Hallo allemaal, Ik vraag me af of er nog meer moeders zijn die kritiek van andere aantrekken?? Onze kleine is nu bijna 8 mnd, hij is een gevoelig kereltje en heeft echt rust en regelmaat nodig, ik heb schoonfamilie in friesland wonen zo'n anderhalf uur rijden en als er een verjaardag is waarbij je met een uurtje bezoek weer naar huis kan, blijf ik meestal thuis met de kleine en gaat me vriend naar de verjaardag, de verjaardagen die 'savonds gevierd worden ga ik of me vriend alleen omdat de kleine rond half 8 altijd gaat slapen. Ik ben misschien best wel erg voorzichtig want ja het is de eerste en ik ben er erg zuinig mee te zuinig volgens familie, we waren een weekje center parcs met de schoonfamilie en de kleintjes van 10 en 9 jaar wilden met de wandelwagen lopen, oke is goed, maar dan rennen ze overal overheen me kind helemaal doormekaar geschud dus dan zeg ik al kom maar hier ik rij zelf... Ik krijg het al benauwd als die kinderen hem op schoot hebben, gewoon de angst dat ze hem laten vallen ofzo.. pfff ben ik nou echt zo erg??? Mijn moeder vind dat ik mijn zoontje te veel afscherm omdat zij mij vroeger overal mee naar toe nam altijd, dat mijn zoontje straks problemen krijgt met logeren enzo omdat hij dat niet is gewend. Hoe ervaren jullie dat???
Ik herken wel een aantal dingen in je verhaal. Ook ik ga niet naar verjaardagen die s' avonds zijn, tenzij we er al 's middags heengaan en blijven tot in de avond. Ik vind het prima als ie bij andere op schoot zit, maar niet bij andere kinderen op schoot, die zijn meestal te onvoorzichtig (onbewust). Wij gaan wel veel met em weg en hij slaapt ook wel overal (als we op visite zijn) we hebben ook standaard het campingbedje in de auto liggen dus als we ergens wat langer blijven kan ie wel slapen, maar het liefst ben ik gewoon om 19:00 thuis zodat ie in z'n eigen bed ligt en niet weer wakker gemaakt hoeft te worden om weer naar huis te gaan. Mijn moeder nam mij ook altijd overal mee naar toe, maar toch wilde ik nooit ergens slapen toen ik wat ouder werd, terwijl ik dat als baby wel deed, dus ik denk niet dat je later 'logeerproblemen' krijgt door het afschermen van je zoontje.
Mmm... Als ik eerlijk ben vind ik je ook erg beschermend klinken, maar je zal het vast met een goede reden doen. Als hij echt rust en regelmaat nodig heeft, dan moet je ook gewoon rustig aan met hem doen en is het niet anders. Leg het kritische mensen anders gewoon een keer goed uit en zeg dat je zelf wel weet wat het beste is voor jouw kind en daarmee basta. Voor de rest niets van aantrekken. Die onzekerheid wordt trouwens ook steeds minder hoor. Ik weet met de dag beter wat goed is voor mijn zoon en ik laat anderen lekker lullen. In het begin was dat heel anders. Ik was superonzeker en vroeg iedereen constant om advies, of ik ging het opzoeken. Maar nu doe ik gewoon wat mij goed lijkt en als dat werkt, dan laat ik het lekker zo.
Tja, ik vind je dan weer helemaal niet overbeschermend klinken, vind het eerder normaal, maar dat is dus heel persoonlijk. Ik ga mijn kindjes ook niet meenemen naar een verjaardag voor een uurtje of als ze eigenlijk naar bed moeten. Daar hebben ze naar mijn idee ook geen enkel voordeel van. Mijn ouders hebben mij ook nooit meegenomen overal mee naar toe, maar heb nooit problemen gehad met logeren ed. Vooral mijn zoontje had echt behoefte aan de rust. Kreeg hij teveel prikkels huilde hij alleen nog maar. Mijn dochtertje lijkt wat makkelijker te zijn, dus misschien dat we die wat sneller ergens mee naar toe zullen nemen, maar dat hangt dus ook van je kindje af. Jij bent de moeder en weet heus wel wat het beste is voor jouw kindje!
hier werd ook niet gewandeld door ouder kindjes hoor!! en ik liet mijn kind ook niet door jan en alleman vast houden of de fles geven. Logeren doen we ook niet aan, maar savonds naar een verjaardag dan weer wel. maar dan bleven de meiden gewoon op. Dan gingen we gewoon wat vroeger naar huis Mijn oudste is inmiddels bijna 7 en ik denk dat ik ook wat te beschermend ben, maar dat zit in je of niet...heb al wel eens geprobeerd wat losser te worden, maar dat werkt niet echt. Ach beter meer beschermend , dat dat de kinderen het vaak maar zelf uit moeten zoeken( daarmee bedoel ik al wat oudere kids) Dus ik vind dat je moet doen wat je gevoel je zegt, en lak hebben aan de mensen die daar niet mee om kunnen gaan!!
Ik ken het ook. We namen mijn zoontje eigenlijk ook overal mee naar toe, maar dat gaan we nu iets aanpassen. Vorig weekend een verjaardag gehad en dat was te druk voor hem, dus hij was erg huilerig. Dat doen we dus niet weer. Afgelopen zaterdag hadden we weer een verjaardag en daar zijn we vroeg in de avond heen gegaan zodat hij de laatste fles om 20.30 uur gewoon thuis kon drinken en dan naar bed kon. Het ging wel goed alleen op een gegeven moment was hij erg moe, dus begon hij te jammeren. Bij mij om schoot viel hij in slaap en zijn we na een uurtje ook weer lekker naar huis gereden. Deze verjaardag was dichtbij, dus dan kun je ook rustig een uurtje blijven, maar vorige week was die verjaardag een uur rijden, dus dan is een uurtje blijven ook zo zonde. Mijn familie woont ook een uur van ons vandaan, dus als we daar heen gaan zijn we er meestal 's middags tot begin van de avond, maar dan leggen we hem boven te slapen en dat gaat goed. Bij een verjaardag van andere mensen doe je dat toch niet zo snel. We willen liever 's middags naar een verjaardag dan is Danian ook wat beter te genieten. Hij moet altijd wel wennen aan andere mensen, maar na een tijdje is het goed. Toen Danian er nog niet was vond ik altijd dat sommige mensen met kinderen zo moeilijk deden. Ik dacht altijd: Je neemt je kindje gewoon overal mee naar toe. Nu weet ik dat het niet altijd zo gaat, sommige kindjes kunnen er gewoon niet tegen en daar moet je je aan aanpassen.
Gelukkig ben ik niet te erg dan haha... Als wij naar me schoonouders in friesland gaan dan slaapt hij daar ook in een campingbedje, bij mijn ouders heeft hij een eigen slaapkamer dus daar slaapt hij ook. Me vriend en ik zijn allebei rustig qua karakter, ik ga niet elke dag naar de winkels enz.. Als hij thuis komt van zijn werk rij ik even naar de supermarkt om de boodschappen te doen, nu komt er een tweede aan en ze zeggen dat je dan wat makkelijker word in dingen nou ik vraag het me af haha... Ik krijg ook welleens het commentaar "het word een mama's kindje" beetje overdreven vind ik maar goed dat is een ander zijn mening!! De kleine doet het hartstikke goed, is altijd vrolijk en druk, kan zich goed vermaken dus dat zegt mij al genoeg!!
Hoi, ik snap je onzekerheid wel hoor, lastig als anderen zo hun mening geven.... k denk dat je vooral moet doen wat voor jou goed voelt, maar dat het best goed is om met een 'helicopterview' te kijken af en toe. Iets dat bijv. goed was toen hij 4 maanden was, daar kun je nu misschien weer wat anders mee om gaan? Jij weet het beste wat bij jullie zoon past, ik kan wel gaan schrijven hoe wij het doen maar onze dochter is weer een ander kind. Wat ik je wel wil zeggen: doe wat goed voelt, maar denk soms ook aan jezelf! Ik denk dat het ook niet fijn is om zeg maar vaak een van de 2 te laten gaan, het is ook fijn om dingen als gezin te doen. en ja die afstand, dat zal altijd zo blijven... dus misschien kun je wel daarvoor iets bedenken dat je hem went aan daar gaan slapen in een campingbedje. Misschien is het tijd wel wat anders uit te proberen. en wat betreft andere kids die je zoon vasthouden of willen rijden met de wagen, doe het samen met ze. Leer ze hoe het moet: goed gaan zitten op de bank, kussens als steun etc. en natuurlijk blijf je erbij! En als ze in een dolle bui zijn, dan idd niet. Groetjes, Sas
Wij krijgen commentaar omdat we haar overal mee naar toe nemen.. ik heb dan niet veel contact met familie van vaders kant dus als wij daar dan zijn is het natuurlijk leuk, iederen wil een knuffeltje enz. Dus ik laat het ook begaan.. Ik kreeg commentaar omdat ze spuugde.. Damn, al sidns ze geboren is doet ze dat, zelfs als ze alleen bij mij zit.. Dus waar bemoeien mensen zich mee? Ik wordt er echt ziek van soms.. Je moet doenw aar jij je goed bij voelt..
Ik heb ook een hele tijd dingen zoals verjaardag ed afgehouden, waar veel drukte was. Noah sliep er slechter door, hij werd er zelf onrustig van, en voor hem was het echt nog niet leuk, dus ik had zoiets van; waarom zou ik hem meenemen??? Na een maand of 7 ging het allemaal veel makkelijk voor mijn gevoel, en zag ik dat Noah anders begon te reageren op omgeving, en hij vond mensen heel erg leuk en interessant. Er zijn mensen die hebben gezegd dat ik hem maar altijd mee moet nemen etc, maar daar luister ik gewoon niet naar, als ik het niet geschikt vind, doe ik het niet. Ik zou ook echt niet mijn kleine op schoot zetten bij iemand van een jaar of 10 hoor!!! Noah is dan ook wel erg druk, scheelt ook, zit geen minuut stil, maar poeh, zou er niet gerust op zijn. Je zoontje hoeft er helemaal geen problemen van te krijgen joh, als je hem nu niet overal mee heen neemt. Mijn zoontje heb ik dus ook redelijk 'afgeschermd', en slaapt nu bij wel eens bij de opa's en oma's, of gaat mee op weekendje met vrienden, hij slaapt er prima!!!! Ik zou gewoon je eigen gevoel volgen, het is toch jouw kind en niet het hunne???
Onze dochter is in principe vrij makkelijk overal, alleen ergens anders slapen `voor een keer` is geen succes. Of ze wil niet slapen, of het gaat met veel drama (ondanks het erbij blijven tot ze slaapt). Bij mijn schoonouders heeft ze een eigen plek met ledikantje, daar is ze nu wel gewend. Daarnaast kan ze er niet tegen als ze uit haar slaap wordt gehaald in de avond. Dan slaapt ze 2-3 uur niet en is het alleen maar huilen. De dag erna is ze de hele dag niet te genieten. Dus hier doen we dat ook niet. Verjaardagen kunnen overdag, met het avondeten zijn we meestal weer thuis (hoge uitzonderingen daargelaten). Daarnaast hebben we ook geen oppas waar we gebruik van kunnen of willen maken. Mijn schoonmoeder is heel ernstig ziek en kan haar drukte niet aan, mijn moeder is niet geschikt omdat ze het totaal anders wil doen als wij. Het beperkt ons een beetje maar ik zit er niet mee. Wij voelen ons er goed bij en onze dochter ook en dat is het belangrijkste. Daarnaast hebben we het wel geprobeerd hoor, tot zes maanden ging het prima omdat ze nog in de wandelwagenbak kon slapen. Daarna was het over. Ze slaapt het liefst op haar eigen plek.
Ik begrijp je verhaal en je weet zelf als moeder wat goed is voor je kindje. Als jou kindje veel rust en regelmaat nodig heeft dan is dat belangrijk. Mijn zoontje heeft dat ook, als ik iets wil doen in de middag moet dat tussen zijn slaapjes door anders ben ik heel de dag de klos dan zit k met een huilend, jengeld kind gewoon van frustratie. Laatst was ik bij mijn schoonouders we zouden daar blijven eten. Nou hartstikke leuk, dus ik had gewoon de kinderwagen meegenomen met de maxicosi. Gaan we Gourmetten!!! Nou dat duurt natuurlijk een tijd en hun zeiden 'verrassing'leuk he... Vervolgens waren we rond half 9 klaar en ons kleine mannetje was gewoon veel aan het jengelen en aan het doen, gewoon moe, maar niet kunnen slapen e.d. En achteraf dacht ik als ze het nu hadden gezegt dan had ik een bedje mee genomen. Dus na het eten gingen we eigenlijk vrijwel direct naar huis, dan kon hij lekker in bad en zijn laatste fles en naar bed. De volgende dag belde mijn schoonvader of wij het normaal vonden om eerst ons buikkie rond te eten en vervolgens weer te vertrekken.. Ik kon daar zo boos om worden ik dacht echt van GRRRR ik heb geen zin om heel de avond met een kind te zitten dat helemaal overprikkeld is! En mijn moeder zegt altijd ach neem die kleine gewoon mee nu ze zo klein zijn slapen ze overal! Nou dat is echt niet zo hoor ieder geval mijn zoontje niet, hij vind het allemaal veel te intressant en wordt vervolgens zo moe dat hij gewoon er niet van kan slapen. Dus met verjaardagen kijken we ook altijd wie er gaat. Tenzij het overdag is dan wil ik zelf nog wel eens gaan met de kleine maar dan ook maar een uurtje...
Nou dat vind ik wel erg grof hoor van je schoonvader!! Als ze mij dit hadden gevraagd dan had ik wel ff antwoord gegeven zeg, hun zitten niet met een kind dat overgevoelig is... Ik begrijp je helemaal!! Ik zou mijn zoon wel bij mijn ouders laten logeren of slapen omdat hij daar zijn eigen slaapkamer heeft en ik weet hoe mijn ouders met hem omgaan, mijn schoonouders zou ik niet zo gauw doen, mijn schoonmoeder heeft nog welleens dat ze valt of struikelt en mijn schoonvader werkt heel onregelmatig en veel. Het gaat ons goed af op onze manier en als hij wat ouder is dan zal ik ook wel wat makkelijker zijn in het meenemen van hem maar nu nog niet! Ik zit nu al overin als ik volgend jaar moet bevallen wat ik met hem zal doen, thuis laten of naar mijn ouders doen of mijn ouders bij mij thuis laten oppassen pfff
och meid.. ik heb dat ook hoor... we waren zaterdag bij mijn zus, hadden ze haar op de schoot van mijn nichtje van 4 gezet.. kreeg bijna hartverzakking.. en 's avonds naar een verjaardag doen we ook niet, dan gaan we 's middags en blijven we tot in de avond.. ze heeft gewoon regelmaat nodig.. ook mijn moeder trekt nogal eens haar wenkbrauwen op, maar ze zei ook dat vroeger alles anders was.. we "weten" nu veel meer.. ik had bijvoorbeeld met 2mnd al mijn eerste hapje fruit te pakken.. en mijn moeder zei dat ze vroeger nog eerder met de pot mee aten... oma haalde de aardappels van het land terwijl mijn ma in een mandje op het land sliep.. haha.. x
mensen snappen ook vaak niet dat een baby rust nodig heeft! laatst waren wij bij de oma van mijn vriend en na een uurtje werd ze moe, nou wij naar huis, kregen we achteraf te horen dat oma het vreemd had gevonden dat we al zo vroeg naar huis waren gegaan.. nou.. dan komen we toch niet meer, probleem opgelost! oja en mijn broer (bewust kinderloos) vroeg laatst of ze niet ff een half uurtje later kon eten.. joehoeee ze is 4 mnd!
De volgende dag belde mijn schoonvader of wij het normaal vonden om eerst ons buikkie rond te eten en vervolgens weer te vertrekken.. zo die had ik echt ff op zijn plek gezet of ik had gezegd, dat ik geen zin had in de vaat, maar dat het eten heeeeeerlijk was
Ik ben zeker ook weleens(vaak) onzeker over wat anderen zeggen. Helemaal in het begin toen er gezegd werd dat je ze verwend als ze hulen en je ze uit bed haalt enzo. Dezelfde persoon zei afgelopen donderdag weer iets dat ik denk hoe bedenk je het: We gingen eten, wij bami, Lisanne haar eigen potje. Ze zat al in de kinderstoel, maar moesten nog even wachten tot haar eten klaar was. Nou heeft ze nog niet zoveel geduld, dus ze zat een beetje te miepen. Ze deze persoon: "geef haar maar een stuk kroepoek" Ik stond echt met m'n oren te klepperen. Heb maar niks gezegd. Ze moet toch leren dat ze even moet wachten. Buiten dat is kroepoek nog niet echt geschikt voor een meisje van 9 maanden.
ik vind je niet klinken als een bezorgde moeder.....en al helemaal niet over! Hier precies hetzelfde hoor....het is mijn kostbaarste bezit en daar zorg ik goed voor....en nee hij gaat niet bij andere kindjes opschoot...ze mogen wel met hem spelen hoor maar op schoot vind ik niet nodig.... Rijden met de wandelwagen vind ik kunnen maar zoals jij beschrijft zou ik ook ingrijpen het moet wel leuk blijven! Verjaardagen die buiten de slaapjes vallen, sorry dan komen we niet....en ik ga er ook geen oppas voor inschakeln want die vertrouw ik niet......ja mijn moeder zou het doen als wij uit eten zouden willen ofzo...maar dat is nog niet voorgekomen...Ik vind mijzelf absoluut niet overbezorgt en voed mijn kind op zoals wij dat willen....en ik heb geen boodschap aan andere buiten mijn man natuurlijk
Ik ben dus niet enige die zo denkt.... Laat ze maar lullen dus!!! Het is inderdaad mijn kind en ik voed het op zoals ik denk dat goed is, advies luister ik naar, maar of ik er iets mee doe is het tweede.... Zou het dan wel zo zijn dat als je een tweede hebt je makkelijker word in bepaalde dingen?? In het begin was ik eigenlijk altijd thuis, ging regelmatig een eindje wandelen met de kleine maar verder niks, me moeder kwam vaak op visite erg gezellig maar ik ging bijna nooit naar hun en elke keer dat ik kwam zette mijn moeder dat op de kalender haha van zo hij is weer eens op visite geweest. Nu ga ik wel wat vaker maar toch snappen ze niet dat het je eerste kindje is en je voor hem/haar het beste wilt. Woensdag is mijn opa jarig, hij woont in een verzorgingstehuis ik zou er graag even heen willen want die kleine is zijn grote trots, maar ik zit alweer te twijfelen of ik daar wel heen moet gaan met zo'n kleine omdat er altijd wel of griep of weet ik veel wat heerst vind het best eng, maar ook sneu voor me opa als zijn achterkleinzoon niet komt. Wat vinden jullie??