Moeilijk, aan de ene kant zou ik gaan, aan de andere kant denk ik dat ik mijn kindje erg zou missen, te veel zelfs. Nog een vraagje, ik weet niet wat voor werk je doet, maar als je zowat alleen maar kantoren en bedrijven gaat bezoeken, dan zie je zo weinig van het land, dat ik lekker thuis zou blijven. Maar goed, wie weet dat je 's avonds nog wat gaat doen of een dag hebt om wat dingen te bekijken, dan is het wel leuk natuurlijk.
Ik zou gaan...heb nu Iris nooit lager dan 1 nachtje slapen niet gezien en zou t best moeilijk vinden, maar ...grote kans....dus gaan. Mijn vriend gaat bv in januari ook 10 dagen skiën. Kan nog makkelijk voor de 2e is geboren en is heerlijk voor m; heb m ook gepusht t te doen.... Laat je weten wat je besloten hebt?
doen!! prachtige kans! je zoontje wordt toch hartstikke goed verzorgd door papa? daar hoef je je geen zorgen om te maken... en tja, je zult hem vast heel heel heel erg missen maar dit soort kansen moet je pakken. is mijn mening hoor
Ik zou het zelf echt nooit doen. Ik zou dat niet kunnen, ik mis mijn zoontje al na een paar uur, daarnaast geef ik borstvoeding dus het zou niet een mogelijk zijn(of ik zou moeten stoppen maar dat gaat sowieso niet gebeuren.)
Ik zou zeker gaan maar natuurlijk met pijn in mijn hart. Natuurlijk zou ik mijn zoontje ook heel erg missen maar zo'n kans zou ik niet aan me voorbij laten gaan. Mijn zoontje heeft twee ouders en ook papa kan prima voor hem zorgen. Wat betreft missen? Ik vind 'missen' een positieve emotie en mijn zoontje wordt er echt niet minder van om zijn mama even te missen want ondertussen is papa er gewoon. Zo'n week biedt ook weer heel veel voordelen: papa-zoon weekje (heel bijzonder), mama nieuwe ervaring opgedaan en in één van de mooiste landen ter wereld geweest (het is echt geweldig!) etc etc.
Ik zou zeker weten gaan! En anders wil ik wel in jou plaats Ben meerdere malen in Zuid-Afrika geweest en het is er zo prachtig. Je zoontje kan zich later echt niet meer herinneren dat je een weekje weg bent geweest. En als hij bij je man in goede handen is, waarom zal je dan niet gaan? Tuurlijk is het moeilijk om hem een weekje niet te zien, maar wat is nou een week op een mensenleven?
Dat moet je helemaal zelf beslissen. Maar als het goed voelt, zou ik het wel doen. Je geeft geen BV denk ik? Anders zou het wel erg lastig worden
Mmmmm moeilijk! Misschien een vreemde vraag, maar wat ga je in Zuid-Afrika doen? Voor mijn werk heb ik ook altijd veel gereisd, paar dagen Parijs, Milaan, Londen... Voor buitenstaanders klinkt het allemaal fantastisch maar eerlijk gezegd vond ik er nooit zoveel aan. Of je nou in Nederland in een kantoor zit te vergaderen of in het buitenland. In je uppie in een hotel is trouwens ook niets aan. Ga je daar echt rondreizen, naar een national park ofzo en dingen bekijken of is het meer werken? Zuid-Afrika is trouwens niet helemaal ongevaarlijk, dus als je daar in je uppie heen gaat, zou ik het al helemaal niet doen.
Mijn vriendin is met een Zuid-Afrikaan getrouwd en heeft 3 jaar in Zuid-Afrika gewoond (Johannesburg & Kaapstad) 's Avonds is het daar veel te gevaarlijk om de straat op te gaan, helemaal als blanke vrouw!
Ja, je moet inderdaad niet alleen over straat gaan maar je hoeft echt niet binnen te blijven hoor als je gewoon een gezelschap hebt. Waardevolle dingen thuis laten en altijd samen met een man over straat dan gaat het prima. Ben trouwens alleen in Johannesburg en Durban geweest en dat ging prima zolang je maar even blijft nadenken. Met een taxi naar het restaurant (alleen), eten en met een taxi weer terug en melden bij de receptie van het hotel waar je heen gaat, hoe laat je weer terug bent etc en alleen erkende taxi's van het hotel gebruiken. Dus ook alleen kan het best.
Ben benieuwd of je al een besluit hebt genomen. Ik zit me nu te verplaatsen in jou. Het is natuurlijk een hele ervaring en uiteraard zal je je kindje heel erg missen. Maar zal je dit ooit nog een keer meemaken? Je kindje heb je voor altijd en na een weekje zie je hem weer. Maar hoevaak maak je nou mee dat je naar zuid-afrika kan. Volgens mij maar 1 keer in je leven of misschien 2 keer. Of je moet een grote knip hebben. Ik zou gaan. Hoe moeilijk het ook in het begin is om je kleintje te moeten missen. Dan bel je gewoon een paar keer pd naar huis. Of misschien skype en dan met camera. Dan kan je je kleintje ook nog zien.
Doen! Het zou mij ook vreselijk aan mijn hart gaan maar zo'n kans krijg je maar 1 keer en wat is dan een weekje? Lang leve skype!!! Hij is toch lekker bij pappa? Ik ben echt een moedermuts en kan slecht zonder haar maar ik denk dat ik toch zo'n kans niet voorbij zou laten gaan....
ik zou gaan!!!! denk aan over een paar jaar.... als je niet bent gegaan, heb je vast spijt over een paar jaar? als je wel bent gegaan, misschien met heimwee, maar over een paar jaar heb je daar vast geen spijt van!!! en een mooie ervaring rijker. tuurlijk is het moeilijk om je kind een week niet te zien, maar wat is nou 7 daagjes als het echt een unieke kans is moet je heeeel goed nadenken of je niet gigantisch spijt krijgt als je niet gaat. je leeft ook nog voor jezelf he, niet alleen voor je beeb .... en schuldig hoef je je niet te voelen, moeders zorgen al genoeg vind ik.... bekijk het zo --> na die zwangerschap en bevalling en bv en weet ik wat nog allemaal meer heb je best wat leuks verdiend... maar als je nu al weet dat je gigantsicheeeeeee heimwee gaat krijgen, ja dan is het niet echt heel handig... je moet nog wel kunnen functioneren daar denk ik hihi heeleboel successies met je keuze!! ben benieuwd! laat je het nog weten? (ps, ben best jaloers )
Ik zou het zeker doen! Zo'n kans zou ik echt niet voorbij laten gaan. Wat betreft de veiligheid, heel veel studenten die aan de universiteit studeren, vertrekken jaarlijks voor een half jaar naar zuid-afrika. En die gaan ook gewoon over straat etc. en keren allemaal heelhuids weer terug hoor Het is misschien niet het meest veilige land, maar als je alle voorzorgsmaatregelen treft, is het echt wel te doen. Een vriendinnetje van mij gaat in februari naar Kaapstad
doen! en mocht je besluiten niet te gaan, wil ik wel in je plaats hoor.. Mila is in goede handen bij haar vader, en ben nog nooit in zuid-afrika geweest.. even zonder gekheid, hoe vaak krijg je de kans om dit te doen? begrijp goed dat het zwaar is hoor, maar je zegt zelf dat je kindje in goede handen is, en nog jong. als ik nu zou gaan, hebben we een groot probleem. Mila is een enorm mama´s kindje, en wil niet eens meer slapen als papa haar naar bed brengt. papa is om te spelen, mama voor de rest. je kindje is nog te jong om echt eenkennig te zijn, en als papa een goede vader is, waarom dan niet? het zijn maar 7 dagen..
Tja, er is maar een die dit kan beslissen en dat ben jij. Zelf zou ik het (als ik geen bv zou geven) waarschijnlijk wel doen. Zou je het hebben gedaan als je geen kindje had? Dan zou ik nu ook gaan. Je man kan net zo goed voor de kleine zorgen als je zelf kunt, dus wat dat betreft hoef je je neem ik aan geen zorgen te maken.
Ik heb ook zo'n enorme kans en moet mijn schatje zelfs 3 weken, ja jullie lezen het goed, 3 weken missen. Ik heb een enorm dubbel gevoel, maar het is ook echt de kans van mijn leven om naar de OS in Vancouver te gaan. Ik werk al 10 jaar bij stsp en zag iedereen naar geweldige evenementen, gaan maar mijn functie is altijd in Hilversum, tot nu dus. Ik werd vorig jaar gevraagd toen ik nog niet zwanger was maar we waren wel bezig en ik rekende toen zelf meteen uit, dat de kleine dan 8 a 9 maanden zou zijn en zei ik ja dat kan ik wel. Ik had goed gevoeld wanneer ik zwanger zou zijn want mijn lieverd is dan idd 8 maanden. Nu mijn zoon er eenmaal is en februari dichterbij komt voelt het wel erg dubbel, maar ik ga toch. Pappa kan heel goed voor hem zorgen er is idd skype en videofilm.Pappa gaat ervoor zorgen dat zijn dagen zoveel mogelijk hetzelfde zijn. Mijn moeder en schoonzusje passen nu ook al regelmatig op en gaan ook bijspringen waar nodig. Voor mijn gevoel vliegt de tijd al en ben ik ook zo weer thuis, hou ik mezelf maar voor. Speciaal voor deze trip stop ik ook met bv met 6 maanden. De meeste hier zullen me wel voor gek verklaren. Soms word ik al misselijk van de gedachte aan het gemis, maar het is zo'n enorme kans.