@ Mamamoon24, ik ken het. mijn dochtertje was ook een wakkere baby, en slaapt nu sinds een kleine 2 maanden veel. Gelukkig slaapt ze s nachts goed door scheelt een hoop. En dat deed ze al vanaf 2 maanden (volledig bv). Ik ben nu dus idd zwanger van de 2de was niet gepland, maar ondanks dat ben ik er nu echt aan gewend en tis ontzettend welkom .Hoop alleen wel dat deze wel slaapt...
@ Elif: oh ik ken je idd wel met de naam Lana, of in ieder geval heb je wel eens voorbij zien komen op het forum! Wat vreemd dat ze zo'n verkeerde uitslag hebben gegeven, ik hoop van harte dat het jullie lukt met deze TESE-ICSI! Ik duim voor je! @ Mama25: gefeliciteerd met je zwangerschap! Lijkt me wel zwaar straks twee kleine kindjes! Maar wel heel leuk! @ MamaMoon: ik vind het ontzettend jammer dat een tweede een ver van mijn bed show is! Had graag al voor een tweede gegaan (al weet ik niet hoe de situatie was als ik nog met mijn ex was). Maar goed het is niet anders!
nou ze vonden de kans gewoon te klein, tja dan maken ze maar niks ervan. dank je wel lieve meid, ben ook wel nerveus aan het worden
@ Elif: kan me voorstellen je kijkt er zooooo lang naar uit en nu komt het ineens dichterbij! Spannend!
wij alleenstaande mama's verdienen ook een eigen club 8) hihi, kom me hier ook maar even melden, ben Kim, sinds kort 22 jaar en ook alleenstaande mama ben op dit moment 34 weken zwanger en ga binnekort lekker me eigen huisje in heb er bewust voor gekozen om een punt achter mn relatie te zetten, heb straks al mn handen vol aan 1 kindje, dus kan er geen groot kind meer bijhebben oja en mn andere grote liefde, Tyson die mag ik niet vergeten al is dat ook een klein kindje hahha Bekijk bijlage 14883 xxxx
Hallo meiden , Wat een druk weekend heb ik tot nu toe , pfffff ... Vrijdag moest ik naar het ziekenhuis en toen ik alles gedaan had daar was ik 3 uur verder , toen snel naar huis Sara ophalen en het huishouden doen .. Zaterdagochtend kwamen mensen kijken naar onze kinderwagen want die had ik te koop staan en smiddags kijken voor schoenen voor Sara en gelijk de boodschappen erachteraan ... Eenmaal thuis had ik beloofd om pannekoeken te bakken voor de kleintjes en daarna nog bezoek gehad en nu moet ik dadelijk de was gaan strijken ... Als alleenstaande moeder zit je echt nooit stil he !! Vond het wel raar om haar kinderwagen te verkopen vorige week ook al haar kamertje want ze wou niet meer in dr eigen ledikantje slapen dus ze is nu echt baby af ... vond het toch wel ff een emotioneel momentje hoor Hoe was / is jullie weekend tot nu toen ?
Ik ben ook een alleenstaande moeder, ik ben 20 jaar oud en heb een dochter Marilyn Ik heb geen contact meer met de vader sinds ik 16 weken zwanger was en ik woon nog thuis maar ben op zoek naar een eigen woning
@Lachikckaa: mooie hond en Welkom! @Nicole: Kan ik me best voorstellen dat dat een emotioneel moment is! Ik had dat van de week al met de draagdoek waar hij maar 1 x in gelegen heeft omdat ik het zo n eng ding vond! Welkom Margot! Ik wordt wel een beetje onzeker van het eetgedrag van Finnley de laatste dagen. Hij kreeg vanaf zijn geboorte alles via een flesje...ik kolfde dus alles af, omdat hij nog niet optimaal aan de borst kon drinken, maar ik ben daar zo gewend aan geraakt dat ik het heel moeilijk vind om te bepalen of hij genoeg gedronken heeft aan de borst. Hij blijft dan namelijk zo'n geluidje maken wat hij ook maakt als hij honger heeft. Gisteren gaf ik hem dan ook nog een beetje via een flesje maar toen kwam de hele voeding er weer uit...En vandaag ben ik dan maar weer alleen maar flesjes aan het geven...maar dan drinkt hij steeds maar een beetje..(70 a 80 cc)....En dan ben ik ook nog bezig met het uitzoeken of hij echt een koemelkallergie heeft..dus ik heb al dagen geen lekker toetje, fruitmelk, en andere lekkere dingen gehaden het leek even beter te gaan..want zijn ontlasting kwam weer vanzelf...maar vandaag zat meneer weer verstopt...en kwam het er weer als een vieze massa uit toen ik hem hielp...excuseer de vieze praat en net zag ik dat zijn uitslag rond zijn mondje weer verergerd is....dus is het dan echt kma of ......... wat is dit moeilijk zeg!
oh, ik zou ook graag als ik mijn studie heb afgerond voor een tweede gaan. Maar dit keer wil ik het wel met een hele lieve partner delen! En die heb ik nog niet, hahaha dus dan wordt het een beetje moeilijk. hoe deden of doen jullie dat als je weer verliefd op iemand anders wordt? met je kindje? ik bedoel, je weet nooit hoe het loopt enzo..
Hallo, ik meld me hier ook. Schrijf wel af en toe op t andere deel ook, maar dit is ook wel zo handig, alles bij elkaar. Ik ben Ilse, 33 en mama van een meid van bijna 2. En sinds kort gescheiden. We zijn alles bij elkaar al bijna een jaar uit mekaar, tussendoor weer een keer opnieuw geprobeerd maar t ging gewoon niet meer. Nu sinds 3 weken is alles officieel en zijn we dus gescheiden.
Hoi meiden! Waar ik vooral benieuwd naar ben, is, hoe hebben jullie de eerste nachten ALLEEN ZIJN met je kindje ervaren? Mijn ex is waarschijnlijk de week na de bevalling wel bij me, maar er komt een dag dat hij weer weg gaat en dan...hoe ga je er dan mee om als je even niet meer weet waarom je kindje huilt, of je bent zo vreselijk moe dat het even niet meer gaat...hoe doen jullie dit?
Gewoon doen , en ik zal jullie eerlijk vertellen het is niet makkelijk de eerste nachten alleen maar je went er echt aan ... je kunt zelf veel meer dan je denkt en als je het echt niet weet het internet doet wonderen of iemand met ervaring die je kan bellen ... Tja en dat moe zijn , je weet dat die kleine hummel die daar ligt op jou rekent en je weet dat ze alleen op jou aangewezen zijn dus je weet gewoon dat je moet dus je hebt weinig keuze denk ik zo .... Sara heeft een slaapstoornis en slaapt al vanaf de geboorte niet door , ze werd gemiddeld tussen de 5 en de 15 keer wakker per nacht en dat was doodvermoeiend dit heeft tot haar 2,5 geduurd ongeveer maar ik wist ook dat ik niet anders kon en dan een nachtje van 4-5 uurtjes en dan een hele dag werken maar toch heb ik het overleefd ... dus meiden alles komt toch wel op zn pootjes terecht ..
Hee Nicole, lees nu pas jouw reactie...dat is wel zwaar zeg wat jij als alleenstaande mamma voor de kiezen hebt gehad...maar als ik het zo lees is het een questie van doen..tja haha wat moeten we ook anders natuurlijk, gewoon er zijn voor je kindje want hij of zij heeft niemand anders....
Hoi allen! Hier nog een aankomend alleenstaand mama... Ik zal straks even de reacties doorlezen (als mijn ogen niet dichtvallen...tis al laat).. Ik ben 32jr en heb er zelf voor gekozen om alleenstaand mama te worden nadat mijn ex me dumpte, vervolgens terug wilde, daarna mij verweet dat het niet zijn kind was (terwijl hij en ik dag en nacht bij elkaar waren...) etc. Ik kwam in het ziekenhuis te liggen en hij is 1x op bezoek geweest in 3 weken tijd. Verder niet gebeld of gesmst. Toen was voor mij erg duidelijk dat ik niet meer met hem verder wilde, terwijl ik juist daarvoor degene was die hem probeerde terug te krijgen toen hij me dumpte (zijn ex bleek namelijk 6 maanden zwanger te zijn van mij en daarom dumpte hij me). Sinds die tijd is hij vreselijk bezig... Hij heeft gedreigd met jeugdzorg, hij stalkt me, hackt mijn pc geregeld, er zit een patroon in zij gedrag (2 dagen lief, dan 2 dagen dreigen, dan ontploft ie en ben ik alles van A tot Z, en dan weer poeslief dat hij me terug wil....week in week uit hetzelfde liedje). Hij lijkt zich er niet bij neer te willen leggen dat ik het alleen ga doen en geen alimentatie ook eis (hij riep immers eerder al afstand te doen van de kleine en 3x heeft hij gezegd als hij me tegenkomt dat hij me vermoord want als hij t kind niet mag zien, mag ik ook gene moeder zijn.) Kortom, zo'n vent wil ik niet als vader voor mijn kind en ergens voel ik me heel erg schuldig naar dit kleintje toe dat ik toch zwanger ben geraakt van zo'n idioot. Maar aan de andere kant, de kleine kan er niks aan doen en is voor mij zeer gewenst. Ik ben er van overtuigd dat ik het alleen kan maar ik vind het best wel moeilijk met bepaalde dingen. Zoals namen verzinnen...naar de gynaecoloog gaan (ik sta elke week onder controle vanwege bloedziekte en morfine gebruik vwg zenuwschade)... Heb een hele lieve moeder die zo vaak mogelijk probeert mee te gaan en ze helpt me waar ze kan maar soms vind ik het heel moeilijk en heb ik nare gedachtes dat ik het dit kindje eigenlijk niet kan aandoen. Aan de andere kant, als het kind later oud en wijs genoeg is om te beseffen wat zijn/haar vader allemaal gezegd en gedaan heeft denk ik niet dat de kans erin zit dat het kind ooit zijn/haar vader wil ontmoeten. Daarom ben ik eigenlijk op zoek naar alleenstaande mama's of zwangere alleenstaande mama's en ben benieuwd hoe jullie met probleempjes als alleenstaande omging. Hoe voelden jullie je als je nadacht om het alleen op te voeden. En beslissing te maken qua naam etc.? Ook omtrent de bevalling; doe je dat alleen of neem je familie of vriendin mee? Allemaal van die vragen waar ik mee zit en er steeds meer over ga nadenken *bloos*... Ik riep "altijd" dat ik het wel kon en ik kan het ook hoor, gene twijfel over mogelijk want die idioot wil ik niet meer in mijn leven... Maar in de omgeving zijn het allemaal gelukkige gezinnetjes bij elkaar en niemand die je eigenlijk een tip of advies kan geven hoe je bepaalde dingen als alleenstaande kunt doen... Dus ik hoop eigenlijk op andere forumgebruikers dat jullie tips en adviezen voor me hebben!!! Prive berichten zijn welkom, evenals reacties in deze topic. Wens alle aanstaande mama's nog een fijne (onbezorgde) zwangerschap toe!!! Liefs, San
Hey meiden, ben een tijdje niet geweest, wist mijn wachtwoord niet meer . Bovendien heb ik een veeleisend mannetje. Hij heeft nu dat hij lekker in bed ligt te slapen en dan ineens wakker wordt, mama niet ziet en in paniek begint te huilen. Als ik hem dan bij me pak valt hij gelijk weer in slaap.....verlatingsangst ofzo ??? Welkom San77. Wat een rare snuiter , die ex van je. Ik heb mijn halfzus meegenomen naar de bevalling. De naam had ik van tevoren al . Ik moet wel zeggen dat ik nu echt begin te merken dat ik een man mis. ZOals je al zegt, overal om je heen van die gelukkige gezinnetjes..en tjah mijn ukkie is wel heel gezellig en leuk, maar aan het einde van de dag wil ik eigenlijk ook wel eens een serieus gesprek voeren of lekker in iemands armen wegkruipen, maar ja. ojeejj hier begint iemand zijn handje "op te eten". Volgens mij heeft meneer weer eens een regeldag. Schijnt bij 3 maanden normaal te zijn las ik. Hij komt echt om het uur om te eten. groetjes moon
Hallo Ik zit al tijdje op het forum voor alleenstaande moeders dus zal even meedoen hierzo. Ik ben nu 22, zoontje van bijna 5 maandjes. Na 3 maanden zwangerschap stond ik er alleen voor, vlak voor de bevalling toch weer een keer geprobeerd maar naar paar maanden toch voor gezien gehouden. Dus alweer ffies alleen. Voor-en nadelen. Hou wel dat deel van het forum in de gaten voor de meetings he!