ik heb het boekje van kluun inmiddels ook besteld. vriendjelief wilde het erg graag lezen. gelukkig hebben we alles weer uit kunnen praten, hij had het zaterdag gewoon ff helemaal gehad met mijn gezeur. we hebben net de sleutel van ons huis gekregen. hij heel de dag klussen en als hij thuiskomt loop ik alleen maar te mauwen. logisch dat hij het dan ff beu is. en van zijn kant probeert hij ook af en toe maar gewoon te slikken en te accepteren dan ik anders ben dan anders! komt allemaal goed, hier leren we alleen maar weer van. zolang je kunt praten met elkaar....dat is het belangrijkste!
Nou mooit toch. Praten is inderdaad het belangrijkste. Ik denk ook dat een beetje inleving in elkaar belanrgijk is zoals door een aantal genoemd wordt. Jij moet begrijpen dat er veel in hem omgaat en hij moet begrijpen dat jij soms even moet kunnen snauwen, niet dat je dat expres doet maar het moet gewoon even. Lees het boekje zelf ook he, mijn kereltje lag steeds zo in een deuk dat ik gewoon bloednieuwsgierig werd. succes ermee,
Kan je dat gewoon bij Bol.com bestellen? Heeft iemand anders een link vor mij? @Claudje: Ben blij dat jullie het toch goed kunnen uitpraten en tja, dat klussen erbij kan je ook aardig opbreken hoor.
[quote="claudje10 aan de ene kant heb ik te doen met mijn manneke want ik weet dat ik niet de makkelijkste ben maar aan de andere kant denk ik ook van hou maar ff rekening met me hoor, voor jou verandert er op het moment niks terwijl ik in een achtbaan zit lijkt wel. Jou verhaal komt mij zo bekend voor ik heb laatst ook zoiets meegemaakt. Mijn vriend zegt dan 'ik mis mijn oude sharita' en dan voel ik me zo schuldig..ik voel me zo machteloos ik heb er echt geen controle over. Voordat ik zwanger was kregen we nooit ruzie om kleine dingen, soms ben ik bang dat dit niet meer over gaat..
Ik heb er tot een week geleden heel weinig last van gehad.....maar nu? Jemig, kan me helemaal vinden in de uitspraak van een van de meiden..."voel me net een psychiatrisch patient" Ik kan nu ook zo onwijs inredelijk zijn tegen mijn mannetje en met spullen gaan smijten, schreeuwen..... zo ben ik normaal helemaal niet... Mijn mannetje kan het niet altijd hebben, maar dat kan ik me allezins voorstellen. Daarna al de bui voorbij is krijgt hij wel altijd een dikke knuffel en moeten we er om lachten...hij zegt dan altijd: "schatje, ik ben trots op je dat je dit allemaal doorstaat voor onze kleine ieniemienie." Dan zeg ik: "ik ben trots op jouw, dat je het doorstaat met mij....hahahahah".
had ik van de week ook,hij zei iets en dat beviel me niet,ik ben ontploft. heb dingen stuk gegooi met deuren geramd en mezelf opgesloten. ja ik weet het hartstikke gek,zoiets heb ik ook nog nooit gedaan. gelukkig hadden vrienden al mn vriend gewaarschuuwd voor dat soort kuren.en liet me gewoon even een half uurtje met rust. hoop dat zoiets niet vaak gebeurt,want lijkt me niet echt goed voor de relatie.groetjes mo
hallo, Ik kan hier ook van meespreken,ik ben enorm chagrijnig soms word voor het minste kwaad kan ineens beginnen wenen en jarloers ook. Maar ventje zegt dat hij het al wat gewoon word als ik in die buien ben probeert hij er zo weinig mogelijk woorden aan vuil te maken maar hij hoopt wel dat het vlug voorbij is als ik bevallen ben . Soms word ikzelf er ook zot van hoor maar het is soms sterker dan jezelf je kan het soms niet tegenhouden. dus ik begrijp jullie en het is een van de dingen dat er weer bij hoort he groetjes evi
OOOHH wat fijn al die verhalen van die driftige (bijna) dikbuiken haha Ik herken mezelf in echt ELK verhaal. toch fijn dat we er allemaal last van hebben liefs sancho
Ik raad iedereen af om een discussie met mij aan te gaan. Wil het graag winnen en ga door totdat dat ook daadwerkelijk gelukt is. Al moet ik er en kudde oude koeien voor uit de sloot halen! Op andere minder fanatieke momenten steek ik'm wel weer een aantal veren in zijn kont. Want hij doet momentel erg veel voor me. Maar ga geen discussie met me aan......
ben benieuwd of mijn vriend me niet naar een inrichting stuurt straks haha Ik merk wel dat ik geen zin heb (vanwege mijn moeheid) om iets 80 keer uit te leggen, of ergens een zuikerlaagje overheen te gooien, je kan mijn mening krijgen maar dan ongecensureerd maar goed ik ben normaal al beetje bitchie. Verder ben ik wel emotioneel. Lijkt me trouwens best wel moeilijk voor een man ook om dat allemaal maar te slikken soms hoor, hij maakt het niet zo heftig mee als ons, voor hem is het nog erg ver weg, ik zit er midden in (voel mijn lichaam veranderen, voor het eerst misselijk en nee het is inderdaad GEEN OCHTEND misselijkheid, gewoon de hele dag door, maar bij mij helpen lollies dus die pak ik dan af en toe eentje als ik het gevoel krijg dat ik veel moet gaan slikken. Ik houd jullie op de hoogte van mijn uitspattingen haha