Ik blijf thuis...dat doe ik nu ook al. Wel volg ik een studie ernaast. De uren dat ik college heb, wil mijn zus oppassen (ook een thuismoeder) Als de kids (als er meerdere mogen komen) naar school gaan, wil ik graag gaan werken. Mijn man heeft zo'n drukke baan dat hij niets zou kunnen overnemen en ook brengen/ halen bij de creche zit er niet in, hij is veel in het buitenland. Vandaar dat wij er voor kiezen dat ik thuisblijf. Financieel ben ik dus volledig van mijn man afhankelijk. Gelukkig regel ik de financien verder en mag ik doen en laten wat ik wil. Ik heb wat dat betreft heel erg veel geluk.
AAAARGH, Waarom toch die verwijten. TBM's zijn lui, houden hun hand op, zijn onderontwikkeld, blijven dom, werkende moeders hebben zielige kinderen, gaan alleen maar voor het geld en de nog grotere auto hou alstjeblieft toch op. Beide is bullshit. thsui werken is hardwerken en voor die dure auto en huis moet je wel wat meer doen dan twee keer modaal salaris. Maar om een punt in de discussie te gooien. Wat zijn er een veel niet betrokken mannen. Die mannen die uren werken en er niet zijn voor hun vrouw en kind ik chargeer even lekker. Het enige wat ik erg vind, is dat het als tijd TBM's zijn en geen TBV's . Waarom blijven de mannen niet thuis? Waarom verdelen we de zorg niet? Een kind is realistisch gezien het meeste gebaat bij en een vader en een moeder die zorgen, niet bij een thuis blijvende moeder en een werkende vader. Bij ons kan het helaas ook niet zo. Mijn inkomen is zo extreem veel hoger dat mijn vriend straks wat minder gaat werken en ik fulltime blijf werken Maar wel 1 dag per week thuis ( werk ik als de kleine slaapt, dus ook s avonds ). Mijn vriend is 1,5 dag thuis. Ik ben jaren alleenstaande mams geweest. toen mijn dochter jong was , was ik wel bij haar omdat ik nog studeerde maar vanaf dat ze 2 is werk ik fulltime. Wellicht niet ideaal. Maar ik heb een gezonde vrolijke dochter met ambitie om te studeren en straks een leuke baan te hebben. Ik ben kind van een thuis blijf moeder en baalde dat mijn mams veel chagarijnig was. toen ze op haar 40e ging studeren en daarna werken werd ze een ander mens. Maar ik zie het ook andersom hoor. Mijn oma was een superthuisblijfmams die 4 kinderen grootgebracht heeft. en er zijn werkende ouders waarvan ik medelijden met de kinderen heb. De enige die we ergens op aan kunnenspreken zijn die ongeëmancipeerde mannen die beweren dat ze niet parttime kunnen werken. Ik werk in de IT ( groot bedrijf , 90% man, 5% vrouwelijk secretaresse, 5% vrouwen in it en management ) Ik heb een vrij hoge managementfunctie en echt ... al je wil, je met even doorzetten, dan kun je part time werken ( ik bedoel dan wel 4 dagen als je gelijke carriëre kansen wil hebben, met minder wordt dat lastig) en al die mannen bij ons maar thuis beweren dat part time werken niet kan . Bull shit, ze hebben niet het lef om de vraag optafel te leggen, en vinden het wel makkelijk dat er voor ze gezorgd wordt.
Ik vind het niet erg dat het 'normaal' is dat het meestal de moeders zijn die thuisblijven. Mijn man zegt wel eens dat hij dan thuis wil blijven, maar ik moet er niet aan denken om een kind te hebben en dan nog 4 of 5 dagen te werken... nee ik ben wel blij met dat 'ouderwetse'!
Als iemand heffingskorting en andere toeslagen van de overheid krijgt is daar flink commentaar op en als de overheid meebetaald zodat je meer kan verdienen wordt normaal gevonden.. dat vind ik zo vreselijk raar? Ik krijg ook heffingskorting en zo, dat krijgen mensen die werken ook, maar dat wordt in de loon verwerkt, aangezien ik geen loon krijg zit het ook niet in mijn loon verwerkt dus krijg ik het gewoon van de overheid rechtstreeks, zie mezelf absoluut niet als uitkeringtrekker of iets in die trant. Waarom moet iedereen elkaar toch op alles aanvallen als het over werken of niet werken gaat? Ik kies ervoor om niet te werken omdat ik graag thuis ben met mijn kinderen en dat belangrijk vind, ik wil nl niet in een schriftje lezen hoe mijn kind het gedaan heeft. Er zijn ook mensen die ervoor kiezen om wel te werken, nou prima toch? Maar waarom hebben werkende mensen wel recht op steun van de overheid en niet werkende mensen niet? Wij zorgen zelf voor onze kinderen en betalen mee aan de opvang van jullie kinderen, hoor je ons toch ook niet over? Mensen laat elkaar toch eens in hun waarde, werkend of niet werkend, we zijn gewoon allemaal moeders hoor! Zo sorrie maar ik kan me zo opnaaien over dit soort discussies, heb ook niet alles meer gelezen want dat kon ik niet opbrengen.. dus als zoiets al gezegd is sorrie En over de oorspronkelijke vraag het rondkomen: Wij komen wel rond, maar moeten wel hard ons best doen. Ik loop altijd te rekenen in de supermarkt waardoor we goedkoper uitzijn met boodschappen. Ook doe ik heus wel eens impulsaankopen maar vaak moet ik dat later toch enigzins bezuren Verder hebben we gewoon maar 1 auto dus ik doe alles op de fiets of benenwagen. We hebben een mooi huis, we hebben nooit honger en zijn erg gelukkig. We gaan zelfs elk jaar nog gewoon op vakantie.
Ik zou graaag een thuisblijf moeder zijn en lekker bij mijn kleine zijn en dat mijn wereld beperkt zou zijn? Nee hoor absoluut niet! Helaas kunnen wij het niet veroorloven dat ik thuis blijft als zal mijn vriend en ik het wel heel graag willen. Ik wil 2 a 3 dagen werken. Ik werk nu fulltime! En kweet niet hoe het bij jullie is maar bij ons betaal je zo''n kleine 1000 euro per maand aan kinderopvang?
ik sluit me helemaal aan bij mist, een thuisblijvende moeder is niks minder dan een werkende moeder. en dat wij recht hebben op heffingskorting,vind ik ook niet meer dan normaal. zou toch van de gekke zijn,als je alleen maar een tegemoetkoming krijgt,als je je kind zo vaak mogelijk in de steek laat? ieder zijn eigen en respecteer elkaar dan ook.
Ik ga 3 dagen werken idpv 5 en mijn partner 4 idpv 5, soms is het niet anders financieel mogelijk en daarnaast heb ik een leuke baan dus wij voelen ons hier goed bij.
Tja ik blijf werken vanwege het financiele plaatje we leven graag wat ruimer en dat moet ergens van gedaan worden toch?Ik hecht wel waarde aan die 2de auto en niet tellen aan de kassa van de supermarkt. Maakt dat mij een minder goede moeder? Ik vind werken ook totaal geen straf en doe het graag. Mijn man is hoger opgeleid en draagt de zorg voor vele werknemers op de bouw, part time werken in de bouw is een NO NO en zeker op die functie. Mijn man heeft betere doorgroei kansen in zijn functie als dat ik heb, hij jaagt een carriere na en ik heb niet zoveel ambities als hem. Waarom hem dan die kansen ontnemen door minder te gaan werken? Zou geen van beide goed doen. Financieel worden we er niet wijzer op, en zijn kansen worden er zeker niet beter op. Velen zullen nu zeggen: als hij wil kan hij part time werken, mooi, niets mis mee maar WIJ willen dat niet. Iedereen heeft een andere situatie maar je moet zelf een goede oplossing verzinnen. De een zal graag een TBM zijn de ander gaat liever full time werken en heeft de voorkeur voor een TBV. Ieder zijn ding, maar laat elkaar in waarde. Of je nu thuis blijft of niet het maakt niets uit! Mijn moeder ging vroeger ook werken toen ik nog in de luiers zat en ik ben er niet slechter of beter door geworden. Het gaat om hoe jezelf alles beleeft en combineert. Ik word overigens wel kriebel van de mensen uit de politiek, als je thuis wilt blijven als moeder en daar o.a. financieel offers voor brengt dan ben je zo slecht bezig. We moeten allemaal aan de bak liefst full time ook! Ik ga part time werken maakt me dat slechter/minder gemotiveerd? Maar de lonen van mannen en vrouwen liggen nog steeds niet op het zelfde niveau, hoezo ouderwets? Misschien de reden dat meer vrouwen thuis blijven? Tja de opvang moet voor niets, maar wat voor opvang krijg je dan? Vraag me serieus af hoe Femke Halsema haar kids opvangt, ben dat pro werken wel beu, laat iederen lekker zelf beslissen wat en hoe ze het doen. Ik spiegel mezelf nooit zo met anderen misschien is dat de oplossing, kijk eerst eens naar je zelf en oordeel dan eens over een ander. Over vrijwilligerswerk hoor je ook nooit iemand. Als een ander graag thuisblijft en daardoor bv oversteek moeder word op school hoor je daar niets over, maar ze doen het wel. Vrouwen die helpen met het douchen bij gym, hoor je nooit iets over, maar dat zijn die TBM vaak wel. Genieten we als wel werkende moeders allemaal van mee. Lastige discussie waar je een heel boek mee kan vullen, en ik ben goed op weg Maar zonder gekigheid ieder maakt zelf zijn keuze, ik zal die keuze nooit veroordelen. Want waneer doen we het nu goed? Als iemand daar het antwoord op weet, laat het me weten.
Dat gaan wij doen. Wij gaan elkaar ons hele leven aflossen, Dus over ander half jaar mag hij thuisblijven. Dan na ongeveer 4 jaar ( misschien weer een baby, als we zo gelukkig mogen zijn) gaat hij weer werken. Dan ik weer meer thuis. Nooit helemaal, in verband met het pensioen. Als je dat onderbreekt krijg je minder. Erg veel zin in, geen huishouden, niet meer koken en lekker na het werk met de benen omhoog tv gaan kijken. Kind lekker naast je kruipen en wachten tot het eten klaar is, Als TBM ben je zo druk, dan doe je namelijk alles. Nee hoor, laat mij straks maar lekker werken en in het weekend genieten, 8)
Ik zou thuis blijven. Lijkt me heerlijk. Mijn moeder heeft ook nooit gewerkt, en wij vonden het fijn dat ze er altijd voor ons was. Ze is ook echt geen grijze huismus. Veel contacten. Maar daar moet je ook wel je best voor doen. Wel wil ik een knipcursus gaan doen zodat ik 's avonds af en toe wat mensen kan gaan knippen. Leuk wat bijverdienen. Ik moet wel zeggen dat mijn man een redelijk goede baan heeft, en onze hypotheek zo is dat we van 1 salaris (net) rond kunnen komen. Ik las net van iemand die 100 euro aan boodschappen per week uitgeeft met zn tweeen. Ons lukt dat met 50 euro. Toch leven we echt niet superzuinig. Koop gewoon wat we nodig hebben. Ben van huis uit ook geen luxe vakanties gewend. heb dat de afgelopen jaren wel gedaan. Als we kinderen zouden hebben vind ik het ook leuk om goedkoop op vakantie te gaan. Lekker naar zee en veel fietsen en zo. Heb ik zelf hele goede herinneringen aan. groetjes Rhodé
@rhode ik had neergezet dat we 100 per week aan boodschappen uitgeven maar wij zijn niet met zn 2 en we zijn een gezin van 4 soms 6 als de kids van me man er zijn en straks komt er nog een hummeltje bij en dan redden we het ook zeker wel komen tot nu toe niks te kort. kheb trouwens de belastingdienst gebeld ivm die toeslagen en papieren worden opgestuurd dus thanks meiden ik wist dus niet dat dat mogenlijk was. groetjes en knuf aan iedereen
Ik ben even weggeweest en dacht ga ff kijken hoe het mijn topic is Jullie hebben lekker gekletst en gediscusseerd zie ik Ik denk nog steeds dat ik een tijdje TBM wil worden. Dat is niet omdat ik denk dat dat nou DE BESTE oplossing is, maar omdat het VOOR MIJ de BESTE oplossing is. Ik vind het soms moeilijk om te zeggen omdat ik het haat om zwak over te komen, ik weet dat ik dat niet ben maar toch. Ik heb een paar nogal moeilijke jaren gehad, met een burn-out en 3 depressies. Daardoor weet ik dat rust en regelmaat belangrijk zijn voor mij. De keuze om TBM te worden is dus niet alleen omdat ik veel bij mijn kindje wil zijn maar ook omdat ik het mezelf niet te moeilijk wil maken. Door die burn-out en depressie heb ik me ook langdurig ziek moeten melden, ik heb mazzel dat ik niet in de WAO ben beland ben destijds. En dat is ook iets dat ik wil voorkomen door straks de juiste keuze maken. Verder hoop ik dat iedereen elkaars keuze kan respecteren. Ik heb geen problemen met vrouwen die willen werken, super dat dat tegenwoordig kan, dat je die keuze kunt maken. Iemand zei ook iets over de afwezige mannen? Mijn man zou graag minder werken en meer thuis zijn en als ik in de toekomst weer zou gaan werken dan zouden we dat ook zeker proberen te bewerkstelligen. Het is alleen bij ons nou eenmaal zo dat ik laag opgeleid ben en en hij hoger waardoor hij werk heeft waarbij hij altijd netto 2x zoveel verdiend als ik. Ook de branche werkt daarin mee hoor. Ik werkte in een winkel en later in de zorg en hij in de IT...... daar zijn de verschillen nou eenmaal erg groot. Verder zijn we misschien wel erg ouderwets. Ik ben ambitieus geweest, sinds die burn-out is dat over. Ik ben in de zorg gaan werken omdat ik iets wilde doen wat ik leuk vond en waar ik voldoening van kreeg. Geld zegt me niets. Mijn man heeft echter nog wel ambities, ziet nog een hoop uitdagingen en kansen. Wat is er mis mee als wij het zo verdelen dat ik het voor hem makkelijker maak zijn ambities te volgen door voor het kind, hond en huishouden te zorgen? Wij hebben de afgelopen weken gemerkt hoe heerlijk het is. Ik zit een tijdje in de ziektewet en zorgde er telkens voor dat voor het weekend het meeste gedaan was, alleen de lichamelijk zware dingen moest hij dan nog doen en zo hadden we steeds het hele weekend voor onzelf.... Héérlijk.........We konden lekker uitslapen en vervolgens kijken wat we gingen doen.......echt lekker bijtanken dus. Voorheen bestond de zaterdag of zondag uit boodschappen doen, was vouwen, schoonmaken............ook geen drama maar dit is toch wel erg ontspannen hoor Over mijn ontwikkeling maak ik me geen zorgen. Er zijn een hoop dingen die ik wil doen maar waar ik nooit aan toe kom door werk etc. En verder heb ik nog een zieke vader én moeder. Ik denk dat er voor iedereen een andere oplossing is, wat voor de een werkt werkt voor de ander weer niet!
ik word ONGEVEER een thuisblijf moederm in principe blijf ik thuis maar heb een kantoor in huis waar ik toch nog wat kan regelen voor ons eigen bedrijf het grootste gedeelte gaat echter iemand anders doen zodat ik lekker van mijn kindje kan gaan genieten en hij/zij een mama thuis heeft, ik zou het vreselijk vinden om iets te missen. Vond het trouwens geen zwakte om thuis te blijven om je kind te verzorgen en op te voeden, je kindje heeft er straks leuke herrineringen aan en jij ook dat is al goud waard! Ik vind het juist lef om tegenwoordig met al die carrierevrouwen te durven zeggen dat je voor je kind ZELF wilt zorgen.
Ik ga ook een tijdje moederen zonder te werken. In feite, ik kap er per 2 maart al mee en dan ben ik net 5 maanden. Heerlijk, ik kan niet wachten en ik heb geluk dat het financieel (net) kan. Ik heb dan ook nooit mijn draai gevonden qua werk dus ik zit er ook niet met plezier, en moeder worden wil ik heel graag dus ik zie er naar uit om voor de kleine te zorgen deze zomer. Ieder zijn eigen ding. Wie weet komt die vette carriere later nog wel! Groetjes, Marijn