Misschien hoort deze topic hier niet. Maar ik kan af en toe een beetje jaloers zijn op mensen die nu zwanger zijn. Er zijn veel mensen in mijn omgeving die een kleine verwachten. En begrijp me niet verkeerd.... Ik geniet volop van mijn kleine hummel en vind het heerlijk dat ie er eindelijk is. Maar ik mis soms mijn zwangere buik. Ik kon zo genieten van mijn buik en de bewegingen er in (en hij was heeeeel druk) Ik heb absoluut geen ideale zwangerschap gehad ivm zware bekkeninstabiliteit. Waar ik zelfs nu nog heel veel last van onder vind. Maar het gevoel van een wondertje in je buik is toch wel erg fijn en mooi. Zijn er meer vrouwen die dit hebben of ben ik de enige?? Nogmaals ik zou geen dag zonder mijn mannetje kunnen en zou hem ook voor geen goud kwijt willen!
Ik denk dat meerdere vrouwen dat hebben die net bevallen zijn. Ikzelf had het ook in het begin maar dat wordt minder of gaat weg. Komt allemaal door de hormonen. Liefs wolly
Ik heb het ook nog steeds hoor heel herkenbaar dus!!! Zou zou weer zwanger willen zijn ondanks toen ik zwanger was het juist weer niet leuk vondt (snap je het nog). Maar idd het zwanger zijn het onbekende spanning van je kindje enz mis ik ook inderdaad
Ik herken het helemaal!! Ik kan er zelfs om huilen!! Ik had helemaal geen "roze wolk" zwangerschap (roze wolken bestaan in mijn ogen ook niet, maar dat terzijde...), maar ik mis het onbekende, de "verwachting". Alles stond toen nog open, en als je ziet hoe snel alles gaat.... Ik heb niet zo genoten van mijn zwangerschap, maar als ik nu hoor dat iemand zwanger is, verzucht ik vol melancholie (die ik ook echt in mijn buik voel) ....."ik wil ook weer zwanger zijn..." Ik snap dat gevoel echt niet, zullen de hormonen nog wel zijn. Maaaaar.....ik zie dat ik niet de enige ben...
Herkenbaar! Heb het zelf gehad als ik een zwangere in de stad bij ons zag lopen en ik dan weer terugdacht aan het feit dat onze dochter 3 weken te vroeg was geboren.... IK heb een hele tijd het gevoel gehad dat mij zeker 3 weken fijne zwangerschap ontnomen zijn (had totaal geen klachten namelijk) Maar na een tijdje vergeet je die 'pijn'.....
Herkenbaar! Ik heb het nog steeds en Thije is inmiddels 7,5 mnd, haha Ik zag van der week ook een paar keer een zwangere vrouw mét kinderwagen, oftewel zwanger van kindje nr 2. Nou, dan hoor je mn eierstokken bijna rammelen, haha
Herkenbaar hoor! mijn zoon is bijna 1,5 jaar en veel van mijn vriendinnen om mij heen zijn zwanger van de 2e... En ik ben ook wel eens jaloers. maar ik ben alleenstaande moeder dus zwanger worden gaat bij mij niet zo snel (meer). Maar ik geniet alle dagen van mijn zoontje en ben heel blij en dankbaar dat hij er is, en hoop stiekum dat er ooit nog eens een 2e komt, nog een keer genieten van het kindje wat in je buik groeit.
Ik had dit ook heel erg, maar vooral omdat wij weer snel een tweede wilden maar het zwanger worden waarschijnlijk niet zo snel zou gaan. Ik zag mezelf wel met een dikke buik achter de kinderwagen lopen . Dat werd het dus niet, maar gelukkig nu wel zwanger
Ik had het niet, maar heb het bijna wel weer Ik ben nog niet écht toe aan een tweede zwangerschap, maar kan me de laatste tijd stééds beter voorstellen dat ik er wel weer naar ga verlangen. Vlak na de bevalling was ik blij om m'n lijf weer voor mezelf te hebben. Ik moest er even niet aan dénken om het nog een keer te moeten doen: al die zwangerschapskwaaltjes en dan ook nog een bevalling en niet te vergeten een klein kind dat al je zorg nodig heeft. Inmiddels is de kleine al weer een dreumes, zijn de meeste kwaaltjes en opofferingen in de waas van de herinnering verdwenen en blijven alleen de mooie herinneringen over Ik lag van de week met m'n handen op m'n buik te herinneren hoe bijzonder het ook al weer voelde om daar een kindje te voelen bewegen. Zoals ik eerst vol respect ('jij liever dan ik!' ) naar hoogzwangere vrouwen keek, kijk ik er nu weer met vertedering naar en over niet al te lange tijd misschien wel met toenemende jaloezie Dan rest ons niets dan hopen dat we een tweede kindje mogen krijgen
Oh nee, gezien ik mijn zwangerschap en bevalling als een hele vervelende periode heb ervaren (hoe blij ik ook was met het feit dat we een kindje kregen), heb ik eerder medelijden met meiden die nog moeten bevallen! Denk altijd als ik een zwangere vrouw zie "Pff... die moet nog!"...
Ja ik mis mijn buik ook heeeel erg..! Ik ben dan ook jaloers als ik een zwangere vrouw zie of een foto van een zwangere vrouw..Dan denk ik echt "ik wil ooowkk!!" Maar goed nog even wachten haha..
hahaha... ja zo denk ik er ook over... Ik mis mijn mooie zwangere buik wel hoor... ondanks dat ik geen ideale zwangerschap heb gehad... alleen maar last gehad van bekkeninstabiliteit waardoor ik ingeleid mocht worden...
Na de eerste twee had ik dat gevoel helemaal niet! Kon me er ook helemaal niks bij voorstellen als ik iemand dat hoorde zeggen/zag schrijven. Maar inmiddels een half jaar geleden bevallen van onze derde, en poeh, wat zou ik graag weer zwanger zijn! En ook nu lijkt het wel alsof echt werkelijk iedereen weer zwanger word (wat echt helemaal niet meer was als na mijn eerste bevalling), en dus alles nogmaals mee mag maken, nogmaals die zwangerschap, zo genieten, nogmaals die bevalling en daarna zo een heerlijk glibberig mormeltje op je hebben. Heb het er pas nog over gehad en we willen gewoon niet nog een kindje, dus moet ik maar wachten tot die gevoelens weg gaan ! Waarschijnlijk had ik dat gevoel na die eerste 2 die eigenlijk ook de enige 2 zouden blijven omdat ik blijkbaar toch ergens al wist dat ik het toch nog wel een keer mee mocht gaan maken!
Ik heb het ook hoor.Vorig jaar was ik zwanger van ons humpie en ik heb nu al een aantal keren gedroomd zwanger te zijn! Ook dat ik 37 wkn was bijna geen buik had hahaha. Toen ik wakker werd borrelden mijn darmen en leek het net alsof mijn beebje er weer even in zat. Ik zag dat er alweer juni2010 mama's zijn en dan denk ik verdorie kon ik het jaar maar terug draaien en alles weer opnieuw mee maken!! Ik heb wel een goede zwschap gehad alleen het einde was minder en ik had wel wat langer zwanger willen zijn. Ik mis mijn buik ook wel heel erg hoor ondanks dat het soms ongemakkelijk was. Wij gaan ook pas over een jaar of 2 miss 3 voor een 2e omdat het financieel en kwa huisvesting nu niet kan.
ja hoor, heel herkenbaar, liep ik achter de kinderwagen en was ik jaloers op dikke buiken, gelukkig niet de enige. leah wordt volgende week een jaar en ik kan me nu nog voorstellen hoe zwaar ik vorig jaar was, dat ik mijn schoenen niet meer dichtkreeg, dat ik toen ik aan het eten was af en toe heel raar moest zitten omdat het anders niet ging. geweldig ik heb wel een geweldige zwangerschap gehad, de eerste 14-16 weken smorgens gespogen, maar dat vond ik niet zo erg. een vriendin van mij was ook zwanger (7weken later uitgerekend) en die is 20weken ziek geweest, dus daarmee vergeleken had ik niks en het showen met mijn dikke buik. dat ik eindelijk met mijn buik mocht showen hoop dat ik vlug nog eens met mijn buik mag showen en een baby in mijn buik mag voelen.
Heb ik ook! Julie was nog geen week oud toen ik over een tweede begon ... Ik ben ultra-gelukkig met haar, maar mis het zwanger zijn, dat spannende gevoel en dat gezellige als je je kindje in je buik voelt trappelen. Elke dikke buik die voorbij komt (en dat lijken er nu ineens heeeeeeel veel!) wordt toch wel weemoedig en een beetje afgunstig door mij bekeken. Fijn om te horen dat ik dus niet de enige ben!