Grrrr. Ben pissed off. Net terug uit het ziekenhuis. De gynaecoloog wil dat ik eerst een gesprek heb met de psycholoog. Omdat het een zware operatie is en er ook nog een andere mogelijkheid is die niet zo defenitief is. En omdat ik pas 28 ben. Ik had me helemaal er op ingesteld dat ik vandaag zou horen hoe en wat, krijg je dit weer. Nu sta ik dus op de wachtlijst bij de psychologe. Kan wel janken nu.
Heb vandaag nog na het ziekenhuis gebeld, en de wachtijd bij de psycholoog is 8 weken. Daarop heb ik na mijn huisarts gebeld omdat de wachtijd voor de operatie 10 weken is en dan zou ik in maart uitkomen ongeveer en dat duurt me veel te lang. De huisarts heeft me daarna terug gebeld en die vond het ook geen stijl. Ik mag nu bij de psycholoog in zijn gezondheidscentrum komen en met dat rapport kan ik dan weer na de gynaecoloog. Het eerste gaatje dat ze voor de psycholoog had was 7 december. Alles beter op dit moment dan pas januari. De psychologe zou dan zorgen dat ze dezelfde dag nog het rapport klaar had zodat ik 8 dec een afspraak kan maken met de gynaecoloog. xx Bah, ben echt mezelf niet vandaag. Zit echt met mezelf in de knoop. Hier had ik echt niet op gerekend.
Jeetje vera, ik kan me voorstellen dat je over de zeik bent. Waarom moet je nu eerst naar een psycholoog? Hij kan je klachten toch niet veranderen? Ik wil je een dikke knuffel geven, groetjes conny
tja sorry maar wat had je anders verwacht dan? ze halen heus niet zomaar je baarmoeder eruit is niet zomaar iets natuurlijk. Ik vind persoonlijk ook dat je er nog al luchtig over denkt, (op de zware operatie na dan) want er komt zoveel bij kijken zowel psychisch al lichamelijk dat is echt geen pretje hoor. en ik vind het nogal wat dat je nu al zegt dat je geen kinderen meer wilt, wat als het uit gaat tussen jouw en je man en je dan vriend of man wil een kind? misschien komt het wat hard over, maar snap de dokters best ook aangezien je leeftijd. die pijn lijkt me ook vreselijk maar als er een andere oplossing voor is?
@ babylover. Ik loop hier nu al 10 jaar met klachten, en ik ben al meerdere operaties voor dit probleem verder, en ik krijg dan de kans dat ik me laat opereren, weliswaar een zware operatie, maar ik ben dan voor 80% van mijn klachten af, en hoef waarschijnlijk daarna geen operatie meer, vind je het gek dat ik er dan luchtig over denk. Ik ben al lang blij dat ik er voor het grootste deel van af kan komen. En ik zou niet weten wat er psychisch voor een probleem zou moeten komen na de operatie, ik ben me er heel goed van bewust dat ik hierna geen kinderen meer kan krijgen, en als ik in mijn verste gedachten nog een kinderwens had zou ik hem echt niet laten verwijderen, maar die kinderwens is er niet. En het is nou niet zo dat ik zo erg aan mijn baarmoeder gehecht ben dat ik hem ga missen of zo. Als je pijn hebt aan je miniscus haal je hem er toch ook uit. Zo denk ik over mijn baarmoeder, hij doet me pijn, en dus gaat hij er uit. Maar stel ik had al 4 kinderen, en dit onderwerp kwam hier na voren, had je dan dezelfde reactie gehad als nu?? Sommige mensen lijken toch echt moeilijk te kunnen accepteren dat er gezinnen zijn die echt compleet zijn met 1 kind!
Over een relatie breuk of mijn partner die in de toekomst misschien toch nog een tweede kind wil ben ik heel makkelijk. Het is mijn lichaam, en ik kies er nu voor om deze operatie te ondergaan, samen met mijn huidige man. Samen staan we hier voor 200% achter. Mijn man weet ook dondersgoed dat deze operatie definitief is mbt het krijgen van kinderen. En mocht ik ooit een nieuwe partner krijgen, zal hij het moeten accepteren dat hij een vriendin heeft die geen kinderen meer kan krijgen. Kan hij dit niet accepteren, is hij geen goede partner voor mij!
Precies en knallende kopijn (wat op migraine lijkt) chagerijinige buien,depressie, overgangsklachten (zijn ook echt geen pretje) ik snap wel dat je graag van die pijn af wilt, maar als nu blijkt dat je een depressie hebt hierna is dat echt geen pretje blijf je dan je leven lang bij je houden. als ik dit zo lees wil jij heel graag je baarmoeder eruit hebben. maar hebt nog niet verder aan de nadelen gedacht (behalve die zware operatie)
ik kan het me wel voorstellen dat je zo gaat denken ik heb nu sinds 1 jaar die buikpijnen en het is zeker niet prettig 2 keer per maand stik ik ook van de buikpijn zeker 3 a 4 dagen en leuk is anders mij gaan ze nu in januari de eileiders en waarschijnlijk ook de eierstokken eruit halen omdat er geen andere optie is maar dat is wel heel wat anders dan meteen je baarmoeder eruit halen daar zou ik toch wel 2 keer over nadenken
Ieder lichaam is anders, en ik heb al genoeg verhalen van dames gelezen waarvan hun leven 200% is verbeterd na het verwijderen van hun baarmoeder. Er zullen zeker vrouwen zijn die er nare bijwerkingen aan over houden, maar die gok durf ik te nemen. Voor hetzelfde geld val ik onder de categorie waarvan hun leven verbeterd, en dan ben ik alleen maar blij. Van mijn huidige medicatie heb ik al meerdere opvliegers gehad, maar ik vind dit niet dusdanig erg dat ik hiervoor van de operatie afzie. Psychisch kan er wat gebeuren, maar hoeft niet. Maar dat kan dus ook bij het verwijderen van de eileiders en eierstokken. Als je overal de bijwerkingen serieus moet nemen, omdat het bij enkele voorkomt kan je nog geen paracetamolletje meer slikken. Ik denk hier misschien luchtig over, maar dat is mijn mening, en ik sta hier volledig achter.
Alsof je van tien jaar pijn hebben niet depressief kan raken?!? Chronische pijn is een belangrijke oorzaak van depressieve stoornissen. Als je niet in haar schoenen staat heb je makkelijk praten vanaf de zijlijn. @Vera ik wil je heel veel sterkte wensen met de operatie en ik vind dat je wel overkomt als iemand die er goed over heeft nagedacht.
Sorry maar als ze je eierstokken gaan verwijderen halen ze ook je baarmoeder weg hoor. Het kan niet anders. Verder vind ik dat jullie wel heel makkelijk oordelen over Vera. Ik weet zelf uit eigen ervaring wat het is om zoveel jaren pijn te hebben en in januari wordt bij mij ook de baarmoeder en eierstokken verwijderd. Ik denk er precies zo over als Vera. Al die jaren van pijn en ellende is dan over, je komt op een gegeven moment op een punt dat je niet meer kunt en als de artsen het ook het beste vinden dan is het zo. En over de kinderwens kan ik voor mezelf heel kort zijn, ik mag geen kinderen meer krijgen als ik dat zou willen.
Die klachten krijg je alleen als ze ook je eierstokken verwijderen en niet als ze alleen je baarmoeder verwijderen.
dan denk ik niet dat jij je goed hebt laten informeren eerlijk gezegd... ik heb er n lang en breed gesprek met mijn gynaecoloog over gehad en hebben het zelfs over ivf gehad mocht mijn baarmoeder wel blijven zitten (wat ook niet eens zeker is) maar bij mij is het geen vrije wil. dus zet iemand anders voor leugenaar neer aub
maar ja ik vind het onzin om hier over in discussie te gaan eerlijk gezegd aangezien iedereen toch met zijn/haar lichaam moet doen wat diegene wil
Nou rustig een beetje, ik zet je helemaal niet neer als leugenaar. Maar ik weet uit eigen ervaring wat het allemaal is. Als je nog IVF krijgt (wat ik ook gehad heb) dan halen ze niet je eierstokken weg. Die heb je dan toch echt nog nodig. Ik krijg de indruk dat JIJ je niet goed heb laten informeren. En dan nog iets, bij mij is het ook geen vrije wil. Vind het een beetje respectloos hoe je het hier nu neerzet, net of wij er gewoon maar even voor kiezen om de baarmoeder en eierstokken (in mijn geval) te laten verwijderen.
ik weet ook prima uit eigen ervaring wat het is en ook ik heb die buikpijnen en als je goed gelezen had zag je ook dat ik schrijf dat ik wel begrijp dat je daar gek van wordt want dat heb ik ook maar wat ik bedoel is dat ik persoonlijk bang ben dat na het verwijderen van de baarmoeder er vervangende klachten komen dus ik zou er zeker 2 keer over nadenken want de klachten die je kan krijgen ná het verwijderen van je baarmoeder zijn geen pretje maar ja ze was er al overuit dat ze die klachten voor lief neemt en het risico durft te lopen dus snap eigenlijk niet dat ik hier een discussie met jou voer jij hebt er jou mening over en ik de mijne ik weet wat mijn gynaecoloog gezegd heeft en jou gynaecoloog heeft jou waarschijnlijk anders ingeligd
Nou ik laat het hier bij, ik ga niet meer in discussie over iets wat voor mij een enorme ingreep is aankomende januari. Wat jij doet of gehoord heb is voor jou je keuze net zo goed als dat van mij. Maar 1 ding blijf ik bij, IVF zonder eierstokken is echt onmogelijk. Het gaat hier nu over Vera en ik weet dat zij dit ook niet over 1 nacht ijs heeft beslist.