Tja, een lastige situatie inderdaad, maar ik zou ook in ieder geval consequent blijven. Dus vooral niet toegeven aan het huilen. Misschien kun je hem leren om 'vriendjes' te worden met zijn bed. Je kunt knuffels aan zijn bed hangen, je zoontje kan een naam voor zijn bed bedenken. Misschien helpt het ook om te zeggen dat zijn bed hem heel erg mist als hij niet bij hem wilt slapen? Om zijn bedje bij jullie in de kamer te halen lijkt me zo'n gedoe eigenlijk. En dan moet je dat weer afleren... lijkt dan net alsof je weer vanaf nul moet beginnen... Succes in ieder geval. Grt Vanilia
Ik zou de 'hardere' aanpak kiezen: ineens naar zijn eigen bed, overdag én 's nachts. Ik vind het erg vreemd dat je man niet naast je ligt omdat je zoontje bij je slaapt! Dus: trek er een week voor uit en spreek af dat hij écht niet meer bij jou slaapt. In zijn eigen bed op zijn eigen kamer, de 10-min. methode met troosten en weer weggaan. Denk persoonlijk dat dat niet de leukste maar wel de snelste en beste manier is om het hem duidelijk te maken.
Ja ik zou het ook zo doen de hardste manier, het is hardstikke moeilijk om dat vol te houden maar wel beste manier denk ik
Zoonlief heeft vannacht van 20.00 tot 03.00 in zijn eigen bed op zijn eigen kamer geslapen. Gaat de goede kant op