Hier drie maanden geleden bevallen van mijn eerste. Ook rond maat 48-50. Was echt enorm pafferig tegen het einde van mijn zwangerschap en maakte me al zorgen dat ik dat allemaal weer af moest gaan vallen, maar bleek bijna allemaal vocht te zijn. Had vrij ernstige zwangerschapsvergiftiging en ben met 36 weken bevallen, maar dit heeft niets met mijn gewicht te maken gehad. Ben nu weer helemaal teruggeveerd naar mijn oude gewicht. Wat ik wel jammer vond was dat je pas vrij laat in de zwangerschap echt een duidelijke "zwangerschaps" buik zag. In het begin was het raar, maar tegen het einde vond ik het zo cool om met mijn buik te pronken. Raar dat ik hem nu weer moet verstoppen Nog even een foto van week 36:
Hier ook een te zware mama. Bij de eerst zs was ik net onder de 100 en ben 120 geworden aan het eind. Na de bevalling al heel snel 108, maar toen was de misselijkheid weg, ikben 9maanden misselijk geweest en toen begon ik weer te eten en ben ik weer 116 geworden :S Aan het afvallen gegaan maar helaas ging het niet zo hard. Nu was ik 108 toen ik zwanger werd, eigenlijk had ik meer willen afvallen, ik vond het erg jammer dat het pas laat te zien was dat ik zwanger was en niet gewoon dik. Ik vond het wel een belasting voor mijn lichaam, ik ga nu mijn best toen om niet weer 23 kilo aan te komen. Gelukkig ben ik nu minder misselijk en heb ik het eten beter onder controle. Mijn vk heeft er amper een woord over gezegd, alleen dat een echo minder duidelijk was omdat er door een laag vet gescand moest worden. Verder mocht ik ook gewoon thuis bevallen, ook heb ik een bmi van 35. Helaas is het een spoedkeizersnee geworden en is thuisbevallen niet meer in the picture... Fijn dat er meer dikkere mama's to be zijn Miek
Miek ik ben zwaar jaloers....bij mij was het meteen NEE niet thuis bevallen...nou wou ik al in het ziekenhuis, maar om het op die manier gepresenteert te krijgen is wel even slikken. Begin me nu toch af te vragen waarom de C&A hier geen zwangerschapskleding hebben, of zou ik er toch langs gelopen zijn, lijkt me stug heb drie keer de winkel gehad :S En ik wil ook zo'n buik
Hier nog een zwangere met een maatje meer. Maat 44/46. Ben 1.56 en woog voor de zwangerschap 80, nu weeg ik 87 kg . Mijn verloskundige heeft nooit moeilijk gedaan over mijn gewicht, ze heeft me alleen aangeraden om naar een dietist te gaan tijdens de zwangerschap. Heb dit niet gedaan, want weet zelf heel goed , wat ik wel en beter niet kan eten. Hier mijn buik !
Hier trouwens ook een zwangere met maatje meer, 42/44, ben 1.65. En heb nu al een andere buik dan voorheen, hij is boven mijn navel boller, maar loopt een beetje in een puntvorm hihi.
Wat is een maatje meer?? Als je je maar goed voelt toch? Ik ben ook zeker niet een van de slankste 1.73 en woog voor de zwangerschap 85 kg (mt 42). Draag nu nog steeds mt 42 en weeg nu 89 kg. Ik voel me hier prima mee!!!
Thanks blackeyedgirl dan ga ik dat zodra het nodig is maar eens doen, tot nu toe wandel ik nog in mijn normale kleding rond. Jessie84 ik ben het helemaal met je eens, maar het is wel prettig om zo'n topic te hebben vind ik. Ik voelde me best wel rot toen de vk met verhalen kwam omtrent mijn maatje 42 en heb hier gelezen dat het risico mee kan brengen, maar dat dat ook bij een maatje 36 kan. Dat is toch wel prettig, hoe fijn in mijn lijf ik me ook voel
Ik geloof dat 42 de gemiddelde maat is van de nederlandse vrouw dus ik weet niet waar die VK het over heet.Ik vind een maatje meer dan ook vanaf maat 46 maargoed zoals al eerder gezegt is ieder zijn mening daar anders over.
Ik heb altijd mijn zwangerschapskleding bij de Miss Etam outlet gehaald. Koste echt geen drol daar. Spijkerbroek voor 5 tot 20 euro gekocht, rokjes, shirtjes van alles. Verder had ik al veel kleding die ik gewoon mijn hele zwangerschap kon dragen. Allerlei tuniekjes enzo. Ook heel erg veel in leggings gelopen. Het enige dat ik echt gemist heb is een korte broek in zwangerschapsmaatje. Ik weet niet precies met welk gewicht ik begon, maar ik eindigde zo rond de 125 kilo. Denk dat ik nu rond de 110 kilo weeg. Het stomme is alleen dat niemand dat ooit geloofd... Verloskundige (1 van de drie) dacht dat de weegschaal stuk was.... Bij mij hebben ze het niet gehad over een verplichte bevalling in het zh, maar bij mijn beste vriendin (die is nu zwanger) wel. Die moet ook verplicht in het ziekenhuis bevallen. Maar ook al mag ik volgende thuis, ik ga gewoon weer naar het ziekenhuis hoor. Is me prima bevallen daar. Vooral het feit dat de pijnstillingsopties daar allemaal nog open zijn vond ik fijn. Heb bij deze bevalling op een gegeven moment om pijnstilling gevraagd. Zou een ruggeprik gehad hebben, maar die is nooit gehaald. Op het moment dat ze bij mij een infuus wilde aanleggen ter voorbereiding kreeg ik persweeen. Maar goed, het feit dat het een optie was vond ik erg fijn. Personeel ook allemaal erg aardig. Ben als studie-object gehecht door een arts-assistent, terwijl de gyn aanwijzingen stond te geven en een co-assistent ook nog stond mee te kijken, dus ik heb echt de mooiste hechtingen van allemaal.
hier ook een maatje meer mama. Maat 46 ongeveer toen ik zwanger raakte. Ben nu inmiddels bevallen maar zal ff een foto plaatsen van mijn buik toen ik zwanger was:
Tsja bodybuilders van 1.80 en 135 kg zitten ook boven het bmi, spieren wegen sowieso al meer dan vet en ik heb echt zware heupen. Ik ben verder tip top in orde en heb nergens last van, alleen mijn massa is zwaarder, zelfs de huisarts heeft zoiets van tsja.... en je mag een bmi van zoveel hebben, ik was met 12 weken bij de vk en ik zat dus 0.6 te hoog, en dat is dan obesitas en verplicht bevallen in het ziekenhuis. Nou kan ik me best voorstellen dat als ergens in de aankomende 20 weken er iets niet goed is ze zeggen bevallen in het ziekenhuis, maar mijn bloeddruk, suiker, conditie etc. zijn goed, het ziekenhuis is dus puur gebaseert op die 0.6 die ik te hoog zit. Ik maak me er maar niet al te druk om, maar iedere keer als ik bij de vk zit dat rode obesitas in mijn scherm word ik niet vrolijk van...