Wie heeft ook zo'n eerste liefde die eens in de zoveel tijd door hun gedachten komt wandelen? Het is nu zo'n 9 jaar geleden dat ik hem heb leren kennen en als ik hem zíe (zo'n 1x per jaar) komen al die vlindertjes weer terug.. Ik doe er niks mee, maar elke keer komen toch die gevoelens terug.. En na een paar dagen ben ik hem weer 'vergeten'. Ik vind het wel iets hebben; zo'n liefde dat nét niet heeft gewerkt, maar dat bij zo'n persoon altijd zo'n groot vraagteken blijft staaan, van 'wat als' ? Aaaaah, eerste liefdes...8)
Haha, het is dan wel niet mijn eerste liefde geweest, maar er is er een die nog regelmatig onderwerp van mijn gedachten is....
bij mij was het ook niet mijn eerste liefde maar ik denk nog wel eens aan hem, en ja dan denk ik ook wel wat als...
ik denk dat iedereen dat wel heeft. !! ikzelf ook... maar toch ben ik blij dat ik nu mijn mannetje heb..
nou nee ik heb niet.... maar misschien omdat manlief mijn eerste echte liefde is.... hiervoor 2 wat langere "relaties"/verkeringen gehad, maar dat was niet houden van, dat was mekaar gewoon leuk vinden en het leuk hebben met elkaar, manlief is de eerste bij wie ik dacht ( ik was 16 toen ik hem leerde kennen) met hem wil ik oud worden!!
Ja heb ik ook hoor, terwijl ik er eigenlijk niet aan moet denken want het werkte niet en we waren zoooooo anders. Maar ja tuurlijk denk ik nog wel eens aan hem, en denk ik wel eens wat als. Ben hem een jaar of 5 geleden weer tegen gekomen op een reunie en het was weer als of we elkaar nog wekelijks zien zo vertrouwd..... Maar ik ben mega gelukkig met mijn man en moet er ook niet aan denken dat ik niet met hem zou zijn. Het komt denk ook omdat je vaak jong was met je eerste liefde, jong en onbezorgd. Je leven draaide alleen maar om school en leuke dingen doen....Niet echt realistisch.....
Mijn eerste liefde is uitgelopen op een disaster. We zijn wel een jaar samen geweest, was toen erg jong, 15. Heb wel een halfjaar bij hem gewoont. Ik heb hem sinds die tijd (19 jaar) niet meer gezien. Jah, 1x heb ik hem in de stad in DenHaag zien lopen 4 jr geleden. Liep achter hem maar durfte niets te zeggen want tis niet echt een lieverdje. Wel veel aan hem gedacht. Maar ben nu megablij met mijn vriend, hij is de eerste die me mijn ex totaal heeft doen vergeten
Als ik aan mijn eerste liefde denk voel ik geen vlinders meer. Lijkt me ook niet goed. Ik heb het toen zelf uitgemaakt en voor mijn huidige man heb ik gekozen en dat voelde goed. Wel ben ik weleens benieuwd hoe het met hem gaat. Ik heb hem wel op mijn (eigenlijk onze) hyves staan. Manlief vind dat niet erg. Durf hem eigenlijk niet zo goed te vragen hoe het met hem gaat. Wil hem niet jaloers maken dat ik nu getrouwd ben en wel de ware heb gevonden...
Met mijn eerste echte liefde ben ik nu getrouwd Na hem zijn er wel wat anderen geweest, maar toen ik hem tegen kwam waren de vlindertjes er weer en zijn we weer bij elkaar gekomen en nu al 11 jaar samen waarvan bijna 5 getrouwd.
Ja dat heb ik ook, alleen denk ik dan meteen erachteraan: had ik hem maar nooit laten gaan! Hier dus ook nog eens ontzettend veel spijt
Mijn eerste liefde is mijn vriend... We zijn van december 9 jaar samen; waren wel erg jong (ik 16 en hij 17). Over precies 3 weken trouwen we en in juni verwachten we ons eerste kindje
niet mijn eerste liefde, maar ´the one before the one´.. hij was ook een van mijn beste vrienden, en hebben op een vrij lullige manier het contact verbroken, heb er nog steeds spijt van. ben erg blij met mijn vriend nu hoor, maar vraag me soms wel af hoe het zou zijn als we iig nog bevriend zouden zijn. een relatie werkte voor ons gewoon niet, maar ben ook mijn maatje kwijt geraakt, en baal daar nog best van.
Mijn eerste liefde die zal ik nooit en ten nimmer meer vergeten! Helaas is hij overleden en dat gaf mij een ontzettende harde klap. Ik denk nog wel zeker aan hem en mis hem eerlijk gezegd ook wel. Ik ben nu al 10 jaar samen en getrouwd en 3 kinderen en natuurlijk ook gelukkig hoor. Maar hem vergeten nee dat zal ik nooit kunnen.
Denk elke dag aan mijn eerst liefde...ben namelijk met hem getrouwd! Het was mijn eerste vriendje (ik was 15, hij 17 toen we verkering kregen) en we zijn nu al 11,5 jaar samen!
Een eerste echte liefde blijft natuurlijk bijzonder. Maar nee geen vlindertjes hoor. Ik zie hem regelmatig, maar nog geen vlinders of iets anders
Heel herkenbaar! Heb 1,5 jaar een relatie gehad met mijn overbuurjongen, toen ik nog bij mijn ouders woonde. Op een gegeven moment liep dat stuk, maar ik heb altijd gevoelens voor hem gehouden. Een echte eerste liefde dus. Inmiddels zijn we bijna 8 jaar en 3 jaar huwelijk verder, en ik ben dolblij met mijn huidige partner. Hij past veel beter bij me, en toch ben ik blij dat we nu ergens anders wonen zodat ik mijn ex niet meer hoef te zien. Ik werd er toch altijd een beetje verdrietig van als ik hem zag lopen. Inderdaad ook zo'n "what if..."
met mijn eerste liefde heb ik nog wel contact, maar vlinders echt niet. die jongen die daarna kwam, daar denk ik nog wel vaak aan, wat als..ik had dat uitgemaakt omdat ik, mijn lieve schat waar ik nu alweer 4 jaar samen mee ben tegenkwam, heb nog wel af en toe contact met die jongen, wat als ik wel bij hem was gebleven..maar ja hij was zon jongen die het "normaal"vond om vreemd te gaan dus dat had toch geen kans van slagen begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn vriend hoor, maar dr gaat toch nog steeds door mijn gedachten wat als.
Ik denk ook nog weleens terug aan mijn eerste liefde. Hij was de eerste met wie ik aan het fantaseren was over trouwen/kinderen etc. Hij heeft zijn verzekeringen nog via ons kantoor lopen en toevallig sprak ik hem vorige week nog even. Wat hadden het er toen nog even over.. Wat een veranderingen.. Ik nu getrouwd en een kleine en hij nu ook weer gelukkig in de liefde.. En inderdaad zeiden we toen tegen elkaar; wat als.. Ja, wat als.. hahah!
een liefde van mij denk ik soms nog weleens aan. heb hem op hyves en heel soms een mailtje van he hoe is het! heb hem destijds niet netjes behandeld en na 9 jaar!!! nog mn excuses gemaakt en dat vond hij wel leuk denk ik hahaha. gedaan toen ik hem had toegevoegd op hyves. maar hij passte niet bij mij. te wijverig zeg maar