Jeetje meid gewoon blijven bellen ! Check je Zwangerschapskaart nog een keer!Moet toch een extra nr opstaan?Heb ik ook gewoon in dé nacht gedaan!en ze kwam gelijk!ik neem aan dat je kleine al is ingedaald?anders verlies l heel wat vocht en zou je moeten gaan liggen.Bel alsjeblieft Nu Nogdesnoods huisartsenpost
Pfff, iedereen zit zich hier druk te maken...hoop maar dat ts dit zelf ook doet en er iets mee doet!!! Hoe is het nu???
Sorry hoor, maar vind het wel een vreemde gang van zaken. Je loopt bij een gyn, die zijn dan toch aangesloten bij een ziekenhuis? En als je bij een gyn loopt, ben je bekend in het betreffende ziekenhuis. En een ziekenhuis is 24/7 bereikbaar, al helemaal op de afdelingen verloskunde/gyneacologie. En dan heb je desnoods nog een spoedafdeling/eerste hulp. Dus dat ze niet te breiken zijn op zondag vind ik een beetje vreemd.
Misschien is het inderdaad een ontwetend jong meisje wat onder het 'regime' van haar ouders staat. Ouders vinden het niet nodig en zij heeft maar te luisteren daar ze nog onder moeders velugels zit. Ik kan mij dat heel geod voorstellen: Toen ik 17 jaar was heb ik 6 maanden lang met echte helse buikpijnen gelopen, 1x in het jaar een menstruatie..... Mijn moeder zei altijd dat ik mij niet moest aanstellen en het vanzelf wel weer over ging. ik mocht niet naar de huisarts want dat was volgens haar niet nodig. Tsja en 17 jaar onder moeders vleugels moes tik wel luisteren. Op een gegeven moment ben ik op mijn werk flauwgevallen van de pijn, mijn werkgever heeft mij naar de huisarts laten brengen door een taxi en daar kreeg ik mijn eerste inwendige onderzoek. Doorgestuurd naar het ziekenhuis want de huisarts wist niet was het kon zijn. In het ziekenhuis (met dezelfde taxi van het dorp weer terug naar de stad) onderzocht door een gyn en binnen een uur lag ik op de OK. Mijn linker eileider en eierstok zijn verwijderd ivm ernstige verklevingen en een kralenketting aan cystes. En toen zat mamma ineens huilend naast mijn bed toen ik van de OK af kwam want oh wat was ze zielig omdat haar dochter geopereerd was!!!!!!!!!!! maar nog geen greintje medelijden met mij of mijn onzekere toekomst betreffende vruchtbaarheid. Nee hoor zij was zielig. Weer een half jaar later met de eerste de beste jongen gaan samenwonen (stom maar ja je bent bijna 18). Dat is op een rot manier op de klippen gelopen waarbij ik al mijn spaarcentjes ben verloren en geen huis meer had. Mijn ouders vonden dat ik niet meer thuis kon komen wonen en hielpen mij ook nergens mee. Uiteindelijk nog op de vlucht geweest voor mijn ex waardoor ik dus in het Zuiden van het land ben beland (ik woonde in de Randstad). En nu, jawel.... 2 gezonde kindjes en een derde op komst. Maar moraal van dit verhaal............ ik kan haar goed begrijpen!
ben geweest en er was niks aan de hand ben wel blij ze ze zeiden dat het zeker nog iets van 2weken zal duren
wat erg voor jou maar ja nu kan ik niet veel doen ik moet nog luisteren naar men ouders zolang ik nog geen 18jaar ben
Precies, dat probeerde ik er ook mee te zeggen. Niet alle ouders zijn makkelijk een meegaand, niet alle ouders zien hun kinderen graag snel volwassen worden. Dit is dan ook de reden geweest waarom ik zo vroeg het huis uit ben gegaan. Maar wat een ontzettende opluchting dat er niets aan de hand is! Geniet lekker verder van dat kleine wondertje in je buik! En als je nog eens ergens ongerust over bent aarzel dan nooit om je gyn. verloskundige of het ziekenhuis te raadplegen hè! Beter te veel dan 1 keer te laat!
Gelukkig dat het toch niks was! Ik vind het goed van je dat je toch naar de dokter bent geweest, ookal zeiden je ouders dat het niet nodig was. Je kan het altijd maar beter zeker weten, toch?!
ben ook blij dat er niks mis mee is ben blij dat ik nog veel steun had van jullie want anders zou ik niet gegaan zijn dus bedankt
Goed dat je toch gegaan bent en als je je weer zorgen maakt, gewoon weer gaan. Het gaat tenslotte om de gezondheid van jou en je baby'tje.
Fijn om te horen dat het goed met jou en je babytje gaat! Geeft jezelf waarschijnlijk ook wel rust!? En de situatie met je ouders kan ik me wel voorstellen, lijkt me niet altijd even makkelijk. Succes verder