Pffff net voor kerst een mk gehad en nu zo onregelmatig als de pest zeg. Eerst 35 dagen, toen 28 dagen, deze keer 22 dagen. Voorheen kon ik er de klok op gelijk zetten, zelfs na de geboorte van mijn zoontje was het weer steeds precies 28 dagen maar nu is het gewoon maar gokken wanneer het eitje spring. Erg frustrerend zeg! Hier even mijn verhaal over mijn miskraam Wij waren de zondag voor kerst in Antwerpen om een hapje te eten. Ik had het gevoel alsof ik in mijn broek plaste ofzo. Maar op de wc aangekomen was het 1 plas bloed. Ik was 8 weken zwanger. In paniek de vk opgebeld en ze had voor me geregeld dat ik direct trug thuis in het ziekenhuis mocht komen voor een echo. Dan had ik tenminste zekerheid. Het was net het weekend van die hevige sneeuwval. We deden er 3 uur over om thuis te komen, anders een uurtje maar. Het leek wel een dag te duren voordat we er waren. In het ziekenhuis aangekomen kreeg ik direct een inwendige echo. Na lang zoeken vond ze een vruchtje. Levend! met kloppend hartje. Wij heel blij maar toch met een rare nasmaak naar huis gegaan. Want zoveel bloed moest toch ergens vandaan komen. Als er veranderingen zouden zijn moesten we direct bellen. Om 21.30 ;s avonds voelde ik dat er vanalles uit kwam lopen. Vlug naar de wc gegaan en jawel hoor. Op het maandverband zat een mega bloedklont en toen ik afveegde zag ik een doorzichtig bolletje van een cm doorsnede. Dat moest het vruchtje zijn! Ik heb mijn man vlug een schaal laten pakken en hebben alles erin gedaan om het in het ziekenhuis te laten zien. We zijn zijn rap naar het ziekenhuis gereden en daar kreeg ik opnieuw een echo maar er was geen vruchtje meer te vinden. We hebben het bolletje dat ik had opgevangen laten zien aan de vk in het ziekenhuis en ze bevestigde dat dat het vruchtje was. Als je goed keek dan zag je de embryo zitten, maar het leek net een wit rijstkorrelje. Ik heb er tot op de dag van vandaag spijt van dat ik er geen foto van heb gemaakt want wanneer zie je nu een embryo van 8 weken, 1 cm groot. Ik vind het wel heel speciaal dat ik ons ukkie eerst levend heb gezien op de echo en toen nog heb gezien uit mijn buik. Moet zeggen dat ik elke keer als ik nu weer ongi wordt het steeds frustrerender is. Ik denk er steeds vaker aan dat ik nu anders op de helft had gezeten en al een flink buikje had gehad. *pfff heel verhaal geworden maar wel fijn het eens van me af te schrijven
Hoi! Wat een nare ervaring he! Ik heb het (helaas) ook 2 x meegemaakt en dat pakt je behoorlijk aan. Het duurt ook echt even voordat je het een plaatsje hebt gegeven. Ik was na m'n 2e miskraam ook heel onregelmatig, terwijl ik normaal de klok erop gelijk kan zetten. Dat heeft 5 maanden geduurd. Daarna weer hele regelmatige cyclus en tot mijn grote geluk ook direct weer zwanger. Nu gaat het helemaal goed . Dus, ik hoop voor je dat jij dat geluk ook hebt en je volgende zwangerschap goed verloopt. Sterkte meis!
Dankjewel Laris en jij heel veel succes met je zwangerschap en je bevalling strax. Ik zie dat je al een aardig einde onderweg bent Fijn dat het die derde keer toch gelukt is, gefeliciteerd daarmee. Een miskraam is al vervelend laat staan dat het je twee keer overkomt.
Sterkte met dit verlies, weet helaas precies hoe je je voelt.. Ik vind wel wat steun in jou verhaal door de herkenning, ik heb iets bijna soortgelijks meegemaakt alleen dan met een iets andere afloop, geen kleintje wat er 'natuurlijk' uit kwam (ben gecurreteerd met 11 weken). Hier ook VEEL bloed met 7weken+3, 4 en 5 dagen, met 7+5 een goede echo ("ga nu maar eens genieten, je bent echt zwanger). 1 dag later is ons ukje gestopt, zagen we tijdens de 11 weken echo.... Ik heb pas 1 ongi gehad na mijn curretage dus kan over een onregelmatige cyclus of niet niet mee praten. Kan me wel heel goed voorstellen dat dat het allemaal nóg veel zwaarder maakt en de naasleep ervan vreselijk... Misschien heb je er baad bij om te komen praten bij "van de roze wolk gevallen" in het zwanger worden forum. Allemaal vrouwen die recent hetzelfde meegemaakt hebben als wij. Denk er maar eens over. Liefs, Loki