Dat getrappel in mijn buik mag van mij nu best eens ophouden; je bent ook al veel te groot om je uit te strekken, dus kom er maar uit, buiten is ruimte zat! Dan heb ik mijn lichaam weer voor mezelf en mag papa je ook eens rondsjouwen! De bevalling? Tja, hij/zij zal er toch een keer uitmoeten en dat het zeer gaat doen, wist ik al voordat ik zwanger werd...
Hahaha mag papa je ook eens rond sjouwen Succes ladies ben nog niet zover maar zie me het helemaal denken en voelen over een paar weekjes... Succes komt goed!
Ik kreeg aan het einde toch ook wel bibbers hoor dus helemaal niet gek! Ik wilde ook best overtijd lopen..was zwanger zijn niet zat en dan hoefde ik ook niet te bevallen haha. Uiteindelijk met 39.4 weken gestript wegens beginnende zwangerschapvergiftiging en met 39.5 weken bevallen na 20 uur. Ik kan nu alleen maar aanraden om zoveel mogelijk te genieten van de geboorte van je kindje. Leuk is anders natuurlijk maar het is een moment die je nooit meer vergeet en zo mooi mogelijk moet beleven!
Ik ben ook niet nerveus eigenlijk, maar wel in afwachting van.... ik merk dat mijn gedachtenwereld behoorlijk beperkt is geworden. Ik zag zo tegen verlof op, ik wilde werken, werken, werken... en nu mis ik mijn werk niet eens. Je gaat een soort coconnen, voorbereiden op, nadenken over, de wereld draait om een baby die ik nog niet ken.... die ik graag wil kennen... nu, morgen? Wie kan het me zeggen... niemand... dus wacht je af.... met mijn handen op mijn buik even voelen naar het getrappel.... Onwerkelijk ook, zo voelt het.... nu ben ik nog Djoels.... straks ben ik ook mama.... mama Djoels.... zondag word ik 36 jaar, wellicht een verjaardagskindje? Het kan mij niet schelen. . . Ik ben er klaar voor. . Succes allemaal!
Vandaag 38 weken precies. Maar nog geen kruimel te bekennen. Kom maar lieve kleine schat. Mamma is het wachten zat. Ik vond het ook heerlijk om te werken. Maar ik vond het ook fijn toen ik voor de helft de ziektewet in ging. Nu volledig verlof maar vind er niks aan. Verveel me kapot............... Maar ja veel dingen doen gaat ook niet meer. Ach ja ik wacht rustig af
Ik ben niet echt zenuwachtig maar meer heeeeeeel benieuwd hoe en wanneer de bevalling gaat beginnen. Kan niet wachten eigenlijk haha! Elke avond voordat ik naar bed ga denk ik: Zou het vannacht gaan gebeuren?? Spannend hoor!
Ik word volgende week ingeleid. Het is de derde keer dus ik weet wat ik kan verwachten. Daarintegen slaan de zenuwen me om de oren hahahaha.
Ik herken het wel hoor. Ik ben twee keer zelf bevallen en was eigenlijk helemaal niet zenuwachtig. Nu is mijn vrouw zwanger en al moet ze nog zeker twee weken.........ik ben nu wel heeeeeel zenuwachtig!
jup, hier ook! bij de eerste helemaal niet, dat gebeurde allemaal vrij snel en onverwacht (33.1), maar nu wel. heb zelf echt het gevoel dat het vrijdag gaat gebeuren, mijn oudste is geboren op de verjaardag van mijn opa, en vrijdag is de verjaardag van mijn andere opa, en het is dan volle maan! dus zou heel bijzonder zijn, maar niet praktisch, we gaan zaterdag verhuizen..
Ik vind het ontzettend spannend! Kijk heel erg uit naar ons ventje maar de bevalling zelf vind ik echt wel eng. Als alles maar goed gaat, als ik het maar aankan, als hij het maar redt. Allemaal angsten die ik heb. Nu in mijn verlof heb ik ineens tijd om daar over na te denken en haal je je allemaal rare dingen in je hoofd. Ik hoop in ieder geval dat ik niet overtijd loop omdat dat vaker complicaties met zich meebrengt. En dan maar hopen dat alles goed gaat. Maar ik kan niet wachten tot ik ons kleintje in mijn armen heb.
Tot een aantal dagen geleden mocht het van mij nog wel even duren maar op de een of andere manier ben ik er nu zo langzamerhand wel klaar voor. 't Wordt nu ook wat zwaarder hoewel ik nog wel aardig wat kan. Echt zat ben ik niet, meer nieuwsgierig en benieuwd naar ons kleine wondertje en de bevalling mag voor mij sinds gisteren wel komen.