@Noppie: Ik krijg een mailtje als er iemand gereageerd heeft. Als ik hier dan weer bij lees krijg ik weer een mailtje als er iemand gereageerd heeft. Maar als ik niet gelijk hier kijk, dan krijg ik niet telkens bij ieder bericht een nieuw mailtje. Dit staat onder het mailtje: Het kan zijn dat er meer reacties zijn, maar je onvangt daar geen melding meer van totdat je het forum weer bezoekt.
Maka, fijn dat de reis goed is gegaan. Veel plezier nog!! Uk, lijkt me wel grappig, Ferry die naar papas kin hapt!! En idd, de mobile gaat gewoon marktplaats op! Anita, tjee meid, dat is schrikken. Heel veel sterkte en hopelijk is hij er snel bovenop. Esther, en hoe was de apenheul?? Ik vond het geweldig daar!! (zijn er een jaar of 4 geleden geweest) Fijn dat Yannique zich weer beter voelt. Noppie, en hoe is het gegaan? Lees dat het redelijk is gegaan. Zo ik ga lekker mijn bedje in. Er is toch niets op tv en ik heb hoofdpijn
hai! Married, ik las in een borstvoedingskrantje (online) dat het meest duidelijke gignaal is om hem even weg te leggen als hij bijt, bijv. in box of op de grond. Dan schrikt hij even, omdat dat niet zijn bedoeling was.. wel heel heftig, maar als het werkt.. die duwmathode lijkt me vriendelijker. Een vriendin van me is gestopt met de jongste omdat hij bleef bijten(9mnd).. het lijkt me ook echt pijnlijk, met tanden! Bah, geen fijne tijd dus.. grijze gebied van "oei...groei" gaat ook de 3 H's: huilerigheid, Hangerig,en nog 1... Deze fase gaat over dat hij doorheeft dat je bij hem weg kan lopen, verlatingsangst dus.. Miireie, wow, weer zwanger! gefeliciteerd meid! Je kind liggen straks dicht bij elkaar qua leeftijd. En Soraya staat al wat schattig, pittig ding of niet! Uk, hypotonie is eigenlijk gewoon een woord voor "weinig spierspanning".(hypo=weinig/minder, tonus=spierspanning) En het kan vanalles zeggen, maar ook niks zeggen.. dat weet je nu nog niet. Maar om te ontwikkelen is spierspanning vanuit de romp voorwaarde, vandaar oefeningen om die op te bouwen alle bewegingen met armen en benen beginnen daar.. precieser dan dat weet ik het niet. Anita, wow, wat een gek gevoel dat je niks hoort als hij huilt. Ik kan me voorstellen dat je ook moet huilen, ik hoop dat je ventje heel snel weer kan lachen, dat komt ook weer! Leef met je mee! Maka, haha, wat een aparte wereld! lachen lijkt me! Vaam, zelf gaat hij zitten knap! wat worden ze al groot he! Robin heeft net de "vooruit"gevonden, maar zitten lijkt er nog niet op, ook niet als ik hem zo neerzet. Kuona, jij geeft eenb papfles in de avond? Dan krijg ik mijn ventje absoluut niet wakker, want lijkt mij ook een goeie optie. Ik ben benieuwd hoe het je gaat bevallen. Ik doe met gekolvde melk, dan kolf ik vlak vantevoren.. Van poedermelk lijkt hij meer krampjes te krijgen Morris is dus ook zo afgeleid bij het drinken.. zo'n flesje zou je nog mee kunnen draaien maar tie draait zo lastig he! Ik ken het probleem.. bij ons ook veel voedingen in de nacht door te weinig drinken overdag. Noppie, "grijze mannen-in-pak"commissie goed gegaan? Ik word al zenuwachtig bij dat woord! Goed dat je zoiets aanpakt/bespreekt! Ja, die regeldingen zijn altijd tegelijk, bah! Robin drinkt niet uit de fles en ook om de haverklap niet meer uit de borst, en dan drinkt hij dus alleen nog maar in de nacht Gerlukkig lust hij zijn fruit graag, en groente ook wel. Maar nu is hij ergens allergisch voor lijkt het, minstens voor appel. Dat zoeken we dus uit.. hij zit onder de jeukbultjes, gelukkig nooit langer dan een dag. Ook slaapt hij heel moeilijk in, maar dat lijkt nu beter te gaan met druppeltjes van de homeopatisch arts, sinds 2 weken. Maar ons slaapgebrek maakt het voor man en mij erg zwaar, ik het sinds hij geboren is niet meer langer dan 4 uur achter elkaar geslapen, maar meestal 2 uur achter elkaar.. daardoor kan ik niet meer goed denken en ben emo, snel aangebrand en ik reageer wat primitief.. bijvoorbeeld opeens heel jaloers terwijl ik dat nooit snel ben normaal. Nou ja heel gezeur van mij, terwijl we ook gewoon een kerngezond vrolijk en brabbelend, (meestal achteruit) tijgerend ventje hebben hoor Met een tand, hihi! Het is echt rijkdom zo'n klein mensje om me heen Fantastisch. Eppie, leuk, de apenheul! Mieke sterkte met Boaz. Zo, lang stukje weer, ben ik goed in.. Truste!
@ Kuona: ha, zo werkt dat dus, slim bedacht weer allemaal. @ Angela: beterschap met de hoofdpijn, vast over morgen. @ Bbelly: jeeeeemig meid, sinds Robin's geboorte niet meer dan 4 uur geslapen? Dat lijkt me echt heeeeeeel erg zwaar. Wat balen dat hij nu ook nog ergens allergisch op reageert, hopelijk ben je er gauw achter wat het is. Misschien toch tijd om savonds een flesje KV te gaan geven? Je moet jezelf misschien ook een breakje geven en Robin ook? Kunnen jullie allebei een keertje wat langer slapen? Sterkte ermee hoor, lijkt me inderdaad erg zwaar. Wij geven de laatste papfles al om 18.15 ongeveer en dan gaat Ebbie 12 uur slapen. We hebben maanden geleden al een slaaptraining gedaan, d.w.z.: snachts niet meer voeden en laten huilen, wel gaan kijken of alles in orde is, maar niet meer eruit halen. Dat was 2-3 nachten even een uurtje huilen en toen zat ze al in het ritme. Was het hier dubbel en dwars waard kan ik je wel vertellen. Maar, ieder zijn eigen strategie natuurlijk. Trusten meiden. @ Mieke: hoe gaat het nu met Boazie?
Noppie, we hebben dat ook wel geprobeerd, pas geleden omdat hij daarvoor nog te weinig vocht binnenkreeg overdag.. hij raakte zo overstuur en heeft 1,5 uur gehuild, toen heb ik toch maar weer aangelegd We zijn ook eigenlijk te moe voor die grappen.. KV geeft krampen, maar ik probeer rijstebloem met BV.. in een flesje gaat niet he, we moeten met een lepeltje klooien dus dan is hij helemaal wakker. Vanavond heeft hij wel gehad dus ben benieuwd. We hebben 1 okt. iemand die langskomt om een methode uit te leggen, dan nemen we daarna een week vakantie om er voor te gaan 'snachts zodat we overdag kunnen bijtanken.. Niet eerder omdat Robin nog maar sinds een week goed genoeg drinkt overdag, dus nu staan we er wel achter om het aan te gaan pakken. Bij jullie is het dus sindsdien goedgegaan? Ik ben zo bang dat het even werkt, maar dat hij daarna steeds weer terugvalt, terwijl hij zoveel moet huilen straks, dat weet ik zeker.
Hier bijlezen na een kleine week is dus echt onbegonnen werk hé! Maar ik wil even Anita een hart onder de riem steken... ben net even gaan bijlezen op de website over Martijn en jullie moeten ongelooflijk sterk zijn om hier doorheen te komen... ik kon mijn tranen al niet bedwingen bij het lezen van de blog... dikke dikke sterkteknuffel en alle duimen staan hier omhoog voor Martijn !! Vandaag een mijlpaal in het leven van Kaylee... eerste dag naar de opvang en volgens mij was het geen succes
@ Bbelly; he sorry, ik had over het hoofd gezien dat hij het flesje dus niet neemt. Tsja, moeilijk dat hij tot voor kort overdag te weinig dronk. Klinkt toch inderdaad als een geval van 'dag-nacht-ritme'-omgedraaid in combinatie met 'veel-kleine-beetjes-drinken-ook-door-vermoeidheid' ipv 'uitgerust-goed kunnen drinken-en goed kunnen verdragen door de darmen'. Darmpjes komen ook vaak pas tot rust als er niet elke paar uur wat inkomt + als het beebje goed is uitgerust. Maar heel goed dat jullie er binnenkort voor durven te gaan en er een week vakantie voor uittrekken. Zoals bij elk nieuw gedrag wat aangeleerd moet worden en elk gedrag wat afgeleerd moet worden: in eerste instantie zullen de problemen eventjes heel erg toenemen (lees: huilen/krijsen) en daarna als het jullie lukt door te zetten (lees; heel moeilijk, maar dat kunnen jullie zeker) zal het snel omdraaien in een prima ritme. Het zal vooral in het begin ook huilen aan jullie kant worden, maar geloof me, je zal jezelf zo dankbaar zijn als je het juiste ritme hebt weten te creeren. Goed dat iemand bij jullie komt helpen om jullie voor te bereiden en te coachen. Ik wil zo'n soort praktijk gaan beginnen in Utrecht. Slaapt Robin al op zijn eigen kamer eigenlijk?
@ Bbelly: wat ik nog vergeten was te schrijven. Bij ons gaat het echt al maanden perfect gewoon. @ Scoobje: hier moesten vrijwel alle kindjes ook aan de opvang wennen hoor. Kaylee zal er ook vast aan gaan wennen aan de opvang.
goedemorgen meiden zit ik weer nat bezweet en met giga keel en hoofdpijn aan de eetkamertafel beneden... zweet mijn bed uit 4 uur was ik al wakker.... werd wel even gelukkig want ging er uit en levi draaide hoofdje naar me toe deed zijn oogjes even open en gaf me toch een glimlach en viel meteen weer in slaap... dat doet een moeder echt even goed... meiden een hele goedemorgen
Goedemorgen meisjes, Hier nog steeds niet lekker Ferry is gisteren gewoon gaan slapen om 19 uur, maar hij had bedacht dat hij om 23 uur wel even een feestje kon gaan bouwen. En toen sliep ik natuurlijk al heerlijk. Manlief moest naar zijn werk, want die had nachtdienst... Dus flesje gegeven en in bed gelegd. Hij bleef keten zeg! Om 00:15 uur haalde ik hem maar weer even uit bed, want hij begon te zeuren. En uit ervaring weet ik dat hij dan keihard gaat krijsen. Als ik hem dan even uit die situatie haal en rustig met hem op de bank ga zitten voorkom ik dat. Dus zo gezegd, zo gedaan. 10 minuuutjes op de bank gezeten en weer in bed gelegd. Om 00:40 uur ging hij slapen. En ik ook Ons duracellkonijntje Bbelly: dank je wel voor je uitleg. Kan dus van alles betekenen. Gelukkig maar, want aan die enge verhalen op internet heb je ook niets! Hij gaat het vast wel goed doen straks, alleen even wat sterker worden En wat k*t dat je nog niet langer hebt geslapen als 4 uur zeg Ik heb echt medelijden met je, dit kun je toch niet volhouden? Ik hoop voor jou dat het snel 1 oktober is en jullie aan de slag kunnen en dat Robin het ook gaat begrijpen! Ferry slaapt hier wel lang 's nachts. Ik hoop voor jullie hetzelfde over 2 weekjes. Nog eventjes volhouden! Iggy: Dat is lief he? Dat doet ferry ook wel eens! Ik schrik me altijd rot, want ik denk altijd dat ik hem wakker heb gemaakt. Maar gelukkig draait hij zich om en gaat dan slapen. Als je te lang koortsaanvallen houdt moet je wel even aan de bel trekken bij de huisarts hoor. Scoobje: de meeste kindjes moeten wennen aan het kdv hoor. Gelukkig vond Ferry het gelijk heel leuk. Ik hoop dat Kaylee snel ontdekt dat het ook erg leuk is daar! En ben jij aan het werk gegaan of lekker thuis bijgekomen? Mieke: grrr Boazie weer oorontsteking?! Dat is echt niet leuk zeg! Heeft ie er veel last van? Het klopt wel hoor, meestal is het een virus en daar helpt AB niet tegen. Als het een infectie is wel Noppie: Veel succes op congres in Tilburg! Is het interessant? Ik ben bezig een muts voor mezelf te haken. Straks even wol halen en dan ga ik ook een muts voor Ferry maken en voor mijn nichtje <3
@Bbelly: Pfff dan heb jij het wel heel zwaar als je nog niet langer dan 4 uur achter elkaar geslapen hebt! Hier gelukkig al wel een paar periodes dat Morris doorsliep. Mijn ervaring is dat ik er weinig invloed op uit kan oefenen. Ik doe altijd wel pogingen (troosten, even knuffelen, nu dus een papfles) maar meestal helpt dat niks en soms slaapt hij dan ineens weer door. Ik kan me voorstellen dat je nu echt iets wilt doen aan Robins ritme! Dat primitief reageren als je moe bent herken ik trouwens wel. Wel grappig omschreven, zo zal ik het volgende keer ook aan mijn vriend uitleggen Ik heb gisteravond dus een papfles van borstvoeding en bambix (dat werkte prima, ze zeggen altijd dat alleen biobim werkt maar dat lustte Morris niet) gemaakt. Hij ging er weer heel goed in (iets te snel voor mijn gevoel) daarna wilde hij zelfs nog een paar slokjes bv. Dit was dus om 23 uur en om 5 uur werd hij alweer wakker. Mijn vriend kreeg hem absoluut niet stil en ik heb hem dus aangelegd en hij dronk echt een hele voeding. Een papfles met bv maakt hier dus niet veel verschil. Ik ga vanavond misschien nog een keer proberen met kv om te kijken of dat uitmaakt. @Scoobje: Balen dat Kaylee de kdv niet zo zag zitten. Komt vast helemaal goed joh! @Iggy: Bahbah... echt balen dat je zo ziek bent. Levi wilde mama dus even opvrolijken, lief hoor! @Uk: Jij dus ook nog steeds ziekjes. Hihi je duracellkonijntje maakte het je dus niet makkelijk gisteravond. Gelukkig duurde het feestje niet al te lang! Leuk dat je aan het haken bent, dat wil ik ook nog eens doen, maar ik wil al zoveel. Eerst maar eens mijn naaiproject
Goeiemorgen, Ff ego: Gister zijn we weer met Silje naar de dermatoloog geweest vanwege de stippeltjes die wel veel minder waren,maar nog niet weg. We hadden gesmeerd met de zeer zware hormoonzalf en ik heb daar best wel wat nachtjes van wakker gelegen, omdat er vrij zware bijwerkingen zouden kunnen ontstaan (oa verhoogde kans op wiegendood, staar/blindheid aan de ogen en een groeiachterstand). De kans daarop was maar zeer gering, maar ik vond t toch akelig. We baalden dan ook best wel dat de zalf weinig effect leek te hebben (we hebben maar op 1 plekje gesmeerd en eigenlijk werd het op alle plekjes minder dus niet alleen daar waar de zalf werd gesmeerd). Ik vond t dus vervelend dat we in feite voor niets de risoco's genomen hadden met die zalf, maar we gingen met een goed gemoed naar Nijmegen om die arts te vertellen dat helaas zijn vermoedens mbt de eczeem niet bewaarheid waren geworden geweest P). Toen we gisteren bij de dermatoloog kwamen haalde hij er weer een collega bij en die zei direct dat hij dacht dat het een parasitair iets was (een reactie op een beet van een parasiet/insect zoals bv de mug, maar in dit geval waarschijnlijk iets van een wants, een heeeeel akelig zeldzaam beestje dat meerdere keren achter elkaar steekt waardoor een heel patroon aan kleine bultjes ontstaat). Ik moest toen echt ff schakelen omdat er tot nu toe telkens werd geopperd dat het een allergische recactie of een zeer zeldzame aangeboren afwijking zou zijn. Ik had al twee weken een dieet gevolgd voor het geval het een koemelk/soja of ei allergie was en Silje had ook twee weken een zalf op dr armpje gesmeerd gekregen die specifiek was voor zeer extreme eczeem gevallen en eigenlijk niet geschikt voor zuigelingen vanwege de grote risico's. En toen zei die arts opeens dit!! En de andere arts zei; Jaaa, daar dacht ik eigenlijk ook al aan.... Nou, ik was helemaal perplex en wist niet wat te zeggen. Ik had twee weken lang iedere morgen met angst en beven de deur van Silje stiekum ff geopend om te luisteren of ze nog ademde. En twee weken lang dr hele lijfje van top tot teen onderzocht op alle andere mogelijke bijwerkingen. Ik ben bijna 2 kilo afgevallen door een dieet en van de stress en kreeg iedere dag van collega's te horen hoe slecht ik eruit zie en nu gingen die mannetjes me vertellen dat ze gewoon gestoken is door beestjes!!?? Op dat moment heb ik weinig gezegd. Jah, een beetje gesputterd tot die arts zoiets had van; mevrouwtje, niet zo moeilijk doen, ga nu maar naar huis en spuit wat insecticiden en dan komt t allemaal goed. Ik HOORDE t m denken en hij klopte me nog net niet op mn hoofd. Pas na een kwartier, in de auto op de p-plaats, ben ik in tranen uitgebarsten en heb ik tegen mn vrouw zitten blaten en die arts voor van alles uitgemaakt en alles eruit gegooid qua spanning van die 2 weken. Dat luchtte wel flink op. Maar ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat die arts mn dochtertje, mn kruimeltje, die ik met bloed zweet en tranen 9 maanden rond heb lopen sleuren en waar ik 36 uur door heb liggen kreperen om haar dr uit te poepen, zomaar heeft gebruikt als experimentje om te kijken of het niet heeeel misschien toch een eczeempje was dat over zou gaan met die zalf, met alle risico's van dien! Onvoorstelbaar! Normaal ben ik een heel nuchter mens. Ik vind die programma's over medische missers alijd zum kotsen, omdat ik dan denk, ja maar mens, je bent toch zélf ziek geworden en je eigen lijf heeft al die complicaties gekregen!? Ga nu niet je frustratie afreageren op die arts! Maar nu het om mijn tuinkabouter gaat is iedere arts de vijand tot hij/zij het tegendeel bewijst. Als n arts 1 verkeerde vinger op een verkeerde zere plek legt bij haar wordt ik een woest roofdier dat die vinger er zomaar af zou kunnen bijten. Bizar hoe dat werkt hè, moedergevoelens!? Nou, ik ga eens rustig bijlezen en als ik tijd heb (Silje zal zo wel weer wakker worden dus die kans is klein ) ga ik nog ff reageren. Grtz, Susan (mad-mom )
@ Uk: hmm. Ferry dus een duracelkonijntje, mooi is dat... Heb je een site voor hoe dat moet met zo'n mutsje haken? Wil ik ook doen voor Ebbie op vakantie! @ Kuona: wat jammer dat de papfles nog niet in 1x werkte. Ben benieuwd hoe het zal zijn met de KV. @ Suske: tjee, wat een maffe wending krijgt het bultjes-verhaal van Silje. Kan me voorstellen dat je eventjes helemaal van de kook was zeg. Ongelofelijk, had dan gelijk eventjes je collega erbij gehaald. Maar het idee is nu dus dat die wants haar gewoon nog steeds aan het prikken zijn? Die zitten dan dus in jullie huis ofzo? Maar waarom worden jullie dan niet geprikt? Vreemd dit. Ben benieuwd hoe jullie nu verder gaan en hoop dat er gauw een definitieve oplossing voor jullie tuinkaboutertje is.
Hey Meiden, Hier ben ik weer.. Ik zal even een update geven van hoe en wat, want er is een hoop gebeurt de afgelopen 1,5 à 2 weken. Ik had natuurlijk al veel eerder een update kunnen geven, maar heb er behoorlijk tegenaan zitten hikken, omdat er een hoop meiden zullen denken dat ik verkeerde keuzes gemaakt heb. En ik daardoor bang ben om verwijten te krijgen.. Het verhaal zit wat gecompliceerd in elkaar, maar ik zal proberen uit te leggen hoe en wat.. Vorige week maandag kreeg ik het restant van de intake in de opvang in Vlaardingen, echter werd het niet echt een intake gesprek, maar meer een exit-gesprek. Ik heb er goed en wel een week gezeten. Het eerste weekend dat ik er was, logeerden de kinderen bij D. vanwege de verjaardag van T. zo kon ik ook later 'thuis' komen op de opvang, anders had ik een half uur voor de bedtijd van de kinderen met de kinderen 'thuis' moeten komen, wat natuurlijk niet reëel is op een verjaardag. Er werd doodleuk gezegd: Laat de kinderen maar daar en kom zelf maar terug, kortom ze wilden niet dat ik op de verjaardag van mijn eigen zoon aanwezig zou zijn!! Daar ben ik dus tegenin gegaan, want ik vond het niet realistisch van hun.. Het was wel erg goed gegaan het weekend van de verjaardag, maar ja ik was er dag overdag ook gewoon bij. Die week ben ik in de opvang gebleven, af en toe naar buiten om boodschappen te doen, maar verder bleef ik gewoon daar, was er heel erg saai en niets te doen voor de volwassenen, maar ja ff doorbijten zeg maar. Het weekend na de verjaardag heb ik op vrijdag de kinderen bij D. gebracht en ze zondags weer opgehaald, en ben zelf zaterdags naar me beste vriendin toegegaan een dagje, was voor mij een hele rare dag, de eerste dag echt helemaal zonder kinderen, ook geen kinderen in de ochtend of avond.. Het is erg goed gegaan dat weekend dat de kinderen bij D. waren, alleen had L. D. wakker gehouden de nacht van zaterdag op zondag omdat ze stront verkouden was, maar ja weet hij ook gelijk eens hoe t is om een nacht door te moeten halen omdat je kindje niet lekker is.. Die maandag werd me verteld door de opvang, dat ik er niet paste, ik was TE zelfstandig, kon mezelf dus te goed redden, buiten dat was ik te weinig aanwezig???? zodat ze me niet konden observeren. Buiten dat vertelden ze mij dat ze problemen voorzagen op het moment dat ze tegen mij zouden zeggen dat ik de kinderen niet meer naar D. zou mogen brengen, dus als ze me zouden zeggen dat D. geen recht had om de kinderen te zien!! Ehm ja hallo!! Natuurlijk ben ik het daar niet mee eens, hij wil nu juist naar ze omkijken, en wie zijn hun in godsnaam om te bepalen dat mijn kinderen hun vader wel of niet mogen zien? Kreeg dus te horen dat ik er weg moest en moest die dinsdag om 12 uur weg zijn zeiden ze. Kreeg 2 opties van ze.. Zelf gaan bellen voor wéér een andere opvang of terug naar D. gaan met begeleiding van Steunpunt huiselijk geweld of maatschappelijk werk, zou het zonder begeleiding zijn dan zouden ze het AMK inschakelen. Toen gingen mijn radartjes op volle toeren werken, want wéér een nieuwe opvang? Pfff. Was de afgelopen 3 weken al op 3 verschillende opvangen geweest met de kinderen en een volgende opvang zou weer een tijdelijke oplossing zijn van max. 3 maanden, wat betekend dat er na die 3 maanden minimaal weer een verhuizing naar een andere opvang in zou zitten, omdat je na 9 maanden verblijf in de opvang pas een urgentie zou krijgen voor een ander huis. Dat zag ik dus niet zitten, er is al teveel heen en weer gesleept de afgelopen weken met de kinderen, en dat is ook niet goed, buiten dat weet ik wat het met een kind kan doen, ik weet namelijk wat het destijds met M. heeft gedaan.. <-- Die heeft er echt een trauma van opgelopen.. Ik heb dus die maandag mijn spullen ingepakt en ben weer naar Schiedam vertrokken. Dinsdag ben ik zelf gaan bellen met het AMK en uitgelegd dat ze eigenlijk mij hulpverlening opdringen door me te chanteren met het inschakelen van het AMK. Die vrouw bij het AMK heeft mijn verhaal aangehoord en vertelde mij dat zij dus op die opvang gewerkt had en er vertrokken is vanwege de rare methodes die ze er daar op na houden. Ze vertelde me, dat als je niet zat te jammeren in een hoekje, je al snel niet tot hun doelgroep behoort en daardoor verzocht word te vertrekken. Zij is het totaal niet eens met hun werkwijze en zei ook tegen mij, dat ze het gevoel had dat ik erg open en eerlijk was tegen haar en dat ik haar naam wel door mocht geven bij de opvang, dan zouden hun wel weten wie zij was. Zij zei me dat ik me geen zorgen om het AMK hoefde te maken in ieder geval. Zij adviseerde mij om contact op te nemen met de maatschappelijk werker van D. en dan zou hij maar moeten kijken of er gesprekken zouden moeten komen met mij en een maatschappelijk werker. Ik heb dus contact opgenomen met maatschappelijk werk en heb 1 oktober mijn eerste gesprek daar. Van de week heb ik dus ook een gesprek gehad op het CB zonder de kinderen erbij, en ook daar werd mij verteld, dat ze zich geen zorgen maken om de kinderen, ze weten en vinden dat ik op alle mogelijke manieren keihard knok voor mijn kinderen, ze maken zich dan ook meer zorgen om mij dan om de kinderen, omdat ze bang zijn dat ik er dalijk echt een keer door heen zal gaan zitten, omdat er teveel gebeurt om me heen en is gebeurt. Ze vertelde mij ook dat mocht er een onderzoek komen van het AMK, dat ze ook daar door zullen geven dat ze geen zorgen hebben over de kinderen omdat ik zo'n vechter ben en mijn kinderen ten alle tijden op 1 staan bij mij, dat ik altijd alle afspraken na kom op het CB en ze zelfs toen ik in de opvang zat mij regelmatig spraken over de kinderen en ze dus niet uit beeld verdwenen waren. Kortom ik kreeg allemaal pluimen in me reet gestoken eigenlijk.. Van zowel het AMK en het CB. Om een heel erg lang verhaal kort te maken zit ik dus weer thuis bij D. Ik heb er eigenlijk geen verwachtingen van, ik hoop alleen maar dat hij aan zichzelf blijft werken voor zichzelf en de kinderen. Ik ga in ieder geval aan mezelf werken dmv maatschappelijk werk. Wie weet wat de toekomst gaat brengen? Ik weet het niet in ieder geval, voor nu is het gewoon belangrijk dat de harmonie voor de kinderen in huis gewaarborgd blijft en als dat lukt d.m.v. Gesprekken met maatschappelijk werk ben ik al heel erg blij. D. en ik kunnen in ieder geval al een stuk beter praten samen over alles en ik kan al veel meer aan hem over laten wat betreft de kinderen, dus het heeft in zoverre wel zijn ogen geopend dat hij er heel hard aan zal moeten trekken om de situatie zoals hij nu is te laten werken. Hij weet in ieder geval dat ik het serieus meen, dat de kinderen voor alles gaan en ik niet schroom om weer weg te gaan mocht het uit de hand lopen. Ik hoop dat jullie mijn keuze begrijpen, ik snap best dat niet iedereen het er mee eens is, maar mijn beslissing is wel overwogen geweest in ieder geval...