wij wilden het eerst niet weten, maar me vriend toen weer wel haha dus toen wel gedaan, en ik was natuurlijk ook nieuwschierig! haha... en idereen wijsgemaakt dat we t niet wilde weten, dus nu vragen ze ook niet door! slim he! en ook al weet je het,het blijft toch wel een VERASSING!!
Hier net omgekeerd. Zodra ze denken mij iets als te horen zeggen wat een geslacht zou kunnen verraden kost het me de grootste moeite om ze te overtuigen dat ik het echt niet weet (weet het ook echt niet!). Misschien ben ik wel romantisch of gewoon ouderwets, maar het blijft wel spannend, zo. Het voelt voor mij anders toch een beetje als al een half jaar van tevoren weten wat je voor je verjaardag gaat krijgen. Is ook heel praktisch, kun je er rekening mee houden, maar leuk? Bij een vriendin van mij wiest iedereen al maanden van tevoren dat het een meisje zou gaan worden en hoe ze precies zou gaan heten. Dus toen ze keurig beviel rond de uitgerekende datum en alles goed bleek te zijn was gaf dat eerder een gevoel van "hè-hè, het is er" dan van "wouw".
Voelde het voor haar zelf ook zo? Dat kan ik me maar moeilijk voorstellen. Ik vind het sowieso spannend hoor, of ik nu wel of niet van te voren het geslacht weet. En ik geloof ook niet dat de grootouders zullen zeggen "Laat dat kraambezoek maar zitten, want we wisten het toch al." Ik ben veel te nieuwsgierig om het niet te weten, maar ik zal er echt geen rekening mee houden wat betreft kleuren van de kamer (ben ik nu al uit) of kleertjes. Er is toch altijd een kans dat je toch een kindje van het andere geslacht krijgt.
bij onze eerste zwangerschap wilde we het niet weten, maar was er een warrige gyn die ons bij 36 weken zwangerschap doodleuk vertelde dat je daar op de echo de schaamlipjes kon zien!! zij had idd ook als excuus dat er tegenwoordig nog maar weinig mensen zijn die het niet willen weten en dat ze onze "wij willen niet weten wat het wordt" had aangehoord als wij weten al wat het word!! daarom willen we het nu deze zwangerschap wel weten.... kunnen we er al vanaf 20 weken rekening mee houden ipv met 36 weken
Wij willen het niet weten en weten het dus ook niet. De week vlak voor de 20 weken echo werd ik wel erg nieuwsgierig en wilde was ik bijna van gedachten veranderd. Mijn man wist wel dat ik t ook wel heel graag als verrassing wil houden en hielp mijn nieuwsgierigheid bedwingen. Ben ik nu erg blij om! Vind t wel heel leuk en spannend om het als verrassing te houden!
Ik wilde het altijd niet weten, vond het de grootste verassing van het leven. Maar nu wil ik het wel weten en of het kind gezond is en hoe het eruit ziet, is voor mij al de grootste verassing. Ik zou het wel vertellen aan mijn naasten wat het wordt. Trouwens valt niet te missen als ze tegen die tijd al die spullen zien
Ja wij willen het ook weten bij mijn zoontje wisten we het ook, en we vertellen het ook aan iedereen alleen de naam houden we geheim, ik ben echt zoooo nieuwschierig 25 maart hebben we de 20 wk echo hopen dat ze het kunnen zien
Deze keer willen we het niet weten. Bij Bas wisten het wel. We hebben alleen tegen onze familie gezegd dat we het niet wisten, anders zouden ze echt proberen om er achter te komen en dat wilden we niet. Bij Bas had ik ook sterk het gevoel dat het een jongen zou worden. Nu heb ik dat met een meisje. Ik vond het makkelijk om het de eerste keer te weten, maar de verrassing was er wel af. Met de bevalling had ik alleen nog maar pijn, wat het zou worden wist ik al (alleen niet hoe Bas eruit zou zien) En nu heb ik ook zoiets van .... nu moet ik ook 20 weken wachten voordat ik weet wat het is, die andere 20 weken kunnen er ook nog wel bij. Niemand zal ons geloven dat we het echt niet weten (omdat we het bij Bas dus wel wisten) maar dat kan ons echt niet schelen
De mijne is er inmiddels al, maar ook wij wisten (officieel) niet wat het geslacht van ons kindje was... En hoe moeilijk ik het er af en toe ook mee gehad heb; ik ben nog steeds blij dat we dat stukje informatie tot het allerlaatst hebben bewaard. Mijn gevoel was heel sterk: het is een knul! Ik was dus ook al helemaal ingesteld op de naam die we voor een jongen hadden enzo, en kon me echt niet voorstellen dat het een meisje zou zijn, maar ja, daar moest ik wel rekening mee houden natuurlijk! Dat heb ik soms heel moeilijk gevonden, maar ik vond het zó gaaf om er na die draak van een bevalling achter te komen dat ik gelijk had gehad!!! Bij een volgende (die er niet komt, maar dat terzijde) zou ik het weer zo doen. Ik vind het gewoon echt leuker. Overigens geloofde achteraf niemand dat we het écht niet van te voren wisten. Dat vond ik wel weer apart
Bij de eerste wilde ik het sowieso weten om alle praktische redenen en nu ben ik weer bang dat ik mijn nieuwsgierigheid niet kan bedwingen .. ik hoop het wel lijkt me ook wel een keer leuk om er inderdaad na de bevalling pas achter te komen maar we zullen zien.... moet sowieso nog een aantal weken voordat we er uberhaupt achter zouden kunnen komen .. ik houd jullie op de hoogte
Hihi al aan oranje kamertje gedacht? Wij hebben namelijk voor ons zoontje een oranje kamertje met op de muur de witte omlijning van nijntje. Straks verhuist nr 2 naar dat kamertje en ik vind dat oranje zowel bij een jongen als een meisje kan. Ook leuk voor het wk
Wij willen het niet weten, maar dat komt vooral door mij... als ik het zou weten, dan zou ik volgens mij me helemaal een slag in de rondte kopen!! haha, en tja... er moet natuurlijk ook wat overblijven voor de visite om te geven en tja,vind het toch ook wel beetje extra spannend zo! Bij een eventuele 2e zou ik het misschien wel doen.... maar bij de eerste is alles blanco!
eerst riep ik heel hard: IK WIL HET NIET WETEN!!... maar hoe dichter bij die 20 weken hoe erger de nieuwsgierigheid wat het gaat worden... dus toch maar met me vent eens: wij willen het weten haha
Bij de eerste wisten wij niet wat het zou gaan worden, vooral ik wilde dit niet weten! In onze vriendengroep waren er een aantal gelijk met mij zwanger en wisten allemaal wat ze zouden krijgen en werd ook bekend gemaakt. Ik heb het zelf als heel bijzonder ervaren het niet te weten terwijl de rest het allemaal wel al wist. Mijn voorgevoel was ook helemaal verkeerd, dacht echt een meisje maar werd een jongen. Het moment was zo speciaal (en ook stiekum een schok) dat de gyn zei; gefeliciteerd u heeft een zoon!
Voor mijn zwangerschap zei ik altijd dat ik het niet zou willen weten, maar nu met ruim 16 weken wil ik het heel graag weten! de gyn kon nog niet met zekerheid zeggen dus dat komt bij de 20wk echo...Hij zei zelf dat als hij de keuze zou hebben dat hij het niet zou willen weten, want tegenwoordig kan je alles al zien en een ding tot het laatste moment als verrassing houden heeft ook z'n charmes...valt ook iets voor te zeggen! We willen het allebei graag weten maar het maakt ons echt helemaal niets uit wat het wordt. Zelf heb ik het gevoel een meisje in m'n buik te hebben, maar kan er finaal naast zitten! Ik zou het prettig vinden om me eens soort van voor te bereiden gevoelsmatig (zeker als het een jongetje is omdat ik nu eenmaal geen ervaring met jongetjes heb...!) Nog even geduld!
Wij wilde het heel graag weten, hebben zelfs een pret echo laten maken met 16 weken ivm geslachtsbepaling.. en we krijgen een meisje.. wat met 20 weken nog een x extra is bevestigd 8)