Hier nog een: ben bijna 36 en net zwanger, mijn vriend is 41. Wij hebben ook allebei een druk en hectisch bestaan. We willen beiden 4 dagen gaan werken, ben benieuwd....
Hai, Ik heb heeeeeeel lang zwangerschapsverlof gehad, 5 maanden omdat ik nog heel veel verlof en overuren had staan. Eind 2007 hebben we een fusie gehad en toen was er bijna geen mogelijkheid om vrij te nemen. In overleg met mijn leidinggevende heb ik toen afgesproken dat ik alle uren die ik nog had staan kon opnemen na mijn reguliere zwangerschapsverlof en dat was dus nog 2 maanden. Ik moet zeggen dat ik toen Luca net geboren (dat was in januari) was me het niet kon voorstellen dat ik het zou volhouden met niet werken tot juni. De muren kwamen toen vaak op me af omdat je de hele dag binnen zat. Toen het weer wat beter werd en ik veel vaker buiten was vond ik het heerlijk om thuis te zijn en had ik nog wel langer thuis willen zijn. Bij een tweede neem ik dus weer zo lang zwangerschapsverlof. Ook met borstvoeding geven is dit fijn. Uiteindelijk moest ik toch weer aan het werk en ook dat bevalt prima omdat je dan niet de hele dag met de baby bezig bent en je gewoon jezelf bent. Als je thuis bent is je wereldje wel klein en gaat het bijna altijd over je baby. Dat geeft niets maar het is ook fijn om over wat anders te praten. Maar goed ik werk nu weer een poosje en mijn schema ziet er zo uit: Maandag: is mijn vriend thuis dinsdag: opstaan om 06.45 en mijzelf wassen, aankleden en mooi maken (douchen doe ik tegenwoordig 's avonds) 07.05 mijn zoontje wakker maken en de papfles geven en aankleden, schone luier, wassen enz. 07.25 naar beneden en mijn zoontje in de box. Ik pak dan de tas in de auto en zet de auto vast aan zodat het lekker warm is in de auto. Mijn vriend heeft dan mijn brood gesmeerd voor de dag. 07.40 met mijn zoontje de auto in en naar het kinderdagverlijf en daar zijn we dan om 07.45. Om 07.50 rij ik naar mijn werk en daar ben ik dan om 08.15. woendag: ben ik thuis donderdag: zie dinsdag vrijdag: ben ik thuis Helaas kunnen we geen gebruik maken van ouders/schoonouders om op te passen. Mijn moeder zit in een rolstoel en dat wordt te zwaar voor haar en mijn schoonouders zijn al 75 en zijn echt oud en zien overal tegenop. We hebben 1 auto en ik heb de auto ook tijdens mijn werk nodig dus gaat mijn vriend met de fiets naar het werk (is 5km fietsen voor hem) en breng ik mijn zoontje weg naar het KDV. Veel liefs Nataly
Hi, Ik ben in augustus 2008 bevallen van een gezonde zoon. Ik was toen heel ruim 35. Inmiddels ben ik 28 weken zwanger van nummer 2 (een meisje) en ik ben 37 (manlief wordt rond de geboorte 42) We zijn allebei hardwerkende professionals. Ik werk 32 uur (waarvan 1 dag thuis) en manlief werkt 40 uur (waarvan ook een dag thuis). De uren zijn slechts de contracturen want we werken beide zoveel als nodig is om resultaat te bereiken. De ene keer is dat iets minder dan het aantal contracturen maar meestal is het (veel) meer. We krijgen betaald voor het resultaat dus we zeuren niet. Het geeft ook de vrijheid om de thuiswerkdag goed in te delen. Ik vond de eerste keer zwanger zijn erg zwaar. Ik hield ongelofelijk veel vocht vast en mijn rug begaf het in de loop van het tweede trimester. Niets kon ik meer... alleen maar wandelen. Ik was er van overtuigd dat de leeftijd meespeelde Nu gaat het stukken beter en zelfs in combinatie met de banen, klussen en verhuizen lukt het nog allemaal best. Op tijd mijn (absolute) rust nemen is de oplossing. Gelukkig snapt manlief dit helemaal en faciliteert dat ook. Bij mijn zoontje ben ik na ongeveer 3,5 maand weer gaan werken. De borstvoeding was inmiddels al gestopt (twee maanden) en dat was een mooie termijn. Voor mezelf als werkende had het wel eerder gemogen (ik verveel me snel als ik thuis zit, zelfs met een (heel makkelijke) pasgeborene) maar voor mezelf als mama had het niet veel eerder gemoeten. Ik vond toen dat mijn kindje groot genoeg was om naar de opvang (1 dag per week ) te gaan.. hihi Nu heb ik in het totaal 5 maanden verlof. Ik hoop dat de bv beter zal lopen (werd de vorige keer ziek) en het valt in de zomer en daar wil ik wel gebruik van maken. (16 weken regulier, 4 weken onbetaald bevallingsverlof, 2,5 week vakantie: 22,5 week!) Na mijn verlof ga ik 28 uur werken. Mijn thuiswerkdag wordt 4 uur en de kindjes gaan 2 dagen naar het kdv. schema: maandag: papa en mama werken / kindjes naar KDV dinsdag: papa en mama werken / kindjes naar KDV woensdag: mama werken / papa thuiswerken met kindjes donderdag: papa werken mama 4 uur thuis werken / opa & oma passen op vrijdag: papa werken / mama thuis met kindjes We staan elke werkdag rond 7:15 - 7:30 op en gaan een uurtje later de deur uit of aan het werk. In het weekend is het 7:30 - 8:00
Hoi, Ik ben in april uitgerekend van ons eerste kindje en ben dan nog net 37 jaar. De zwangerschap (het zwaarste zal natuurlijk nog komen) verloopt tot nu heel voorspoedig zonder klachten, eigenlijk voel ik me beter als dat ik niet zwanger ben. Wil eigenlijk niet terug gaan werken omdat ik graag van mijn babietje wil genieten, maar of dat ook daadwerkelijk mogelijk is.....????
Leuk jullie verhalen! Blijf vooral posten Volgens mij ben ik niet de enige die er benieuwd naar is. Cygnet, wel dapper, ik lees dus dat je aan het klussen/verhuizen bent ook nog. Zwaar hoor, mijn vorige zwangerschap speelde dat bij ons ook, het was niet vol te houden, ik was ook heel ziek wekenlang. Is ook nog fout afgelopen toen . Goed rust nemen heb ik toen ook absoluut niet gedaan, ik wijt daar ook een deel van het probleem aan. Nu probeer ik aan vermoeidheid echt toe te geven en niet "maar door te gaan", en ik hoop dat dat beter gaat, ook straks met de misselijkheid. We zijn wel goed en wel verhuisd ondertussen en genieten van ons geweldige huis . Wanneer ga je verhuizen? Moet er nog veel gebeuren? Over het schema nog een vraagje: papa thuiswerken met kindjes, hmm, ik geloof daar nooit zo in, lukt het hem echt om uren te maken?? Zou ik wel heel knap vinden. Nataly, jij ook bedankt voor je gedetailleerde schema! Dat maakt het echt lekker tastbaar, hoe die werkdagen nou lopen. Vooralsnog heb ik me alleen maar aangemeld bij 2 KDV (vast veel te vroeg) en bij moeders voor moeders , en ik hoop niet dat jullie vinden dat ik de goden verzoek door terwijl het allemaal nog heel pril is al dingen te regelen... maar ik ben niet bijgelovig. Lekker zwanger zijn allemaal!
Ik was 36 toen onze 1e werd geboren en ben straks 38 bij de 2e. Bij de 1e werkte ik nog fulltime in een zware baan met veel reistijd en kreeg toen een extreme hoge bloeddruk met veel ziekenhuisopnames en medicijnen enz. Na mijn verlof ben ik dichter bij huis en 3 dagen gaan werken, manlief werkt 4 dagen. 2 dagen creche. En Babel, het is pure noodzaak om kinderopvang zo vroeg te regelen. De creche was het eerste wat ik deed en evengoed waren er kdv's genoeg waar ik al te laat was of waar ze überhaupt niet meer inschreven. En goed ook om bij 2 in te schrijven. Bij ons bleek toen ik weer ging werken bij mijn nieuwe baan de creche waar ik ingeschreven stond toch geen plek te hebben!!! Nu bij mijn 2e zwangerschap ook al weer aan de hoge bloeddrukmedicijnen en problemen met mijn bloedsuikers. Lichamelijk is een zwangerschap op deze leeftijd niet aan te bevelen, vind ik. Maar mentaal/sociaal wel. Nu doe ik niets liever dan al mijn tijd en energie aan mijn ukkie te besteden en kan me dat nu ook veroorloven. Maar destijds (tussen 30-35) moesten mijn man en ik nog carriëre maken, relatie opbouwen, nestje bouwen (huis) enz. En onder de 30 ben ik blij toen niet zwanger te zijn geweest. Studie, relatie(s), huisvesting, sociale leven enz waren hier toen niet geschikt voor geweest. Dus geen spijt. Hebben jullie een nekplooimeting of vruchtwaterpunctie laten doen?
Ik ben op m'n 35e voor 't eerst zwanger geworden, daarna op m'n 36e en nu ben ik 37 en eindelijk een goede zwangerschap. Heeft niets met onze leeftijd te maken, mannie is 41. Ik ben ook héél erg blij dat ik alles gedaan heb in m'n leven wat ik wilde doen, en meer! We wonen in Griekenland en ik run onze appartementen in de zomer, mijn man heeft z'n eigen baan. Ik ben op zoek naar hulp voor dit seizoen want dat ga ik zeker nodig hebben maar stoppen met werken, nee.... Nu heb ik het geluk dat ik in de winter niet werk Het enige waar ik (nu al) aan denk is dat we zeker een 2e willen en ik niet na m'n 40 nog 'es wil bevallen. Maar ja, da's zorg voor later....
@Babel Verhuizen: We zijn afgelopen maandag UIT ons appartement in Amsterdam verhuisd (ons hele hebben en houwen zit in dozen) en a.s. maandag gaan we IN huizen in ons nieuwe huis (twee-onder-een-kap in een dorp). In de tussentijd logeren we bij mijn moeder (mijn ouderlijk huis) waar we ook alles voor de kleine man tot onze beschikking hebben. Het gaat eigenlijk wonderbaarlijk goed allemaal. Ik klus zelf absoluut niet (tja misschien een deurtje schilderen) en ben heel duidelijk geweest in wat ik prioriteit vind hebben en wat niet. Ik heb wel flink ingepakt (en toen soms wel gemerkt dat het iets te veel was en dan geprobeerd snel terug te schroeven). Vanaf volgende week gaan we dus weer uitpakken (is wat makkelijker) en kunnen we eindelijk starten aan de babykamer voor onze tweede spruit. Het gaat allemaal heel goed en ik voel me ook heel goed (behalve van die verrekte bloedneus en het urineverlies bij hoesten / niezen / lachen ....) Thuiswerken Zowel ik als mijn man werken nu één dag per week thuis. Dat gaat eigenlijk heel goed maar het is wel belangrijk dat je niet precies je uren tussen 8:00 - 17:00 hoeft te maken. Toen Kick nog echt een babietje was, was het heel makkelijk. Hij sliep veel en kon zichzelf heel goed vermaken (super makkelijk kind). Toen hij ging lopen (12 maanden) werd het iets minder makkelijk maar we komen alletwee nog altijd uit met ons werk (beide een goede beoordeling gekregen ...!) Het hangt van je werk af, je kind en de manier waarop je er in staat. Kinderdagverblijf Ik heb gisteren gehoord dat ons ongeboren dochtertje per 30 augustus plek heeft op het kinderdagverblijf. Ik heb me aangemeld met 8 weken! Het is hier echt een grote ramp om plek te krijgen. In 2008 kreeg ik van alle kdv in Amsterdam te horen dat mijn zoontje op z'n vroegst geplaatst kon worden in september 2009 (13 maanden oud inmiddels!!!).. Gelukkig is het - omdat we op tijd waren - gelukt om hem vlak bij mijn mans werk op het verblijf te krijgen (andere stad). Te vroeg kan dus bijna niet. @Agatha Prenataal onderzoek Vanwege onze leeftijden hebben we de combinatietest laten doen (nekplooimeting / bloedonderzoek). We hebben vooraf afgesproken dat bij een negatieve uitslag we door zouden gaan voor vervolgonderzoek (vruchtwater / vlokkentest). De uitslagen waren in beide zwangerschappen goed en dus zijn we niet verder gegaan. Wel hebben met beide zwangerschappen een nog uitgebreidere 20 weken echo gehad (GUO) ivm afwijkingen in de familie. Wat heel belangrijk is bij prenataal onderzoek is dat je van te voren bedenkt wat je met de opgedane kennis gaat doen. Stel dat ze afwijkingen vinden? Laat je dan afbreken, hoe beïnvloed het je zwangerschap etc etc. Iedereen Heel erg gefeliciteerd met jullie zwangerschappen. Ik wens iedereen een fijne, ongecompliceerde en zo onbezorgd mogelijke zwangerschap toe en een makkelijke bevalling (doe die van mij maar... die was echt goed te doen )
Ik heb de combinatietest laten doen en heb daar van af laten hangen wat ik verder zou doen. Combinatietest had een hele gunstige uitslag waardoor ik geen vruchtwaterpunctie heb laten doen. Ik had wel een vruchtwaterpunctie gedaan als de combinatietest een slechtere uitslag/kans had gegeven. Vroeg aanmelden is helemaal niet raar ofzo maar juist erg noodzakelijk. Ik kan ivm onregelmatige diensten geen gebruik maken van een KDV maar heb me ook al vroeg aangemeld bij een gastouderbureau. Heb nu een gastouder gevonden. Ik vind de zwangerschap wel zwaar maar weet niet of dat nou per se van mijn leeftijd afhangt. Eigenlijk verloopt hij vrij ongecompliceerd, heb even een hoge bloeddruk gehad maar dat was na minder werken ook weer onder controle. Zie zat jongere zwangere vrouwen die het veel zwaarder hebben of die complicaties hebben.
@Zarah C: Lees net je berichtje! Ook ik ben 37, in verwachting van ons eerste kindje (15 weken) en woon in G'land!! getrouwd met een griekse man (muzikant) en wij wonen in Athene!! Jij weet waarschijnlijk wel hoe het in dit land gaat...tenminste hier in Athene zijn vrouwen vaak echt niet veel jonger dan ik met hun eerste kindje en er wordt veel gedokterd zeg maar!! helaas is dit een ware handel geworden in de hoofdstad...je moet erg uitkijken bij wie je terecht komt. Wij hebben het geluk via via een heel goede gyn te hebben gevonden en de zorg is hier heel goed alleen...prijzig...(heb gelukkig een goede verzekering nog vanuit NL!) Waar wonen jullie (als je dat al wil vertellen openbaar op 't forum) en ben je tevreden over de begeleiding? Groetjes!
Hai, Ik woon in het oosten van het land en daar hebben we nog geen last van wachtijden bij het KDV. Wij zouden mijn schoonouders 1 dag laten oppassen maar toen Luca eenmaal geboren was vonden we dit toch geen goed idee omdat zij dan teveel zorgen op hun schouders kregen, ze zijn 73 en 75. Ik moest dus op het laatste moment een dag erbij regelen om het KDV en dan was geen probleem gelukkig. Wij hebben besloten geen combinatietest te laten doen bij Luca, Ik was toen 35 en had zoiets als het een kindje is met het syndroom van Down dan is dat ook welkom. We hebben wel een uitgebreid medisch onderzoek gehad met de 20 weken echo en daar was alles gelukkig goed. Als er een tweede komt weten we nog niet wat we doen, ik denk dat we wel voor een combinatietest laten doen. Die dagen dat we werken en Luca klaar moeten maken voor het KDV verlopen eigenlijk heel soepel. Ik werk de maandag 9 uur omdat mijn vriend dan thuis is, dinsdag en donderdag werk ik 7,5 uur. Voor mijn werk moet ik ook regelmatig 's avonds werken en dan is mijn vriend thuis of we kunnen altijd de babyfoon bij de buren neer zetten. Dat is ook heel erg fijn. In het begin is het even uitproberen wat goed werkt maar daarna gaat het eigenlijk vanzelf. Veel liefs Liefs
Mensen kijken je heel raar aan als je naar 4-5 maanden thuis zijn weer wil gaan werken. Beter gezegd, onwijze onbegrip. Ook schijnt het financieel niet te lonen om eerder te beginnen dan na dat jaar maar dat is voor als nog geen reden waarom ik niet na 4-5 maanden weer zou gaan werken. Het is echt even afwachten hoe we hier kinderopvang kunnen regelen. ps. wij hebben besloten om geen combinatietest te laten doen en wel een vruchtwaterpunctie. Dat zal ergens midden Maart gebeuren. Spannend.
Net bevallen van mijn 2e op mijn 35e....bij de eerste was ik 33.... Totaal geen problemen gehad tijdens de zwangerschappen, snel zwanger geworden (bij de 1e in ronde 3, bij de 2e in ronde 1!) alleen bevallen gaat bij mij niet van harte (2x keizersnee) Gefeliciteerd allemaal en geniet ervan....
In mijn omgeving zijn ook allemaal "oude" moeders. Familie en vriendinnen, ook allemaal tegen de 40. Veel geworstel in mijn omgeving dus ook met vruchtbaarheid, miskramen en vruchtwaterpuncties. Dat de dochter van mijn collega op haar 21e zwanger is van haar 2e kind staat zo ver af van mijn wereldje, ik kan me er echt niets bij voorstellen. Zij is net een paar weken het huis uit, gaat samenwonen met haar vriendje dat ze nog maar een paar maanden kent, wil "proberen wat minder te gaan roken", totaal onvoorstelbaar voor mij.
Ik ben nu 37 jaar en 13 wk zwanger. We hebben eigenlijk nooit kinderwens gehad en toen ik de 35 gepasseerd was dacht ik dat het "moedergevoel" ook niet meer zou komen, totdat ineens afgelopen zomer toch plotseling dat gevoel kwam (voelde als een soort luchtalarm!!) Na er veel over gepraat te hebben zijn we met een goed gevoel begonnen met proberen en in de 2e ronde was het raak! Ik voel me prima, ben wel wat misselijk geweest, maar dat mag geen naam hebben. Afgelopen dinsdag hebben we een goede uitslag gehad van de combinatietest en hebben besloten om geen verdere diagnostiek te laten verrichten. Ik ga na de bevalling 3 dagen werken. 1 dag p week kinderopvang en de andere dagen passen beide oma's op. We hebben er geen spijt van dat we niet eerder aan kinderen zijn begonnen, het leven tot nu toe met zijn tweetjes vond ik ook fantastisch!!
Hallo! Leuk forum en lekker herkenbaar! Ik ben 38 en 18 weken zwanger van de 2e en was 36 dat ik ons 1e kindje kreeg (nu bijna 2). Heb ons verhaal al ergens eerder gelezen... Druk met werk, reizen en huis en op mijn 35e was ik er klaar voor! Perfecte zwangerschap gehad en fantastisch meisje gekregen. Werk zelf 4 dagen en mijn man 5 dagen maar wel op zaterdag dus 1 dag doordeweeks thuis. Onze prinses is 2 dagen op het kdv en 1 dag bij oma en wij zijn dus ieder 1 dag thuis en dat werkt echt perfect! Combi met werk is prima en soms even schipperen maar met goed plannen komen we er altijd wel uit. Ben erg benieuwd naar meer verhalen! groet!