@noukje, wat vreselijk. ik wil je heel veel sterkte wensen. en in het ziekenhuis mogen ze inderdaad wel iets vriendelijker en meelevender doen.
Noukje Ik lees net je bericht wat erg dat het bij jullie ook niet goed is gegaan had zo voor je gehoopt dat je met goed nieuws terug zou komen. Ik heb het idee dat die ziekenhuizen steeds makkelijker zijn wij moesten zelf vragen om een echo om te kijken of alles schoon is maar ik ga toch niet naar het ziekenhuis voor die echo mijn vriend wil het niet meer we gaan vragen of geertgen die echo over wil nemen al is het maar om geen hartjes van baby's bij andere vrouwen wij kregen ook totaal geen medeleven gisteren:x
@ minimuis: wat slecht hè. Waarom is het toch zo moeilijk om je in een ander in te leven? Ik begrijp het niet. Zeker op zo'n afdeling waar geluk en verdriet zo dicht bij elkaar liggen. Ik hoop dat ze bij Geertgen persoonlijker zijn en dat ze je/ jullie verder kunnen helpen.
Noukje jee meid wat een naar bericht zeg En wat vreselijk hoe jullie behandeld werden :x Heel veel sterkte!
Jeetje Noukje wat een rot bericht en ook de manier waarop jullie behandeld zijn! Ik wil je heel veel sterkte wensen! Liefs Wendy
Noukje, Wat een verschrikkelijk nieuws. En de manier waarop jullie behandeld zijn is niet te geloven. Helaas missen ze in het ziekenhuis regelmatig een portie tact en medeleven. Heel veel sterkte gewenst bij dit grote verlies. Maxine.
wat vreselijk! Ik had het eerlijk niet verwacht! Ik vind wel dat jullie recht hebben op meer begrip.. misschien een seccond opinion? Maar ik kan me voorstellen dat dat nu niet jullie prioriteit heeft.. Een knuffel van mij
Bedankt meiden. Ik ben vandaag weer aan het werk gegaan. Eigenlijk weet ik niet wat ik hier doe. Maar ben gegaan omdat mn collega deze weken vrij is en ik kan het eigenlijk niet maken om dan maar thuis te gaan zitten. Ik slaap vreselijk slecht. Elke nacht heb ik wel weer een droom over echo's en miskramen. Ik ben kapot..
Noukje , als het niet gaat is jammer voor je werk , maar je moet nu echt ff aan jezelf denken lieverd !!!!! Als het voor jou een afleiding is om te gaan werken , ok , maar dat is het duidelijk niet............ Misschien alsje toch wilt werken kun je halve dagen werken ...........dikke kknuufffffffffffff
Ben het helemaal eens met de meiden hierboven: het gaat nu om jou, niet om je werk! Zoals Marjon al zegt: als je er afleiding van krijgt, is het natuurlijk prima. Maar zo niet... wegwezen! Kun je niet afspreken dat je het belangrijkste doet en dan weer naar huis gaat? Is je werkgever op de hoogte van de situatie?
Ja mn werkgever is wel op de hoogte van de situatie. Ik ga straks nog even praten met mijn baas. Tenminste.. als er tijd voor is. Al die drukke agenda's... Jullie hebben ook gelijk hoor, misschien blijf ik morgen wel thuis. Ik weet niet of het echt afleiding is, ik kan me nergens op concenteren. Mn leven staat nu toch wel een beetje stil.
logisch Noukje ,dat het allemaal stil staat ........weer een droom in duigen .......kknuufffffffff... Ikzou toch proberen er ff met je baas over te praten .......hoe druk het ook is ,lieverd ..
@Noukje, als je nu niet even pas op de plaats maakt op je werk, loop je het risico straks nog veel langer uit de running te zijn. Neem nu tijd voor jezelf en elkaar om dit te verwerken.
Hoi Noukje, Ik heb gisteren je verhaal zitten lezen en vind het vreselijk voor jullie dat jullie dit weer moeten meemaken. Je verhaal is voor mij zó herkenbaar! In december heb ik nl. precies hetzelfde meegemaakt, een groeiachterstand van ongeveer een week maar wel een kloppend hartje. Je leeft even tussen hoop en vrees maar uiteindelijk valt alsnog je droom in duigen..... Het is zó oneerlijk en zó niet te begrijpen..... Dat nu je wereld stilstaat is heel begrijpelijk meis, het is ook niet niks wat er nu allemaal gebeurd. En echt waar, neem alle tijd die JIJ nodig hebt hoor! Jij bent nu even het belangrijkste! Als jij niet kan werken, dan kan dat niet, so be it. Je moet nu vooral alleen maar even aan jezelf denken! Ikzelf heb 2 maanden thuis gelopen. Na 3x zoiets meegemaakt te hebben kon ik het even niet meer aan..... Inmiddels ben ik nu weer 2 weken aan het werk, maar nog steeds ben ik nog niet mezelf. Ben bang dat daar ook nog een tijdje overheen zal gaan eer dat wel weer het geval is. Lieve Noukje, ik wil je alle sterkte en kracht toewensen, want ook ik weet helaas maar al te goed hoe jij je nu op dit moment voelt..... Hele dikke knuff!
Wat fijn al die bemoedigende woorden! Ik heb me vandaag maar ziekgemeld en gezegd dat ik per dag bekijk hoe ik me voel. Wat ik wel merk is dat mensen het "raar" vinden dat ik (nog) niet voor een curretage kies. Ik wil nog even wachten tot mn lichaam het kindje zelf afstoot.
Vreselijk moeilijk Noukje. Ik snap je dubbele gevoel. Ik zit nu ook thuis na de curretage van gister en voel me hier echt heel zielig alleen maar aan werken moet ik ook echt niet denken nu. Misschien maandag weer maar ook enkel als ik me er klaar voor voel. Lekker even aan jezelf denken. De rest moet het maar zonder jou redden. Jij moet immers ook zonder iets, waar je niet om hebt gevraagd! Sterkte meis, ik leef met je mee
ik vind het knap van je hoor , dat je wilt wachten totdat je lichaam hetzelf doet ..Ik zelf heb cytotec gehad en moest toen 2 weken wachten , wat ik vreselijk vond en kreeg toen alsnog een curretage want de cytotec had niks gedaan ..Wetende dat ik met iets rondliep wattoch niet goed was , daar wilde ik zo snel mogelijk vanaf............................................
Voor mensen die zelf niet in deze situatie hebben gezeten is het ook moeilijk te bevatten. In mijn omgeving praat ik er liever niet over. Niemand lijkt het echt te begrijpen en gaan zo gemakkelijk voorbij aan het verdriet wat een mk met zich meebrengt. Ik begrijp je keuze juist heel goed. Mocht het mij ook weer gebeuren, dan zou ik er waarschijnlijk ook weer voor kiezen om het zelf te laten komen. Ik hoop dat je een beetje tot rust kan komen, maar helaas weet ik maar al te goed dat dit niet makkelijk is. Lieve Noukje, sterkte.