Ik erger me dood aan de moeder van mijn vriend! Ze komt 1x per maand langs bij ons sinds de kleine geboren is (nu 6 maanden oud). En zelfs dat vind ik al energievretend. Ze blijft vaak de hele dag plakken :x Ze bepaalt ook altijd zelf wanneer ze komt en dan moet ik maar de leuke schoondochter spelen die thuis voor haar klaar staat. Ook de schuld van mijn vriend want i.p.v. dat hij zegt: 'Goh, is het goed dat mijn ma volgend weekend langskomt?', zegt hij 'Mijn ma komt volgend weekend langs'. Ik heb hem al eerder gezegd dat ik er ook graag inspraak in wil hebben! Hij hoeft op deze manier ook niet te verwachten dat ik de hele dag thuis blijf zitten met de kleine, wachtend op zijn moeder.. Maargoed, ze komt gelukkig maar 1x per maand. A.s. zondag komt ze weer langs. De vorige keer dat ze hier was pakte ze mijn dochtertje CONTINU uit mijn handen...de hele tijd!!! Van 15.00 uur tot 23 uur! Mijn dochtertje raakte daar zoooo overprikkeld van. Op een gegeven moment (tegen het einde van de avond) begon ze te huilen op de schoot van mijn schoonmoeder. Ik pak haar dus van haar af, mijn dochtertje werd meteen stil. Wat doet dat mens?! Ze pakt haar weer van me af!!! Mijn dochtertje weer huilen, ik pak haar weer...is ze weer stil.. mijn schoonmoeder pakt haar WEER af. En zo ging het maar door.. Geef ik borstvoeding, staat ze bij wijze over mij heen gebukt! Halloooo mag ik even! Kan niet eens rustig in alle rust de borst geven! Loop ik met de kleine even naar de slaapkamer.. Wie loopt er achter mijn kont aan?? Juist! Mijn schoonmoeder. Ik heb er niks van gezegd de hele avond. Rond 22 uur heb ik mezelf teruggetrokken in mijn slaapkamer, inclusief dochtertje. Met de deur dicht!! Ik was letterlijk gesloopt aan de eind van de avond. Mijn dochtertje ook! Die was echt onrustig. Mijn vriend heb ik duidelijk gemaakt dat ik dit niet op prijs stel... En dat ik heb gewacht tot HIJ er iets van zou zeggen... Want je weet het.. zeg ik er wat van, dan ben ik de bitch Eigenlijk ben ik boos op mezelf... HET IS MIJN KIND!!! Ik hoor mijn mond open te trekken als mij iets niet bevalt.. ook al is het tegen zijn moeder! Ze komt zondag dus. Nou, ik ga niet de hele dag thuis blijven met de kleine. Anders ga ik me zo irriteren aan mijn schoonmoeder. Ik heb me wel voorgenomen dat ik niet meer zo aardig blijf als ze weer zo onrespectvol doet. Want continu een kind uit de armen van een moeder trekken vind ik niet getuigen van veel respect voor de moeder! Grrrr, ik baal van haar! Hoe gaan jullie met zo een situatie om? En wat zijn de reacties dan? (p.s. ik ben niet bang om ruzie te krijgen met haar ofzo, boeit me niet. Zou het alleen lullig vinden voor mijn vriend, maar ik heb tot nu toe genoeg geslikt).
jeetje he wat een vervelende situatie probeer het rustig te bespreken met haar en je vriend. desnoods eerst met je vriend kijken wat hij ervan vind. en als je gaat voeden ga dan met je dochter naar de slaapkamer met de deur op slot. moeilijk situatie, gelukkig heb ik dit niet meegemaakt, maar kan me voorstellen dat dit erg vervelend en druk is voor jullie. succes
Nou, zo te lezen heb je inderdaad als genoeg geslikt! Ik zou er van te voren goed met mijn man over praten dat ik dit echt niet nog een keer wil en dat ik het fijn zou vinden als hij er wat van zou zeggen. Tja, en als dat niet werkt (schoonmoeder luistert niet of man wil er niets van zeggen) dan maar een bitch! Succes zondag!
Ja precies... Ik ben iemand die vrij veel slikt.. maar als het genoeg is geweest dan komt het er bij mij explosief uit, zeg maar... Ja, pfff. Dan maar een bitch zijn. Maar wel een bitch die om haar kind geeft!
Ik begrijp je helemaal! Ik denk dat ik me van te voren zou voornemen dat je kind alleen in haar armen of op schoot terechtkomt als JIJ dat wil. Dus niks geen uit de armen trekken. Dan maar niet populair. Onze zoon reageerde ook altijd heel slecht op dat gewissel van arm tot arm, en als het te gek werd bleef hij alleen maar bij mij, lange gezichten of niet. Je kind gaat altijd voor!! Sterkte zondag, ik hoop dat het meevalt...
Ik begrijp dat dit tot nog toe niet is besproken met je schoonmoeder? Dat zou ik toch doen, zij kan immers niet ruiken wat voor jullie wel en niet prettig is. Is idd wel verstandig dat je vriend dingen aangeeft, en dat jullie 1 lijn trekken, dus dat dingen die jij echt echt vervelend vindt, dat hij dan -los van of hij dat ook zo ervaart- dat ook uitspreekt naar zijn moeder. Verder zou ik op momenten dat ze m'n kind uit m'n handen trekt, daar echt wel wat van zeggen. Gewoon even benoemen van: Ze is moe, ik houd haar bij me, want anders slaapt ze vannacht niet meer/wordt ze helemaal overprikkeld. Overigens vraag ik me nog af waarom je kleintje uberhaupt tot 22 uur beneden is? Je kunt haar op een gegeven moment toch ook op bed leggen? Zo rond 19-20? En wat betreft voeden boven: is misschien wel handig om even te benoemen voor je de kamer uitwandelt, dat je even boven gaat voeden en straks weer beneden bent. (En als dat niet duidelijk genoeg is, er even expliciet bij dat oma beneden mag wachten). Al met al: het klinkt mij in de oren alsof jij je frustraties opspaart en ze niet uitspreekt en dat is in geen geval handig! Gewoon uitspreken dus
Jeetje wat een vervelende situatie zeg. Je moet gewoon voor jezelf opkomen hoor, en er gewoon met haar over hebben. Mijn schoonmoeder woont hier in de buurt, ze kwam onderhand iedere dag hier over de vloer. Ze is natuurlijk van harte welkom, maar iedere dag vindt ik erg veel. En dan ook nog onaangekondigd. Het ging zelfs zover dat ze de sleutel van ons huis meenam en gewoon maar binnen kwam lopen wanneer het haar uitkomt. Ik heb er met haar rustig over gepraat en gezegt dat ik daar niet van gediend ben. Nou komt ze in iedergeval niet meer met de sleutel binnen, en ze komt niet meer iedere dag hier over de vloer. En ze was ook helemaal niet gekwetst. Misschien ook een idee om even een gesprekje te hebben met jou schoonmoeder?
Hoi meiden, thanks! @ Rozemarijke, je hebt gelijk, hoor. Ik spaar alle frustratie op waardoor ik elke keer zo tegen haar bezoek op zie! Ik kan wel tegen haar zeggen hoe ik erover denk als ze weer mijn kind uit mijn handen trekt, maar er is hier ook sprake van een taalbarriere. Haar NL is niet zo vloeiend. Ze begrijpt het wel, maar ik vraag me af of mijn verhaal bij haar niet 'anders' overkomt. Daarom heb ik mijn vriend gevraagd er iets van te zeggen als het weer gebeurt. Maargoed, hij zal er minder snel iets van zeggen omdat het zijn eigen moeder betreft. Mijn schoonmoeder kan het misschien niet ruiken wanneer het mij teveel wordt, maar ze heeft toch geen kleppen voor haar ogen en oren, denk ik dan.... Ze zag overduidelijk dat mijn kind steeds huilde bij haar schoot en toch pakte ze haar elke keer van me af. Dat zou ik dus zelf nooit doen! Maarja, het is wel typerend voor haar!!!
Ik ben gelukkig gezegend met superlieve schoonouders (die ook wel op zn tijd eventjes bijgestuurd moeten worden ) maar ik zie het probleem niet zo heel goed. Ik zou blij zijn dat oma een band probeerd op te bouwen die ene keer per maand
Zolang je schoonmoeder niet weet hoe jij erover denkt zal ze dit blijven doen want ze heeft blijkbaar niet door dat jij dit niet leuk vind. Misschien toch er met haar over praten. Is waarschijnlijk geen makkelijk gesprek maar zo ben jij wel je frustraties kwijt. En als zij het weet hoe jij er over denkt dat kan ze zich misschien aanpassen. Waarschijnlijk komt het voort uit haar enthousiasme omdat ze de kleine maar 1x per maand ziet. Maar ja haar entousiasme slaat door naar bemoeizuchtigheid en dat zal je schoonmoeder toch moeten horen van 1 van jullie. Als je niet praat worden de ergenisen alleen maar erger en dan zal er binnenkort een bom ontploffen...
Ik heb net in het andere schoonmoeder topic ook al een heel verhaal neergepend (dus misschien kun je daar even kijken ) maar ik probeer toch nog wat advies voor je te bedenken. -schoonmoeder trekt kindje uit je armen Hier ben je zelf bij en ook echt zelf verantwoordelijk voor. Als je het moeilijk vind om er iets van te zeggen, denk er dan aan hoe slecht je kindje zich moet voelen. Je moet twee dingen afwegen: enerzijds is het wel zo leuk voor je schoonmoeder om bij haar bezoekjes je kindje een tijd te mogen vasthouden. Anderzijds wordt er niet gegrepen. Als je kindje blij bij je schoonmoeder zit, laat 'r dan (al knarsetandend). Ben jij echter iets aan het doen en wil je schoonmoeder het kindje meetrekken, zeg dan duidelijk: NEE. Nu ben ik even bezig. - schoonmoeder hangt over je heen bij het voeden Vertrek naar de slaapkamer: ik moet er niet aan denken dat mijn schoonmoeder dit zou doen. - kindje is oververmoeid Stel samen met je man objectieve regels vast over de bedtijd van je kindje (22/23 is wel erg laat...). Als je regels hebt die voor iedereen gelden en altijd, is het voor je man ook makkelijker om hier iets van te zeggen.
Lijkt me niet heel ingewikkeld schoonmoeder pakt baby af: even niet nu, over een uurtje mag je haar weer vasthouden. opgelost toch? het is maar 1 keer per maand...
Ik zou eens een goed gesprek aangaan met je schoonmoeder, maar ook met je vriend erbij. Ik denk dat ze het gewoon niet door heeft. Maar ik begrijp (als ik het goed gelezen heb ) dat jouw schoonmoeder van een andere afkomst is dan jij? Misschien dat het er bij haar heel anders aan toe gaat qua normen en waarden zeg maar? En de volgende opmerking is niet naar de ts gericht, maar in het algemeen: Het valt me op dat er hier zóveel geklaagd word over schoonmoeders terwijl het soms 'probleempjes' van niks zijn. Dingen waarvan ik denk: pfff, waar maak je je druk om. 9 van de 10 keer zal het goed bedoeld zijn van schoonmoeders kant en willen ze gewoon graag bij hun kleinkind(eren) zijn. En wie weet hoe wij later zelf t.o.v. onze kleinkinderen zijn
het is misschien maar 1x per maand, maar ik ben niet van plan om mijn kind als speelpop te laten behasndelen omdat zij 1x per maand langskomt. dat is niet goed voor een kind op langere termijn. en de irritaties blijven, ook al is het maar 1x per maand... ik vind het gewoon vreselijk dat ze zonder vragen mijn kind steeds uit mijn handen pakt. ik zou dat zelf nooit bij iemand anders doen, uit respect voor de moeder. Ook al ben je nog zo enthousiast...het kan niet om van 15 uur tot 23 uur CONSTANT de baby lastig te vallen. en wat betreft haar slaaptijden.. daarvoor zou ik een heel nieuwe topic moeten openen haha. Mijn meisje heeft al vanaf het begin een vreemde slaapritme. Ze weigert zo vroeg te slapen. Ik heb alles al geprobeerd (ook gewoon laten huilen in bed, maar tevergeefs)! Ze wilt pas na 22 uur slapen... Te erg!
Als praten niet zou helpen zou het bij mij zó gaan. Hij: "Mijn moeder komt zondag" Ik: "Doe haar de groeten"
Wat ik niet goed kan begrijpen waar om dit soort dingen altijd toch wat uit de hand moeten lopen. Je bent toch een volwassen vrouw en je kunt toch prima je eigen grenzen aangeven. Je hebt zelf een huis en een kind: jij bepaalt hoe en wat. Maak het de volgende keer bespreekbaar: Lieve schoonmama, we vinden het erg gezellig dat je langskomt maar ik wil graag twee dingen met je afspreken: 1) laat me van te voren even weten hoe laat je komt, dan kan ik er voor zorgen dat ik thuis ben en de thee klaar heb staan (bijvoorbeeld...) 2) Baby vindt je erg lief en kan je dat heel goed zelf laten zien maar het is wel fijn wanneer je haar hier de kans voor geeft. Ik zou het dus erg fijn vinden als je haar niet de hele tijd oppakt. Ze moet de ruimte krijgen om dingen zelf te bepalen en dan kan ze zich ook op jouw richten. Fijn dat we dit even zo kunnen afspreken (je vraagt dus niet maar stelt heel duidelijk de regels vast ) Laat je niet koeieneren! Je bent volwassen en gedraag je dan ook zo. Ga ook het gesprek met je vriend aan. Vertel hem dat het belangrijk is dat jullie op 1 lijn zitten en dat jij grenzen gaat stellen en dat je hem dringend adviseert daarin mee te gaan!
Zo herkenbaar! Hier nog zo één. Heb er tot nu toe ook niets van gezegd maarerger me dood. Voel (met nakende komst tweede kindje) dat de bom op ontploffen staat. Ga er echt wel eens iets van zeggen! Net als bij jou kwam ze over mij hangen tijdens het bvoeden. En dan advies geven terwijl ze zelf nooit een druppel bv heeft gegeven. Een propere luier aandoen was ook een hele prestatie, ze hing er zo dicht op dat je bijna geen plaats meer had. Heb ook al altijd gezwegen maar heb er dik genoeg van. Als ze verdwenen spui ik mijn gal tegen mijn man en die geeft me vaak wel gelijk maar z'n moeder is ontzettend dominant. Nu moet ik bekennen dat ook mijn moeder er een handje van weg heeft om m'n kind uit m'n armen te trekken (of uit die van m'n man). Ontzettend vervelend. Is ventje triest trekt ze hem uit m'n armen omdat ZIJ hem persé wil troosten, dat lukt haar dan uiteraard niet, terwijl ik hem op 1 seconde kalm krijg! Ik kan me er zo in opwinden.
Mmm, vervelende situatie. Ik zou er je man/vriend er wat van laten zeggen als het weer gebeurt. Doet hij het niet, dan zou ik het zelf doen. Gewoon aangeven dat je kindje af en toe even moet rusten, spelen, slapen, drinken. Dat je het niet fijn vind dat ze je kindje uit je handen pakt. Dat je hem/haar zelf wel afgeeft als je dat wilt. Precies zoals je zegt: het is jouw kindje, jij bepaalt!! Succes!