Bij onze eerste wilden we het absoluut niet weten. Wij vonden het toen juist spannend om het niet te weten. Voor ons gevoel was de verrassing er dan af. Nu willen het wel weten. Toen ik pas was bevallen van onze dochter, waren we er helemaal niet bezig wat het nou geworden was . Ik was bezig met kijken naar dat nieuwe mensje, en hoopte dat het gezond zou zijn. Het duurde even voordat de verloskundige zei dat we een dochter hadden gekregen. De verrassing bleek het kindje te zijn, en niet het geslacht . Nu vinden we het juist leuk dat we op de helft van de zwangerschap ook iets hebben om naar uit te kijken. En uit praktisch oogpunt willen we het weten. Er is maar weinig neutraals te krijgen vind ik. En als we een zoontje krijgen, moeten we andere spulletjes bijkopen, wat niet hoeft als we weer een dochtertje krijgen.
Wij weten het niet. Mijn vriend heeft al twee kinders en bij hun wist hij het ook niet. Moet zeggen ook dat ik bij de echo vergat stiekem te kijken omdat ik zo druk was met de rest bekijken. Soms zou ik het wel graag weten. Ook ivm het kopen van hele schattige kleertjes specifiek voor jongen of meisje. Maar tja uni hebben ze ook een hoop leuks
Wij willen het niet weten. Het lijkt me extra speciaal om het bij de bevalling pas te weten. Buiten dat zou ik het niet aandurven om, als ik wel wist wat het zou worden, alleen maar jongens- of meisjeskleren te kopen en, in het geval van een meisje, een hele roze kamer te maken. Straks zitten ze er tóch naast (wat in mijn naaste omgeving is gebeurt) en dan zit je met zo'n knalroze kamer terwijl je *VERRASSING!!!* toch een jongentje krijgt. Voor de kamer heb ik al leuke plannen wat zowel kan voor een jongen als een meisje, alleen is het me opgevallen dat er weinig leuke unisex kleertjes te koop zijn. Het is vooral saai neutraal gekleurd, maar goed, ik heb nog tijd zat om leuke kleertjes te vinden .
wij willen het nit weten omdat we er al 2 jaar op hebben moeten wachten dus vinden dat we dan ook tot het eind moeten wachten op de grote verrassing. nu kun je nog lekker 9 maanden lang fantaseren dat is ook erg leuk. maar snap wel dat mensen het van te voren willen weten voor de naam of kleertjes uitzoeken of de slaapkamer rose of blauw willen maken. liefs
Wij willen het ook niet weten wat het wordt. Het is natuurlijk heel verleidelijk, maar toch, als het maar gezond is en de verrassing na de bevalling is ook erg leuk. Voor veel vrouwen kan dat net een extra zetje geven tijdens de laatste persweeen. Ook omdat je wel eens hoort dat het een meisje wordt en na de geboorte het toch een jongen blijkt te zijn. 100% zekerheid kunnen ze je dus niet geven. Ik word nu onderhand wel erg nieuwsgierig naar wat het is, het karakter, hoe hij/zij eruit ziet
wij wilden het wel weten. Veel persoonlijker, we praten nu echt tegen en over ons meisje. En cliché, het is veel praktischer.
Ik wou het ook erg graag weten, gewoon omdat ik heel benieuwd was eigenlijk... Ik wou weten of mijn voorgevoel kloptte, en dat bleek dus ook nog het geval! Echt een "reden" waarom ik het wou weten, heb ik niet echt. 'T is wel makkelijk met spulletjes kopen enzovoorts... maarja, 'k wou het gewoon weten.
Ik was ook zo nieuwsgierig! M'n man ook trouwens. En erg benieuwd of het klopte met m'n gevoel en ja dus! We doen waarschijnlijk nog wel een keer een pretecho en dan mogen ze nog even een keertje kijken, hoewel ik er eigenlijk niet aan twijfel. Kon het zelf nl. ook goed op de echo zien en 't hele gevoel erbij klopt.
JAAA wij willen het weten en iedereen mag het horen we kunnen alle 2 niet zo goed geheimen bewaren (vooral ik ) We hebben nu een heel sterk meisjesgevoel alle 2 (jongen is ook gaaf hoor)
Wij (met name manlief) zijn véél te nieuwsgierig! Dus wij wisten het bij de eerste en nu weten we het ook, maar ik zwijg! Mijn man daarentegen kan moeilijk zwijgen.. Ik vind het toch praktischer om spullen te kopen enz..
Wij willen het weten. Of ik het met 20 weken weet, of met de bevalling, het blijft beide keren mooi. Bij de 1e wisten we het ook. Vind het ook wel erg makkelijk qua kleertjes e.d. Die neutrale dingen vind ik verschrikkelijk.
Wij willen het ook graag weten, leuk voor de kinder kamer, en makkelijk en leuk met de kleertjes, heb nu een paar uni kleertjes, maar vind het ook leuk om echte jurkjes of stoere pakjes te kopen! Schoonzus met de opmerking dan is de verrassing eraf vind ik zo'n onzin, je kindje blijft hoe dan ook een verrasing!
Wij willen het wel weten, en iedereen om ons heen mag het ook weten. Bij de bevalling weet toch iedereen het.. en ik ben ontzettend nieuwsgierig aangelegd.. dus ik wordt gek als ik het niet weet
wij wilden het ook weten...Meer praktische dingen ook voor kleertjes etc... maar ook omdat ik gewoon te nieuwsgierig was haha
Wij zeiden steeds: nee, we willen het niet weten. Maar ik twijfel toch wel erg! Ik heb een heel sterk voorgevoel dat het een meisje is waardoor re in mijn hoofd amper plaats is voor een jongetje. Daarom lijkt het me fjin om het vast te weten als het toch een jongen is. Ik zou er net zo blij mee zijn, daar gaat het niet om verder, maar gewoon voor de dromen die je erover hebt ofzo. Mijn man durft haast niet meer te hopen op een jochie omdat ik zo sterk het gevoel heb dat het een meisje is. Dus wie weet praat ik hem nog om, want inmiddels ben ik er wel uit dat ik het wil weten. Maar ik wil het niet als hij het echt niet wil, het is niet fijn als een het weet en de ander niet vind ik. Over de kinderkamer: dat maakt me niet uit, wij gaan toch voor een uni kamer zeg maar met lekkere felle basiskleuren. Lijkt ons het leukst voor het kindje zelf
Ik wou het ook weten bij beide. Bij mijn eerste hielt ik het wel geheim. Alleen mijn moeder wist het (was toen nog alleenstaand). Ik wou het weten puur uit nieuwsgierigheid. Toen mijn dochter geboren werd, was ik de eerste minuten helemaal vergeten dat het een meisje was. Dat deed er helemaal niet toe. Ik was helemaal in de ban van haar verschijning en grote ogen! Pas toen mijn zus, die bij de bevalling was, vroeg wat het was (mijn antwoord; dat weet ik toch al!, zij; maar ik niet!) werd ik er weer aan herinnerd. Nu wouden mijn vriend en ik het graag weten, vooral ik, weer uit nieuwsgierigheid. Maar ook om mijn dochter erop voor te bereiden. Dus nu praten we niet over de baby, maar over haar broertje. We houden het nu ook niet geheim. De naam is voor de meeste geen geheim, maar soms vertel ik het niet aan mensen... Maar dat zijn dan ook geen naasten ofzo. En ik denk dat het er straks bij de bevalling ook niet toe doet... Trouwens, bij de eerste wachtte ik tot de 20 wk echo, bij de tweede heb ik met 17 wk meteen een pretecho laten maken.... kon echt niet wachten
Wij willen het dit x niet weten. Bij de vorige 2 wisten we het wel(ik heb 2 zoons). Nu omdat dit de laatste is willen we het niet weten omdat het ons wel spannend lijkt om het pas na de geboorte te weten. Op 24 okt hebben we een pretecho,ik ga er vanuit dat ze om het geslacht wel heen kan.
Wij wilde het bij de eerste ook weten, omdat we zelf niet in de spanning wilde zitten. Dit keer maakt het me niet zoveel uit of ik het weet of niet. Jongen en/of meisje als het maar gezond is.
Bij mijn dochtertje wisten we met 22 weken wat het ging zijn, maar bij een volgend kindje wil ik het niet weten. Het was soms echt moeilijk om je niet te verspreken,en jammer genoeg is het dan wel gebeurd toen ik 35 weken was in bijzijn van mijn schoonouders. Ik vond het toen zo jammer dat ze het wisten, de verassing was er helemaal af.
Ja wij willen het wel weten! Dan weet ik teminste of ik de meidenkleertjes van zolder kan halen of dat ik mag gaan shoppen voor jongenskleren!!!