Hallo, ik loop de laatste week eigenlijk tegen onbegrip van mijn collega's op en dat moet ik even kwijt. Ik heb 3 collega's met wie ik samenwerk. We werken verschillende dagen en een verschillend aantal uren. Al in het begin van mijn zwangerschap heb ik aangegeven dat ik van de 32 uur die ik nu werk er straks na de kraamtijd maar 18 terug wil komen en ik heb aangegeven op welke dagen ik oppas kan regelen. Dit is lange tijd geen issue geweest, het was akkoord. Nu (10 weken voordat ik met verlof zal gaan) wordt ineens alles herzien en stuit ik tegen onbegrip op terwijl mijn kindje er nog niet eens is! Ik heb een grote concessie gedaan om alsnog mijn werkdagen om te gooien om mijn baas tegemoet te komen en nu komen er steeds vragen als: "ja maar wat als wij ziek zijn, kun je dan wel komen werken?", "je zorgt toch wel voor een netwerk van mensen om je heen he, die je baby kunnen verzorgen als je moet overwerken"? (net of ik de eerste de beste persoon mijn kind ga toevertrouwen..... :x )"We kunnen toch wel een beroep op je doen op andere dagen dan je werkdagen als er iemand op vakantie gaat"? Mijn hoofd staat werkelijk niet naar dit soort vragen. Ik ben blij als ik straks even niet aan werk hoef te denken en als mijn kindje geboren is, gaat hij/zij voor! Ik kan toch nu nog niet inschatten hoe het allemaal zal lopen? Mijn collega's verwachten van mij dat ik straks dezelfde flexibiliteit heb als ik nu heb, maar dat is toch onredelijk? Ik ben niet het typje dat de kantjes er vanaf loopt, maar ik ga straks 100% voor mijn kind. Zie ik het nu allemaal scherp of zijn mijn hormonen op hol geslagen en zie ik het echt niet helder meer? Maken jullie dit soort dingen ook mee? Mijn zin om te werken is door lichamelijk ongemak al gedaald, maar als iedereen zich met mij gaat lopen bemoeien op een negatieve manier dan wordt het er niet echt beter op....... pfff dat lucht op! x Beesje
Nou lekkere collega's heb jij. Heb je al je dagen weer geruild. Maar ik begrijp niet waarom perse JIJ moet werken als 1 van hun ziek wordt, is er niet een andere collega. Bij ons geldt dat parttimers niet verplicht kunnen worden om andere dagen te werken tenzij zij het niet erg vinden. Het is geen vrije dag het is een niet werken dag. Ik zal het maar goed uitleggen dat je als het echt echt moet misschien oppas kan regelen maar anders niet.
Hoi Beesje, Ja inderdaad leuke collega's, die nu al aan je zitten te trekken. Ik zou me er niet te druk om maken, maar maak je standpunt ff heel duidelijk, wat denken ze wel niet zeg. Jouw leventje is straks heel anders met de kleine en die zal dan inderdaad veel belangrijker zijn dan werk. Laat niet te veel me je sollen zal ik zeggen. En waarom zou je inderdaad perse moeten invallen, je bent toch niet de enige daaro! Ik zou het echt niet pikken hoor. Sterkte ermee. Groetjes Dapi
Hoi Beestje, Ik kan jou heel goed begrijpen dat je een beetje boos bent op je collega's. Kan het misschien zo zijn dat jij voor jou zwangerschap flexibel was? Ze kunnen nu denken dat jij dat na jou bevalling zou blijven doen. Denk wel dat ze ook moeten na denken dat jou leven dadelijk drastisch veranderd dus zou je ook niet meer flexobel kunnen zijn. Maak nu duidelijk wat wel en niet zou kunnen na jou verlof en laat het misschien vast zetten. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Groetjes
Met mijn antwoord ga je niet blij zijn hoor, dus ik waarschuw maar even. bij mijn bedrijf zijn ze nog wat extremer. Ze zeggen bij ons : Een kind is een eigen keuze , omdat jij een kindje krijgt moeten jouw collega's die geen kinderen hebben flexibeler worden. dat is niet eerlijk. Natuurlijk vragen ze te veel van je want je hebt afgesproken dagen die je gaat werken, en daar horen ze zich aan te houden. Maar ze zien de bui al hangen en willen gewoon dat je de oude werkneemster blijft, en dat kan ik me vanuit hun gezichtspunt ook wel voorstellen. Heb je geen partner die voor jullie kind zorgt ? Want dat kan ik begrijpen dat overwerk niet meer mogelijk is. Maar anders kun je toch best incidenteel overwerken ? Het is voor je bedrijf al heel wat dat je 18 uur mag gaan werken ( bij ons mag je niet minder dan 32, en dat vind ik terecht ... gezien de sector en functie). is je bedrijf klein? Bij een klein bedrijf moet al het werk wat jij nu flexibel deed opeens door de rest opgevangen worden. Ik zeg niet dat ze gelijk hebben hoor ( dat hebben ze nml niet, hadden ze maar niet akkoord moeten gaan met 18 uur), maar ik kan me er wel wat bij voorstellen. Het is dus voor jou de vraag hoe leuk het daar is ( hoe goed het verdient etc etc) en wat je er voor over hebt om daar te blijven werken. zij gaan denk ik niet veranderen, dus of je moet op je strepen blijven staan, met een minder fijne werksfeer tot gevolg, of je gaat met ze mee en werkt zo af en toe wat extra, of je gata op zoek naar ene plek waar je makkelijker weinig uren kan maken. Maar dat is maar mijn mening en een reactie op een kort berrichtje, ik ken natuurlijk maar een heel klein stukje van de situatie. Hel veel succes gewenst
Bij mijn weten: als je de goedkeuring hebt gekregen om minder uren te gaan werken na je bevalling, kunnen ze je niet verplichten meer uren te gaan werken wanneer het hun best uitkomt. Bij je standpunt blijven en iet op je kop laten zitten meis
Ehm, maar als ik het goed lees werken jouw collega's ook niet full-time. Kan je hen ook bellen als er zieken zijn? Wat wannabe schrijft is in een aantal bedrijven blijkbaar zo, helaas, maar dat zou voor jou niet hoeven gelden, als er blijkbaar meer mensen parttime werken....dan is het een algemeen geaccepteerd fenomeen!
Volgens mij is het zo dat iedere werkgever moet toestemmen in minder werken als je dat wilt, tenzij ze kunnen aantonen dat dat schade toebrengt aan het bedrijf... ik zou het even navragen als ik jou was. maar los daarvan, lekker zo, tijdens je zwangerschap. ik kan me voorstellen dat je je daar nu niet mee bezig wilt houden! groetjes, Marieke
Als ze al accoord zijn gegaan met een 18 uurs contract, kunnen ze daar niet op terugkomen.Dan hadden ze dat erder moeten aangvn. Ik vind wel, een stukjee flexibel zijn, mag wel worden verwacht maar binnen reedelijke normen. Ik heb ook een klein contract maar wegens tekorten wrk ik ook meer, alleen wordt ik daartoe nooit verplicht, het gaat gewoon in overleg. Het ligt natuurlijk geheel aan je thuissituatie. Ik ben ook in de gelegenheid om flexibelel te zijn, geen oppasproblemen. Ik werk altijd als mijn man thuis is, we verdelen het gewoon. Maar je moet je nu niet druk maken, eerst met verlof en genieten van je kindje.
Dat wil ik ook nog wel even zeggen. Dat je nu wel wat anders aan je hoofd hebt dan collega's die zeuren. Ik heb geprobeerd het van hun kant te laten zien, omdat ik die kant ook ken. ik wil niet verkeerd overkomen. Natuurlijk moeten ze rekening met je houden....en zit je hier niet op te wachten.
Hier ben ik het helemaal mee eens, hele goeie opmerking! Je moet je dagen even zwart op wit vast laten leggen, zodat daar straks geen gedonder over komt. En inderdaad, is er iemand ziek of op vakantie, dat is niet jouw probleem en ze mogen heyt zeker niet jouw probleem maken of jou in die hoek gaan drukken dat jij je geroepen voelt het maar op te lossen. Als jij die uren wilt werken, dan is het een ander verhaal, maar ze mogen jou niet verplichten. Laten ze anders iemand erbij aan nemen voor die 18 uur!
Een heel vervelende situatie voor jou, absoluut. Maar de andere kant heb ik ook al heel erg vaak in gezeten, en dan vond ik het ook altijd vervelend. Het is tegenwoordig zo moeilijk om het aan alle kanten goed te doen...vind het pittig hoor! En ik heb echt respect voor alle moeders die erbij blijven werken.
Probeer duidelijk voor jezelf vast te stellen wat je wel en niet kan/wil. Ik heb hetzelfde probleem gehad, daar ik ver van familie af woon en nog geen echte kennissen heb had ik ook geen alternatief voor oppas. Echter bij mij was het (achteraf) een manier om van me af te komen. Lekker moeilijk doen zodat je het erop kunt gooien dat de werksfeer enorm verstoord is! Echt waar het gebeurd nogsteeds dat je omwille van zwangerschap de laan op gestuurd wordt zelfs na 5 jaar vast dienst verband zonder enige negatief gestemde gesprekken! Probeer hierdoor het verleden van je firma uit te zoeken of dit al eens eerder gebeurd is. (Dit was bij ons wel het geval!) En probeer uit te zoeken of je evt. toch alternatieve oppas kan regelen als je daar dolgraag wil blijven! Ik snap dat het kind voorop komt! Maar dit soort extra stress is echt niet fijn en wenselijk! Veel sterkte.
Hallo meiden, bedankt voor jullie reacties! Ik dacht even dat ik maar een zeur was, maar er blijkt toch wel iets van waarheid in mijn verhaal te zitten. Ik wil ook zeggen dat ik blij ben met de reacties van jullie die me de andere kant van het verhaal laten zien: mijn collega's zijn bang dat ik idd niet meer diegene ben die ik nu kan zijn: ik val in wanneer dat nodig is en zeur daar nooit over. Straks zal dat waarschijnlijk wel eens een probleem worden. Ik vind het op dit moment gewoon moeilijk om iets over de situatie te zeggen, want ik weet niet hoe het gaat lopen met het kindje zelf en met de oppas. Maar ik zal mijn best doen om alles zo goed mogelijk te laten verlopen zodat iedereen tevreden naar zijn/haar werk kan. Het zal wel loslopen.... X Beesje
Heel veel suc6 Beesje. Met een positieve instelling komt het zeker op zijn pootjes terecht. Hoe dan ook! Suc6