Ik zit al een tijdje te dubben of we voor een 4e kindje zullen gaan. Ik heb 3 kids 2 jongens en 1 meisje maar ik zou zoooo graag nog 1 kindje erbij willen, nog 1x zwanger, nog 1x zoiets moois van je samen op de wereld zetten. Dan denk je natuurlijk wat let je? nou het klinkt misschien belachelijk, maar ik heb 3 gezonde kinderen, en me mannetje is bang (ik ook hoor) dat we teveel vragen stel dat het 4e kindje wat mankeerd. Niet dat het voor ons er minder om word hoor, het is altijd welkom, maar de andere kant gezien ik heb 3 hele jonge kids die ook alle liefde en verzorging nodig hebben. Plus die rotbevalling. Ik ben 3 keer bevallen maar ohhhh wat zou ik er tegenop zitten om het nog een keer te doen. Dus je snapt het wel, de wens is er enorm, maar ja de enige angst is, is het niet spelen met vuur, en de angst voor de bevalling hoe zet ik die opzij??? Iedereen zegt wel je hebt al van beide wat, ben je nu nog niet compleet? Nee ik had gedacht na ons meisje dat ik me wel compleet zou voelen, maar nee ik mis er nog eentje, ik voel me dus nog niet compleet hoe onbegrijpelijk voor sommige dat ook is. Ik ben dolgelukkig met me 3 kinderen hoor begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, maar ohhh wat heb ik de wens nog voor 1 kindje!! Hoe hebben jullie een keuze gemaakt? of waneer voelde jij je wel compleet? tips verhalen alles is welkom!
ik heb ook 3 kinderen en wil ook graag een 4e (in dec miskraam gehad) wij proberen nu weer zwanger te worden,ik heb dat gevoel ook heel sterk terwijl veel mensen het niet snappen (je hebt er toch al drie?) gewoon er voor gaan hoor,heerlijk toch weer zon kleine..
wat sne van je miskrraam, hoop dat je snel weer zwanger bent en een mooi gezond kinje op de wereld mag zetten! ik ben alleen als de dood voor de bevalling, heb jij daar geen last van? en het kindje misschien iets zal mankeren, omdat we al 3 gezonde kids hbben, klinkt belachelijk waarschijnlijk maar goed... ohh ik trek me ook niks aan van anderen, ik verlang gewoon nog 1x naar zo'n mooi wondertje, dus als ik er voor ga ga ik er gewoon voor, wat anderen ook zeggen!
Hallo Dames, Zelf heb ik (pas) 1 kindje, maar wij hebben wel altijd al gevoeld dat we graag 4 kindjes zouden krijgen. Kan me wel voorstellen dat als je altijd al gevoeld en gedacht hebt aan een gezin met 4 kindjes, dat je dan ook je 3e zwangerschap misschien anders meemaakt. Je sluit de zwanger-en babytijd nog niet helemaal af misschien. Hoe oud zijn jullie kindjes? En wat vinden jullie fijn of niet fijn aan het leeftijdsverschil tussen de kindjes? Ben erg benieuwd!
Hoi hoi mijn kindjes zijn nu 4,5 jaar jongen 2,5 jaar jongen 10 maandjes oud meisje. Ik vind het wel heel leuk dat er maar 2 jaar tussen zit, de jongens groeien enorm leuk met elkaar op, en ze nemen hun zusje ook heel leuk op al is die te klein nog om te spelen, maar ze zijn er wel heel lief voor. Het is even pittig 3 kinderen van deze leeftijd, maar het is het allemaal waard en heel leuk. En omdat de wens er voor een 4e is, lijkt het me aan de ene kant leuk om er nu alweer voor te gaan dus misschien nog minder leeftijd er tussen de 3e en de 4e, maar aan de andere kant zal het nog pittiger zijn natuurlijk. maar het lijkt me ook wel weer leuk om de laatste juist net weer wat later te krijgen als de kleine bv de 2,5 jaar is. Dan zijn de 3 andere kids na school en peuter. Ach we zien wel wat de toekomst brengt op dit moment is de wens er, mocht het er niet van komen is het ook geen ramp ik heb 3 gezonde kinderen waar ik enorm trots op ben en ook heel gelukkig mee ben!! Maar leuk dat je er ook 4 wil, je hoort het niet super veel meer dat mensen nog grote gezinnen willen. Geniet lekker van je kleintje!
Als jullie er zelf achter staan, waarom niet? En als het financieel haalbaar is ,want als je later 4 studerende kinderen hebt,kost dat een berg geld(en daarvoor ook al). groetjes Carina
Hoi Wij gaan ook voor een vierde,ik wist altijd al dat ik er zeker 3 wilde krijgen en ik ben nu net 3 maanden terug bevallen van me 2de zoon Dus heb nu 2 zonen en een dochter,alleen voor mijn man nu is het zijn eerste zoontje,yep me twee oudere kids zijn van me ex. Me man vroeg me of ik hem 2 wilde geven toen ik nog zwanger was,ik zei toen al van nee 3 is genoeg,we moeten al blij zijn dat we er 1 kunnen krijgen Maar nu sinds de bevalling kriebelt het ik ben niet compleet,wij zijn niet compleet ,maar omdat we geen groot verschil willen hebben ,proberen we nu al,en ik hoop dat wij nog een 4de mogen krijgen.... dus ik zou zeker voor een vierde gaan als je,je niet compleet voel... xxx s
Hallo! Ja, 4 kinderen kosten natuurlijk ook veel geld en je moet de ruimte hebben! Maar, als je nu een spaarrekening opent voor elk kindje en maandelijks iets stort, heb je rond de studietijd vast wel genoeg gespaard. Lijkt me wel pittig 4,5 jaar, 2,5 en een baby, maar mega gezellig volgens mij! Het kriebelt nu alweer voor een tweede, maar ik ben bang dat het toch nog te vroeg is. Hoe doe je dat als je op pad gaat met 3 kindjes, kan de oudste al zelf een stuk fietsen bijvoorbeeld? Of doe je alles lopend met een buggy? En 4 kinderen in een auto...wat voor 1 moet je dan hebben??!! Al die logistieke probleempjes, haha! Een groot gezin lijkt me heerlijk, zoveel liefde en gezelligheid. Zijn jullie er al uit of de 4e komt?
Tja, gewoon er voor gaan als je er nog 1 wilt. Je leeft maar 1 keer toch? hihi mijn vriend en ik hebben een grote kinderwens, dus tja wij gaan er ook voor! Maarja je weet nooit hoe het loopt natuurlijk, misschien zeggen we na de derde dat we niet meer willen.
Ook ik heb er 3: meisje van 8, jongen van 6 en meisje van 3. Maar ja, ook al voel ik me nog niet compleet, mijn man wil er echt niets van weten! Ik zou er gewoon voor gaan! Er is altijd wel plek voor een kindje erbij Zelf zou ik bij een kindje dat ernstig gehandicapt zou zijn, de beslissing nemen het niet geboren te laten worden. Dat zou een te zware belasting zijn voor ons gezin. En bevallen vind ik een eitje, maar weer 9 maanden misselijk zijn mogen van mij gestolen worden! Groetjes, Ellen
Ook ik heb er 3 jongen van 13jr jongen van 10jr en meisje van 8jr en ook wij gaan voor een 4de. Maar dan ben ik zelf nog erg jong 30jr en kriebels het erg bij mij en mijn man om er nog 1x voor te gaan. Ik heb ook zelf nog voor de eerste gezegt dat ik er 4 wou hebben en dacht na de 3de (meisje) ik ben wel compleet maar nu 8jr later is de wens nog groter dat die ooit is geweest. Zelf ben ik ook enorm bang voor de bevalling dat was ik al van e 3de maar ik wil zo graag. Wij hebben samen wel besloten voor de 4de te gaan. Liefs Vonnie
hoi Snap heel goed wat je bedoelt. wij zaten net zo te dubben. Wel of geen vierde kindje. Heb zelf een meisje bijna 5 nog een meid die is 3 jaar en8 maand en een jongetje van 1. maar wil het zo graag nog een keer mee maken.En m`n vriend is nu ook bijna overstag dat er een vierde komt Maar wanneer dat zien we wel van mij mag het direct terwijl hij nog liever wil wachten we zien wel hoop alleen dat het niet meer te lang duurt liefs anha
Hallo, Ik heb 3 kinderen 2 jongens en een meisje. Toen ik zwanger was van de 3e wisten we dat we ook een 4e wilden. Maar sinds de bevalling is mijn man van gedachten veranderd, hij vind het nu goed zo. Ik zou er graag nog 1 bij willen en daarna beslist niet meer. Mijn man zegt nu nog niet definitief nee, en staat open voor argumenten om toch voor 4 te gaan. Wie kan mij helpen gr kyoky
Mijn wens voor een 4e is groot, maar mijn mannetje wil er ook niet altijd even veel van weten, de ene keer wel de andere keer niet. Maar bij hem zit er ook angst zal de 4e gezond wezen? hij durft het niet meer ben ik bang voor. Ik zeg ook waar 3 kunnen eten kunnen ook 4 eten. Daar maak ik me echt niet druk om! en sparen doen we van baby af aan al voor ze! Een ernstig gehandicapt kindje zou voor ons ook enorm zwaar zijn, dat is ook een reden van angst, ik ben nog jong dus de kans valt mee, maar ik wil me 3 andere kids niet wegcijferen voor de 4e. En testen zijn bij mijn leeftijd niet van toepassing dus ik zou er niet eerder achter komen als het geboren is. Ik weet niet of ik het weg zou kunnen laten halen, wel als het niet levensvatbaar is of het eigenlijk een kasplantje zou worden, niet om mij zelf, maar dat wil ik het kindje zelf niet aandoen, dus dan zou het een ander verhaal zijn natuurlijk. 9 maanden lopen vind ik niet erg, ben ook enorm misselijk geweest, zit meer op tegen een bevalling maar de laatste is ook maar net goed afgelopen dus daar zit ook een schrik van in. Hoe ik het doe met 3 kindjes. De jongste zit op de fiets, de middelste ook (anders loopt ie weg haha) en de oudste loopt naast me. De school zit hier aan het eind van de straat dus dat valt gelukkig mee. Naar de winkel doe ik de kleine in de kinderwagen en de andere 2 aan de hand, of net als naar school op de fiets dat ik de middelste bij me kan houden. Echt zware boodschappen doe ik met me mannetje met de auto omdat ik zelf geen rijbewijs heb maar ook niet mis. Jaaaa een auto voor 4 kindjes, moet ook al een grote station of een busje ofzo wezen, dat is 1 keer een aanschaf dan is het ook klaar. Een groot gezin is ook heerlijk, zoveel liefde in huis voor de kids en van de kids.Elke dag als ik wakker word en ik zie die lachende gezichtjes weer voor me maakt me hele dag weer goed!! nee de keuze is hier nog niet gemaakt, maar dat heeft andere redenen op dit moment! speransa wat leuk dat je alweer voor een 4e gaat. Maakt toch niet uit dat het zo snel alweer is, als het goed voelt moet je er gewoon voor gaan meis! Heel veel succes!!
leuk en interessant topic! Had eerst altijd 2 kinderen of misschien 3 in mijn hoofd zitten. Maar dat is nu al 3 of 4 geworden... Vriendlief houdt het nog bij 3, maar omdat bij ons tweelingen veel voorkomen zei hij al: zul je zien is de derde een tweeling! Lijkt me ook wel wat. Leuk om te lezen hoe jullie er over denken en al die praktische dingen. Liefs
Ik dacht ik ga hier ook is even koekeloeren en wat leuk! Ik heb twee zoontjes uit mn vorige relatie en na een aantal miskramen met mn huidige man is het voor ons een poosje van de baan geweest. Maar sinds ik alzoveel ben afgevallen, ik gezonder ben geworden en alles hebben we zoiets we willen voor nummer 3 gaan Ik moet nog wel eerst 37 kg eraf krijgen, maar dat heeft dan een extra mooi doel en dan gaat mn spiraaltje eruit. Ik kijk er naar uit....
Angst voor een 2ling heb ik niet zozeer. Ons laatste kindje (10 maandjes oud) bleek na de bevalling ook 1 van een tweeling te zijn geweest. Haar broertje/zusje heeft het helaas niet gered, Wij hebben het nooit geweten we kregen een echo met 11 weken daar is nooit een 2e op gezien. Maar na de bevallng bleek dus wel dat ons kleintje een van een tweeling was en de andere helaas rond de 8e/9e week is gestopt met leven. Dus wij hadden er al 4 kunnen hebben. Eerst dacht ik er helemaal niet bij na. Ja het was enorm schrikken dat we er 2 hadden kunnen hebben, maar aan de andere kant was ik enorm blij dat er toch 1tje het had overleefd en legde ik me er (te) makkelijk bij neer. Na een paar maanden had ik elke keer de rare neigingen, om naar de box te kijken, of in de gang te luisteren of ik "de kleine" hoorde huilen. terwijl ik ons kleintje bij me had in de armen of in de wipstoel. Ik snapte nooit waarom ik het deed, tot ik op een dag de papieren aan het opruimen was van de bevalling, en ik weer las dat ons kleintje een van een tweeling is geweest. Toen kwam ik er dus achter dat ik echt wat mis, en dat is kleintje 4. Ik wou absoluut geen 4e tijdens me laatste zwangerschap en na de bevalling riep ik het ook. Totdat ik dus die rare neigingen kreeg en echt wat begon te missen. Op dit moment is de drang voor een 4e al wat aan het zakken. Ik zeg nooit nooit want ik ben nog maar 23 jaar, zou het gebeuren dan is het van harte welkom!! gebeurd het niet dan kan ik er ook mee leven. Ik heb 3 gezonde kinderen, waar ik enorm gelukkig mee ben. Waar ik ook heerlijk van geniet en me erop verheug de toekomst met ze in te gaan en te genieten van hun ontwikkeling en alles wat er nog komen gaat in hun leventje!
pff en nog steeds is de twijfel er. Had een aantal weken zoiets van nee het is goed zo, met 3 gezonde mooie kinderen, maar nu krijg ik toch weer die kriebels. Alsof het er gewoon van moet komen haha. Ook zou ik steeds de babykleding en spullen van ons meisje weg doen, maar steeds als het zou gebeuren is er wel weer iets waardoor het niet doorgaat. Een teken??
Dank je wel...,voel me er nog steeds heel goed bij,ben nu ook overtijd en heb een heleboel symp...maar test gisteren nog nega !!!! Dus we wachten af en anders volgende week een testje Ik hoop het zo,de laatste zwangerschap was in eerste instantie een tweeling ,maar met 5 weken heeft 1 het niet gered. Misschien dat daarom me gevoel zo sterk is om nog te hopen dat ik een 4de wonder nog wil mee maken Succes met jullie beslissing,volg je hart.. Liefs Speransa
hoi meis Ik zie dat de rode duivels er weer door zijn gekomen. wat jammer meis, was zo leuk geweest als het raak was geweest!! Het gevoel dan de tweeling weet ik alles van. Ons laatste kindje was ook 1 van een tweeling, en eerst trok ik me er niet zo aan, maar nu ik me meisje groter zie worden en echt ontwikkelen, begin ik wat te missen op de een of andere manier. Heel gek heb jij dat ook? Ik had me eerst bij neergelegd dat hier geen 4e meer komt omdat manlief gewoon echt niet wou. Maar na een paar weken komt het gevoel alweer heel snel terug en kriebelt het steeds meer. Me mannetje begint langzaam aan te twijfelen of we voor een 4e gaan of niet, en geeft ie groen licht dan ben ik natuurlijk heel blij!! En gaan we er gewoon voor. En mocht het niet zo zijn, dan is het ook geen ramp ik heb 3 prachtige gezonde kids hier, waar ik ook enorm gelukkig mee ben, en dan ga ik lekker met hun de toekomst heerlijk tegemoet! Succes meis! liefs zeer trotse moeder!