Ik zit ineens steeds te denken aan de inwendige onderzoeken...Ik ben nogal preuts aangelegd en de vk heeft tot nu toe (gelukkig) nog nooit hoeven loeren, maar het zal toch een keer gaan gebeuren lijkt mij. Elke keer als ik nou naar de vk moet dan ben ik "bang" dat ze gaan kijken. Vind het moeilijk om het hier te zeggen, maar misschien dat iemand het herkend of misschien tips heeft ofzo. Dan ben ik bang dat ze vinden dat het er niet netjes uitziet (haren) ofzo of weet ik veel wat. Wat kan ik hieraan doen en hoe kijken jullie er tegenaan?
hihi, kan me je gevoel wel voorstellen, ik had dat ook wel voor mn vorige bevalling... toen is er nooit controle nodig geweest. Bij de bevalling lig je natuurlijk wel open en bloot, maar ik heb daar toen helemaal niet meer aan gedacht... je bent dan zo met de bevalling bezig... nu voor de tweede kreeg ik een mk, daarvoor moest er ook bij de controle gekeken worden met zo'n eendenbek... een co-assistent eerst, toen de gyn erachteraan... maarja, hield me gewoon voor, het moet gebeuren klaar. en dan gaat het wel. het is ook hun werk, ze staren de hele dag bij allemaal vrouwen in hun 'poes', ja sorry dat ik het zo zeg... maar mssn helpt het jou een beetje. nu ben ik zwanger en ook bij deze zwangerschap waren een aantal controles nodig in het begin, maar het kon me al niet veel meer schelen. ik wil dan wel altijd dat er iemand bij is, mn vriend of mn moeder, alleen zo open liggen, vind ik niet fijn... en straks weer een bevalling, ach ja, het komt hoe het komt. heel verhaal, mar goed, mssn heb je er iets aan
Bij mij hebben ze pas voor de eerste keer 'gekeken' (eigenlijk getoucheerd) toen de bevalling al begonnen was. En ondanks dat ik ook echt een muts (haha) ben met dat soort dingen, interesseerde het me toen weinig meer, wilde juist graag weten hoe het ermee stond toen. Had me vooraf ook niet kunnen indenken dat ik het zo 'makkelijk' zou vinden. Las ook op de site van de vk dat ze als eerste echo vaak een inwendige deden. Dat lijkt me ook zo erg, dus ik gebeld, uitgelegd en ze reageerde heel erg begripvol en maakte gewoon een uitwendige echo. En als je het zo naar vind maar het moet toch, gewoon zeggen hoor! Er zijn wel meer mensen die er tegenop zien en ze zal je vast op je gemak stellen. En ben verder nooit onderzocht ofzo, ook niet toen ik een paar dagen overtijd was en nog een afspraak had.
Ik vind dat dus ook heeeelemaal nix! Hier gelukkig nooit inwendige onderzoeken gehad. Alleen tijdens de bevalling natuurlijk (iedereen zegt altijd dat het je dan niet meer uitmaakt, nou mij wel hoor, was me er echt wel van bewust ) Ik heb beide keren ook echt pas op het laatst naar de VK gebeld, bij Lotte zelfs een beetje te laat want die is binnen 10 minuten geboren toen de VK er was dus ook zonder KH (mooi weer iemand minder erbij)
Bedankt voor jullie reacties! Ben er ook bang voor dat het dan evt. zeer doet. Dat heb ik namelijk ook als we gemeenschap hebben. Op de een of andere manier ben ik in het begin dan al bang voor pijn en dan doet het dus ook pijn. Ik had het nog niet aangegeven bij de vk omdat ik dacht dat ze misschien dan alvast wilde laten zien/voelen hoe het is haha. En dat vind ik al eng.
@Diddlmouses: hmm goed idee, lekker lang wachten met bellen hihi. Gefeliciteerd met Lotte, leuke naam. Was je overtijd of te vroeg?
@lotte: geef het in ieder geval duidelijk aan voordat ze evt onderzoek gaan doen! wees duidelijk dat je het eng vindt, en dat je er tegenop ziet. Ze doen het echt heel voorzichtig, en soms kan het wat pijnlijk zijn, maar als je aangeeeft dat je het eng vindt, doen ze vast nog voorzichtiger. blijf er niet mee lopen, maar geef het aan!
Ik was 17 jaar toen ik enorme buikpijn kreeg. Ik kon geen stap meer verzetten van de pijn want dan viel ik flauw. Mijn werkgever heeft toen een taxi gebeld en die heeft mij naar mijn huisarts gebracht... en nu komt het Ik kreeg een inwendig onderzoek wat ik dus nooit gehad had. Ik barste van de pijn, was ontzettend preuts en de huisarts had er volgens mij geen erg in dat ik nog een een inwendig onderzoek had gehad zo bot als dat het ging. Verschrikkelijk!!!! Ik ben toen doorgestuurd naar het ziekenhuis en kreeg daar voor het eerst in mijn leven te maken met een gyn. Die moest natuurlijk ook even voelen..... (weer een ander in mn muts). Toen moest er met de eendebek gekeken worden..... ik wist niet meer waar ik het zoeken moest van schaamte en uiteindelijk is het op een operatie uitgedraaid. Al met al geen fijne ervaring. Mijn eerste zwangerschap: in het begin had ik wat moeite met de vaginale echo's. Toen ik met 30 weken weeën kreeg moesten ze weer inwendig kijken en toen viel het wel mee. Ik merkte dat op de verloskamers er veel voorzichtiger met je omgegaan wordt. Veel begripvoller. Tijdens de bevalling heb ik heel de tijd met mijn benen wijd gelegen (9 uur lang ). Dat was een beetje comfortabel aangezien ik van alle kanten aan toeters en bellen lag. Bij mijn tweede ging ik voor de echo maar die hoefde gelukkig niet inwedig ik bleek namelijk al 15 weken zwanger te zijn . Tijdens het inwendig onderzoek met 38 weken om te kijken of ik al inleidbaar was had ik ook geen moeite. En tijdens de bevalling al helemaal niet...... ik kreeg persweeën op de uitslaapkamer (ruggeprik) en lag daar in mn blote poes te loeien als een koe want die verd.mde ruggeprik werkte niet. Receptiedames, ok-verpleegkundige, anasthesist, gyn, assistent stonden allemaal om mijn bed terwijl ik met mijn benen wijd lag omdat ik zeker wist dat het persweeën waren (ik heb toen zelf het hoofdje gevoeld) en toen zij we gesjeesd naar de verloskamers. En nu bij mijn derde: ik kreeg mijn eerste echo en voordat de gyn al iets gezegd lag ik al met mijn blote kon op de bank en mijn benen in de beugels. Je had die grijns van die gyn eens moeten zien . Hij zei: ik wou het eigenlijk eerst even uitwendig proberen. Maar zo te zien heeft u geen moeite met een inwendige echo Schaam schaam schaam
Ik zou het toch eerlijk tegen de vk vertellen. Die hebben er echt wel begrip voor. Het is hun werk. En zo kijken ze er ook naar. Maar ik snap je helemaal hoor. Ik lig ook niet voor me lol met me benen uit elkaar. Ik zou het eerlijk zegggen (hoe moeilijk dat ook is) dan houden ze er echt rekening mee.
Okee, dank je voor de tip. volgende week vrijdag moet ik weer. Hoop eerlijk gezegd alleen dat ik dan niet de mannelijke vk heb! Dat maakt het niet makkelijker voor me! Hoop ook echt dat hij niet de bevalling doet, want een vrouw snapt het allemaal toch wel beter denk ik dan. Qua gevoel ook. Heb die man het meeste helaas!
@Litdekoster: Hmm, dus bij mn derde zal ik er misschien minder moeite mee hebben. Het blijft moeilijk, maar ervaringen van anderen zijn altijd fijn om te lezen! Bedankt voor je verhaal. En wel geinig hoe die gyn reageerde de laatste keer haha
Mijn vk vroeg of ik slechte ervaringen had of moeite met inwendige onderzoeken, ik dacht dat dat standaard was.. Maar ik zou het zeker aangeven hoor, als ze er rekening mee houden en een beetje voorzichtig doen valt het enorm mee hoor! Helemaal als jij goed rustig blijft (door je buik ademen) moet het helemaal goedkomen
Nu inmiddels al zo'n 6x een inwendig onderzoek gehad en moet eerlijk zeggen dat ik de eerste keer ook enorm spannend vond. Je weet totaal niet hoe het voelt en wat ze nu precies gaan doen, ik heb toen ook aangegeven dat ik er een beetje bang voor was en ze was toen extra voorzichtig. Stap voor stap legde ze uit wat ze ging en wat ik evt. zou voelen. Nu heb ik er totaal geen problemen meer mee en is de 'drempel' weg. Wel is mijn ervaring dat niet iedereen even voorzichtig is....tot nu toe 1x gehad dat ik het te pijnlijk vond en ik echt lag te huilen op bed.
Hai Dees Dank je voor je reactie. Denk idd dat het, zoals meerdere al zeiden, een goed idee is om in ieder geval te melden dat ik er tegenop zie!
Haihai Idd, gewoon aangeven dat het je '1e keer' is! Daar houden ze dan zeker weten wel rekening mee. Ohw en in mijn geval merkte ik geen verschil in behandeling van een man of een vrouw, nu 1x inwendig onderzocht door een mannelijke gyn en hij deed het erg voorzichtig voor mijn gevoel.
Ik heb ondertussen al zo vaak een inwendig onderzoek/echo gehad dat ik wel eens denk dat het voltallige ziekenhuis mijn doos van binnen gezien heeft De eerste keer vond ik het ook heel eng, maar de gyn praatte gewoon door, en voor ik het wist was het voorbij. Eigenlijk stelt het niets voor. En ik denk altijd maar (heel erg ik weet het) dat ze de hele dag in dozen zitten te kijken, en dan zie je van die honderd jaar oude uitgezakte dames in de wachtkamer, ach, zo erg zal mijn 25 jaar oude nog redelijk strakke exemplaar dan niet zijn toch???
Hahaha! Ik kreeg voor het eerst een inwendige echo toen ik vorig jaar een miskraam heb gehad. De huisarts waar ik toen als 1e was deed dat toen. Nou, ik vond het helemaal niks dat ik met me doos daar voor hem moest gaan liggen. Maar ja die mensen zien dat heus niet voor de 1e keer en ze komen heel wat exemplaren tegen die er lang niet zo fris uitzien als mij dacht ik. Daarna nog een keer inwendig onderzoek om te kijken of alles weg was. Toen werd ik weer zwanger en in de hele zwangerschap heb ik geen één inwendige echo gehad.
Ik heb tijdens de zwangerschap 1 inwendige echo gehad, maar moest voor de IUI soms wel 4x per week komen voor een echo. en dan nog de HSG, uitstrijkjes en andere onderzoeken. Het maakt me ondertussen niets meer uit hoor.