pfff moet ook even van me afschrijven... Was vorige week drie dagen overtijd en had al twee weken ervoor vrij veel last van allerlei klachtjes... Steken/krampen aan 1 kant van de buik, licht misselijk, gevoelige tepels... dus dacht na drie dagen overtijd van het kan niet anders of het is zo!!! dus was eigenlijk al heel blij en al dingen aan het invullen.. Hoe vertel ik het mijn ouders vrienden e.d.... Op de derde dag overtijd kon ik het dan ook niet laten om te testen. Maar helaas niet zwanger en 's avonds was die rot ongesteldheid erdan... (ook wel heel stom he.. heb je 's ochtends getest omdat het uitblijft, komt het na die test) Maar goed dan probeer je je weer erbij neer te leggen. Maar dan hoor je twee dagen later opeens van twee van je beste vriendinnen dat hun wel zwanger zijn!! (jah..niet eens van één, maar gelijk van twee) Ik ben echt heel blij voor hun!! Maar voel me ook heel verdrietig. Ze zijn korter bezig en het is al raak!! Het is niet dat ik het hun niet gun... want dat absoluut!! Maar vind het heel moeilijk om 'normaal'te reageren. Want hun hebben het er elke keer over... Hoe ze zich voelen, dat het zo geweldig is e.d. (ze weten ervan dat ik ook bezig ben) Hoe moet ik er nou mee omgaan? Ik weet het allemaal ff niet meer.... Wil ook niet gemeen of teleurstellend overkomen...
Hey meid... Kan me voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt. Ik heb het zelf alleen nog maar omgekeerd meegemaakt. En toen vond ik het al erg moeilijk. Omdat je rekening met iemand wil houden terwijl je zelf ook heel erg blij bent. Sterkte ermee..!
En hoelang ben je dan al aan het proberen? anderhalf jaar en 2 miskramen verder was mijn zoon dan eindelijk op komst. Maar het heeft heel wat tranen en pijn gekost in de periode ervoor. Iedereen leek maar zo zwanger en ook dat niemand een miskraam kreeg. Die frustratie van mijn kant is er geweest zolang ik niet wist dat ik ook "goed" zwanger kon raken. Meid je vriendinnen snappen vast wel dat je dit wel een beetje moeilijk vind omdat het ook jouw wens is. Spreek het gewoon uit, daarmee kun je nog steeds blij zijn voor hen! Sterkte!
Ik zal het je sterker vertellen... Wij waren nog geen eens 'bezig' en toen had ik er al moeite mee. Ik heb endometriose, dus was gewaarschuwd door de gyn dat het misschien moeilijk kon worden om spontaan zwanger te raken. Toen ik dan eenmaal mijn man had ontmoet en we hadden het erover gehad dat we alelbei graag een kindje zouden willen, maar dat dit misschien mlastig zou worden, begon mijn kinderwens ineens echt vaste vorm aan te nemen. Nog geen week daarna vertelde mijn collega dat hij en zijn vrouw hun tweede kindje verwachtten. Ik heb een half uur zitten janken op de wc Terwijl ik nog niet eens wist of ik wel of niet problemen zou hebben. We waren nog niet eens aan het proberen!! Maar gewoon het idee... Bah! Heel moeilijk allemaal! Wees gewoon eerlijk tegen je vriendinnen; vertel ze dat je echt heel blij voor ze bent, maar dat je het soms ook gewoon moeilijk vindt. Daar is niks raars aan en op die manier kun je altijd daarnaar terugverwijzen als je het even moeilijk hebt. Sterkte, meis! Ik hoop dat jij ook snel een positieve test in handen hebt!
dankjullie voor de lieve reacties!! Blondie wat zal dat inderdaad ook moeilijk zijn geweest zeg!! Schrik daar eigenlijk wel van!! Ik ben nu in mijn zesde ronde.. dus misschien nog helemaal geen rede tot klagen... maar het is gewoon zo verrekt lastig allemaal... overal waar ik kijk zie ik zwangere vrouwen en kindjes... en ze zeggen probeer er niet mee bezig tezijn... maar volgens mij gaat er geen minuut voorbij of ik denk er wel even aan...
Nou meid, dit had mijn verhaal kunnen zijn! We wipte vanmiddag binnen bij mijn schoonzus en wat drukt ze mij onder mijn neus? Een positieve zwangerschapstest! Pff ik moest op dat moment echt even moeite doen om leuk en blij te reageren. Want inderdaad, je gunt het ze van harte maar wat ben ik jaloers. Erg he? Ik schaam me daar echt voor.. Ik probeer me er maar bij neer te leggen en dat onze tijd ook nog wel komt. Maar het is niet gemakkelijk!
Het is inderdaad wel moeilijk... Sinds wij gestopt zijn met de pil hebben mijn zwager en schoonzus ons verteld dat ze zwanger zijn... en ondertussen is hun kleine spruit er al uit zeg maar... Ook zijn er op t moment 2 vriendinnen van me zwanger... die eveneens veel korter gestpot zijn met de pil.. het is moeilijk... ik gun het ze zeker... maar vooral omdat wij in de MMM zitten vind ik het lastig... je gunt het jezelf ook zo! Dus moeilijk blijft het... Soms is het fijn als je iemand hebt waarmee je er over kunt praten... een van mijn vriendinnen die nu bijna 20 weken zwanger is weet van mijn situatie en met haar kan ik t er goed over hebben... Misschien heb je er iets aan
jahhh ik schaam me inderdaad ook voor mijn jaloersheid!!! Maar misschien is dat van ons wel een logische reactie hoor... ik bedoel ik ben echt echt wel gemeend blij voor hun! misschien moet ik het ook wel gewoon aankaarten... maar ze hebben het denk ik misschien wel door... was namelijk eerst erg enthousiast en toen heel stil (en verdrietig voor mezelf arghhhh egoistisch toch he...) Het is in ieder geval een lichte troost dat ik dus niet alleen ben..
Ik vind ook eerlijk gezegd dat sommige zwangeren hier best een beetje meer rekening mee mogen houden (en dan zeg ik uitdrukkelijk sommige) Zo straalt de kinderwens al een paar maanden van me af en dus hebben de meeste collega's ook wel door hoe het zit. Vervolgens krijg ik van hoogzwangeren bij alles wat ik doe te hore"n: Ben je zwanger ofzo?? nou...ja dat ben ik inderdaad maar als ik het niet zou zijn zouden die opmerkingen me zo veel pijn doen! Overigens weet nog niemand op werk dat ik zwanger ben... Ikzelf zou er als het eenmaal bekend is zeker rekening mee houden dat het niet iedereen 123 lukt en meer bemoedigend proberen over te komen. als de situatie daar naar is natuurlijk. En zo gezegd... dames, echt...het komt wel! Al duurt het lang en nog langer bij sommigen. Tegenwoordig kunnen ze zoveel in uiterste situaties! xxx
@ Esmi: Meid het is helemaal geen klagen wat je doet. Wij zijn nu inmiddels 3 jaar bezig waarvan al 2 jaar in de medische molen en 3 miskramen verder. Momenteel is het allemaal zwangere mensen om me heen, me schoonzusje is zwanger van de 1e en vriendin van me is op dit moment aan het bevallen en zo weet ik er nog 3-4 in me omgeving die zwanger zijn. Ik ben altijd heel eerlijk geweest dat ik heel erg blij voor ze ben, maar tegelijkertijd wel kan janken, waarom hun wel en wij niet.. waarom.. waarom.. Gelukkig reageerden ze erg positief en hebben ze begrip voor onze situatie en mijn gevoel.
renieta: idd gewoon eerlijk zijn dat geeft vaak goede reacties niet altijd hoor.. maar goed ik heb altijd voor me zelf zoiets.. van dikke buiken kinderwagens en baby's gaan niet uit de wereld.. en zo lang mijn wens niet vervult is mijn verdriet ook niet.. Dus daar moet je dan een balans in vinden. Tja en dat betekend dat hier regelmatig tranen vloeien als er weer eens een bekende verteld dat ze zwanger zijn.. wij zijn zelf 3,5 jaar bezig inmiddels onze 1e icsi gehad.. helaas nog steeds met zijn 2en.. suc 6 en je bent zeker niet alleen.. liefs en een knuffel voor ons allemaal.. yippie
Esmi ik begrijp je heel goed meis, ondanks we al een wondertje hebben heb ook ik het gevoel. Dinnetje zwanger, vrienden van ons zwanger wat niet gepland was, schoonzusje zwanger etc etc.....wij zijn inmiddels alweer in ronde 7 beland, en dat vind ik voor een tweede (daar je anticonceptie uit je lichaam is) toch ook weer lang. En bij mijn dinnetje kon ik nog blij zijn, maar bij die vrienden moest ik in de auto ook een traantje wegpinken. Maar iid als het echte vriendinnen zijn zal ik open kaart spelen, zeker als ze weten dat jullie ook bezig zijn. Misschien voelen zij zich er ook wel rot onder. En zo hou je de communicatie open. Sterkte meis, en idd, 6 mnd kan nog alle kanten op, er staat een jaar voor maar elke ronde is er nou een........knuff!!!
hoi meiden ik kan niet laten om hier ook te reageren, ik ben nog niet eens gestopt met de pil en ik heb het soms al moeilijk als ik hoor dat er vriendinnen/familieleden zwanger zijn ik heb op dit moment zonder de meiden van dit forum 14 zwangeren in mijn omgeving tuurlijk ik gun het iedereen om een wondertje te mogen krijgen, maar toch steekt het wel! ik wil jullie graag allemaal een hele dikke knuffel geven en ik hoop dat jullie gauw een posi test in jullie handen mogen hebben...
Wij waren net gestopt met de pil toen ik er achter kwam dat 2 oud-klasgenootjes in verwachting waren.. Ok, prima, wij waren echt net een maand of 2 bezig.. Toen we een half jaar bezig waren kreeg ik te horen dat een andere kennis (vriendin van kameraad van vriend) in verwachting was, en 'dat het sneller was gegaan dan verwacht". Die waren tegelijk met ons begonnen, hebben inmiddels een zoontje van een half jaar. Nu op dit moment is 1 van de 2 oud-klasgenootjes zwanger en bijna uitgeteld van nummer 2, een andere vriendin is ook al bijna uitgerekend en was een ongelukje. En zelf net 2 maandjes in verwachting, na 18 maanden bezig te zijn geweest! Had er ook keer op keer veel moeite mee als ik weer hoorde dat iemand zwanger was, want wij wilden ook zo graag! En vooral toen we een jaar bezig waren en op het punt stonden de MMM in te gaan, vond ik het echt moeilijk. Tis heel normaal dat je er moeite mee hebt, en ik heb zelfs wel eens momenten gehad dat ik het anderen gewoon écht niet gunde hoor! Knuff!
Ik herken je verhaal heel erg, k heb ook zeker momenten dat er tranen vloeien en voel me soms gewoon schuldig dat ik me eigenlijk naar voel en niet zo blij en enthausiast voor anderen die zwanger blijken te zijn, dan dat ik had gewild. En niet iedereen heeft begrip en snapt het dat je soms niet zo blij kunt reageren...