De manier waarop hij ermee omgaat is niet goed. Ik snap het wel, alleen kun je niemand de schuld geven van zoiets. Je wilt samen een kindje en wilt daar ook alles voor doen! Voor mannen heeft het idd vaak met ego en trots te maken, wat ik ook wel logisch vind. Mijn man en ik hebben redelijk snel zo'n test gedaan. Kwam door wat dingen die voor onvruchtbaarheid kunnen zorgen. Hij wilde het helemaal zelf! Voor mijn gevoel zat het wel goed. Maar niets was minder waar en mijn man had gelijk.... Heb er nooit een probleem van gemaakt of gezegd ja het is jou schuld dat ik nog niet zwanger ben. Alleen voelt hij zich nu dus wel schuldig tegenover mij. We willen samen iets heel graag en hij kan me dat niet op de natuurlijke manier geven, zo voelt hij het en ik totaal niet! Ik wil met HEM een kindje, niet met iemand anders... Hoop dat je er iets aan hebt en dat hij nog wel bijdraait..!
de dokter wil zn sperma niet onderzoeken die stuert me naar het ziekenhuis. als ik onder behandeling ben van een arts!!!
nee ik zit nog niet bij de gyn, daar moet ik nog heen, ...... maar ik dacht dat je dat bij de dokter kon laten nakijken... althans, dat die het opstuurt naar het lab
Ook ik vind het gemeen van je vriend.... Jullie willen samen een kindje, en moeten jullie daarom ook SAMEN laten testen.. Mijn vriend vond het ook geen pretje, maar je hebt geen keus.. ik heb mijzelf ook inwendig moeten laten onderzoeken, en daar hoor je mij ook niet over piepen tegenover hem.. ik bedoel te zeggen dat jullie dit echt samen moeten doen. Praat er over, en zeg dat dit echt MOET!
Het is beter als ze het in het ziekenhuis doen hoor. Ze weten er daar meer vanaf en kunnen je beter helpen dan de dokter. (als er iets zou zijn.. hoop het natuurlijk niet voor je!) Misschien dan toch maar een doorverwijzing vragen van je dokter???
Wij hebben het gewoon via de huisarts laten testen...dus naar de HA, potje en formulier opgehaald, lab in zkh gebeld voor afspraak, potje zaad daar ingeleverd, dag later via de huisarts de uitslag van het onderzoek. Ik hoop dat je vriend inziet dat als hij een kindje wil dat ie daar best wat moeite voor mag doen....en voor 70% willen vind ik eigenlijk maar vaag...je wilt het of je wilt het niet toch?
heitjekarweitje, ja maar dat is denk ik gewoon man eigen, "HET ONZEKERE" Ik denk dat het daar aan ligt. van wat ALS... of wat als dit gebeurd... en hoe doen we het met...... ect.
Was het maar zo zwart-wit! Hiero heb ik er ook een die maar voor 50% wil. "Ja, aan de ene kant lijkt het me wel leuk, maaaarr... dit en dat en zus en zo" Gewoon bang voor verandering (het heeft ook 6 jaar geduurd voor ik bij hem in 'mocht' trekken), en dan zijn de zaken niet zo duidelijk.
Mijn vriend was eerst ook overtuigd, als er iets is zal het vast niet aan zijn zaad liggen want hij had 'superzaad'. Dat is gewoon een manier voor een man om zijn angst uit te spreken, maar dan met een stoer jasje eromheen... Maar hij heeft geen moment getwijfeld om zich te laten testen, waar de wens is zijn er 2 om dit te kunnen verwezelijken en wij hebben dan ook afgesproken dat we er alles voor over hebben om onze wens in vervulling te laten gaan. Wat als het aan zijn zaad ligt? Dan zal het een klap voor hem zijn (was het ook voor mijn vriend) maar dan weet je in ieder geval waarom het zo lang duurt en dan zijn er tal van mogelijkheden in de medische molen om zwanger te raken. Het eind is dan echt nog niet zoek! En dat mag je je vriend best duidelijk maken. Als zijn zaad minder of niet goed is, dan hou je echt niet minder van hem...
Oke het is dus niet overal zo...hier staan we beiden voor 100% achter onze kinderwens en willen we niets liever dan dat... Natuurlijk hebben wij ook wel eens 'angst voor het onbekende' maar dat maakt de wens er niet minder om.
heey bij testen beginnen ze niet altijd eerst met zaad, de gyn is bij mij namelijk begonnen met onderzoeken.. en nu na 3 afspr bij de gyn en onderzoeken is mijn man nog steeds nie aan de beurt! en voor de topic schrijfster de reactie van je vriend is natuurlijk niet leuk, maar mijn man zijn eerste reactie was ook dat het aan mij lag, hij was daar vol van overtuigd, dit deed mij soms weleens verdriet maar het is denk k ook een stukje onzekerheid/angst iig bij mijn man heb ik dit vermoedden wel, dus misschien wel een idee om aan te geven dat je jezelfeerst wil laten onderzoeken om de stap voor je vriend wat makkelijker te maken! succes..
Ai, wat een gemene opmerking zeg!!! Toen wij in 2005 na 7 maanden nog niet zwanger werden, ik was in mijn vorige relatie al 2 maal zwanger geweest meteen in 1 keer maar wel miskramen, wilde ik naar de huisarts. Wij zijn samen gegaan, als eerste wilde de HA het sperma laten nakijken. Dus potje ingeleverd, bleek niet goed te zijn, maar aangezien dat kan wisselen moesten we door naar het ziekenhuis, nog een keer of 3 een potje in geleverd. Het zaad is bij mijn man zeer slecht en heeeeel weinig. Later bleek, na MK nummer 4, dat ik de ziekte van Hashimoto heb, ik raak wel zwanger, maar rond de 10 weken gaat het telkens mis.. Nooit hebben wij tegen elkaar gezegd het ligt aan jou, ben je mal!!!!! We hebben gewoon wat obstakels samen te nemen... De omgeving vraagt wel aan wie het ligt, doet dat er wat toe??? Als je wat hulp nodig hebt van de MMM, das niet leuk, maar ga geen vingertjes wijzen, slechte basis voor een zwangerschap!
Hier in het ziekenhuis wel en ik weet dat dit in meerdere ziekenhuizen beleid is. Vandaar mijn opmerking. Wat ik nog wel wil toevoegen, als hij echt nog niet toe is aan onderzoeken vind ik wel dat je dat als vrouw moet accepteren. Schuldigen aanwijzen is fout, maar het kan wel zijn manier zijn om aan te geven dat hij niet toe is aan de hele MMM. De één wil zsm beginnen met onderzoek en de ander wil het liever twee jaar zelf proberen. Iedereen maakt daar zijn eigen keuze in en je kan de ander niet dwingen. Het is wel een heftig proces waar je instapt. Ik denk dat je eerst moet uitzoeken waarom hij niet zijn zaad wil laten onderzoeken? Is het angst voor de mmm of is hij er echt van overtuigd dat het aan jou ligt.
Hier was het zaadonderzoek ook het allereerste.. Vriendlief was er zelf van overtuigd dat hij 'superzaad' had, en dat klopte ook.. Enorme ego-boost gehad, en hij heeft weken met een greins rondgelopen.. Had van te voren ook al verwacht dat het aan mij zou liggen, nog voor ik stopte met de pil, dus het was geen verassing. Bleek blijkbaar alleen aan m'n schildklier te liggen, dus viel nog mee. Vind het alleen wel heel idioot dat hij gewoon vertikt om een kwakkie in een bakkie in te leveren, zoveel stelt het niet voor, maar áls er iets niet goed is, zijn er zoveel opties in de MMM.. Maar lijkt me dat als je beide echt super graag een kindje wilt, en er alles voor over hebt, dat ie dat toch ook gewoon doet? En niet elkaar de schuld gaan geven, want daar schiet je niks mee op.. Hoop wel voor je dat hij toch wel inziet dat ie fout zit, en dat hij alsnog de stap wil zetten. Zo niet, ja, dan kun jij wel alle onderzoeken ondergaan, maar als daar niks wordt gevonden en hij er nog niet aan wil, dan houd je onduidelijkheid.. Succes meis!
Ben op pagina 2 geëindigd met lezen, maar reageer alvast... Je moet er sámen voor 100% achter staan. Wat áls je zwanger raakt? Als het kindje geboren is? Wat zal hij dan wel of niet doen voor jou en je kindje? Een kindje is niet zo maar leuk... het is een hele zorg en verantwoordelijkheid. Sorry dat ik het zeg... maar, is hij terughoudend ivm jullie financiele situatie, waar je het in een ander topic over had? Groetjes Cynte78
ja daar is hij terug houdend om, maar wat ik dus zeggen wou ik heb het er overgehad, hij wil het wel maar dan wil hij het wel thuis doen, hij dacht dus dat het allemaal in een kamertje moest gebeuren. dus dat is een hele opluchting.
en ik moet ookzeggen er word misschien gehamerd op die 70% maar had ook 90 kunnen neerzetten natuurlijk. de ene dag wilt hij het heel graag andere dag ziet hij de realistische dingen in, zo zit ie inelkaar als man.
Fijn dat jullie eruit gekomen zijn! Ik kan me ook voorstellen dat het een eerste schrikreactie is geweest en een stuk onwetendheid over hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Mannen beschouwen vaak kwaliteit van hun zaad toch als graadmeter voor hun mannelijkheid, terwijl vrouwen dat vaak heel anders zien. Veel succes met de onderzoeken!