In 2002 gestopt met de pil. Na 4 jaar geen zwangerschap de mmm in. Oorzaak niet geheel duidelijk. Wel in eerste instantie slechte zwemmers, maar dat was na 3 maand weer ok. Manlief ging foliumzuur en zink slikken en gek genoeg is zijn zaad daarna altijd goed geweest. Vlak voor baarmoederfoto in 2007 spontaan zwanger! Helaas een onvindbare vrucht, heel verhaal en heel bizar. Nooit zichtbaar op echo's, torenhoog hcg, kijkoperatie wegens verdenking bbz. Geen bbz. Vruchtje kwam uiteindelijk via normale weg er uit, maar het blijft een raadsel waar het zat. Na half jaar terug mmm in. Vlak voor iui spontaan zwanger. Helaas wederom niet goed, curretage. Na half jaar weer mmm in en toen na 2e iui die ze wilden afbreken omdat het eitje veel te klein was..... zwanger! En in maart 2009 bevallen van een prachtig meisje! Overigens wilde ze er niet uit, dus keizersnee. Ze ging er niet makkelijk in, en niet makkelijk uit, maar ze is het liefste meisje van de hele wereld! Dus na 7 jaar eindelijk papa en mama
Wow, echt wonderverhalen hier. Ik ben blij om ze hier te kunnen lezen. Hoop dat er snel vele verhalen bijkomen. En ook die van ons!!!
Hier nog 2 succesjes... Na 2 jaar kwamen we erachter dat ik geen eisprong had. We waren toen 27 en 28jr. Na 2de ronde clomid zwanger. Zo is ook een tweede jochie op de wereld gezet, ook 2de ronde clomid zwanger en nu bezig voor een 3de. Zit nu in de eerste ronde clomid. gaat allemaal net een tikkeltje anders, hier in NL. Die 2 jochies die we hebben zijn in het buitenland verwekt en kreeg ik naast clomid nog andere medicijnen die ze hier niet geven. Dus ben benieuwd....
Nog maar een succesverhaal! Na een jaar proberen in het ziekenhuis beland. Ik was 25 en mijn vriend 28 toen we de pil de deur uitgooiden. Na een jaar van onderzoeken zijn we begonnen met iui (in 'ons' z'huis moest je 2 jaar zelf proberen voordat ze met behandelingen gaan beginnen) Of ze moeten een probleem vinden natuurlijk. We hebben 4 keer iui gehad en alle 4 mislukt. Ik had genoeg en goede eitjes, mijn vriend z'n zaad was ook allemaal goed. Dus we weten nu nog steeds niet waarom alles niet lukte. Hierna mochten we met ivf beginnen en de 2e ivf poging is bij ons gelukkig geslaagd! Ben op dit moment ruim 30 weken zwanger van ons 1e kindje! We hebben er in totaal 3,5 jaar op moeten wachten. Dat is ontzettend zwaar en je staat er behoorlijk alleen voor als je niemand in je omgeving hebt die ook iets soortgelijks heeft meegemaakt. Dus ik wil alle vrouwen hier + hun mannen heel veel succes, geduld, liefde en een hele mooi baby toewensen! Blijf hopen!!!!
Hier nog een succesverhaal Augustus 2008 gestopt met de pil. Na 6 maanden werd m'n cyclus wat onregelmatiger, wat na verloop van tijd steeds erger werd (wisselde tussen 27 en 85 dagen). Augustus 2009 naar de HA gestapt, doorverwezen en alle basisonderzoeken gehad bij de FA. Enige wat duidelijk werd was dat m'n schildklier te traag werkte.. En natuurlijk lang niet altijd een eisprong.. Afgelopen ronde echo's gehad om te kijken of er een ovulatie was. Leek niet het geval te zijn, en dus weer een verloren maand. 22-1 een kuur provera gekregen en zou de volgende ronde beginnen met clomid. Bijsluiter gelezen, en daar stond in dat het schadelijk is tijdens een zwangerschap, dus vorige week even een testje gedaan, om zeker te weten dat ik NIET zwanger was. Maar binnen 3 minuten stond er een licht 2e streepje, en de testen worden steeds duidelijker!! Dus ja, geen eisprong, amper sex (1xp/w), en een kuur provera, maar toch ook echt zwanger!
Wij waren 4 jaar bezig om zwanger te worden, mijn man had slecht zaad en ik had een enorme cyste in 1 van mijn eierstokken. In 2005 ben ik geopereerd, het werd een zware buikoperatie. In 2006 kregen we 2 iui's, die mislukten. Toen deden we in 2007 onze eerste icsi in Rotterdam , die lukte, ook al werd ik toch ongesteld, we hadden 2 embryotjes laten terugplaatsen, 1 bleef er zitten. In 2008 werd onze middelste zoon geboren( ik heb al een grote zoon van 12 uit een eerder huwelijk) en in 2009 werd ik spontaan zwanger(we geloofden het bijna niet), afgelopen december is ons jongste zoontje geboren. Ik was 36 toen ik de middelste kreeg via icsi. Ik wil dan ook iedereen succes en sterkte wensen. En ik heb goede ervaringen met het MCRZ IN Rotterdam, waar we de punctie kregen en met het erasmus medisch centrum voor de terugplaatsing.
Hier nog een succesverhaal. Na 3 jaar proberen, waarvan 1,5 jaar in de medische molen is het ons gelukt om zwanger te worden na een 1e IVF poging. Ik heb hiervoor 3 IUI behandelingen gehad zonder medicatie. Het zaad van mijn man was/is van slechte kwaliteit, na 3 IUI pogingen gaf mijn gyn aan dat de volgende 3 IUI behandelingen geen zin zouden hebben. Zij heeft ons toen doorverwezen voor IVF/ICSI. De 1e IVF poging ging bijna niet door omdat ik tegen overstimulatie aan zat. Uiteindelijk heeft de punctie en terugplaatsing toch plaatsgevonden. Bij de punctie had ik rond de 20 eitjes. Bij de terugplaating kreeg ik te horen dat er uiteindelijk 3 eitjes goed waren waarvan er maar 1 een goede celdeling had gemaakt. Dit embryotje had 1 celdeling te weinig gemaakt (maar gaf wel genoeg kans om zwanger te kunnen worden)en deze embryo hebben ze teruggeplaatst. Met als gevolg dat ik nu 38 weken zwanger ben van een meid. Ik wens alle meiden in de MMM sterkte en succes. Don't give up. gr Megan
ik werd erop geattendeerd dat ik mijn succes MMM verhaal hier ook wel eens even rap moest plaatsen.. en dat doe ik braaf bij deze. -sinterklaas 2007: allebei (ik 31, vriend 39) besprongen door kinderwens -begin 2008: exit pil -november: naar gyn bij mij leek alles goed, hoewel linker eierstok/leider altijd vrij onvindbaar was/is. op de HSG zag je ook dat links minder goed doorliep en dunner leek. verder voorbeeldige cyclus van 28 dagen. zaadonderzoek: ' hoeveelheid genoeg (ongeveer 20 miljoen) maar weinig motiliteit (A/B 20-30%) ' maar volgens gyn/zh goed genoeg voor IUI... schommelde na opwerking tussen de 800.000 en 2 miljoen. -mei 2009-juli 2009: IUI 1-3 toen wegens verloren vertrouwen in (in onze ervaring amateuristisch en niet daadkrachtig) dit ziekenhuis overgestapt naar ander, super en lief ziekenhuis. daar IUI 4-5 gehad. laatste IUI: <100.000 zaadcellen. wat nu goed genoeg voor IUI al deze IUIs had ik op 50 of 75 puregon 1 ei. -september 2009: naar privekliniek gegaan na veel goede verhalen van vriendinnen. stond aanvankelijk voor februari 2010 ingepland, maar kon eerder komen doordat er zwangere patienten ' uitvielen ' -september 2009: IUI 6 was het plan, maar ik reageerde op 25+ puregon 2maal daags erg enthousiast: 8 ei!! oplossing kliniek: escape IVF. super-oplossing! werd op basis van zaadkwaliteit die dag ICSI. 8 ei > 3 bevrucht > 2 top-emmys terug > zwanger! maar vmk. -november 2009: TP laatste top-cryo en ook nog een IUI > niet zwanger -december 2009: we gingen voor 2e IVF/ICSI: 75+ puregon 2maal daags. 30 ei> 20 geoogst > 8 bevrucht. helaas heel zware overstimulatie, dus geen verse TP. -dec/jan: verplichte rust wegens OHSS. -26 jan 2010: TP 2 top-cryoos; NOD 8 februari en nu komt de wonderbaarlijke wending in de wachtweken: -4 feb: HCG bloedtest negatief; HCG=1 (veel te vroege bloedtest dus) -11 feb: behoorlijk posi zwangerschapstest die ik voor de zekerheid wegens uitblijven ongi (hetgeen ik weet aan het hebben genomen van progesteron) en omdat ik die avond heel hard aan de wodka zou gaan. -11 feb: HCG bloedtest positief; HCG= 95, progesteron= 87 -12 feb: 2 posi zwangerschapstesten -14 feb: CB digi zegt ' 2-3 weken zwanger vanaf de conceptie ' -15 en 16 feb: 2 KNALposi testen (ja, ''geniet ervan als je het eindelijk kan he''? ) morgen: HCG prikken, 22/2 echooo!! het was een bizarre manier om erachter te komen dat we zwanger waren; we hadden de klap van ' HCG=1 ' al verwerkt (met sushi en wijn ) en ik was aan t wachten op mijn ongi. zat al helemaal in ' de volgende ronde ' met mijn hoofd en afspraken. voelde ook niets, dus het was echt een zwaar overdonderende, ongelooflijke en gelukszalige verrassing. en dat is het nog steeds, hoewel ik ook erg onzeker/bang ben of het nu wel goed mag gaan... ik wens iedereen, alle lieve MMMoedige MMMooie MMMeisjes alle sterkte, vertrouwen, kracht, liefde, moed en hoop in hun MMM. het is, naarmate je er langer en dieper in zit, een zware, gemene, beangstigende en frustrerende Molen, die je aan de andere kant keihard nodig hebt dus ergens ook nog moet koesteren. wij hebben ons er doorheen gesleept met veel relativeren en humor, maar ik realiseer me dat ik dat niet eeuwig zou kunnen volhouden.. ik wil ook iedereen op het h♥rt drukken, vooral haar eigen gevoel en intuitie te volgen. laat je niet van het kastje naar de MMMuur sturen als je al zo lang bezig bent, en zulke zware en intieme dingen moet doen. het is jouw kinderwens, en jullie weg. heel veel liefs van sentimentele klingel
Voorzichtig ook ons verhaal: September 2007 besloten: wij willen een kind! vanwege chronische ziekte (en het medicijngebruik) van mijn vriend hadden we wel al het idee dat het wel eens niet zo gemakkelijk zou kunnen worden...in maart 2008 dan ook doorverwezen door de internist naar de fertiliteit. Daar bleek met mij helemaal niks mis, maar de zaadjes des te meer: 0, een aantal tests later bleek het zeker niet goed, maar zat er wel leven in; gem. 57 milj. met 13% beweegelijkheid, maar helaas ook klontering. Meteen door voor IVF, het was ondertussen okt. 08. Maart 09 konden we eindelijke beginnen! Poging 1: Ik reageerde na 3 weken spuiten te minimaal op de hormonen. Met maar 4 folly's werd besloten een escape iui te doen, eerst 2 folly's wegprikken met punctie en dan 'de troepen' erin -> geen resultaat en even een aantal maanden rust, want het was ons allemaal niet in de koude kleren gaan zitten September 09 Poging 2: Dit keer een dubbele dosis Gonalf en dat werkte! 9 eitjes werden er geoogst met een zeer zeer pijnlijke punctie en er waren er 8 bevrucht, 1 exellente emmy tp en de rest helaas geen cryo's. Maar toen kreeg ik een zeer heftige eierstokontsteking (vandaar die pijn!)en moest aan de antibiotica -> geen resultaat, vanwege de ontsteking weer een paar maanden rust. Poging 3: Januari 10 gingen we weer. Stimulatie ging goed, preventief antibiotica, 10 eitjes geoogst, zaad was goed (zo goed dat er 5 met ivf en 5 met icsi werden gedaan) met als resultaat 0 bevruchtingen met IVF maar 5 met Icsi! De emmy's waren van goede kwaliteit en daarom 2 tp, geen cryo's. -> 1 daarvan is heerlijk blijven zitten! Wat een geluk!!! Ik wens iedereen in de MMM hetzelfde geluk toe. Je moet er vaak heel lang op wachten en veel doorstaan, maar tjonge wat een beloning als het raak is! Liefs
Maria en Klingelll, yesssss! wat goed zeg, gefeliciteerd leivemeiden, genieten geblazen! ik haal deze weer ff omhoog! x
Toen we begonnen waren we 27 en 31, toen we zwanger raakten waren we 29 en 33. Ik heb PCOS en daarnaast een schildklierziekte, eerst moest de schildklierziekte worden bestreden. Helaas kwam deze na een jaar weer terug en mest ik weer aan de medicatie. In dezelfde tijd werd PCOS vastgesteld. Uiteindelijk zijn we na een aantal rondes d.m.v. Clomid100 en pregnylspuit zwanger geraakt, toch nog snel voor ons gevoel en dus echt een cadeautje!! Ondertussen ben ik bevallen van een prachtig mooi meisje! MMM is niet leuk, maar zo de moeite waard!