Ik gedraag me zo niet, gelukkig maar, in mijn gedrag is alleen een mega slecht humeur te ontdekken. Maar ik heb echt zin om te gillen gooien, stampen, slaan...! AAAARRRGGGHHHHH Vermoeiend hoor! Niks is naar mijn tevredenheid. De Kerstboom opzetten is een waar drama. Maagzuur slaat weer in alle heftigheid toe, gewoon omdat (denk ik toch) me zo aan het opnaaien ben. GRRRRRR En tegelijk zitten de tranen héél hoog! Ik haat die stomme hormonen! Pfff, nog drie weken te gaan en nog één dagje werken morgen. Das tenminste iets positiefs... Een grauw en een snauw van Dottie
ik wou net zo'n onderwerp starten en vragen of er meiden zijn die zich erin herkennen............je bent me net voor.........hahaha. kan ook helemaal niets meer hebben!Om minste geringste spring ik uit mijn vel en kan echt om alles janken! Zal de vermoeidheid wel zijn die toeslaat! Merk dat nu alles echt zwaar word, heb ook een dochter rondlopen van anderhalf.
ow herkenbaar zeker vandaag 38 weken en pfffff de spannig en nesteldrang alles slaat toe je moet je zelf toch bezig houden en maar hopen dat morgen de gyn zegt, na het toucheren kom donderdag maar voor het inleiden, maandag had ik 1 centimeter omsluiting en een matig verstreken en matige baarmoedemond zoals hij het zei...... we duimen voor morgen pfff want heb hier nog 2 kids van 1jaar en 2 en half jaar die houden je ook wel bezig best vermoeiend met zon dikke buik......
Ik werd van de week boos op mijn man omdat 'ie de vorken niet recht genoeg in de la had gelegd... Zijn (wijze) reactie was: het wordt tijd dat dat kind eruit komt...
Sorry maar moest hier hard om lachen!!! Heerlijk die hormonen Je hebt lang doorgewerkt als je nu 37 weken bent, petje af!!! Ben nog niet zover dat ik het helemaal niet meer zie zitten maar probeer de boel niet te veel op te kroppen; af en toe even razen tegen vriendlief met het boek van Kluun in de hand.... heerlijk!!! Gelukkig kan hij er hard om lachen, probeert het tot nu toe vaak zelfs op te jutten door me op de kast te jagen. Dat pleziertje begin ik hem steeds meer te gunnen
Ik ben "gelukkig" niet alleen. Pff de stomste dingen laten mij gewoon ontploffen. En ik denk dat ze op mijn werk ook wel blij zijn dat ik in verlof ga. De laatste dagen ben ik écht niet te genieten. En het ergste is dat er nog iemand in verlof is. Dus heb ik nog extra hard moeten werken de laatste dagen, ipv rustig uit te bollen... Ook niet bevorderlijk voor het humeur. Manlief moest het vandaag ontgelden omdat hij de verkeerde kerstlampjes gekocht had. En gisteren was hij de er de fout van dat we geen mooie kerstversiering hadden...
Oh ja!! Hier ook een periode achter de rug met alleeeeeeen maar janken en boos worden om vanalles en vooral om helemaal niets! Nu is dat gelukkig wat erger, want ik werd er zelf helemaal gek van.... Manlief kan er gelukkig wel om lachen en zegt dan gewoon: "ach schatje, dat zijn gewoon de hormonen, komt wel weer goed als het kindje er is."Waarop ik dan kat: "nou, dat hoop ik echt voor je, anders zou ik wel eens een heel stuk minder leuk kunnen zijn dan voor de zwangerschap"
Ik ben inmiddels bevallen en achteraf gezien had ik ONWIJS veel last van mijn hormonen Jeetje, ik was zo agressief en assertief, niet normaal! Automobilisten waren allemaal eikels en trutten en hadden stuk voor stuk hun rijbewijs bij een pakje boter gekregen. Tegen mijn vriend zei ik dat als mijn schoonmoeder nog ÉÉN keer zo'n rotopmerking maakte, ze de wind van voren zou krijgen (dat voelde ze aan kennelijk, want ze bleef koest ) Collega's werkten niet hard genoeg naar mijn idee en mijn vriend moest opflikkeren omdat ik de was niet meer normaal in de machine kon doen :x "Nee hoor, helemaal geen last van de hormonen" ja ja
Ik ben nog maar 8 weken zwanger en ik voel me al dik 2 weken zwaar agressief, depri, moe en mn vriend irriteerd me zwaar Ik hoop echt dat het na 3 maanden minder is want ik heb nog helemaal niet kunnen genieten van het zwanger zijn. Sterkte alle meiden met dit probleem!
hier ook iemand die zich net zo voelt het liefste snauw ik iedereen af.....en ik ben nogmaar 11 weken dus laat staan hoe het op het einde gaat (was in de zwangerschap van dylan ook zo heftig)
Ik heb er meer last van op het einde als in het begin... Maar dat zal ieder voor zich zijn. Allemaal veel sterkte in ieder geval!