ik vond de weeen echt verschrikkelijk, ik had alleen maar rugweeen, waar ik niks mee kon! ook heb ik 6 uur gedaan over de laatste 2 cm, ook niet echt prettig. het was echt een opluchting toen ik eindelijk mocht persen. dat heeft ook nog anderhalf uur geduurt en Finn is uiteindelijk met de vacuum geboren! hechten heb ik niks van gevoeld gelukkig.
Ik vond de ontsluitingsweeen erg pijnlijk, ik had ze in buik, rug en benen tegelijk. Dan weet je echt niet meer wat je moet! de persweeen waren heel zwak dus heb heel lang zelf moeten persen (1 uur en 3 kwartier), de rest van de bevalling ging prima haha De dagen erna zal ik van mijn leven lang niet vergeten... Door heel veel bloedverlies tijdens en de dagen na de bevalling (de dag erna een po vol grooooote stolsels) moest ik alsnog naar het ziekenhuis voor een bloedtransfusie. Na 5 dagen kon ik pas echt gaan genieten en realiseerde ik me pas dat mijn zoontje echt geboren was en dat IK dat had gedaan haha
Ben gister bevallen.. het duurde in totaal 5 uurtjes. Het begon om 03.00 uur, om 08.03 uur was ze er. wat ik tegen vond vallen: - na het breken van mijn water direct een ongelooflijke weeenstorm met meteen pijnlijke weeen om de 3 minuten. En al snel kwamen de weeen al om de halve minuut..kon tussen een wee daarom ook niks doen, zelfs niet normaal drinken want huppp daar kwam alweer een heftige wee. - Bij 6 cm. ontsluiting voelde ik al een enorme druk..ik voelde met mijn vingers van binnen ook het hoofdje al. - Die laatste 4 cm. gebeurde in ong. 1,5 uur....TROK DIE PIJN NIET MEER!!!!!!! WAT EEN PIJN!!! - Weeen wegpuffen, zitten, staan en liggen...niks hielp ook maar een beetje tegen de pijn!! - Het persen vond ik mega vermoeiend en leek een eeuw te duren, in werkelijkheid duurde het 23 minuten. Maar ik had het gehad! heb een knip gehad en hechtingen, maar ben goed verdoofd! Niks van gevoeld.
ik vond de weeen het ergst. vanaf 21.00 uur savonds om de paar minuten weeen. En dat duurde tot de volgende middag 14.10 uur. Toen kreeg ik eindelijk groen licht om te persen en binnen 10 min was reneetje er.
De weeen waren gewoon dodelijk pijnlijk, pfff. Ik begrijp niet hoe ik het achteraf heb gedaan hoor 12 uur lang met hevige weeen. Gelukkig was ze binnen een kwartiertje persen geboren. Moest er nog eens bijkomen een uur lang persen, pff.
Dat mn kleintje gelijk weg moest na de bevalling (gelukkig voor maar 1 minuutje, die uren leek te duren). En de blik van de gynacoloog, terwijl hij aan de vacuum aan het trekken was.. Brrr
Ben benieuwd hoe ik er over denk ná de bevalling.. Kijk dat het zeer/pijn doet dat weet ik verwacht inderdaad niet dat het gelijk is aan hoe het erin ging haha Maarrr mn moeder zei altijd: neem een chinees als vk want die hebben kleine vingers/handen! Nou moet ik zeggen dat ik hoop dat het me op dat moment weinig uitmaakt, hoor vaak 'op dat moment wil je alleen maar dat je kind eruit gaat' dus daar gaan we maar van uit.. Misschien de buren ook even waarschuwen want ik wil graag thuis bevallen haha dat ze de politie niet gaan bellen als ik lig te vloeken en schelden haha..
Bij Sam: geboren via ks ivm pre-eclampsie/HELLP, dat was natuurlijk al niet leuk. Maar die catheter.. auw!!! Heb er een paar uur last van gehad en zelfs nog paracetamol voor genomen! (ik wist niet dat ik die avond zou bevallen, was pas 30.1 week zwanger, maar ik kon dus niet meer plassen, maar toen was ik blij dat dat stomme ding er al in zat). Het herstel van alles, maar ja.. dat is niet zo gek. Het poepen na de keizersnede, dat deed pijn en was eng. Bij Fay Natuurlijke bevalling. -het wachten op de weeen na de gebroken vliezen (duurde 12 uur, en toen geloofde ze mij niet) -meconium in vruchtwater, dus ineens werd het ernst -dat ze geen 2 minuten stil hielden (doden herdenking) om 20:00 uur. -dat ik weer niet kon plassen, met behulp van catheter weer gelukt en daarna meteen van 6 naar 10cm in minder dan een uur. -het wachten op de ruggenprik, die ik uiteindelijk niet heb gehad omdat ik toen al bevallen was -op mijn linkerzijde liggen, deden de weeen nog meer pijn -de hechting na een paar dagen, die deed zo'n pijn dat ik hem door een vriendin eruit heb laten halen (in overleg met vk) -toucheren, ze waren vergeten te vertellen dat je tegen moet drukken met je onderlichaam, dan doet het echt veeeeel minder pijn (hoorde ik pas halvewege de bevalling) Voor de rest viel het mee hahahaha
dit klinkt heel gek.. de hele bevalling zou ik zo weer doen.. maar die navelstreng!! die lag heel de tijd tegen m'n 'beurse' muts en dat vond ik echt vreselijk irritant aanvoelen nu kunnen we er wel om lachen !
Hmm wat vond ik tegenvallen, dat ik niet echt 'in' te bevallingmodus kon komen. Het ging zo ontzettend snel. 7 uur in totaal. Toen de vk voor het eerst getoucheerd heeft (4cm) braken mijn vliezen, bleek dat Noor in het vruchtwater had gepoept. Toen kreeg ik gelijk persweeen en die heb ik 2,5 uur moeten wegzuchten. En dat is dus echt geen pretje en dat lukte mij dus ook beslist niet. Persen vond ik persoonlijk heel lekker dus, heeft maar 3 kwartier geduurd en toen was ze er. Oeh wat ik ook vervelend vond was dat de arts ass na de bevalling veel in mijn anus moest voelen in hoeverre de kringspier was gescheurd. Dus dat van die chinees haha, daar kan ik me wat bij voorstellen.
Ik vond ook het wegpuffen van de persweeen het ergste. Ik was toen al bijna 18 uur onderweg met weeen (2 dagen voorweeen niet meegerekend) en had echt het idee dat ik op de verloskamer ein-de-lijk iets kon 'doen'. Toen moest ik nog 3 kwartier op mijn zij liggen en de persdrang tegenhouden. Niet te doen! Toen ik eindelijk mocht persen voelde ik ruim 10 minuten de weeen niet meer.. En moest ik dus 'technisch' gaan persen. En dat persen duurde vervolgens nog 2 uur. Maar, ik zou het allemaal zo nog een keer doen (moet ook, haha) voor dat moment dat ze de baby op je borst leggen! Daardoor vergat ik echt alles.
Hmm, ik moet zeggen dat het me allemaal heel erg is meegevallen. Riep toen Damiën er uit was meteen: Zo wil ik er nog wel 10 doen! Waar ik een half uur later voorzichtig weer op terug kwam Ik vond het persen dan denk ik het vervelendst. Ik had niet echt persdrang en dat vond ik echt niet fijn. Na 1 uur en 3 kwartier persen was 'ie er dan eindelijk. Tuurlijk, als het hoofdje eraan komt... Het brandt! Maar dan weet je wel dat je al een heel eind bent! Denk niet dat ik met angst een eventuele volgende bevalling in zal gaan, want ik heb het gelukkig mogen meemaken als iets heel moois!
het enige dat ik tegen vond vallen was de geboorte van de placenta. die wilde namelijk niet komen en de allerlaatste poging voor ik naar de ok zou moeten kwam ie er pas uit. overigens zei ik ook: "pak een washandje!" toen het hoofdje ging staan, maar door de ruggeprik voelde ik het branden nauwelijks
Wat ik achteraf het meeste tegen vond vallen was het hechten achteraf. Het persen vond ik heerlijk! Ik perste echt de pijn weg. Dat branderige gevoel waar jullie het over hebben heb ik trouwens niet gehad.
Ik vond ook de geboorte van de placenta het meest tegenvallen, verder heb ik eigenlijk een droombevalling gehad zie: http://www.zwangerschapspagina.nl/de-bevalling/159738-nikita-geboren-super-bevalling.html Alleen de placenta wou er niet echt uit, was wel ruim op tijd maar er is genoeg geduw op mn buik, gepers en een extra stollingsinjectie aan voorafgegaan Liefs Deb
Ook bij mij was het de geboorte van de placenta, de bevalling van mijn meisje is me echt heel erg mee gevallen maar toen ze al ruim een uur bij mij op de borst lag en ik al 2 prikken had gehad om te zorgen dat de placenta er ook nog uit kwam gebeurde er nog niks. Toen is de gyn erbij geroepen en die kwam binnen met de tekst: Hallo mevrouw u gaat mij niet zo aardig vinden . En idd hij had gelijk jeetje wat deed dat pijn zeg dat geduw op mijn buik met twee vuisten en zijn volle gewicht heeft hij op me geduwt aaaaah heb hem voor een aantal niet zo nette dingen die ik hier maar niet ga herhalen uitgemaakt . Maar goed uiteindelijk kwam de placenta dan toch en hoefde ik niet naar de Ok en kon na een douche meteen met mijn meisje naar huis.