Ja nou wij hadden de hoop al een beetje opgegeven.. We zaten eigenlijk nog midden in de IUI behandelingen. Had er 3 gehad zonder medicijnen, en dat is niks geworden. De 4e zou gestart worden met medicatie, alleen kreeg ik een cyste door de medicatie. En dan doen ze ff niks totdat die cyste weer weg is. Ik vergeet het nooit meer, was op mijn man zijn verjaardag. Wat een rotdag was dat. Heb ook een flink potje zitten janken thuis. Maar goed, omdat wij toch op het wachtbankje moesten, hadden wij zoiets van we tillen het de zomer over, na alle vakanties enzo, en in de tussentijd wilden we proberen om wat af te vallen. Dit ook overlegd met de gyn, en die noteerde dat wij weer contact opnamen als wij eraantoe waren.. Het afvallen ging goed, was in 10 weken tijd 15kg afgevallen. En mijn man ook zoveel. Voelde me hartstikke lekker enzo. Ondanks de cyste werd ik trouwens in juni gewoon ongi, dit zeg ik erbij omdat de gyn vertelde dat het door de cyste weleens wat langer kon duren, maar niet dus. Ook in juli gewoon ongi.. Maar toen werd het augustus. Niet ongi. En ik dacht eerst ach mijn lichaam is weer bezig, heb wel vaker een lange cyclus. Eind augustus nog steeds niet ongi, en ik dacht dat ik een griepje onder de leden had. Was maar moe, en elke keer duizelig en misselijk. Voelde me niet lekker. Balen natuurlijk, want wij hadden vakantie.. Totdat een vriendin van mij zei, ga es een test doen, want je kunt weleens zwanger zijn. Dus ik begon te lachen, hahaha jajoh tuurlijk.. Maar ze drong aan en ik ben toch maar gaan testen. Had er toen nog 1 liggen. En jahoor binnen 1 minuut een dikke vette plus! Ik geloofde het niet, en Ingman eigenlijk ook niet. Dus ik naar de drogist, voor een digitale test.. Ook die was positief. Al heel snel. En afgesproken met Ingman dat ik 's morgens nog een keer zou testen met ochtendurine.. Nou ja, je begrijpt, van slapen kwam niet veel, lag maar te draaien en te woelen, kreeg het niet uit mijn hoofd.. De volgende morgen om half acht al, naar de wc, en weer testen. En jahoor binnen 1 minuut gaf ie zwanger aan.. En dan denk je, ja nee, zou het echt.... Dus ik die morgen meteen de poli van de gyn gebeld. En ook de assistente zei al, van nou als er 3 testen positief zijn, dan mogen we ervanuit gaan dat het echt zo is.. En dus een afspraak gemaakt voor een afspraak bij de gyn, voor een echo. Die was pas een week later. De hele week bang geweest dat mijn lichaam me toch voor de gek hield, of dat er iets anders was, of dat het een bbm zou zijn.. En toen werd het 13 september... En op de echo was idd een kindje te zien, met een mooi kloppend hartje!! Ik was toen dus al 9wk zwanger.. En het mooiste was, het was een spontane zwangerschap!! Ik vergeet ook nooit meer ht gezicht van de gyn toen hij zag dat het een spontane zwangerschap was.. Mensen roepen altijd wel heel makkelijk, ach wonderen zijn de wereld niet uit. En als je er niet zoveel mee bezig bent, komt het vanzelf. Maar mijn gyn zei meteen, dat is toch vaak niet zo hoor!! En hij zei al, dit is echt een wondertje!! Wij mochten ook kiezen, bij hem onder controle blijven of naar de verloskundige. Hij gaf hierbij wel aan dat hij het wel leuk vond als we bij hem bleven, omdat hij dit toch niet zovaak gebeurd.. Maar wonderen bestaan echt.. Ons wondertje ligt nu heerlijk boven in bedje te slapen. Nou ja.. Sorry voor mijn lange verhaal.
Leuk dat je het met ons delen wilt, je verhaal, Ingrid Wat kun je dan blij zijn he? Ik heb nooit geloofd dat er een kind in mn buik zat, tot het eruit was. Mijn eerste woorden na de bevalling waren vol verwondering: "het is écht een baby!" haha
Nou ik heb ook heel lang gedacht dat ik droomde.. Ik begon me pas echt zwanger te voelen toen ik de kleine voelde bewegen. Dat was gelukkig al vroeg met 17wk. Ben helaas wel de hele zwangerschap misselijk geweest. Maarja.. JE moet er wat voor over hebben..
Hey hallo, Ik dacht dat wij de enige waren dat we 1 kind willen, ze is nu een jaar en ik vind het heerlijk 1. Ik heb 3 x in de week wel 20 kinderen van baby's tot peuters. dus ik heb kinderen zat Alleen wat vervelend is, dat je veel commentaar krijgt, ik heb vroeger altijd gezegt dat ik er 1 wilde en toen had ik jaren lang geen moedergevoelens had en wilde ik er ook niet aan beginnen, toen ons neefje was geboren had ik ineens een moedergevoel en ik sta er nog steeds achter met 1 kindje. Ik stel mezelf ff kort voor. Ik heet Angeica, ben 31jr, heb een dochter Jazzlyn Mikayla zij is nu 1 jaar, ik werk op een kinderdagverblijf. Mijn hobby's internetten, Call of duty (PS3) spelen, wandelen en met vriendinnen afspreken en lekker met mijn dochter leuke dingen doen. Gr. Angelica
Welkom! En idd die opmerkingen he pfffff........ Hier is het vooral erg vanaf schoonmoeders kant. Mn zwager is 31 en heeft nog nooit een vriendin gehad. Zij wilt nog meer kleinkinderen, dus daar moet ik dan maar voor zorgen. En zeg gewoon keihard dat dat echt never nooit niet gaat gebeuren. En zij..... lacht me dan gewoon uit en zegt steeds "wacht maar tot ze naar school gaat....." Ben in staat om mn zwager op te geven bij een datingsite zodat ie aan een vrouw komt, ben ik van t gezeik af! Zo dat ben ik ook meteen kwijt haha. Sorry word er zo moe van om het bijna wekelijks aan te horen.....
Gooi er maar uit hahaha, ik vind het jammer dat mensen niks van je aannemen, terwijl je het toch duidelijk voelt en ik vind ook niet dat je een 2de kind moet overwegen voor je 1ste kind, moet altijd je eigen keuze zijn, maar nee, ik vind het heerlijk 1 en werk ook nog eens met kinderen, dus ik ben tevree.
Hallo en welkom hier, de laatste tijd word er weinig gebabbelt, maar kom nog wel eens langs hier. Groetjes
Hee meiden, ben hier ook aal een tijdje niet geweest. Vroeg me wel iets af, hoe wisten jullie dat je maar 1 kindje wilde? Ik merk dat ik soms twijfel maar heb nog steeds niet de drang naar een 2e kindje. Vind het allemaal wel best zo, maar soms als ik een babietje heb gezien of denk dat Thijmen nooit een broertje of zusje zal hebben of dat hij later misschien familie mist (er zijn ook nog geen neefjes of nichtjes) dan zou ik bijna voor een 2e gaan. Hebben jullie die momenten ook? Groetjes Rosa
Rosao: ik weet van kleins af aan al dat ik maar 1 kindje wil. Ik heb totaal geen gevoelens om voor een 2de te gaan. De gedachten komen niet eens in me op tenzij mn man erover begint. Die wilt héél graag een 2de. Hier gaan dan ook de gedachte dat Damian dan geen broertje of zusje heeft, maarja moet ik daarvoor mijn droom van 1kindje opgeven, zodat hij een broertje of zusje heeft? Ik weet het niet. Soms twijfel ik, en soms ben ik er zeker van dat ik écht geen 2de wil. Had afgelope week een droom dat ik zwanger was van 2de door de pil heen, en dat ik er zo van baalde dat we niemand verteld hadden dat ik zwanger was tot de geboorte, en dat ik het kindje niet eens wilde vasthouden... Zo'n droom bevestigd dan wel weer dat ik idd geen 2de wil...
hey meiden, Fay is nu 8 maanden en ik heb helemaal niet het gevoel dat ik nog een kindje zou willen, als ik iemand zie die zwanger is, wil ik ook weer zwanger zijn ,maar dat is meer omdat ik het een geweldig gevoel vond om een kindje te dragen. Ik denk ook weleens dat Fay geen broertje of zusje heeft, ze heeft wel een halfbroer en halfzus maar doe zijn 12 en 14 dus daar heeft ze pas op latere leeftijd wat aan. Maar ik ga niet nog een kindje erbij krijgen alleen daarvoor. Mijn gevoel zegt tegen mij, ik kan niet zoveel houden van een ander kindje dan van haar, dat weet ik zeker. Daarom zou ik er niet aan beginnen. Er komt ook bij kijken dat mijn vriend 43 is, en nog 2 kinderen heeft, hij wil het ook niet meer. Ik snap dat aan de ene kant wel, ik ben pas 24, maar ik heb de behoefte totaal niet. Ik kan en wil haar alles geven wat ze nodig heeft en je kunt zeggen wat je wilt maar 2 kinderen kan ik toch minder luxe bieden dan 1, nu kosten ze nog niet zoveel, maar wacht maar tot ze puber zijn. Dan wordt het echt kostbaar. Ik kan mijn liefde gewoon niet delen met nog meer mensen, ik heb mijn vriend en mijn dochter, dit is voor mij genoeg rijkdom en ik ben dolgelukkig dat ik een gezonde dochter heb.
Wat bij mij misschien ook meespeelt is dat ik heel graag een 'gewone' zwangerschap zou willen meemaken. Heb bij Thijmen 3 keer in het ziekenhuis gelegen en heb ruim de helft van de zwangerschap kotsmisselijk doorgebracht. Maar idd helemaal geen gevoel voor een tweede. Vind ons leven ook wel goed zo. Er komen alleen redenen op die op Thijmen betrekking hebben, misschien omdat ik ook gewoon wil dat hij ook steun heeft als wij er niet meer zijn. Maar ja, je weet natuurlijk ook nooit hoe ze met elkaar omgaan. En als er ooit een tweede zou komen dan zou Thijmen al minstens 3/4 zijn. Het leeftijdsverschil is wel groot dan ook. Ach, misschien moet ik er niet te veel over piekeren
jojo: precies mijn woorden, mijn liefde over nog meer personen verdelen? phoe kan ik echt niet. Ben zo gelukkig met ons ene ventje. En inderdaad, kosten zijn alleen maar hoger met nog een kindje. oppas regelen voor 1 kindje is stukke makkelijker dan voor 2 bijv.
Hier houden wij het zeer waarschijnlijk bij 1 kindje. Ik riep altijd ik wil 2 kinderen want alleen is maar alleen maar nu ik een zoontje heb, vind ik het wel best zo! Heb totaal geen kriebels voor een 2e en als ik aan die babytijd denk dan vond ik dat eigenlijk helemaal niet zo heel leuk en mis het ook niet. Het zwanger zijn vond ik wel fantastisch en dat vind ik wel jammer om misschien nooit meer mee te maken maar ik vind je gevoel moet goed zitten om echt voor een 2e te gaan en zolang dat gevoel er niet is komt er geen 2e. Maar ik ben nog jong (25) dus wat niet is kan nog komen en misschien komen die kriebels ooit nog wel. Maar op dit moment denk ik HELL NO!!
Hallo Dames, Wij kiezen ook bewust voor 1 kindje, het idd veel makkelijk met oppas etc, want onze dochter gaat naar oma 3 dagen en 1 dag gaat ze met mij mee naar het werk, als ik er 2 zou hebben zou het niet zo makkelijk gaan, dan kunnen ze niet naar oma (want oma wilt dat niet, wat ik ook begrijp, tis zwaar, ze past ook op die van me schoonzusje) 2 kinderen meenemen naar me werk zou ook niet gaan. Ik ben heel blij met onze gezonde dochter en mijn leven is nu rijk genoeg! daarnaast werk ik met kinderen, dus ik heb genoeg kinderen om me heen
Hier ook iemand die bewust kiest voor geen tweede, heb een hele zware zwangerschap achter de rug, erg ziek geweest daarna nog een helse bevalling. Om over de nasleep maar niet te praten. Heb even getwijfeld en mijn man ook, maar afgelopen weekend is de kogel door de kerk voor ons geen 2e. We vinden dat we onze zoon dat niet aan kunnen doen, wat als ik weer zo'n moeilijke zwangerschap heb . Zie het niet zitten nog een keer te gaan bevallen.Als laatste ik ben gelukkig met Jelmer, hij is het mooiste naast mijn man dat mij is overkomen. Hebben jullie ook geen last van mensen die ongegeneerd vragen wanneer komt er een 2e? Als je antwoord nooit, dat je dan krijgt te horen die kriebels komen vanzelf wel. Vreselijk irritant.
kieke: als ze mij vragen wanneer 2de komt en ik zeg nooit. Dan denken ze dat ik een grap maak en vragen dan nog een keer wanneer de 2de komt. Als ik dan weer zeg nooit dan snappen ze het niet en krijg ik de meest rare blikken te zien... Helaas snappen sommige mensen niet dat je ook met 1 kindje gelukkig kan dan