Hoi allemaal, Ik wil even me verhaal kwijt Youri is al twee dagen aan het hoesten en verkouden. Vandaag moest hij voor de prik maar toen hij zijn bed uitkwam had hij 37.9 dus net de grens om geprikt te worden. Ik heb contact opgenomen met mijn huisarts om te vragen wat ik moest doen, zijn antwoord was gewoon gaan! Half uur later loopt de koorts op naar de 38.6 dus best snel in een half uur! weer gebeld en nu was het antwoord: Nee niet gaan! Jahh Duhhh dat snap ik zelf ook nog wel! Mijn vraag waar ik op moet letten! Nou de standaard dingen en goed de tempratuur in de gaten houden en zijn ademhaling! als ik het niet vertrouwde gewoon weer bellen! Nu dat was een half uur later, goed hoesten en zijn ademhaling veranderde naar kort ademig! Ik weer bellen en we mochten om 11.00 uur langs komen om toch even na te laten kijken! De arts riep ons binnen en zat echt zo naar Youri te kijken van: En ja wat komen jullie hier doen met hem, want hij is gewoon aan het spelen en maakt verder geen zieke indruk! Nou ik kan vertellen hij keek niet alleen zo hij zei het ook nog tegen ons Wij zeiden al dat als hij zelfs 40 graden koorts heeft hij nog volop speelt! naja wij kregen dus het verwijt dat we TE ongerust waren en dat het onzin was dat we er waren! Ja zegt en wat willen jullie nu dat ik doe JAAAAAA HEM NAKIJKEN VERDORRIE! Overal hoor je dat je voorzichtig moet zijn met die kleintjes en dan krijg je dit.....JE BENT EEN OVERBEZORGDE MOEDER Uiteindelijk heeft hij hem nagekeken en bleek hij toch slijm bij zijn longen te hebben, goed in de gaten houden dus en over een paar dagen moet het beter gaan! Ik kan julie vertellen de volgende keer.....BEL IK WEER
Proberen het ene oor in te laten gaan en het andere oor weer uit te laten gaan. Je heb groot gelijk, pas maar goed op je kindje!!
Ja ik snap je helemaal, want ik heb precies zo'n zoontje (bijna even oud trouwens). Al is hij vreselijk ziek, hij lacht altijd, hoe belabberd hij zich ook voelt. En ja dat vertekend helaas, een ander kind zou gaan zitten huilen misschien. Ik vind het ergens vreselijk dat hij niet gewoon ziek kan wezen bij de dokter, want op zo'n moment voel ik me bescheten door me eigen kind. Zo krijgt de dokter geen zieke indruk van je kind. Heel veel sterkte met je mannetje...
Ik vind het vreselijk irritant als artsen je het gevoel willen geven dat je een overbezorgd zeikmoedertje bent. Volg je intuïtie, jij kent je kind als geen ander. Beterschap voor de kleine. En inderdaad, gewoon weer bellen als er iets mocht zijn.
Ja soms kunnen artsen je echt het gevoel geven alsof je je aanstelt. Mijn zoontje is op de huisartsenpost naar huis gestuurd terwijl hij ruim 2,5 kg vocht vasthield. Was niet zo volgens hem, hij moest gewoon heel veel poep kwijt.. Plaste niet meer, had dikke oedeem ogen maar was niks aan de hand hoor.. En hij luisterde niet eens naar mij! Maar geloof mij luister naar je moedergevoel want dat heeft het toch eigenlijk altijd goed!
ja, bij je huisarts moet je je prettig voelen, wie weet waarvoor je in de toekomst nog naar de arts moet gaan of welke gênante vragen je moet stellen etc. Ik zou hem lekker inruilen! groetjes
Hier ook die ervaring maar dan meer bij de HAP. Ik durf al bijna niet meer te bellen als ik me zorgen maak, alleen omdat ze je afdoen als overbezorgde ouders. Als het bij mijn huisarts zou gebeuren zou ik ook idd wel een andere nemen hoor. Beterschap voor Youri! (mooie naam )
Ik sta ook bekend als een overbezorgde moeder bij onze huisarts. Gelukkig kan ik wel redelijk met hem in gesprek blijven en alle keren dat ik er kwam (wat echt niet zo vaak is hoor) bleek ik het bij het rechte eind te hebben (zoals een blaasontsteking wat het dus echt niet kon zijn hoor mw.) Blijf op je gevoel vertrouwen en ga met je ha in gesprek, vaak kom je dan een heel eind. Sterkte met je zoontje!
Wat een stomme opmerking zeg! Wij hebben opzich ook wel bij de huisarts gezeten en dat het meeviel, maar zijn reactie was juist dat je al ouder ook moet leren en dus niet altijd weet wat er is. Hij gaf juist een aantal huis-tuin-en-keukentrucjes om bijvoorbeeld te kijken of er een oorontsteking zat (aan de oren licht trekken, klinkt niet zo leuk...). Hij vond het dus heel normaal, en dat is wel zo prettig.
Bedankt allemaal voor jullie reactie's! Wat betreft de huisarts, we hadden een inval gister one eigen arts zou zoiets nooit hebben gezegd
ik voelde me ook zo stom toen ik vorig jaar vaak met ons meisje bij de huisarts zat. iedere keer vol in de longetjes en koorts. En ik hoorde iedere keer... dat hoort bij die kleintjes.. ze hebben vaak koorts.. blabla. En ik maar bezorgd zijn
Nja lekkere arts dan!!! Gelukkig niet jullie eigen ha. Hoe gaat het nu met je zoontje? Ik ben vorige week donderdag middag ook nog met mijn zoontje naar de ha geweest omdat hij hoestte benauwd was en koorts had. Bij de ha speelde hij ook volop. Mijn ha zei daar (gelukkig) niks van..hij zag het juist graag moest hem wel goed in de gaten houden en als ik het niet vertrouwde meteen weer bellen...helaas heeft hij die nacht toch in het zh doorgebracht omdat hij onwijs benauwd wakker werd rond 21 uur. Volgende keer gewoon wer bellen ja!
Een paar maanden geleden toen mijn kleintje 11 maanden was heb ik ook zoiets meegemaakt maar dat liep toch bijna heel slecht af. Op zondagmiddag begon Dominique met huilen en wilde ze niet meer drinken . Ze had 38 temp dus niet schokkend. Ik belde toch de huisartsenpost en kon meteen komen. De arts zei ze maakt geen zieke indruk en baby's huilen nou eenmaal. Ik zei dat Dominique vrijwel nooit huilt en me daarom zorgen maakte. We werden naar huis gestuurd met de melding dat we overbezorgt waren. Maandag ochtend heb ik mijn huisarts gebeld ( ik kreeg een vervanger ) . Ik kon meteen langs komen. Zij zei dat ze een zere keel had want deze was rood en moest haar maar een zetpil geven. Ik zei tegen haar dat ze vanaf zondag middag alleen maar aan het huilen en gillen was dus dat die rode keel daarvan kwam en dat ze nog steeds niet dronk. En dat ik wilde dat ze door werd gestuurd naar het ziekenhuis want dat ik voelde dat er iets mis was. Hetzelfde verhaal we werden naar huis gestuurd en waren te bezorgt. Dinsdag plaste Dominique ook niet meer ik heb water letterlijk door haar keel gespoeld om vocht binnen te krijgen. Weer de huisarts gebeld en die belde terug moest maar een zetpil geven. Woensdag ben ik binnen gelopen bij de huisarts terwijl ze met een patient bezig was. Ik zei je gaat haar nu doorsturen naar het ziekenhuis doe je dat niet dien ik een klacht in. Ze schreef een verwijzing en ik moest zelf maar bellen met de kinderarts. Toen ik belde met de kinderarts schrok die meteen en zei dat ik meteen moest komen. Dominique kreeg een echo van haar darmen want ze dacht dat ze een zware verstopping had. De arts die de echo maakte schrok zich wild van haar blaas. Haar blaas was zo vol dat ie elk moment kon knappen en dan was het einde verhaal. De kinderarts werd meteen geroepen en ze bleek een verstopte urinebuis te hebben. Ze hebben met een katheter de buis weer doorgeprikt en haar blaas geleegd . Vrijwel meteen nadat de blaas leeg was stopte Dominique met huilen en dronk ze de hele fles leeg. Ik heb de vervanger van mijn huisarts opgebeld en vertelde wat er was gebeurd en dat ik bijna mijn kindje kwijt was doordat ze me niet serieus nam. Ik zei je kunt beter 10 keer teveel naar een kindje kijken dan 1 keer te weinig. Zo zie je maar hoe een overbezorgde moeder ( en dat ben ik ook wel ) haar kindje bijna kwijt was doordat de artsen haar niet serieus namen. Ik heb geleerd op mijn strepen te staan en dat schijnt tegenwoordig te moeten
Jeetje wat een verhaal Proekie! Wat ontzettend goed dat je die verwijzing geeist hebt! Ik bel ook altijd als ik me zorgen maak, je kent je eigen kind toch het beste. Waar ik wel een beetje van 'baal' is dat mijn super overbezorgde buurvrouw echt om alles belt. Heeft haar dochter een beetje verhoging, belt ze direct de hap. Drinkt ze een dagje niet zo goed? Dezelfde dag staat ze nog bij de ha op de stoep. Laatst had het kind een beetje een pusoogje, belt ze alsnog de hap ipv even de volgende dag af te wachten Zo krijgen huisartsen ook het beeld van overbezorgde moeders
Jeetje Proekie, goed dat je niet op je bekkie bent gevallen. Wij zaten afgelopen week ook bij de HAP. Mijn dochter werd huilend wakker en stopte niet meer. Duidelijk iets aan de hand, want die huilt nooit zo hard en lang. Vermoede iets bij haar oortjes, want daar greep ze steeds naar. Zetpil erin en toen weer slapen. Na een uur weer krijssen van de pijn. Toen de HAP gebeld en die hoorde haar huilen. Kom maar langs zij ze. Door de autorit was dochter gekalmeerd en in de wachtkamer was genoeg afleiding. Ze leek zo niks meer te mankeren. Ik voelde me op dat ook wel een beetje een bezorgde moeder, maar ja...om nu heel de nacht met een krijssend kind te zitten, doe je ook niet. De dokter was heel aardig en zei dat de trommelvliezen naar binnen werden getrokken en dat dat veel pijn gaf. Hij gaf ons gelukkig niet het gevoel overbezorgde ouders te zijn.
lieve esthertje dan was jou ha een goede voor hier zeg. afgelopen nacht is ons zoontje opgenomen in het ziekenhuis, hij was al hele dag aan het hoesten en kortademig en lichte koorts. hij had een saturatie van 89 en dat moet eigenlijk minstens 93 of hoger zijn. en ook hij speelde ondanks dat hij zoveel moeite moet doen om te ademen vrolijk door. En ook vanmorgen op de kinderafdeling vertelde en speelde hij er vrolijk op los en hij is toch echt wel ziek hoor want heeft tijdens slapen zuurstof nodig. Ik vind dat ieder kind het op zijn eigen manier verwerkt en een ha die daar anders over denkt is een lul:x
@proekie ik ben nu een jaar kraamverzorgster en als ons 1ding geleerd word is het altijd te luisteren naar het moeder instinct want die heeft 9 van de 10 keer gelijk!! dus meid je hebt super goed gehandeld en idd goed op je strepen staan
Mag ik ook weer even klagen? Mijn zoon wilde vrijdag ineens niks meer eten terwijl hij normaal een supergoede eter is. Naja goed, het is een peuter dus kan wel eens he. Vrijdagnacht 2x overgegeven en diarree. Maar hij speelde lekker en was vrolijk alleen sliep hij niet meer. Met als gevolg dat hij oververmoeid was en de hele tijd aan zijn oren liep/loopt te frunniken. Maar dit kan ook van een oorontsteking zijn... hij is ook hartstikke verkouden. Temp is niet erg hoog, 37.7-38 dus beetje verhoging. Het hele weekend niks gegeten en weinig tot niet geslapen. Gisteravond klaagde hij over pijn bij zijn kies dus maar zetpil gegeven en vannacht redelijk geslapen, alleen tussen 2-4 wakker geweest. Maar heb dus toch maar de huisarts gebeld omdat ik wil uitsluiten dat hij oorontsteking of iets anders heeft. Zegt de assistente aan de telefoon na mijn verhaal gehoord te hebben, oh hij heeft oorontsteking want hij zit aan zijn oortjes en heeft koorts... ??? Dus ik helemaal verbaasd en kon nog net vragen of we niet langs hoefden te komen? Nee hoor dat hoef niet, ze zou wel even oordruppels voorschrijven en moet paracetamol geven... Dat is toch raar? Hoe kun je nou zo'n diagnose over de telefoon maken? Ik weet dat ik nu eigenlijk moet eisen om langs te komen zodat de dokter kan kijken maar ik durf niet meer te bellen erg he...
Dat vind ik helemaal belachelijk een assistente mag niet eens een diagnose stellen en zeker geen medicijnen voorschrijven en dan ook nog over de telefoon. Ik zou het echt niet pikken en gewoon bellen hoor. Ze zitten er voor jou daar worden ze voor betaald. Klinkt misschien hard maar als ze daar niet tegen kunnen hadden ze een ander vak moeten leren. Gewoon voor je zoontje opkomen hoor al bel je duizend keer als je het niet vertrouwd gewoon bellen.