M'n moeder heeft vanmorgen een hondje bij mensen thuis opgehaald, omdat de eigenaar naar een verzorgingstehuis moest. Nu hebben we sterk de indruk dat het hondje geslagen is. Als we 'm willen aaien duikt ie helemaal in elkaar, als er iemand aan komt lopen rent ie snel weg, e.d.. Nu vroeg ik me hoe je hier het beste mee om kunt gaan. Hem de hele tijd blijven aaien zodat ie leert dat wij daar niets verkeerds mee bedoelen, of wachten tot ie zelf naar je toe durft te komen en 'm dan pas aaien?
Het kán natuurlijk altijd, maar ik weet nog dat toen wij ons hondje op gingen halen hij de eerste dag en nacht ook bang was voor ons gewoon omdat we vreemd waren..hoop dat dat bij die van je moeder ook zo is cherm!
ik denk idd dat hij nog even moet wennen...ik zou hem rustig laten rond lopen en wachten tot hij naar je toekomt(of je moeder) en dan aaien. En hem op een rustige toon toespreken zodat hij zich een beetje op zijn gemak voelt! succes!
Ik zou hem eerst eens rustig aan jullie laten wennen. Probeer zijn vertrouwen te winnen. Hij zit in een nieuwe omgeving, is niet gek dat hij wat schuchtig is. Laat hem gewoon even een paar dagen zijn gangetje gaan, tot op zekere hoogte dan, en kijk wat er dan gebeurt. Probeer hem af en toe eens iets lekkers te geven, en dan wel iets voor honden natuurlijk.
het kan natuurlijk ook zijn dat ie een beetje blind is en alleen schimmen ziet. Dus als jij met je hand boven zijn hoofd opeens komt dan kan ie daar best van schrikken. Dan kan je het beste eenzelfde troostend geluidje maken voordat je hem wil aaien en het beste over zijn borst aaien en onder zijn kinnetje. Dan ziet ie die schim niet zo. Bovenlangs aaien komt ook als heel dominant over. als je een onzeker hondje hebt dan kan ie daar best bang van worden. Dus hoeft niet zo te zijn dat ie is geslagen. er kan van alles aan de hand zijn. En ookal is ie geslagen dan is ook het beste om onderlangs te aaien en dus niet dominant bovenhands en niet direct oogcontact te maken ( is ook teken van dominantie, recht in de oogjes kijken ) maar beetje langs hem heen en naar beneden. Bij schuwe honden is het ook zo dat je niks moet forceren. Laat hem het tempo bepalen. Praat wel rustig tegen 'm en geef hem af en toe wat lekkers terwijl je lieve rustige dingen tegen 'm zegt. Succes!
er zijn ook angstige honden omdat ze niet goed gesocialiseerd zijn als pup, dan blijft dat gedrag er altijd inzitten. kijk uit met angstbijters, een agressieve hond waarschuwt eerst voordat hij bijt, een angstbijter bijt vanuit het niets zonder waarschuwing vooraf! geef hem de tijd, komt hopelijk dan allemaal goed!
als die hond wegduikt als je hem aait. NIET AAIEN. ook niet met een geruststellend toontje. gewoon niet aaien, met rust laten. hij komt vanzelf wel. Je loopt een groot risico met angstige hondjes dat ze van zich af gaan bijten. In elkaar duiken is een teken van onderwerping. Als je dan doorgaat met aaien terwijl hij al duidelijk genoeg heeft aangegeven dat hij het niet wilt en hij voelt zichzelf bedreigd en hij hapt, heb je kans dat het onomkeerbaar omslaat naar bijtgedrag. Bovendien moet je nooit angstig gedrag belonen met aandacht. Laat het beestje gaan tot hij bij jou komt en zorg dat je dan iets heeeel lekkers bij je hebt om hem te belonen. dit is de enige manier. Mijn hond is mishandeld als pup en daar hebben ze het dus ook verkeerd gedaan. Vreemde mensen die willen aaien daar bijt ze naar. Pas dus op! Zodra hij angstig wordt, terugtrekken en hem laten. laat het beestje naar jou komen niet andersom.
Je geeft aan dat het hondje van iemand is die naar een verzorgingstehuis gaat. Grote kans dus dat het hondje al vanaf kleins af aan bij zijn baasje is en zijn baasje heel erg mist, wat vaak met zich meebrengt dat ze iemand anders ook niet zo 1,2,3 vertrouwen! Bovendien snapt het arme beestje batuurlijk helemaal niet waarom uit zijn vertrouwde omgeving is gehaald en waarom zijn baasje weg is, dus hij is angstig en onwennig! Ik zou hem even lekker zijn gang laten gaan, dan komt hij vanzelf wel! Hij leert vanzelf dat jullie ook een fijn huisje en een lieve baas voor hem zullen zijn en dan komt het vast helemaal goed! Succes en wees maar extra lief voor hem, hij snapt er niets van!!
Ai... wij hebben ooit zo'n hond uit het asiel gehad. Net een jaar oud en was zó bang bij bepaalde dingen, zoals als je de krant in je hand had, of de stofzuiger pakte. Dat is er nooit helemaal uitgegaan, maar het werd wel stukken beter na een cursus bij Martin Gaus. Ze is trouwens nog héél lang bij ons gebleven. Ze is een jaar of 13 geworden, wat best oud is voor een middelgrote hond.
alles is nieuw voor het beestje, mss al een oud beestje (aangezien je het hebt over een ouder iemand die naar een verzorgingstehuis moet... de meeste oude mensen hebben hun honden al vanaf pup..) ineens een andere omgeving, andere mensen.. ik zou ook bang zijn ik zou dus nog even afwachten voor je de conclusie van mishandeling maakt. laat het beestje even wennen, laat hem even met rust zodat hij ziet dat jullie goed voor hem zijn. zodat hij rust heeft bij jullie en verwen hem met lekker eten en snoepjes. praat zachtjes tegen hem en niet te druk met hem doen.. waarschijnlijk gaat het over een paar dagen, als hij aan de situatie gewend is, veel beter! suc6! als je merkt dat hij echt van angst plast of begint te grommen ofzo dan zou ik wel beetje aan mishandeling ofzo denken...
Het gaat inderdaad al een stuk beter Ik had zoiets nog nooit meegemaakt met een hondje wat ergens anders vandaan kwam, vandaar m'n overhaaste conclusie Is het trouwens normaal dat een hondje in een nieuw huis plast om z'n geur achter te laten? Dit hondje druppelt de hele dag, en het is best vervelend, gezien Damien de hele kamer doorkruipt
hoe oud is het hondje eigenlijk?? enig idee en wat voor ras is het? als het al een oud hondje is kan het mss een medisch probleem zijn, of gewoon van zenuwachtigheid! normaal plast een hond niet om zijn geur ergens achter te laten, zeker niet in huis.. dit is meer iets voor een kat! honden kunnen het wel doen als er bv een reutje in de buurt is die loops is.
Hij is bijna 11, dus dan zal het wel door de ouderdom komen Het is een terrier, geen idee wat voor 1.. Ik vind 't meer een cavia (heb het helemáál niet op kleine hondjes ) En natúúrlijk wil ie de hele tijd bij mij zitten, zal je net zien.. En tja, dan ga ik 'm toch best lief vinden
dan zal het inderdaad wel een probeem zijn met zijn prostaat ofzo... als het je heel erg ergerd en je bent van plan om het hondje echt zelf te houden zou ik even naar de dierenarts gaan en de mogelijkheden bespreken. mss kunnen ze er wat aan doen. wat je ook kan doen is zo'n hondenbroekje kopen (onze babs (labrador) draagt er altijd 1 als ze loops is) gewoon simpel inlegkruisje erin en dan is het wel een stuk hygienischer aangezien je met een kindje rondloopt...
ik heb er iets over gelezen ja leuk hoor! mjah, voor je moeder is een huis vol hondenplas ook niet echt lekker he... en ik weet niet maar als het echt een probleem is met zijn prostaat dan heeft hij er zelf mss ook wel last van of kan het mss een infectie oplopen ofzo?
Mijn ouders hun hond is 14 en piest af en toe ook in huis ( is pas sinds een tijdje ) de dokter zei dat ie last heeft van zijn prostaat en nu krijgt hij er iets voor. De hond van mijn schoonouders druppelt altijd, dan vind ze overal druppeltjes plas, komt ook door de ouderdom. 11 is ook al wel oud hoor, ouderdom komt met gebreken he De hond van mijn ouders stinkt echt ontzettend uit zijn bek en ook zijn speeksel meurt echt niet normaal. en hij is grijp en zijn kontje is kaal. Ook is ie half blind en doof ( of oost indisch, kan ook ) en hij volgt geen commando's meer op. En als je op je oude dag ook nog eens noodgedwongen naar een andere eigenaar moet, is niet makkelijk.