hoi meiden, wij hebben een zoontje van 1,5 en we willen graag nog een 2e. de eerste was een ongelukje maar zeker wel gewenst. nu zouden we graag voor een 2e willen gaan maar mensen kijken toch vrij negatief naar ons als we het over een eventuele 2e hebben. ze vinden dat wij nog van onze eerste moeten genieten voor we aan een 2e beginnen ( en we genieten ook met volle teugen van ons mannetje) en daarbij onze zoon is door 1x de pil vergeten verwekt en mijn zus is al bijna 6 jaar bezig om zwanger te worden en is het nog steeds niet!!! ik ben bang dat als ik haar nu zou moeten vertellen dat ik weer zwanger ben dat het haar nog veel meer verdriet zou doen.. maar toch lijkt het ons super om nu een keer bewust voor een kleintje te gaan... hoe zouden jullie hier mee om gaan?!?!?! liefs
Meid, 't is jullie gezin en dus jullie keuze! Doe wat je zelf wilt. Wil je over 70 jaar op je leven terugkijken en denken: Ik had graag een tweede kindje gewild, maar ik heb het niet geprobeerd omwille van de mogelijke reacties in de omgeving.
Hoi, Ik ben zelf ook iemand die zich heel veel aantrekt van wat mensen in de omgeving denken of zeggen. Maar ik denk dat je in dit geval echt even egoïstisch aan jezelf mag denken: jullie willen een kindje, dus dan ga je ervoor! Wat anderen daarvan vinden is niet jouw probleem, dat ligt bij hun. Jullie maken die keus niet zomaar en je geniet al zo van je 1e, waarom dan geen 2e? Ik vind het heel goed hoor, dat jullie zo'n besluit maken! Probeer je niet teveel aan te trekken van de omgeving hoor! Succes met klussen vast
Niets van anderen aantrekken en er gewoon voor gaan! JULLIE willen een kindje en daar hebben anderen niets mee te maken. Er zijn toch altijd wel mensen met commentaar, als je langer wacht dan zijn er wel weer mensen die het stom vinden dat jullie kids veel leeftijdsverschil hebben oid.. En je moet natuurlijk maar afwachten of de tweede net zo snel gaat als de eerste, voor hetzelfde geld ben je straks een jaar bezig om zwanger te worden. Wat betreft je zus, dat snap ik wel dat het pijnlijk is, maar toch zou ik daar niet teveel rekening mee houden.. Voor hetzelfde geld duurt het nog eens 6 jaar of meer bij je zus, zou jij zolang willen wachten?
het is zo lastig meiden ik vind het zo sneu voor mijn zus die wil zo graag een kindje en het lukt maar niet... en ik weet ook wel dat ons mannetje zo snel is gekomen en dat het best lang kan duren voor de volgende zich aanmeld... wanneer zouden jullie voor een evetuele 2e gaan?!!? en tuurlijk iedereen heeft altijd iets op iemand aan te merken maar soms denk ik wel eens is het niet te vroeg?!?!
Het is zeker niet te vroeg, je zoontje is toch al 1,5? En ik zeg: DOEN! Jullie willen het toch graag? Niet twijfelen dan hoor! Lekker aan de gang gaan! Het is misschien even slikken voor je zus als het weer snel lukt, maar zij gunt jullie toch ook het geluk?
HI, ik zie hier ook een hoop negatieve reacties komen..... want 3 is echt te veel.... en mijn andere kindjes zijn net 3 en 1 jr geworden..... ik denk dat je nu een mooi leeftijdsverschil hebt hoor!! zo snel vind ik het trouwens helemaal niet...... en al was het gelijk... nou en??!!! moet trouwens zeggen dat ik vorige keer de reactie kreeg: "en wat denk je? gelijk weer erop??!!" kan ze nu helemaal dr lol op.... deze kindjes schelen dalijk minder als 2 jaar.... maar WIJ vinden dat leuk...
Lekker doen, je moet je niet laten leven door ander mensen. Doe waar je gelukkig van word. Ik ben er overgens ook bang voor hoor, ik ben 20 en wij zijn net begonnen voor de eerste. ik wil er met niemand over praten ik hoor het ze gewoon denken. "is het niet al erg snel. je bent nog zo jong" Daarom praat ik er niet over, word ik ook niet beinvloed door meningen van anderen.
Als jullie er een goed gevoel over hebben, dan zou ik er gewoon voor gaan! Natuurlijk is het vervelend voor je zus maar zij wordt niet sneller zwanger als jullie langer wachten. Uiteindelijk gaat het over het geluk van jullie gezinnetje en dat zal zij (denk ik) ook wel begrijpen.
Hai chicky1985, Ik kan me zelf heel goed vinden in jou verhaal... bij ons is namelijk het zelfde gebeurd... ik ben een keer de pil vergeten en toen gelijk zwanger geraakt van ons zoontje ik was toen 19 .. (hij is inmiddels 2) Inmiddels ben ik zwanger van de 2de maar ik was ook wel bang wat mensen ervan zouden zeggen, toch hebben we heel bewust de keuze gemaakt om voor een 2de kindje te willen gaan. Mijn schoonzusje heeft PCO en kan daarom helemaal niet zo makkelijk zwanger worden en ik vond het erg moeilijk om het ook tegen haar te zeggen, ze vond het zelf ook wel moeilijk om te horen maar aan de andere kant was ze super blij voor ons en is ze super blij dat ze weer tante word! Dus ga voor wat voor jullie goed voelt! Er zijn zat mensen die toch wel wat op of aan te merken hebben! Liefs, Joytjuhh
Meis je moet doen wat jij en je partner graag willen. Niet naar andere luisteren die kunnen best wat zeggen en advies geven maar ze kunnen niet voor jullie beslissen. Ik zou zeggen denk goed na samen en bekijk de situatie en als jullie er aan toe zijn ga je er voor. Ik denk dat je zus heel blij voor je zal zijn als je zwanger raakt. Andere kunnen heel goed beinvloeden maar je moet doen wat jou gevoel zegt en als dat zegt ik wil graag nog een zo'n lief kindje dan moet je daar voor gaan. Heel veel succes met je beslissing.
Owh ik wat naar me toe gegooid gekregen in de kroeg en op straat (niet letterlijk maar figuurlijk dan he ) over dat we nog veel te jong waren enzv... Niets van aan getrokken, het komt toch allemaal goed en moet je bedenken dat als jou kinderen straks een jaar of 18 zijn jij nog heerlijk jong bent en alles kunt doen wat je leuk vind! Liefs!
Als jij en je partner het erover eens zijn dat een broertje of zusje welkom is, zou ik er zeker voor gaan. Waarom zou je niet meer van je 1e kunnen genieten als er een 2e komt? Bij mij was het een heel bewuste keuze om nu voor nummer 2 te gaan: ik vind 2 jaar een perfect leeftijdsverschil; ze hebben veel aan elkaar en kunnen al gauw echt samen spelen. En ik ben zo'n geluksvogel dat het snel raak was. Natuurlijk is het heel verdrietig voor je zus dat het bij haar al zo lang niet lukt, en misschien is het goed om er ook met haar over te praten, maar uiteindelijk help je haar kinderwens niet door het zelf uit te gaan stellen. Stel je voor, in het ergste geval lukt het bij haar nooit en heb jij 'maar' 1 kindje terwijl je zo graag een 2e had gewild. Zijn allebei de zussen verdrietig... En ja, leeftijd... mensen zullen er altijd wat van vinden. Misschien vinden ze jou te jong, anderen vinden mij te oud (ik ben nu 38 ). Daar heb ik echt maling aan, het is mijn leven, mijn lijf en ons gezin. Iemand anders heeft daar gewoon niets mee te maken. Je lijkt me verstandig genoeg om die keuze te kunnen maken; 't is niet zo dat je een onzekere puber bent die een soort poppenmoeder wil worden.
Hahaha, moet ineens denken aan een verhaal uit de Wij Jonge Ouders.... daar stonden een moeder (van 38 jaar) en haar dochter (van 19) in, die nu allebei tegelijk zwanger zijn. Zo kan het ook.... ze moesten ook wel even aan het idee wennen (vooral de dochter van 19), maar het kan natuurlijk wel! Ik wil maar zeggen: er zijn altijd 'gekkere' situaties te bedenken, waar de betrokkenen uiteindelijk heel gelukkig mee zijn.
De eerste keer dat ik met mijn zoontje in de Blokker kwam stonden er wat mensen achter me en werd geroezemoest achter me en zegt er een vrouw tegen een andere vrouw erg overdreven hard van " kijk nou dat meisje is ook lief voor haar moeder die gaat lekker even boodschappen doen voor haar moeder met haar kleine broertje of zusje" OH wat was ik boos ik draaide me om en heb ze maar even haar fijn verteld dat het mijn kind was en dat ze als ze smoezen ze dat beter wat zachter kunnen doen zodat de geen waar ze over praten het niet hoort. Kreeg meteen te horen dat ik maar beter geen kinderen meer moest nemen want ik was te gevoelig door de hormonen kon nog niet volwassen reageren (ik was nog net 19). Ik ben maar gewoon af gaan rekenen en snel naar huis gegaan. Heb me daar heel lang heel onzeker door gevoeld was ik wel een goede moeder was ik niet echt te jong enz. Maar het consultatieburo heeft me even haar fijn verteld dat ik het heel goed deed en dat ik me nergens wat van aan moet trekken. Heb daarna altijd maar ja goed en amen gezegt als iemand weer liep te zeuren of te verweiten ik trek me nergens meer wat van aan. Ben nu 27 en we gaan voor een 3de zit bij de eerste 2 ruim 3 jaar tussen en tussen de 2 en de 3de zal minimaal 4jaar tussen zitten. We klussen sinds januari voor ons 3de wonder en hopen dat we die ooit kunnen verwelkomen. Dus doe wat je zelf wilt en denk niet te veel aan andere in je omgeving. Succes meis.
@kappiegirl: Je eerste stukje is zo herkenbaar... Ik snap dat soort mensen niet! pffff... laat ze zich lekker met hun eigen leven bemoeien...! toch
Als jullie denken dat je er weer aan toe zijn dan moet je je door niemand tegenlaten houden..... Ons meisje is nu 9 maanden en ook wij denken,proberen weer om voor een 2de kindje te gaan. Ook mijn zus is alweer 7 jaar bezig voor een 2de en daar wil het ook maar niet lukken dus ik begrijp hoe je je voelt....zo voel ik me namelijk ook bij vlagen. Ik ben er eerlijk en open tegenover mijn zus over geweest....zij weet nu als enige van de fam.dat we bezig zijn...haar reactie was anders dan ik had verwacht...ze was enorm blij..... Sterkte meis,
Ook ik zou er gewoon voor gaan. Jullie zijn er duidelijk aan toe en nog een kleintje is heel welkom. Het is jullie leven, dus jullie beslissen. Voor je zus zal het pijnlijk zijn, maar misschien is het inderdaad een idee om haar als enige in te lichten dat jullie voor een tweede gaan. Mocht je dan zwanger zijn dan komt het bij haar niet zo hard (plotseling) aan en is het voor jou makkelijker het tegen haar te vertellen. Uiteindelijk zal ze heus blij voor jullie zijn, maar ze moet ook de tijd hebben om haar eigen gevoel te verwerken. En ze zal niet willen dat jullie op haar wachten. Ik spreek helaas uit ervaring. De tweede van mijn zus is inmiddels al 1,5 en wij staan na 3 jaar nog met lege handen. Ik heb het er best even moeilijk mee gehad, en soms nog wel eens, en dat snapt mijn zus ook, maar ik zou absoluut niet gewild hebben dat zij om mij haar wens uitstelde. Liefs Zora
Meid, ik snap dat je pijn voelt voor je zus, maar jij kunt wel kinderen krijgen en als dat je wens is zou ik daar voor gaan. Jou zus snapt dat echt wel. En wat beterft anderen? Dat mag je toch zelf weten, of je nu al een tweede wilt? Ik irriteer me zo aan mensen die zich met anderen bemoeien en altijd het beste weten wat een ander wel of niet moet doen.
ik zou er gewoon voor gaan. als jij het een goed gevoel vindt dan moet je het gewoon doen. ze schelen straks hoe dan ook 2 jaar dat is helemaal niet weinig hoor. ik ken een stel die 10 maanden tussen de kinderen heeft zitten dat is wel snel. ik hoop voor je dat je snel zwanger bent