Wat fijn om zoveel begrijpende reacties te ontvangen! Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die heel moeilijk of niet zwanger kunnen worden en dan lezen dat er vrouwen zijn die een voorkeur uitspreken! Uiteraard staat voorop: een gezond kind. Maar iedereen heeft stiekem toch wel een voorkeur. Vooral als je er al meerdere hebt van een hetzelfde geslacht. Het doet niets af aan het feit hoeveel ik van mijn jongens houd. Mijn zus is op dit moment zwanger van een meisje en mijn andere zus heeft 2 jongens en 1 meisje. Ze kletsen nu vaak met elkaar of meisjeskleding e.d. en dat maakt mijn gemis nog sterker. Misschien wel meer voor later als voor nu. Het blijft gewoon een verlangen, hoe ik ook probeer het uit mijn hoofd te zetten. Ik ben inmiddels aan het zoeken geslagen op internet en heb een aantal interessante sites gevonden, waarop wordt beweerd dat je het geslacht wel degelijk kan beinvloeden. Zo staan op de site ingender.com meerdere methoden en in Antwerpen zit zelfs een kliniek. (dat gaat me weer iets te ver). Via ene Annet Noorlander kan je een dieet kan volgen, waarbij wordt beweerd dat je je kansen tot 85 % kan vergroten! Misschien toch het proberen waard! Nogmaals dank voor jullie positieve reacties!
toen ik zwanger was had ik ook stiekem voorkeur voor een meisje lekker later samen shoppen enzo maar ben nu heel blij met me knulletje ik had ook wel een voorgevoel dat het een jongetje werd vanaf het begin van mijn zwangerschap in mijn vriend zn familie komen alleen maar jongetjes voor als we ooit nog voor een 2e zouden gaan hoop ik dat het een meisje word maar idd als het maar gezond is misschien klopt de chinese geslachtskalender wel? kan je ook even op kijken
ik vind het ook helemaal niet raar, maar vraag je zelf idd wel af, wat als het weer een jongen wordt, hoe voel jij je dan?! Een poos geleden stond er in een blad een interview met een vrouw die liever een dochter had gehad, ze heeft (volgens mij 4) zoons gehad. De laatste verkleedde ze dus ook regelmatig als meid als ze ging wandelen, gelukkig is die vrouw zelf daar voor in therapie gegaan, want dat keur ik niet goed (ik veroordeel niet, ze kan er niets aan doen) daarom is het goed dat ze daar hulp voor heeft gezocht. Ik heb 2 jongens, bij Colin dacht ik echt dit wordt een meid. Heb geen tereurstelling gekregen dat het een jongen was, en heb je dat wel... dan is er nog geen man overboord. Als je maar net zoveel houdt van je kind welk geslacht dan ook. In dieten etc etc geloof ik niet. Volgens mij kun je alleen maar hopen en wensen. Maar ik wens liever dat ik snel zwanger mag zijn en blijven van een heel gezond kindje.
Ik herken je gevoel heel erg! Ikzelf had bij de eerste een sterk gevoel van een knul en dat leek me geweldig. Het werd een knul en we waren dolblij. Toen we graag een tweede kindje wilde hoopte ik sterk op een meid, we hebben zelfs met 20 weken laten kijken wat het was. Ik wilde tijdens de bevalling niet teleurgesteld zijn als het een jongen zou zijn. We zouden het bij 2 kindjes laten en dit zou de "laatste" kans op een meid zijn. Een jongen was net zo welkom maar dan had ik nog 20 weken ana het idee te wennen om in een mannengezin oud te worden. Met 20 weken bleek het een meid en wat was ik blij. Ons gezin compleet!! Na een jaar begon ik wat te missen en besloten we toch voor een derde kindje te gaan. Ik zei nog tegen mijn moeder, dit wordt vast een meid zodat ik het mannelijk geslacht meer ga waarderen. Het werd inderdaad een meisje en hoewel ik dara reuze blij mee was ha dik ook meteen het gevoel van jammer.....Ik voel me nu als moeder wel erg rijk met een stoere knul en 2 meisjes. Een kennis vertelde me laats wel een vervelend verhaal over een vriendin van haar. Ze had ene knul en kreeg nu weer ene knul terwijl ze een meisje wenste. De overige 20 weken van haar zwangerschap waren een ramp. Ze is tijdens haar zwangerschap onder behandeling geweest maar dit mocht niet genoeg baten. Nu haar kleintje geboren is heeft ze geen band met hem en reageerd ze weinig tot niet op haar kindje. Ik vind dat je best een wens mag uitspreken, vind het zelfs dapper als je dat doet omdat daar nogal een taboe op rust. Maar trek op tijd aan de bel als het te ver gaat doorslaan. Je schrijft dat het pijn doet als anderen het over meiden hebben, dan lijkt het me toch wel lastig als de 4e straks ook een knul blijkt te zijn want die kans is best groot. Maar er bestaat wel een kans dat het een meisje kan worden! Bij mijn zoontje in de klas zit een jongen, hij heeft nog 2 broers en na 7 jaar hebben ze het er toch nog op gewaagd en inderdaad een meid gekregen.
Het is in mijn ogen heel normaal dat je voorkeur hebt. Ik heb 2 prachtige zoons en ik hoop toch echt wel stiekem dat de derde een meid wordt. Als het weer een knul zou worden ben ik er ook net zo blij mee. Mensen die zeggen dat ze geen voorkeur hebben als ze alleen maar meiden of jongens hebben liegen dat ze barsten. Het is toch een koningswens om een zoon en een dochter te hebben. Liefs Dyja
Als ik een kindje krijg, maakt het mij niet uit. Ik heb nooit echt een voorkeur gehad. Ik kan het me soms wel voorstellen hoor, maar aan de andere kant. Wat als het nu weer een jongetje wordt? En 3 jongens kunnen samen vaak leuk met elkaar omgaan, dat kan met een meid zo maar anders zijn. Ik kan me voorstellen dat het meisje zich dan soms ook alleen voelt, als je begrijp wat ik bedoel. Wat een verschil hè... ik hoop dat ik zwanger raak en moet er vaak om huilen dat het nog niet raak is en sommigen maken zich "druk" om het geslacht. Raar verdeeld Maar ergens snap ik wel wat je bedoeld hoor, dus no hard feelings.
Ik begrijp je wel. Mijn moeder heeft ook 3 jongens en daarna kwam ik nog, ze was (en is...denk ik...) toch stiekem wel erg blij dat er toch nog een dochter kwam. . Ik heb nou een zoontje, waar ik dolgelukkig mee ben. Ik ben benieuwd wat het 2e kindje gaat worden. Nog een zoon zou ik ook helemaal fantastisch vinden, maar een dochter zou natuurlijk ook super leuk zijn! Van allebei 1 zeg maar haha. Ik zou dan wel om moeten schakelen, want ik ben nu echt 'in de jongens' zeg maar. We 'willen' graag 3 kindjes, en of dat nou 3 jongens zijn of een meisje erbij...het maakt mij eigenlijk allemaal geen drol uit! .
Mijn eerste wens is idd een gezond kindje en ik zal mijn voorkeur nooit zo ver laten doorslaan dat ik geen liefde meer op zou kunnen brengen voor een vierde zoontje. Ik heb bij alle 3 vanaf het moment dat ze in mijn buik voelde spartelen van ze gehouden. Mijn liefde voor mijn kinderen staat los van welk geslacht ze zijn, of het nu nummer 1 of nummer 10 is. Ik ben toch wel benieuwd of er ook dames zijn die overwegen om een methode te gaan volgen om het geslacht te beïnvloeden.
Wij zijn nog niet bezig met een tweede, maar dat zal niet heel lang meer duren. Om eerlijk te zijn stel ik het deels zelfs uit omdat ik volgens de chinese geslachtskalender (geloof ik) vanaf begin volgend jaar maandenlang een meisje zou moeten krijgen. Best wel suf, omdat ik verder helemaal niet (bij)gelovig ben, maar het zit toch in mijn hoofd. En wat jij nu schrijft over dat dieet: welja, ik probeer het wel hoor. Baadt het niet dan schaadt het niet, haha. Maar als het een jongen wordt vind ik het net zo goed hoor! En inderdaad, ik ben nu al zo ingespeeld op een zoon dat ik het soms zelfs helemaal vreemd vind, al die meidendingen.
ja, het zal slechts minimaal beinvloeden maar voor een volgende willen we alleen ruim voor de eisprong seks hebben, dus t/m dag 12 ongeveer. het kan dan wel langer duren voor ik zwanger ben, maar de vorige keer gingen we uit van een jaar en was het de eerste comdoomloze vrijpartij raak, dus het is niet erg als het de volgende keer wel langer duurt. maar... ik vind ook dat je alleen voor nog een kindje moet gaan als het niet erg is als het toch een jongen wordt. stel dat het beinvloeden niet werkt (en die kans is groot ) dan ben ik ook ontzettend blij met nog een zoon! want bijzonder blijft het toch! swayen (zie in-gender.com) vind ik te ingewikkeld om toe te gaan passen, en een genderkliniek gaat me veel te ver.
omdat wij vanwege mijn gezondheid maar voor 1 kindje gaan, heb ik zo'n wens op een jongen. Kweetniet waarom, tis een gevoel he, net als bij een meid. Zou zo blij zijn! Met een meid ook, jullie snappen het wel he, bij dit topic. Wij doen niets om anders te klussen dat we meer kans op een jongen zouden hebben dat niet. We hopen gewoon!
Vind je? Ik zou het ook geweldig vinden als ik alleen jongens heb hoor, ik heb namelijk al een geweldige en wie wil er dan niet nog zo een? Sorry, maar ik vond je reactie een beetje heftig, ik heb dat namelijk niet en ik krijg nu al jeuk van de vraag: oh je hoopt zeker dat dit een meisje wordt (voor ons is dit waarschijnlijk de laatste). Eh nee? Vooropgesteld dat ik net zo blij zou zijn als het een meisje wordt hoor, want anders moet je niet aan kinderen beginnen denk ik (zie ook het meisje wat geen liefde/band voor haar kindje voelde), maar ik kan eerlijk zeggen dat t me helemaal niets uitmaakt.
Ik ben het echt niet met je eens Dyja! Ik zou namelijk heel leuk vinden om 2 kindjes van hetzelfde geslacht te hebben. Dit omdat ze dan vaak ook meer aan elkaar hebben. Maar een jongen én een meisje heeft ook weer wat. Ik vind het dus klinklare onzin dat je zomaar zegt dat mensen liegen als ze barsten alleen maar omdat ze een andere mening hebben dan jij. Wat ontzettend kort door de bocht.
hmmmmm vind het niet tactisch geschreven... infeite val je mij en anderen hier zelfs aan met deze opmerking..... Ik ben gestopt met de pil.. de tweede keer.. om zwanger te worden... niet om perse een meisje te krijgen... tweede knul leek me ook geweldig... Sterker nog.. ik heb een jongen EN een meid... en toch nog een wens voor een derde (over een tijdje)..... wat zou ik dan nu moeten wensen...? een aapje ofzo....?
het is voor de meeste mensen, denk ik idd wel een koningswens, maar er zullen ook vrouwen zijn die zich een echte "jongensmama" of "meisjesmama" voelen. Het is niet mijn en ik denk ook niet jouw, bedoeling andermans gevoelens te betwijfelen. Ik ben mij er bewust van dat het klinkt als een ondankbare wens, maar het is een gevoel van gemis. Zo kan je met 1 kindje een tweede kindje missen en ik mis met mijn 3 jongens een meisje. Het is een gevoel dat ik niet zomaar kan uitschakelen. Ik ben wel zo'n type die houdt van "meidendingen", leuke jurkjes, tutten e.d. en ik heb, vooral voor later, het gevoel, dat ik dat dan niet echt kan delen. Je hoort ook vaak van die opmerkingen van: `meiden die hou je, jongens raak je kwijt`. Ik weet dat dat natuurlijk niet altijd opgaat en het ligt er ook maar net aan hoe je daar zelf mee omgaat, maar toch heb ik het wel in mijn achterhoofd. Als ik mijn jongens zie en ze geven me een knuffel, dan denk ik ook: `dit zou toch genoeg moeten zijn?` en voor dat moment voelt dat dan ook wel zo. Maar toch, het blijft knagen...
Ik ben nu zwanger van de eerste en had ook best wel een voorkeur voor een meid. Mijn man ook een klein beetje maar uiteindelijk maakte het hem niet zoveel meer uit. M'n gevoel zei ook een meisje en dat klopte. Ik heb geen idee of ik weer een voorkeur zou hebben als we voor een 2e gaan. Ik kan er nu niks over zeggen. Wij hebben trouwens de maand dat ik zwanger raakte ruim voor de eisprong seks gehad maar ook wel daarna dus kan toeval zijn.
Dit gevoel herken ik wel... niet zozeer van geslacht dan maar soms denk ik... "twee" zou toch genoeg moeten zijn.... en zou ik dan dalijk weer een vierde willen... zo blijven we bezig...
Ik zou het ook ontzettend leuk vinden als wij een meisje krijgen ..! Wij hebben al een zoontje.. Lijkt me aan de ene kant wel leuk, dat je van beiden wat hebt! Maar 2 jongens lijkt me ook super !! ( of 3 .... 4 ! ) haha Ik denk dat je daar meer mee bezig bent voor dat je zwanger bent.. op dat moment zelf, zul jeje eerder af vragen of het gezond is etc..
ik voelde me altijd echt een meisjesmama, ik denk dat als ik alleen dochters zou hebben gehad, de wens voor een jongen er niet zou zijn geweest, heel vaag! mijn vriend vindt trouwens de genderkliniek in antwerpen geen bezwaar! maar dan wel als we alleen jongens krijgen en voor een laatste kindje gaan, dus sowieso niet bij de eerstvolgende. (we zouden graag wel min.3 kinderen willen) hij snapt dat ik graag een meisje wil, zonder teleurgesteld te zijn als de volgende weer een jongen is, snappen jullie het?