaf
Ja, ik vind dat je dat kind er zeker op kunt aanspreken als de moeder dat niet doet. Zelf doe ik dat ook hoor. Tenminste, het ligt er aan wie er op bezoek is. Sommigen letten zelf prima op hun kinderen en corrigeren ze meteen. En die kinderen die mijn meubilair afbreken, agressief zijn, schreeuwerig etc., krijgen echt gelijk een opmerking als de moeder niets zegt. Als het er steeds zo aan toegaat, nodig ik die mensen nog zo min mogelijk uit of helemaal niet meer uit, zit me er toch alleen maar aan te ergeren.