ik had tijdens mijn zwangerschap, rond 7 maand ongeveer opeens last van hele erge pijnaanvallen op/in mijn borst... dat bleken galaanvallen te zijn... nu 5 maanden na de bevalling kreeg ik er weer last van.. echt mensen die niet weten wat het is? het is echt verschrikkelijk... ik ben echt geen aansteller maar zo'n galaanval is voor mij echt t ergste dat ik heb meegemaakt qua pijn... noujah... ik ben eigenlijk wel blij dat het weer terug is... want ik heb nu gewoon angst om te snoepen of vet eten te eten haha.. ik eet nu smorgens crackers.. dan een appel ofzo, dan middag eten.. en dan savonds weer 2 crackers en ontbijt koek.. ik durf echt niets slechts te eten dus een goede manier om af te vallen.. alleen wordt mijn gal er binnenkort uitgehaald... en weet nog niet hoe het daarna gaat.. qua wat ik mag eten... ik meen het natuurlijk niet echt het DE perfecte manier is om af te vallen.. maarjah voor de komende maand, of 1,5 maand (tot de operatie.. weet niet wanneer deze is, moet het gesprek nog hebben) is het wel Verrekte Handig !
ik heb het ook gehhad en idd... als je over een klote pijn heb!!! brrrrrrrr krijg het er weer benauwd van!! (dacht echht dat mijn hhart eruit knalde door de pijn.. en niet goed ademen brrr) heb dus hem eruit laten hhalen!! (had 12 kleintjes) en tig groterder dan een knikker!! als je een mooi strak buikje hhebt.. zou ik er nog mooie foto's van maken want die kan je daarna wel vaarwel zeggen!!! je buik word door middel van gas opgeblazen voor je lever , zodt ze die niet kunnen beschadigen etc... daaarna kan je aalles weer eten!! ik kon eerder maar 1 bak koffie verdragen.. en werd er misselijk van.. en nu?? mmmm kan de hele dag door weer drinken bij wijze van!!! het is bij mij al 5/6 jaar geleden!!!! het enige mooie van die operatie vond ik die morfine...
Ik heb die aanvallen ook sinds een maand en idd ik heb nog nooit zo'n verschrikkelijke pijn gehad als tijdens zo'n aanval. Bij mij word de galblaas en de stenen binnen nu en 2 weken ook verwijderd tijdens een operatie. De eerste maand na de operatie moet je nog uitkijken met wat je eet maar daarna kan je alles weer eten
Haha zo zeg ik altijd dat Crohn ook voor zo'n mooi lijntje zorgt. Voor de operatie kon ik niet eten van de pijn en leefde ik op een paar yoghurtjes en flink wat cola voor de calorieën. En nu ik een stuk van mijn darm mis gaat alles met een rotvaart door mijn spijsverteringskanaal dus kan ik alles eten wat los en vast zit. Natuurlijk zouden we liever zonder die aandoeningen zijn. Maar het helpt wel om af en toe de 'voordelen' te zien en er eens om te lachen.
Ik heb dit ook gehad, wat een verschrikkelijke pijn, kon niet eens meer kreunen. Maar mijn gal is er met een endoscopie uit gehaald (dus 4 ieniemini sneetjes) niks meer van te zien en wat een opluchting! Overigens als ik erg gestresst ben en ik eet te vet heb ik wel nog steeds wat pijn, maar niet te vergelijken met een echte koliek En fairylaughs, was de pijn erger dan de bevalling dan kan ik me een beetje indekken! hahaha
Ik kan zo 10 mensen opnoemen in m'n omgeving die hun galblaas hebben laten verwijderen, maar die kunnen echt niet alles meer eten na hun operatie. Bij sommigen is het al meer dan 10 jaar geleden, maar ze moeten nog steeds oppassen met vet eten en koffie bijvoorbeeld. Wees dus niet teleurgesteld als je niet zo makkelijk weer zal kunnen eten. De pijnaanvallen gaan wel weg, maar doordat er geen gal meer bij het voedsel in de maag komt, verteert het slechter en kan je er nog last van krijgen. Succes met de operatie! De mensen die ik ken zijn er allemaal wel erg van opgeknapt. Tegenwoordig doen ze 't meestal laparoscopisch, dus dan hou je er ook niet zo'n groot litteken aan over.
Bij mij is die dr ook uit. Wat een verschrikkelijke pijn was dat zeg. En omdat ik het alleen maar kreeg na iets waar vet in zat (bv broodje kaas) dacht ik dat ik daar overgevoelig voor was geworden. Duurde erg lang voor ik naar een dokter ging. Tot ik op een gegeven moment over de vloer kroop van de pijn. Toen heeft mijn vriend me meegesleurd naar de dokter. Na het bloedprikken belde de huisarts binnen twee uur op met de vraag of ik me wel goed voelde. Bleek dat mijn leverwaardes zeer ernstig verhoogd waren. Als je daar te lang mee doorloopt, kan het ook nog gevaarlijk worden ook. Maar het stomme van die pijn is dat als het steentje eenmaal is doorgeschoten in de galwegen, de pijn ook gelijk weg is. Dan denk je er niet aan om gelijk maar naar een dokter te gaan. Ik ben nu alleen nog wat gevoelig voor maagzuur (tijdens de zwangerschap is het wel veel erger), maar voor de rest heb ik nergens last meer van.
tja zo heb ik een kennisje die daardoor nogmaar een kilo of 45 weegt en die is er niet zo erg blij mee. maar inderdaad liever zou je die ziekte niet hebben. zou beetje raar zijn als je slank boven een gezond lichaam verkiest.
Ik heb ook galstenen gehad werkelijk waar ik dacht dat ik dood ging!! Bij mij was de eerste aanval gekomen toen we op vakantie waren in griekenland ik dacht dat ik gewoon iets verkeerds gegeten had... maar jah toen kreeg ik het ineens elke dag!! Ik durfde niets meer te eten!! Heb alleen op wit stokbrood geleefd daarzo Maar wat een pijn niet normaaallll bij mij was het ook altijd snachts! ik ging toen rechtop op bed zitten wiegen heen en weer heen en weer tot me vriend er gek van werd Eenmaal thuis gelijk naar de dokter gegaan ik de pijn beschreven. Het begint midden in je buik dan gaat het naar de zijkant en het eindigd in me rug...hij zegt ga maar gelijk bloed prikken en een echo maken jij hebt galstenen meis en die moeten er snel uit... Het bleken dus indd galstenen te zijn... ik zenuwachtig was nog nooit in me leven geopereerd maar het viel echt super mee! Na een week kon ik weer werken (4 kleine sneetjes. 2 zijonder 1 in navel en 1 bij me maag in de buurt. Nu....IK KAN ECHT ALLES ETEN WAT LOS EN VAST ZIT nergens last van!!! JOEPIEEEEJJJ
Ook gehad tijdens mn zwangerschap, geloof dat ze vanzelf zijn opgelost...heb er iig geen last meer van gehad na een dag en nachtje infuus! Maar idd, de pijn vond ik 80 keer erger dan weeën!!
ik vond van wel.... maarjah ik heb een ruggenprik gehad vanaf het begin.. toen ingeleid,, ik heb dus alleen de pers weeen gevoeld... maar een galaanval is wel erger dan persween, en de baby eruit persen vind ik...
Ik heb ook galkolieken gehad tijdens mijn zwangerschap en dat doet écht onwijs pijn :x Ze dachten in eerste instantie dat ik zwangerschapsvergiftiging had en kroop letterlijk over de grond in het ZH. 2 uur moeten wachten op bloeduitslagen en de hele mik mak en toen eindelijk aan het infuus.. ook nog moeten spugen en in mijn broek geplast van de pijn .. waar ook nog een knappe gyn bij was.. *zucht* wat een pech.. Nou ja, ik heb er nu nog weleens last van en half Februari gaat de gal er gelukkig uit. Oja, Maria, ik beval liever dan dat ik een galaanval heb. Bevallen is evengoed geen lolletje natuurlijk maar je hebt wel pauzes om even bij te komen. Tenminste, dat is mijn ervaring maar tot nu toe van heel veel mensen gehoord dat ze er hetzelfde over denken. Toi toi toi dus
bahbah voel de pijn zo weer in mn gedachte, ook ik heb 4 sneetjes op me buik, ze hebben m in Juni eruit gehaald maar de sneetjes blijven toch wel zichtbaar moet ik zeggen. ik heb ook een ontstoken galblaas gehad, dat was ook geen pretje, gelukkig daarna zette ze me op de wachtlijst. Oppassen met laxeerpillen en diareeremmers, die kunnen extreem gaan werken. Ook nu na bijna een jaar kan ik niet te vet eten, anders zit ik continu op t toilet. Ben ook nog eens 25 kilo kwijt sinds mn opratie(wel met een gezond dieeet) Ik vind het geen perfecte manier van afvallen omdat je nooit al je voedingsstoffen binnen krijgt, en een aanval komt echt wanneer die er zelf zin in heeft, en is niet te voorspellen. ik had het ook met koffie en vet eten, vooral chinees... haha geloof dat dat niet eens zo vet is maar daarna had ik het ook vaak. Ik wil je iig heel veel succes toewensen en hoop dat ze het via de kijkoperatie kunnen doen Liefs,
Hoi, Bij mij is in december 2008 de galblaas eruit gehaald en wat was ik blij zeg... Na de operatie bijna nergens geen last van gehad en kon ook alles weer eten. Nu heb ik gisteren ineens weer een galsteenaanval gehad, heeft iemand van jullie daar ook weleens last van gehad?? Ik moet maandag weer terug naar het ziekenhuis voor controle.
Ik heb onlangs 2x een galaanval gehad! Wat doet dat zeeeeeeer zeg! Ben nog jong, niet te zwaar....maar heb dus gewoon pech. Op de echo geen galstenen te zien (dit kan als ze niet genoeg kalk bevatten) maar nu afgesproken dat bij een volgende aanval we echt onderzoeken laten doen en dat ding desnoods laten verwijderen. Dan maar zonder galblaas. Ik had net 6wk daarvoor een ks gehad en zat dus niet echt op een operatie te wachten Ik hoop dat het nu wegblijft!
Mijn galblaas ik nu zo'n 5 jaar geleden eruit gehaald. Wat een pijn.... Ik kon wel weer alles eten. Zelfs zuurkool! patat enz De littekens zijn wel echt lelijk geworden. Ik ben nu nog aan het zoeken die van 1 littekens een salamander kan maken (tattoo). Ben nog steeds superblij dat ik van mijn gal af ben!!