Hoi, Sinds een paar maanden begint onze meid al echt een paar gerichte woorden te zeggen. Zo zegt ze is= vis en wijst naar de vissenkom. Issie=Chelsea (hond) en de rest van de dag is het papa! Hartstikke leuk natuurlijk en ze gebruikt het ook echt gericht. Rond de 10 maanden heeft ze een paar keer mama gezegd, maar nu zegt ze het niet meer. We oefenen genoeg en ze weet ook wel wie mama is, maar zou het zo graag weer eens willen horen. Vooral als papa thuiskomt en ze zit ze heel enthousiast papa roept. Ik weet het, ze doen alles in hun eigen tempo Maar zijn er meer moeders die dit herkennen? ps, als ze huilt dan is het wel mamamama
Ja zo gaat dat hier ook als hij me echt nodig heeft of als er echt iets is is het mama maar voor de rest alleen papa, papa. Zal er wel bij horen denk ik. Misschien zeggen ze wel meer papa omdat ze die minder zien
Hier ook voornamelijk 'papa'. En dan ook bewust. En idd als ze huilt (omdat ze gevallen is ofzo), dan is het 'mamahhahahaha..'. Tjah, weten wij als moeders ook weer waar we staan.. .
Hier komt 'mama' ook maar heel sporadisch voorbij, het is papa opa en mmmmah (staat voor zowel oma als honger) Ook zegt ze aai-tte (aai mette, onze hond) Op, die, appel komen ook veel voorbij en sinds gisteren kan ze een varken na doen. Ach, mama komt vanzelf en ze kan het haar leven lang nog zeggen. Ik merk hier dat hoe meer ik mama zeg hoe minder zij het zegt(beetje eigenwijs kindje)
Hier is het ook papa voor en papa na. Als ik thuis ben met haar zegt ze de hele dag papa (wel op een superschattige manier haha). Als ik vraag waar papa is, dan kijkt ze gelijk naar buiten. Als ik haar uit bed haal zegt ze papa, als ik haar op het kdv ophaal zegt ze papa. Papa is gewoon haar beste vriend. Ze heeft ook nog wel een paar weken gehad dat ze ging huilen als papa naar zijn werk ging. (was gelukkig wel zo weer over) Maaaarrrrr... Als papa met haar thuis is zegt ze regelmatig mama. Als ik met haar thuis ben zegt ze ook wel mama, maar daarna meestal gelijk weer papa.
Yep! Heel herkenbaar! Ons zoontje is nu 19 maanden. Voordat hij ging lopen zei hij wel eens mama of papa. Maar toen hij ging lopen, dit was met 13 maanden.... was het afgelopen met 'praten'. Vanaf dat hij 16 maanden was is hij weer meer gaan zeggen. Nu is dat ook alleen maar PAPA! En soms jengelend mama. Fijn te lezen dat het vaker voor komt! Ik dacht al.............
hier net zo... papa , heel duidelijk en steeds vaker. Mama? Nee, alleen als ze huilt mamamama.. maar verder niet. Nu is ze met praten ook niet zo snel hoor...
Mama is hier pas sinds kort hoor. Ook in positief verband gelukkig. Voorheen was het echt alleen maar papa. Maar ja, nu zegt ze vrijwel continu mama, een soort van mantra lijkt het soms... Het moet niet te gek worden natuurlijk