Of je het bij ons, na 18 maanden vruchteloos klussen, al zo mag noemen weet ik niet. Maar wij zitten in ieder geval sinds mei 2009 in de mmm, we hebben al verschillende onderzoeken gehad, zoals zaadonderzoek, inwendige echo, samenlevingstest en hsg-onderzoek. Alles is in orde, ik heb een vrij regelmatige cyclus en uit de temp-lijsten kon de gyn opmaken dat ik een eisprong heb. Maar waarom duurt en dan verdorie zo lang? En ja, hoe gaan we nu verder? Ik maak me steeds meer bang dat wij misschien wel nooit een kindje zullen krijgen. Zijn er hier meer meiden waarbij er geen afwijkingen zijn gevonden, maar bij wie het zwanger worden gewoon ook niet wil lukken. En hoe zal het verder gaan bij jullie?
Ja balen is dat he? Aan de ene kant ben je blij dat er niets is ,maar soms zou je willen dat ze toch wat gevonden hadden.. Ik ben ook 18 maanden bezig..laparoscopie gehad ,zaadonderzoek etc de hele ritsrats ,maar niks en ondertussen ben ik dus al bij de 5e iui met hormonen beland. Weet ook niet hoe dit gaat aflopen..soms ga ik zelfs denken he gat ! straks horen mijn partner " chemisch gezien dan he" niet bij elkaar.Ik heb dus ook geen oplossing en acupunctuur heb ik ook wel geprobeerd en asperine,teunisbloemolie extra b6 noem maar op,niks helpt. Volhouden dan maar en dit maar uitzitten ,maar voelt altijd wel vervelend die mm als er niks te vinden is toch? greetz georgi
Hoi, hier nog iemand die "onbegrepen onvruchtbaarheid" in haar dossier heeft staan. Het hele traject wat er aan onderzoeken te bedenken valt ondergaan, met als eindpunt uiteindelijk: IUI. Ook ik heb het idee gehad dat ze maar beter weet ik het wat voor ergs hadden kunnen vinden, dan kun je het misschien wat beter relativeren voor jezelf. Dit was in 2006 en bij onze derde IUI-poging was het dan eindelijk raak. Toen waren al bijna 3 jaar bezig, waarvan bijna een jaar in de mmm. Nu het voor een broertje of zusje ook niet wil lukken, zijn we weer in het ziekenhuis beland en weer gestart met IUI-behandelingen. Ik heb voor ons eerste kindje ook de angst gehad dat het helemaal nooit zou lukken. Dat de hele wereld maar door alleen maar naar elkaar te wijzen zwanger werd en dat wij als kinderloos echtpaar door het leven zouden moeten gaan. Ook tijdens de behandelingen, elke avond de puregon prikken, de follikelmetingen, de inseminaties, de wachtweken, de ontgoocheling elke maand weer... Elke keer dacht ik weer: dat een mens die over heeft voor een kind.... Hoe houden we dit vol? Toch blijf je ergens stiekum een beetje hoop houden, ook al wordt die hoop elke maand weer een klein beetje kleiner. Ze kunnen tegenwoordig zo veel, hield ik mezelf steeds voor. De MMM heb ik ervaren als heel veel wachten... wachten op alles en iedereen... Heel veel praten samen en hoop en vertrouwen blijven houden! (al is dat heel vaak makkelijker gezegd dan gedaan, helaas) Ik wil jou, jullie heeeeel veel succes wensen!!!! groetjes Mel
Ook bij ons zijn geen afwijkingen gevonden, "alles is goed" alleen ik word niet spontaan zwanger...uiteindelijk ben ik na 4 IUI's zwanger geworden (na ruim 2 jaar zelf proberen en allerlei onderzoeken) maar dat mondde helaas uit in een missed abortion bij 10 weken. En nu zijn we weer aan het IUI'en, poging 2 na de miskraam (eigenlijk poging 3, we hebben de vorige cyclus het ei gemist). Het is heel frustrerend, maar soms ook weer niet: het moet kunnen! Overigens: het heet niet onbegrepen onvruchtbaar, maar onbegrepen verminderd vruchtbaar. Een groot verschil
Hoi, Bij ons is er ook niks gevonden waardoor wij niet zwanger zouden kunnen worden. Wij zijn aankomende december alweer 4 jaar bezig zonder goed resultaat. We hebben alweer 3 iui achter de rug ook zonder resultaat. Succes Liefs Riv
hoi Wij zijn nu bijna 4 jaar bezig.We hebben 1 ivf poging gehad en 7 iui pogingen.Helaas zonder resultaat.Nu zitten we in Duitsland, omdat er in Nederland maar heel zelden cryo's worden ingevroren en wij zoveel mogelijk uit een ivf poging willen halen. En waarom het nu niet wil lukken is een raadsel.Heb in D. extra onderzoekjes gehad en alles is okay.Het is heel frustrerend, maar we geven voorlopig de moed nog niet op... Veel suc6 meiden!
Hoi meiden, Wat onzettend frusterernd en verdrietig dat het zo lang duurt bij iedereen en ook dat er zoveel onzekerheid blijft! Zelf ben ik "pas" 14 mnd bezig en we hebben afgelopen maand eindelijk ook onze eerste afsprk bij de FA gemaakt. Hoewel bijna alle onderzoeken dus nog moeten plaatsvinden heb ik sterk het idee dat wij straks ook tot deze categorie gaan behoren. We hebben mn man's zwemmertjes al getest en dat was ok, verder heb ik een superregelmatige cyclus, een duidelijk eisprong (zichtbaar door tempen), nog nooit problemen gehad en ook altijd veel vruchtbaarslijm enzo. Nu vraag ik me dus af wordt er in het geval van onbegrepen verminderde vruchtbaarheid ook wel eens cromosomen/DNA onderzoek gedaan? Wie van jullie heeft dit gehad? Ik las namelijk ergens op internet dat het ook kan dat de combinatie van DNA van jou en je partner zo ongunstig is dat zwanger worden heel moeilijk is. Weet iemand of hier iets aan te doen is? en zo ja wat? En vraagje 2: Heeft iemand's gyn/FA het ooit wel eens gehad over mogelijke problemen met innesteling/immuunsysteem en mogelijke oplossingen hiervoor (ik las bijvoorbeeld dat in de VS soms corticosteroiden gebruikt worden om de kans op een succesvolle innesteling te vergroten)? Sorry dat ik jullie hier zo mee lastig val, maar ik lees op de sites van NLse gynafdelingen van ziekenhuizen heel veel over de standaard onderzoeken en behandelingen, maar eigenlijk nooit over deze zaken en vroeg me gewoon af in hoeverre er hier wel eens naar gekeken wordt. Ik wens jullie allemaal heeeeeeeeeeel veel succes met de behandelingen en hoop dat we allemaal in de nabije toekomst eindelijk ook ons eigen wondertje op de wereld mogen zetten!! liefs, Nana
Nana, ik kan je geen antwoord geven. Jij ook alweer langer dan een jaar bezig, frustrerend hoor. Veel succes bij de gynaecoloog! Aangezien er bij ons dus niks afwijkends is gevonden moeten wij nu weer 6 maanden de natuur een kans geven. Uit berekeningen van een of ander computerprogramma kon de gynaecoloog opmaken dat wij 50% kans hebben dat we binnen 1 jaar toch nog spontaan zwanger worden. Met die gedachten in mijn achterhoofd gaan we er dan maar weer tegenaan, alhoewel ik ga wel proberen het een beetje naast me neer te leggen. Het moet dus gewoon kunnen, we moeten er dus in blijven vertrouwen. Zara, vreselijk dat jullie al zo'n tijd bezig zijn. En dat terwijl alles gewoon in orde zou moeten zijn, dan vraag je je toch af waarom het gewoon niet wil lukken. Knap van je dat je de moed er nog zo in kan houden. Veel succes in Duitsland. Riv, wat een frustratie, alweer 4 jaar bezig en dan gaat het ook nog zo moeizaam met IUI. Net als bij Zara vind ik het zo ontzettend knap dat jullie gewoon vol goede moed door blijven zetten. Ik zit er al doorheen terwijl wij dan nog maar 19 maanden bezig zijn. Dopey, heel veel succes met de IUI's, ik duim dat jullie nu snel weer zwanger zullen zijn en dat het dan goed gaat
Voor beide zaken gaan wij naar een speciale kliniek in Duitsland. In NL wordt dit niet/nauwelijks gedaan. Je zou wel 't Barrahus in Wirdum (Fr.) kunnen proberen. Daar doen ze er ook wel iets mee. Oh ja: lees het boek van Dr. A.E. Beer: "Is Your Body Baby-Friendly" voor meer informatie hierover.
@Emma: Dank je meis . Vervelend dat jullie nu weer zes maanden moeten wachten voor er verder iets gebeurt, pfffff. Maar 50% kans klinkt goed! Duim voor je dat je tot de gelukkige 50%behoort en na binnen zes maanden "gewoon" zwanger bent! @Aquilegia: Dank je voor je reactie! Heb het boek even gegoogled en heb het gelijk besteld. Hopelijk wordt ik er wat wijzer van, maar het lijkt inderdaad preceis te gaan over die immuunsysteem problemen! Ik zou graag van je horen hoe het je bevalt bij de gyn in Dsl - mocht er bij ons ook niets uit de reguliere onderzoeken komen dan wil ik ook graag zo snel mogelijk naar een arts die hier iets mee kan. Echt heel jammer dat er in NL geen aandacht aan besteed wordt. :x