De titel oogt misschien negatiever dan het is, maar soms kijk ik om me heen naar vriendinnen met kindjes en die lijken het zo makkelijk te hebben. Kindjes slapen goed, huilen weinig, zijn vrolijk en die van mij heeft zo'n gebruiksaanwijzing waardoor het me soms, zoals nu, even teveel wordt.... Mijn zoon is een huilbaby geweest, de eerste 9 maanden alleen maar gehuild, zonder echt duidelijke oorzaak, daarna werd het beter. Het ging niet helemaal over, maar we zagen echt vooruitgang en hij ging echt beter in zijn velletje zitten. Nu is hij net een jaar geweest en het is echt een heerlijk kereltje, lekker ondeugend, uitproberen en dan schateren van het lachen als papa of mama nee zeggen. Hij is duidelijk bezig met zijn grenzen te verkennen, prima. Het probleem is dat als hij moe is, dan wordt ie echt vervelend, dan kan hij niks hebben, gaat om een zucht of een scheet huilen en miepen en dan zit ie zichzelf echt in de weg. Wij leggen hem dan in bed of als we ergens anders zijn in de wagen, daar kan hij ook lekker slapen, maar 9 van de 10 keer geeft hij er gewoon niet aan toe. Hij vertikt het om te gaan slapen dan, met als gevolg, helemaal over de rooie en huilen. Neem vandaag, vandaag is zo'n dag dat het niet lekker loopt. Hij werd om 7 uur wakker, nadat hij om 7 uur gisteravond is gaan slapen, hartstikke mooi, de nachten gaan ook super, hier hebben we totaal geen problemen mee. Ik heb hem nog even laten liggen, hij wordt altijd gezellig wakker, dus om half 8 ben ik hem eruit gaan halen. Toen merkte ik meteen al dat ie niet zo vrolijk was als gewoonlijk en dat ie eigenlijk nog slaap had. Om 9 uur zat ie weer te gapen en in zijn ogen te wrijven en te miepen, dus ik heb hem weer op bed gelegd. Resultaat: 3 kwartier erover gedaan om in slaap te komen om vervolgens na een half uur weer wakker te worden. Nou ja, er weer uit dan. Om 12 uur zijn boterhammetje gegeven en hier ook weer, vervelend, niet willen eten, brood eruit, mee gooien, niet willen drinken, in zijn ogen wrijven, gapen, hij was dus echt moe. Ik ben op een gegeven moment gestopt met zijn boterham en heb zijn luier verschoond en hem op bed gelegd. Wederom tranen met tuiten en 40 minuten bezig voordat ie eindelijk zijn ogen dicht heeft. Hij slaapt nu dus 10 minuten, maar het is maar de vraag hoelang hij het volhoudt, meestal duurt het niet langer dan een uur en is hij om 4 uur half 5 weer uitgeteld. soms doet ie dan nog een powernap, maar meestal rek ik het tot 7 uur, dan gaat ie altijd ZONDER PROBLEMEN, zonder een kick te geven slapen. Waarom lukt het 's nachts wel en waarom is het slapen overdag zo'n drama? Hij hoeft van mij echt niet 2 of 3 slaapjes te doen, maar hij heeft het gewoon echt nodig, want hij is moe en wordt dan hangerig. Hoe kan ik deze cirkel doorbreken? Wat doe ik fout? En gaat het over?
He meid vervelend hoor..! Enne, andere kindjes lijken makkelijk maar elk kind heeft zijn gebruiksaanwijzing! Noah heeft er ook duidelijk een.. Noah ging heel snel vn 2 naar 1 slaapje... je merkte dat ie moe was maar gaf er idd ook niet aan toe.. ik ben toen gaan rekken.. elke keer een half uur.. je hebt dan idd een week of miss 2 een lastig kindje maar uiteindelijk lukte het me om hem pas om half 12/12 uur naar bed te doen en dan sliep hij 2 uur en redde hij het tot zn avondslaap. Miss is dat een idee.. Weet je, ene kindje is ergens anders altijd gezellig of in gezelschap en thuis een klein draakje. Noah is ook overal hetzelfde.. als hij het niet naar zn zin heeft gaat hij miepen en laat zich dan niet afleiden door de gezelligheid van anderen. Ik herken het dus wel wat je zegt.. daardoor heb je het idee een moeilijker kind te hebben als anderen terwijl dat miss helemaal niet zo is!!!! Succes!!
Hey meid, ik denk dat elk kind idd zijn eigen "gebruiksaanwijzing: heeft. Mijn zoon is niet echt moeilijk, kan hem overal mee naar toe nemen enzo. maar wat jij verteld over het slapen overdag heeft mijn zoon ook met fases en met het eten ook. Niet altijd maar af en toe is er zo'n fase dan is niks goed. en als mijn zoon moe is dan wordt hij ook vervelend denk veel kinderen... Maar "s nachts is hij gelukkig altijd makkelijk en daar ben ik blij om! Alleen als hij ziek is dan wordt hij wakker 's nachts maar verder slaapt hij heerlijk de hele nacht. Maar mijn zoon kan zichzelf moeilijk vermaken en kan niet goed alleen spelen. Ik moet er bij zitten of hij loopt de hele dag achter mij aan... dit vind ik wel eens vervelend, en dan ben ik wel eens jaloers op de moeders die een kindje hebben die heerlijk zelf kunnen spelen.
Anderen laten niet altijd het achterste van hun tong zien hoor. Sommigen kunnen heerlijk opscheppen dat hun kleintje het zo fantastisch doet, dat jij daar dan heel onzeker van wordt. En vaak gaat het helemaal niet zo fantastisch. Zo heeft onze dochter in het begin heel veel gehuild, wilde niet slapen, of maar 1 uur per nacht!!! noem maar op. (Ze bleek uiteindelijk kma en reflux te hebben, dus logisch dat het niet zo goed ging) Ik hoorde van vriendinnen die ik om raad vroeg dat ze me niet konden helpen omdat hun kleintjes "nooit" huilden en "altijd" heerlijk in slaap vielen. Pff.... wat voelde ik me rot. Wat deed ik dan verkeerd? Ik twijfelde enorm aan mezelf als moeder. Na een paar weken, toen we wisten wat er aan de hand was, ging het stukken beter en toen hoorde ik ineens van die vriendinnen; goh, dat jouw meid zo lang slaapt, lijkt me heerlijk want ik moet er nog een paar keer per nacht uit hoor. En toen kwamen er steeds meer dingen naar boven. Mbt niet willen slapen, huilen, niet willen eten, etc. etc. Maar eerst leek het allemaal zó fantastisch te gaan bij die anderen. En dan is het denk ik ook nog hoe hoog je als moeder de lat legt. Misschien vind ik 5 keer huilen héél veel en een ander ziet het als niet noemenswaardig. Succes! groetjes shampoo
Beste Mama81, Dit is zo herkenbaar! Hier thuis nog zo ééntje. Onze dochter is er over het algemeen één van goede nachten maar ze vraagt overdag erg veel energie. Als ze moe is, is ze vreselijk sacherijnig. Ik herken wat je schrijft over het vechten tegen de slaap terwijl ze toch moe lijkt. Hoe proberen we positief te blijven? Door haar positieve punten te blijven waarderen. Onze meid is er één van diepe dalen maar ook van grote hoogtepunten. Ze charmeert iedereen met haar lach en vindt andere kindjes erg leuk, hoewel ze nog graag bij mamma de kat uit de boom kijkt. Ze heeft een pittig karakter, met haar maken we steeds wel wat lachwekkends mee! Bij mijn dochter speelt het tandjes krijgen of ziek zijn trouwens ook erg op haar zenuwen. Ze is extreem prikkelbaar en moe dan maar houdt zichzelf toch lekker wakker (en ons). Bedenk: soms is het een periode erger en komt er weer een rustiger periode aan. En bedenk: kindjes kunnen veranderen. Zo ken ik 2 kindjes waarvan de éne vreselijk druk en de ander heel rustig was als baby. Nu ze 3 jaar zijn is het omgedraaid en hebben de ouders van het rustige baby'tje er nu als peuterpuber veel meer mee te stellen. En inderdaad denk ik dat we ons er ook op kunnen verkijken. Zo dacht ik dat mijn dochter alleen zo agressief met haar hoofd gooide als ze haar zin niet kreeg maar zag ik het laatst ook bij een 'rustig' baby'tje van een kennis waar ik zo jaloers op was. Niet alles is wat het lijkt soms hoor. Sterkte en geniet er toch ook van!
Ik herken je verhaal volledig! Niet dat we een huilbaby hadden maar Sanne huilde ook erg veel. Uiteindelijk naar een osteopaat geweest wat wel heeft geholpen. Sanne had rust en regelmaat nodig waardoor we niet veel met haar weggingen. Als we eens met haar gingen winkelen en we liepen dan was het goed, maar bleef ik ergens staan om wat te bekijken dan was het huilen geblazen. Dit vond ik vreselijk en ging dus maar niet echt maar haar ergens heen. Sanne is rond 7 uur wakker. Meestal leg ik haar tegen half 9 nog even weer in bed, ze slaapt niet maar dan krijgt ze wel even rust. Meestal rond 11 uur begint ze in haar ogen te wrijven en wordt ze "vervelend" . Rond half 1 gaat ze naar bed, ze slaapt dan meestal 1 a 1,5 uur. Dit is eigenlijk te weinig voor haar want tegen half4/4 uur wrijft ze alweer in haar ogen, ook wordt ze dan weer "vervelend". Eigenlijk heeft ze meer slaap nodig, maar ja kan haar niet dwingen om te slapen. s'Avonds en s'nachts is het slapen geen probleem. Sanne is meestal heel lief en een pittige tante maar soms wordt ze zo in 1 keer zo driftig als ik "nee" zeg, dat ze met haar hoofd op de grond of op de tafel bonkt. Maar vaak doet ze ook zo gek dat ik helemaal in een deuk lig, dan vergeet ik dat ze soms ook een klein draakje kan zijn Ik heb ook vaak gedacht: had ik maar een "makkelijk" kind. Maar zoals Shampoo al zegt, ik denk ook dat er mensen zijn die het mooier doen voorkomen dan dat het in werkelijkheid bij hun is.
meid ik herken je verhaal meteen! t lijkt wel of ik t zelf geschreven heb. echt jaloers ben ik niet op andere moeders, maar af en toe denk ik wel eens ging het maar wat makkelijker allemaal, soms zie ik op tegen de dag... s nachts slapen doet ze prima, nouja de laatste tijd ook wat minder, maar over het algemeen gaat dat goed, zonder gehuil (lees gekrijs), ik leg haar neer en ze vindt het allemaal best, maar overdag...drama, ze vecht tegen haar slaap, gaat tekeer als een beest in haar bed, echt ze bonkt met haar hoofdje tegen de splijlen, gaat helemaal door het lint. elke keer zie ik op tegen het haar naar bed brengen, mijn dag is dan alweer verpest, ik zit dan met een kind wat totaal oververmoeid is. vaak zeggen mensen ook tegen mij, joh wees blij dat ze s nachts slaapt, tuurlijk dat ben ik ook, maar het is zo zielig haar zo moe te doen, wat doe ik dan verkeerd, vraag ikme dagelijks af....en ja als ik dan met haar weg ga, oh wat is ze makkelijk, nou zo zie je maar dat anderen dat totaal anders zien, tuurlijk als ze maar vermaakt wordt vind ze het allemaal geweldig, maar ik kan moeilijk de hele dag naast haar gaan zitten??? is jouw kindje eigenlijk altijd al zo geweest?
Hier een makkelijk kind. Maar niet de eerste 6 maanden, ze sliep meestal nauwelijks overdag en dan hoor je al die mensen over baby's die eigenlijk de hele dag slapen. Maar daarna ging ze heel goed slapen overdag, sliep 's nachts altijd door. En ze wordt nu steeds maar makkelijker en makkelijker, de laatste maanden is het echt een eitje en dat terwijl ik wel heel erg moe en misselijk geweest ben door mijn zwangerschap. Maar hier zal ook wel weer een keer een moeilijkere fase komen. Maar ik overdrijf niet als ik zeg dat het nu wel heel makkelijk is. En ik verheug me heel erg op de komst van onze 2e dochter, maar ik denk, omdat het nu allemaal zo makkelijk is, het vies gaat tegen vallen. Maar goed, ze is heel erg welkom en als het moeilijk wordt slaan we ons er ook wel weer doorheen Enige 'nadeel' aan Eva is wel dat ze al tijden niet in de buggy en auto slaapt. Aan de andere kant houdt ze alles wel redelijk lang vol en als ze moe is en we moeten bv. 's avonds 2 uur rijden, zeurt ze ook meestal niet. En slaapt ze de volgende dag superlang uit. We genieten er maar van, over een paar maanden is het weer over met de rust...
hoi mama81, slapen gaat bij mijn dochter ook niet altijd makkelijk. de laatste tijd gaat het vrij goed (maar bijv vanmiddag wilde ze ook niet slapen). wat mij geholpen heeft is vaste tijden en een ritueel. ze gaat nu om 10u en om 15u naar bed. en overdag is het ritueel vrij kort: broek uit, slaapzak aan, in bed, speen en muziekdoosje aan. en verder ben ik het helemaal eens met dat mensen het vaak ook beter voordoen dan het is. vooral de dingen vertellen die goed gaan bijvoorbeeld. geniet lekker van je boefje!
Wat een fijne reacties zeg!! Ben stiekem toch wel blij (ondanks dat ik dat eigenlijk al lang wist) dat er meer kindjes zijn zoals mijn zoon. Hij is inderdaad wel altijd al zo geweest, altijd slecht geslapen overdag, stikken van de slaap, maar eraan toegeven, ho maar. Rust en regelmaat hebben we er wel in, maar daarentegen kan ik hem ook wel makkelijk meenemen. Hij is alleen wel zo, het maakt niet uit waar hij is, als hij het zat is, dan is ie het zat en al zit de koningin er bij wijze van bij, hihi, dat maakt niets uit voor hem hoor!! Ik denk inderdaad, nu ik de reacties zo lees, dat een hoop mensen het achterste van de tong niet laten zien, jammer eigenlijk, want het is toch geen schande? Ik weet diep van binnen ook wel dat ik het niet fout doe en naar beste weten en liefde handel en ik maak de verhalen echt niet mooier dan dat ze zijn, wat schiet je daar mee op? Maar moet wel eerlijk bekennen dat ik er na een wat minder leuk verhaaltje er altijd wel iets positiefs achter plak hoor, want gelukkig hebben we zat hoogtepunten, maar van die dagen zoals vandaag, het vreet me helemaal leeg qua energie. Overigens heb ik de boosdoener voor vandaag te pakken: hij is snotverkouden geworden! Tsja, ik loop ook al dagen te snotteren, dus het zat er dik in. Ben in ieder geval blij dat ik voor vandaag de "oorzaak" weet. gelukkig kan hij redelijk goed zichzelf alleen vermaken, hij vraagt wel een hoop energie van ons (de oma's zijn ook altijd gebroken na een dag ), maar ik las ook echt momentjes in de dag dat ie het even zelf moet doen. Wat ook meespeelt denk ik, is dat ie zo graag wilt lopen, maar het lukt nog niet, dan kan hij zó driftig worden, sowieso als iets niet lukt of naar zijn zin gaat trouwens. Maar van de hoogtepunten geniet ik volop, juist omdat het niet altijd makkelijk gaat, dan ben ik zo verliefd op mijn ventje en lig ik in een deuk om zijn acties en als hij zo heerlijk aan het lachen is en ik die ondeugd in zijn oogjes zie, dan weet ik ook wel dat deze wat moeilijkere tijd weer voorbij gaat, ten opzichte van de eerste 9 maanden zijn we al zo vooruit gegaan, dus wat dat betreft! Jullie merken vast al: ik voel me zelf ook alweer een stuk beter dan vanmiddag toen ik het topic opende! Alleen al de bevestiging van jullie doet me deugd! Bedankt daarvoor!!
Ik snap best dat je het zo voelt. Mijn dochtertje is ook heel makkelijk, super natuurlijk. En ik hoor vaak dat ik er maar blij mee moet zijn, maar ik ben alleen en ik had veel liever een 'moeilijk' kindje en een partner.. het had me echt niet uitgemaakt..
hoi mama81, ik snap je wel hoor! buiten dat mijn zoontje de allerliefste van de hele wereld is , is hij ook niet echt makkelijk. hij lacht de hele dag door, kan heerlijk spelen, en is echt een heerlijk klein boefje... maar ook slapen is hier vaak een probleem. overdag slapen doet hij hartstikke goed, zo lang we maar gewoon de hele dag thuis blijven. ergens anders slapen (buiten het kdv dan) of in de wagen doet hij absoluut niet. met als gevolg dat hij dus op een gegeven moment moe wordt en gaat huilen. ook zit er weinig regelmaat in de slaaptijden waardoor ik ook nooit eens iets fatsoenlijk kan afspreken met iemand. we gaan in het weekend vaak iets met vrienden doen, en als we een tijd willen afspreken dat krijg ik het al benauwd.... want 9 van de 10 keer blijkt dat net de tijd te zijn dat ie moet slapen. ik heb ook tijden gedacht dat ik alleen maar vrienden en familie met heel makkelijke kinderen heb.. dit omdat ik ze altijd maar hoor zeggen "oh wat ben ik blij dat mijn kinderen zo makkelijk zijn". maar ik geloof er tegenwoordig helemaal niets meer van. ik hoor diezelfde kinderen namelijk ook gewoon huilen als ze moe worden. tuurlijk is het makkelijk als het slapen goed gaat, maar mijn manneke is zo heerlijk fel en ik hou zoveel van zijn pittige karakter dat ik voor geen goud met iemand zou willen ruilen.
Wat een herkenbaarheid! Hier ook een jochie van ruim een jaar met ontbrekende gebruiksaanwijzing. Eerste 4 maanden heel veel gehuild, daarna ging het door het inbakeren langzaam wat beter. Slapen is heel lang een ramp geweest: oververmoeid zijn en juist daardoor niet kunnen slapen. Eten en drinken blijft met vlagen ook erg moeilijk. Verder is hij al erg vaak ziek geweest. Sinds kort zijn de nachten ook een ramp. Ik ben bezig met het afbouwen van de bakerzak en man o man wat is dat moeilijk..... We zijn echt gesloopt (ik heb ook nog eens een depressie erbij gekregen). Die jaloezie op 'gemakkelijke' kinderen herken ik heel erg! Soms hoor ik anderen klagen over naar mijn mening kleine dingetjes, dan word ik echt wel en beetje pissig, stiekem.
Ik ben ook wel eens jaloers op ouders met 'makkelijke' kindjes. Natuurlijk heeft elk kind wel zijn buien en fases maar het ene kind heeft gewoon een moeilijker karakter als de andere waar ze de eerste jaren zichzelf aardig mee in de weg kunnen zitten. Of er zijn andere (medische) oorzaken, kan natuurlijk ook. Mijn dochter is ook niet makkelijk, eerste maanden ontzettend veel gehuild. Koemelkallergie, scheef werveltje in haar nek en gewoon een pittig ding. Ze lijkt qua karaker erg op haar vader en ook mijn schoonmoeder herkent veel in haar terug. Ongeduldig, snel gefrustreerd en dingen moeten precies zo en niet anders. En ze kan zichzelf niet vermaken. Allemaal dingen wat niet het recept is voor een makkelijk kind Ik weet nog goed dat een vriendin met kleintje van een paar maanden op visite kwam en het kind werd in de wipstoel gezet en zat gewoon gezellig te wiebelen, 10 hele minuten lang! Mijn vriend en ik waren in shock dat dat ook zo kon En als we horen dat kinderen niet direct met hun blokkenstoof gaan smijten als het figuurtje er niet in 1x in kan of zelf even gaan zitten een boekje doorbladeren zijn we ook helemaal verbaasd. En idd, best een beetje jaloers. Moet zeggen dat het de laatste tijd weer wat beter gaat nu ze ouder wordt. Ze kan iets duidelijker maken wat er aan de hand is en je kan zelf wat meer uitleggen. Blijft soms lastig met bepaalde dingen en onze karakters botsen ook nog wel eens maar het gaat iets beter. Ook om jaloers op te zijn: kindjes die 's middags met gemak nog 2 uur slapen terwijl mijn docher met heeel veel geluk een klein uurtje slaapt. En dan na een paar uur weer chagrijnig omdat ze moe is maar natuurlijk dan niet weer wil slapen Hahaha! Ach, het is wel mijn moppie en ik hou zo ontzettend vreselijk veel van haar. Maar ik hoop heel stiekem dat als we ooit een 2e krijgen dat die wel wat 'makkelijker' is...
Pff wees idd maar blij met een makkelijk kindje als je alleen bent, ik ben ook alleen en mijn zoon zit tussen moeilijk en makkelijk in, nu zit hij in een sprong en is hij heel moeilijk, dan denk ik echt had ik maar een makkelijk kindje echt vermoeiend om het dan allemaal alleen te doen Dan denk ik had ik maar een partner die het even kon overnemen van mij... maar zonder partner vind ik het ook prima, ik sla me wel door deze fase heen
zo wat een herkenbare dingen hier zeg! driftig, slecht slapen, kwaad worden als iets niet lukt! smiddags is hij gewoon moe maar gewoon vertikken om te gaan slapen! snachts word hij een paar keer wakker, waarom? zou het niet weten! en dan aanhoren oww mijn kind slaapt van 8 tot 8 grrrrrrrrrrr... of van oww de mijne kan zo goed alleen spelen daar hoef ik niet naar om te kijken. maar ik vind als er een beetje pit in je kindje zit toch ook wel erg leuk is hij is heel actief en probeert me overal in mee te helpen. kan ook heel erg om hem lachen met zn rare streken en uitdrukkingen...
hier dus zo'n iemand met een 2de hele makkelijke baby! oo wat was ik blij dat mijn dochter zo makkelijk was en oo wat werd het moeilijk toen zij de ik ben 2 en zeg nee fase kreeg. haha er staat mij vast nog heel wat te wachten straks met mijn zoon, want die is nu ook heel makkelijk maar krijgt ook vast zo'n moeilijke fase. en zo heeft elk kind een gebruiksaanwijzing.
Hier ook een "voorbeeldkind" Heeft vanaf geboorte af aan door geslapen, slaapt uit,nooit ziek, altijd vrolijk en gezellig. Slaapt al vanaf 10 maanden maar 1x per dag 1,5 uur en daar red ze het mee, is een ideale eter. MAAR......... ze zit nu in de ontdekkingsfase en is een draak. Ze is zo vreselijk ondeugend en loopt de hele dag te boeven. (alleen thuis dan!) Zo zie je maar, niets lijkt op wat het is.
Maar dat laatste hoort volgens mij bij elk kind, elke peuter gaat op ontdekking uit en zoekt grenzen op en wordt dus een klein monstertje Ik bekijk het meer in zijn geheel, een ondeugende fase heeft elk kind. Gelukkig maar