wie kan mij wat vertellen over de eerste weeën die ze voelde bij een eerste zwangerschap en hoe zij ze ervaarde?
De eerste oefenweeen waren bij mij al vrij heftig. Vanaf de eerste echte wee tot de laatste perswee heeft bij mij 4 dagen geduurd. Ik kan niet echt omschrijven hoe een wee voelt. Het enige woord dat toendertijd in mijn hoofd opkwam was 'venijnig'.
De eerste weeen wist ik niet dat het inderdaad weeen waren maar hoe langer ze aanhielden hoe heftiger het werd, de eerste paar uur waren goed uit te houden maar op een gegeven moment kon ik niet meer helder nadenken.... ze werden zo heftig dat je ze door je hele lichaam voelt dus niet alleen in je buik, tja het gevoel is eigenlijk niet uit te leggen je wil alleen dat het ophoud , de persweeen vond ik helemaal niet erg want dan weet je dat het snel gebeurd is
Ja, dat had ik ook. Ik vond de gewone weeen erger dan de persweeen. Niet alleen omdat je dan weet dat het bijna voorbij is, maar ik vond ze ook veel en veel minder pijn doen.
Ik heb helemaal geen voor-weeen gehad. Ik ben ingeleid in het ziekenhuis omdat ik 2 weken 'overtijd' was. Ze hebben mijn vliezen gebroken en toen zijn de weeen toch nog spontaan begonnen... ik liep al 2 weken met 3 cm. ontsluiting waarvan ik overigens niets gemerkt heb. (ja, hele, maar dan ook hele lichte weeen, die ik omschrijf als lichte menstruatiekrampen die iets langer aanhielden maar vrij onregelmatig waren) Het begon vrij rustig maar werd al snel heftiger ik had dan ook binnen een paar uur volledige ontsluiting. En tja, hoe omschrijf je een wee.... moeilijk... in tegenstelling tot de vorige twee vond ik de persweeen wel vrij heftig, vooral de overschakeling van gewone wee naar perswee, dat vond ik best even schrikken, eigenlijk! De bevalling is eigenlijk ook in een roes gegaan, ik was namelijk helemaal uitgeput en in mezelf gekeerd. Groetjes Niki
Hier was het eerst net of ik buikkramp kreeg...toen het heftiger werd kreeg ik rugpijn en "kramp" in de bovenbenen. Achteraf bleek dat ik zowel buik, been, als rugweeën te hebben...Ik vond het net voelen als hele erge buikkramp die op kwam zetten en weer afzakte...
Hoi, Nou bij mij waren het net als menstruatiekrampjes en waren te voelen vooral in mijn rug, maar wel dus van komen en gaan. Toen ik wakker werd was wel gelijk van dit zijn weeen. Heb geen pijnlijke weeen gehad en waggelde ook zo door de kamer heen tot het moment de vk was en mij ging toucheren en zei...dat ik al 8 cm ontsluiting had. Is bij iedereen weer verschillend dus, geen 1 bevalling is gelijk! Groetjes Anna
Ik heb weeen gehad die te omschrijven zijn als harde buiken: samentrekken/aanspannen van de buik (net alsof de buik vanuit zichzelf buikspieroefeningen doet). Het was vrij heftig en intensief, maar ik heb het niet als pijnlijk ervaren. Ik heb overigens gelukkig geen beenweeen of rugweeen gehad. We had ik last van trillende benen. De persweeen waren heftiger, en wel pijnlijk. tegen de tijd dat ik volledige ontsluting had, begon ik pijn te krijgen. Toen mocht ik persen (wat ondanks de pijn toch als een opluchting voelde) en na 2 keer was ze er al, dus dat duurde maar zo kort.
Ik had vanaf de 37 weken al echt flinke weeen (weet ik achteraf) 2 uur lang om de 10 minuten echt een flinke tijd echt een flinke buikkramp, even concentreren zuchten en dan weer weg. Toen ik met 42 weken en 2 dagen ingeleid werd toen dacht ik pfoe hee dus ik heb me niet aangesteld dat waren gewoon echte weeen Maar goed toen kwamen de rugweeen, die zijn onbeschrijfelijk, wat mij betreft dan, wat een vreselijke pijn zeg, ben blij dat ze de ruggeprik uitgevonden hebben.. zelf met de ruggeprik voelde ik mijn weeen nog trouwens. De persweeen heb ik geen slecht woord voor, heeeerlijk dat kind eruit werken, was ook in "maar" 24 minuten gebeurd geen probleem na alle "ellende" (heb ik je al afgeschrikt )
Gek genoeg kijk ik er naar uit. Niet om echt de pijn te hebben, want dat lijkt me verschrikkelijk, Maar om ook de ervaring te hebben hoe het is om te bevallen, hoe weeen voelen enz...
IK vind het niet gek dat je er naar uitkijkt hoor, dat heb ik ook, het mag wel komen zeg ik steeds, maar goed dat heb je zelf toch niet in de hand, heb ook al steeds voorweeen, menstruatiekramp, en harde buiken, dus zet maar door, dan kunnen we ons wondertje verwelkomen!
Ook ik kijk naar de bevalling uit! 8) naar de pijn natuurlijk liever niet,maar ik weet dat dat er nu eenmaal bijhoord,dus dat neem ik er dan maar graag bij...na die 6 jaar wachten en alle behandelingen en onderzoeken..heb ik dat er wel voor over,het is het wachten tot nu toe al waard geweest! Dinsdag moest ik naar de gyn.en toen ik zat te wachten kwamen er 2 vrouwen met een vaart voorbij sjezen,1 daarvan zat in een rolstoel en die had zeeeeer heftige weeen volgens mij,want ze was flink aan het huilen ,en toen moest ik toch wel ff slikken,m'n moeder zag dat en zei lachend..nu kun je niet meer terug schat,dit ga jij ook meemaken.... Ik heb wel sinds dinsdagavond heel afentoe wat voorweeen en ons binkie ligt wel al flink ingedaald, dus kom maar op!
ik ben afgelopen zondag bevallen,en ik werd snachts om 3 uur wakker met hele erge buikpijn en toen ging ik naar de wc toe en zag ik dat ik roze met bloed verloor..toen werden het echt weeen en om half 4 hebben we de verloskundige gebeld en die kwam toen gelijk en toen had ik al 5 cm ontsluiting. de weeen waren heel heftig en erg pijnlijk,ik ging over de bank hangen van de pijn..op een gegeven moment voelde ik persdrang en toen mocht ik gaan persen en in totaal had ik na 4 en een half uur mijn kleine uk in de armen. ik ben verder niet gescheurd of ingeknipt,dus ik wil je advisreren om pereriumolie van weleda te gebruiken dat kan het scheuren tegen gaan..bij mij heeft t in ieder geval goed geholpen. succes meid met de bevalling..het valt niet mee!
Ik ervaarde de weeen als kramp in mijn buik/rug. Dat zei ik ook tegen mijn moeder, die keek vervolgens op de klok en zei ineens: kind jij hebt geen kramp, jij hebt weeen! De persweeen, dat was een ongelooflijk gevoel..... Was ze eerst nog aan het wegpuffen, maar kwam al snel tot de conclusie dat dat niet wilde , had ook gelijk een enorme drang om te poepen (zo voelde het tenminste). Mijn zus zei het al, en zo voelde het ook: toen ik mocht persen was het echt een opluchting! Veel succes! Liefs Petra
Nou hier nog iemand die niet meer kan wachten! Hoop elke nacht wakker te worden met weeen, maar helaas. Nouja goed zit natuurlijk ook niet op de pijn te wachten, maar ik ben het helemaal zat nu. Fijn om even de ervaringen van andere te lezen.
Hier mog een die niet kan wachten. Ik hoop ook dat ik snel zal bevallen want ik ben nu echt heel benieuwd naar de baby! liefs caroline
Nog eentje die niet kan wachten. Het mag van mij nu wel komen. Hoe langer het duurt hoe angstiger ik word voor de bevalling, terwijl mijn eerste bevalling me 100% is meegevallen.
Ik kan enkel zeggen dat ik meer pijn en last heb gehad van de voorweeën dan van de bevallings- ontsluitings- en persweeën. Ook deze keer zijn de harde buiken allesbehalve prettig. Bij elke vrouw voelen de weeën verschillend aan, je hebt vrouwen die er losdoor slapen en dan zijn er vrouwen die gillen bij de minste wee. (ik behoor tot degene die er losdoor slapen)
Ik had alleen maar rugweeën..en dat was echt geen pretje..was helemaal van de wereld..was alleen met me eigen bezig. Rugweeën zijn super moeilijk om weg te zuchten. De persweeën vond ik heerlijk...