hallo meiden k heb plots een hele grote angst, en dat s dan k bang ben dit kindje te verliezen, ben al 30 wk zwanger. als k haar een uurtje niet gevoeld heb schiet k al in paniek . k weet niet waar dit gevoel in een keer vandaan komt, k durf niet eens aan een baby kamer te beginnen of spulletjes aan te schaffen. hebben meer aanstaande moeders dit meegemaakt, want k wordt hier letterlijk gek van. gr een bange kreeft
Hoi kreeft, Ik moet zeggen dat ik mijn hele zwangerschap nuchter ben geweest en angstvrij. Zelfs de eerste 3 maanden. Heb mij nooit ergens druk over gemaakt. Ik merk nu wel dat ik mij ook anders begin te voelen en mij vooral over de bevalling druk begin te maken, dit is echt niks voor mij! Ik ben inmiddels bijna 29 weken zwanger en ik vermoed zelf dat dit met de hormonen te maken hebben. Anders zou ik het ook echt niet weten! Heb je misschien ook andere dingen om je heen waar je je zorgen over maakt buiten de zwangerschap om? Misschien dat het je teveel wordt? Ik werk nu zelf vrij weinig, alleen is mijn vriend erg druk. Normaal maakte ik daar ook niet zoveel zorgen om, maar afgelopen week voelde ik mij er ineens helemaal alleen voor staan. Groetjes!
k weet wel dat de gyn tegen me zei, na de 20 wk echo van K KAN JE NIET GARANDEREN DAT ALLES GOED BLIJFT GAAN en daar ben k wel toen heel erg van geschrokken. en heb in jan vorig jaar wel een mk gehad met 7 wk. dus mischien spelen die 2 dingens een rol, of s het echt door die hormoontjes. maar k hoop echt van harte dat k dit gevoel weg gaat. gr kreeft
De kans dat het verkeerd gaat is echt heel klein. Maar inderdaad niks is in het leven zeker. Maar als je realistisch denkt is de kans echt heel erg klein. Probeer het toch van je af te zetten want nu nog 10 weken in angst leven is ook niet goed.
Hey meid, Elke zwangere heeft daar 'last' van die onzekerheid en angst. Want niemand kan je echt garanderen dat het goed gaat. Je moet echt je lichaam vertrouwen en je kleintje. En dat je je kleintje niet de hele tijd voelt is in die periode echt niet erg. Ga dan even rustig plat liggen en leg beide handen op je buik. Vroeg of laat geeft hij of zij vast wel een reactie.Want hoe meer jij in de stress gaat zitten hoe meer 'last' je kleintje daar van heeft. En anders bel je verloskundige of gyn even op die begrijpen je echt wel. Heel veel sterkte en ik hoop dat je straks lekker je kleintje in je armen mag sluiten!! Liefs Marlou